Nöggerath Theater

De Reguliersbreestraat is een straat in Amsterdam tussen het Muntplein en het Rembrandtplein. De straat is genoemd naar het Reguliersklooster (1394-1532). Dit klooster stond ter hoogte van de latere Keizersgracht buiten de toenmalige stadspoort de Regulierspoort, waarvan de Regulierstoren of zoals hij nu genoemd wordt: de Munttoren nog een restant is. In de Reguliersbreestraat is het Tuschinski Theater gevestigd. Voorts bevindt zich hier de voormalige Cineac (nu restaurant en club), ontworpen door Jan Duiker. Op Reguliersbreestraat 1 staat een gebouw ontworpen door Evert Breman. Nummer 49 is het geboortehuis van de Nederlandse schrijver Nescio. De tramlijnen 4 en 14 rijden door de Reguliersbreestraat. Tot 1985 was de straat een eenrichtingsstraat toegankelijk voor auto's en trams in de richting van het Rembrandtplein. In de andere richting werd gereden via de Amstel. Daarna werd het een voetgangersstraat met tramverkeer in beide richtingen. Het autoverkeer ging voortaan in beide richtingen via de Amstel. Met het vertrek van tal van winkels waar bewoners wat aan hadden, zoals onder andere de HEMA, de Etos en de AKO, is de Reguliersbreestraat een anonieme toeristenstraat geworden.

Koninklijk Theater Tuschinski is een bioscoop met zes zalen in de Reguliersbreestraat in Amsterdam. Het is een van de bioscopen in Nederland van Pathé. In 2021 riep Time Out Tuschinski uit tot mooiste bioscoop ter wereld.

Amstel Taveerne was de oorspronkelijke naam van een bekend homocafé op de hoek van de Amstel en de Halvemaansteeg in de binnenstad van Amsterdam. De zaak werd geopend in 1964 en in 2007 omgedoopt tot Amstel Fifty Four. Vaak wordt gedacht dat de Amstel Taveerne het oudste homocafé van Amsterdam is, maar dat is niet juist. Er waren zaken die langer bestonden en/of ouder zijn, zoals Café 't Mandje aan de Zeedijk.

De Halvemaansteeg is een kort straatje in het centrum van Amsterdam en verbindt het Rembrandtplein met de Amstel ter hoogte van de Halvemaansbrug. Net als de naam van deze brug is de naam van de steeg waarschijnlijk ontleend aan het pand op nr. 18, waarop de aanduiding "Van Ouds de Halve Maan" te vinden is.

De Amsterdamse Boterwaag, ook Regulierswaag genoemd, stond op de Botermarkt, tegenwoordig het Rembrandtplein. Het gebouw werd tussen 1654 en 1655 gebouwd als Derde Regulierspoort en fungeerde, na door een verdere uitbreiding van Amsterdam zijn oorspronkelijke functie te hebben verloren, vanaf 1669 als botermarkt. Het gebouw werd in 1874 gesloopt.

Het Rembrandthuisje is een gebouw in Amsterdam-Centrum. Het gebouwtje staat op het Rembrandtplein en dient tot transformatorhuisje van Liander. Het gebouw uit het begin van de 21e eeuw stond er wat grijs bij. Plaatselijk ondernemer en zelfbenoemd kunstenaar Peter Doeswijk vrolijkte in 2011 het huisje in samenwerking met de ondernemersvereniging Rembrandtplein, Liander en het Rembrandthuis op. De buitenwanden van het huisje werden opgesierd met weergaven van tekeningen dan wel etsen van Rembrandt van Rijn. Doeswijk werd ooit genoemd als opfleurburgemeester van Amsterdam-Centrum. Zo ontwierp hij fotocollages bij straatafzettingen en ontwierp afbeeldingen voor tijdelijke loopplankbruggetjes over nieuw gegraven kabelgoten aan de Vijzelgracht.

De Kleine Komedie is een theater in Amsterdam gelegen aan de Amstel en werd gebouwd in 1786. Het is het oudste theater van Amsterdam en biedt plaats aan 503 toeschouwers. Het theater dat zich richt op kleinkunst is sinds de jaren '80 uitgegroeid tot 'de cabarettempel van Nederland'.

