place

Antoniuskerk (Leiden)

FranciscanenkerkKerkgebouw in LeidenKerkgebouw in het bisdom Rotterdam
Leiden Antoniuskerk 20200531 vanaf Vijf Meilaan
Leiden Antoniuskerk 20200531 vanaf Vijf Meilaan

De Antoniuskerk was een rooms-katholiek kerkgebouw op de hoek van de Churchilllaan en de Vijf Meilaan in het Bos- en Gasthuisdistrict in de Nederlandse stad Leiden. De kerk werd gebouwd in 1966 en was als parochiekerk in gebruik door de parochie van de H. Antonius van Padua. In 2023 werd de kerk door het bisdom Rotterdam buiten gebruik gesteld.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Antoniuskerk (Leiden) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Antoniuskerk (Leiden)
Boshuizerlaan, Leiden

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Antoniuskerk (Leiden)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.147805555556 ° E 4.47575 °
placeToon op kaart

Adres

Boshuizerlaan 11
2321 SG Leiden
Zuid-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Leiden Antoniuskerk 20200531 vanaf Vijf Meilaan
Leiden Antoniuskerk 20200531 vanaf Vijf Meilaan
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Kasteel Boshuysen
Kasteel Boshuysen

Kasteel Boshuysen of Boshuizen was een kasteel gelegen in Zoeterwoude, nu Leiden. De oudste vermelding betreft "de woning te Boschuysen met 50 morgen, onder Zoeterwoude, strekkend van de Rijn tot de Vroonmade" op 15 augustus 1332, maar waarschijnlijk gaat de geschiedenis van dit leengoed van de graaf van Holland aan de familie Van Boschuysen zelfs terug tot 1281. Wanneer de woning versterkt werd tot kasteel is niet geheel duidelijk. Omdat de later teruggevonden muren 1,5 meter dik waren, zijn die vermoedelijk al vóór 1351 opgetrokken, want daarna waren gebouwen met zulke zware muren niet meer toegestaan binnen een bepaalde afstand van de Leidse stadsmuren. Het kasteel stond aan de Boshuizerwetering in het ontginningsgebied Boshuysen, later genaamd de Boschhuyser polder, en is tot in de 16e eeuw in bezit geweest van het geslacht Boschhuysen. Het werd in 1574 (beleg van Leiden) verwoest en later geheel afgebroken. Rond 1632 is op de resten een nieuw huis gebouwd, dat in de 18e eeuw is vervangen door een (eenvoudig) landhuis. Halverwege de 19e eeuw werd ook dit gesloopt, waarna het terrein werd gebruikt als weiland. In het voorjaar van 1955 zijn tijdens de aanleg van sportvelden aan de Boshuizerkade (Leiden) op een diepte van ongeveer een meter beneden het maaiveld de restanten aangetroffen van de fundering van het kasteel. De aangetroffen funderingen en muurresten bestonden uit een carré van ongeveer 30 bij 30 meter. Aan de oostzijde daarvan zijn de funderingen van een toren teruggevonden. Aan de noordzijde heeft zich vermoedelijk een ophaalbrug bevonden. Na onderzoek zijn de muurresten grondig verwijderd, want bij de renovatie van de sportvelden in 2010 werden ze niet meer aangetroffen. Met gebruik van een grondradar kon wel worden vastgesteld dat vlak bij het kasteel een steenbakkerij met mogelijk enkele bijgebouwen heeft gestaan.

Justus Carelhuis
Justus Carelhuis

Het Justus Carelhuis is het jongste hofje in de Nederlandse stad Leiden. Het is gelegen aan de Witte Rozenstraat 51a in de Vreewijk. De uit Den Haag afkomstige (vermogende) broers Carel en Justus Pape studeerden in de 19e eeuw rechten in Leiden. De band die zij met de stad vormden hield stand en resulteerde in verschillende belangrijke schenkingen. Mr. Carel Pape was regent van het Barend van Namenhof en liet in 1915 op eigen kosten de vervallen huisjes van het hofje afbreken om een nieuw hofje te bouwen. Na zijn overlijden liet Mr. Carel Pape zijn verzameling schilderijen aan de stad na met de bedoeling dat die ondergebracht zou worden in het Stedelijk Museum De Lakenhal. Om de daarvoor noodzakelijke uitbreiding mogelijk te maken schonk Mr. Justus Pape daartoe een bedrag van fl. 50.000 en later nogmaals fl. 400.000. De nieuwe Pape-vleugel werd in 1921 geopend. Bij het overlijden van Mr. Justus Pape ging een legaat van fl. 70.000 naar de regenten van het Barend van Namenshof, waarvan een hofje moest worden gebouwd ter huisvesting van Protestantse echtparen of dames uit de betere stand. Naar een ontwerp van de Leidse architect B. Buurman (1883-1951) van het Architectenbureau B. Buurman en ir. M.P. Schutte, werd in 1936 het Justus Carelhuis (vernoemd naar de beide voornamen van broers Pape) gebouwd. Het sobere doch functionele complex bestaat uit een twaalftal woningen waarvan de tuintjes grenzen aan de Trekvliet. Het beheer van het hofje wordt nog steeds gevoerd door de regenten van het Barend van Namenshof.