De L'Europe Amsterdam (voorheen Hotel de l'Europe genoemd) is een vijfsterrenhotel aan de Amstel in Amsterdam. Het 19e-eeuwse hotel werd in 2001 aangewezen als rijksmonument. De L'Europe Amsterdam ligt aan de Nieuwe Doelenstraat, op de hoek met de Oude Turfmarkt, vlak bij het Muntplein, waar de Amstel overgaat in het Rokin. De bar van het hotel, Freddy's Bar, is vernoemd naar Freddy Heineken en werd door het Amsterdamse dagblad Het Parool uitgeroepen tot beste hotelbar van Amsterdam. Het terras aan de Amstel werd in 2008 uitgeroepen tot terras van het jaar door Gault Millau. Het oude restaurant Excelsior is vervangen door Bord'Eau en deze vernieuwing werd beloond met één Michelinster in de gids van 2013 en een tweede ster in 2014, die echt in 2018 weer verloren ging. Het restaurant sloot op 1 september 2021. Hierna opende restaurant Flore op dezelfde locatie.

Het Rondeel was een bolwerk in de 15e-eeuwse stadsmuur van Amsterdam, op de huidige hoek Rokin / Nieuwe Doelenstraat, waar de Amstel de stad binnenstroomde. In de 17e eeuw werd dit torenfort gesloopt en vervangen door een herberg, ook Het Rondeel geheten. Deze werd op zijn beurt eind 19e eeuw vervangen door het huidige Hotel de l'Europe. Rond 1480 werd op bevel van Maximiliaan van Oostenrijk begonnen met de bouw van een bakstenen stadsmuur rond Amsterdam. De muur moest de stad vooral beschermen tegen mogelijke aanvallen door Utrecht. De muur bevatte een aantal poorten, waltorens en een rondeel, een halfronde muurtoren zonder dak, met zwaar metselwerk. Het Rondeel werd gebouwd aan de oostelijke oever van de Amstel. Het opgestelde geschut beheerste zo de toegang tot de stad vanaf de rivier. De halfronde vorm van het Rondeel vinden we nog steeds terug in de gevelwand van de Amstel op de plek van het huidige Hotel de l'Europe. Vanuit het Rondeel liep een stadswal naar de toren Swych Utrecht. In 1593 werd het gebied tussen het Singel en de Herengracht bij de stad gevoegd en een nieuwe stadsmuur aangelegd, waardoor het Rondeel zijn functie verloor. De toren werd verkocht door de stad en werd in 1633 afgebroken. Op de fundamenten van de toren werd een logement (herberg) gebouwd die in 1638 werd geopend en Het Rondeel genoemd werd. De herberg werd in 1652 uitgebreid met een zijgevel in Renaissancestijl en in 1882 met een extra verdieping en nieuwe gevel aan de Amstel (in verband met de een jaar later gehouden wereldtentoonstelling). In 1895 werd de herberg afgebroken om plaats te maken voor het Hotel de l'Europe, dat twee jaar later werd geopend. In dit vijfsterrenhotel bevindt zich nu een Rondeelzaal, vernoemd naar de oude toren en herberg.

Reguliersbreestraat 1 is een gebouw in Amsterdam-Centrum. Het gebouw staat op het Muntplein daar waar het Singel haar verbinding met de Amstel. De Regulierspoort over het Singel geeft vanaf de 16e eeuw Amsterdammers de gelegenheid het landelijk gebied in te trekken. De eerste bebouwing hier dateert van laat 16e eeuw als de bebouwing van Amsterdam het Singel oversteekt en hier en daar gebouwen langs de Amstel verrijzen. Op de legerkaart van 1560 van Van Deventer is deze hoek nog niet bebouwd, er staan echter wel een paar molens en panden. Als Pieter Bast rond 1599 met zijn plattegrond komt, zijn er huizen te zien en ook de Reguliersbreestraat. De kruising van straten en waterwegen moet steeds aangepast worden in verband met de verschuiving van scheepvaart naar wegtransport. Zo werd het Rokin steeds verder verbreed ten koste van de Amstel. In 1888 geeft sigarenwinkel/magazijn J.H. van Hulst opdracht aan architect Evert Breman een gebouw te ontwerpen voor een deel van een kopse hoek aan het Sophiaplein, de toenmalige naam van het Muntplein, met zijvleugels naar de Amstel en Reguliersbreestraat. Breman schreef vervolgens op 7 februari 1888 een aanbesteding uit voor de bouw van een sigarenwinkel met bovenwoning in de stijl van de 19e-eeuwse neorenaissancestijl. Het gebouw werd op 14 november 2006 benoemd tot gemeentelijk monument in Amsterdam. Aan of op de gevel was toen al jaren allerlei reclame-uitingen te zien, waaronder een in het oog springende groen/gele reclame van de ABN AMRO-bank. Voorgangers van die bank lieten Reguliersbreestraat samensmelten met het buurpand Muntplein 1, zo waren vanaf 1 juli 1963 hier gevestigd een Twentsche Bank in 1964 opgaand in de Algemene Bank Nederland, later opgaand in ABN AMRO.

De Halvemaansbrug (brug 221) is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. Hij vormt de verbinding tussen de twee kaden van de Amstel (hier Binnen Amstel genoemd) in de binnenstad van Amsterdam. Aan de noordzijde ligt nog een kade van de Kloveniersburgwal en 's-Gravelandseveer (kade van de Amstel). Aan de zuidkant heet de kade van de Amstel gewoon naar de rivier. Hier leidt de brug rechtstreeks in de Halvemaansteeg. Ten zuidoosten van de brug ligt het theater De Kleine Komedie. De oorspronkelijke brug werd gebouwd in de 17e eeuw, vermoedelijk 1626. De brug werd in 1863 (met een noodbrug naast de bouwput) vernieuwd naar een ontwerp van toen stadsarchitect Bastiaan de Greef. De brug bestond uit vier vaste overspanningen. De vijfde, middelste, overspanning was een dubbele basculebrug. De brug overleefde toen een wijziging in tenaamstelling aangevraagd door koning Willem III der Nederlanden naar Oranjebrug (de naam werd niet overgenomen). Ook in 1904 werd de brug vernieuwd. De laatste grote aanpassing volgde in 1939/1940, toen er een vaste plaatbrug naar ontwerp van architect Piet Kramer werd neergelegd. Ook deze brug was nodig in verband met het toenemende en zwaarder wordende verkeer. Kramer had te maken met het feit dat de brug ingekort moest worden. De zuidelijke kade van de Amstel werd onderdeel van de binnenring en werd ter plaatse aanmerkelijk verbreed, hetgeen de brug deed “krimpen” tot circa 50 meter. Kramers brug heeft vier overspanningen. Hoewel ze gebouwd werd met geld uit het werkfonds, is ze toch nog enigszins versierd. Er zijn zeediervormige granieten sluitstenen, het jaartal 1939 is uit een van de sluitstenen gebeiteld, zijn granieten blokjes ontbreken niet. Ook zijn de balustrades versierd (een serie aan elkaar gesmede metalen staven). De naam van de brug is anders dan bij andere Amsterdamse bruggen niet aangebracht op de leuningen, maar uit twee van de sluitstenen gebeiteld. Tijdens de aanleg voer een pontje (voetveer) heen en weer. De verklaring van de naam is niet eenduidig, er zijn een aantal verklaringen in omloop: Stadatlas van Amsterdam: een vroege versie van de brug had de vorm van een halve maan, de brug is in deze versie dus tevens de naamgever van de straat; Sebas Baggelaar en Simon van Schaik: "de vorm van het halfront aan den Aemstel", waarop nu Hotel de l'Europe staat heeft de vorm van een halve maan; in de Halvemaansteeg was einde 19e begin 20e een slijterij, tapperij, waarbij op een raam boven de deur vermeld zou zijn Van ouds "De halve (maan)"; hetgeen versterkt wordt door de tekening van Bep Bijtelaar.

Bord'Eau, voluit Bord'Eau Restaurant Gastronomique, is een restaurant in Hotel de l'Europe in Amsterdam dat sinds 2013 in het bezit was van 1 of twee Michelinsterren. Het restaurant sloot op 1 september 2021. Per 1 januari 2018 is Bas van Kranen de chef-kok van het restaurant. Zijn voorganger was Richard van Oostenbrugge die eerst verantwoordelijk was voor restaurant Excelsior (2010-2011) en later (2012-2017) van Bord'Eau. Onder leiding van chef-kok Richard van Oostenbrugge kreeg Bord'Eau in de Michelingids voor 2013 een Michelinster en in die voor 2014 een tweede. In de gids voor 2018 verloor het restaurant haar tweede ster. GaultMillau kende het restaurant vanaf de gids voor 2015 17,5 van de maximaal 20 punten toe. In 2019 en 2020 had het restaurant onder Van Kranen in GaultMillau een waardering van 17 op 20. Het platform We’re Smart stelt jaarlijks een lijst samen van 100 wereldwijde restaurants die zich inzetten voor een duurzame keuken, Bord'eau behaalde in 2020 de derde plaats.