Berlin-Schmargendorf

Podbielskiallee is een station van de metro van Berlijn, gelegen aan de Kaiser-Wilhelm-Platz (kruising Pobielskiallee / Archivstraße) in het Berlijnse stadsdeel Dahlem, nabij de faculteit voor land- en tuinbouw van de Humboldt Universiteit en het instituut voor genetica van de Vrije Universiteit van Berlijn. Het metrostation werd geopend op 12 oktober 1913 aan het eerste deel van de Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn, de huidige lijn U3. Het station is vernoemd naar Viktor von Podbielski. Ten tijde van de opening van Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn was het Koninklijke Domein Dahlem een nog grotendeels onbebouwd, landelijk gebied. De lijn trok daardoor slechts weinig reizigers en er werden grote verliezen geleden. In station Fehrbelliner Platz moest men dan ook overstappen op kortere treinen richting Thielplatz. Inmiddels is de omgeving van station Podbielskiallee vrijwel volledig bebouwd, al is het landelijke karakter niet helemaal verloren gegaan. Station Podbielskiallee ligt in een uitgraving aan de ingang van de metrotunnel. Treinen in westelijke richting (Krumme Lanke) vervolgen hun weg vanaf hier bovengronds, richting het centrum van de stad loopt de lijn onder de grond. Het toegangsgebouw aan de Kaiser-Wilhelm-Platz, dat dwars boven de sporen staat, is uitgevoerd als een middeleeuws kasteeltje en werd ontworpen door Heinrich Schweitzer. Alleen de U boven de ingang verraadt dat het hier om een metrostation gaat. Dit soort rijk gedecoreerde stations is kenmerkend voor de U3. Het rijke Wilmersdorf spaarde kosten noch moeite bij de inrichting van haar ondergrondse stations, die als visitekaartje voor de goedburgerlijke stad dienden; in Dahlem besteedde men vooral aandacht aan de toegangsgebouwen, aangezien de bovengrondse perrons weinig mogelijkheden tot opsmuk boden. Vrijwel alle stations op de U3, waaronder Podbielskiallee, staan dan ook onder monumentenbescherming.

Hohenzollerndamm is een station van de S-Bahn van Berlijn. Het station bevindt zich nabij de gelijknamige straat, op de grens van de Berlijnse stadsdelen Wilmersdorf en Schmargendorf. Station Hohenzollerndamm ligt aan de Ringbahn en werd geopend op 1 november 1910. De Ringbahn, een ringspoorlijn om het Berlijnse stadscentrum die een aantal reeds bestaande kopstations met elkaar moest verbinden, kwam gereed in 1877. De lijn werd gebruikt voor goederenvervoer, maar ook door stadstreinen in reizigersdienst, alles uiteraard nog met stoomtractie. In 1910 opende nabij de Hohenzollerndamm, die de Ringbahn op een viaduct kruist, een nieuwe halte voor de stads- en voorstadstreinen. Aan de Hohenzollerndamm was een uit grijze natuursteen opgetrokken neoromaans stationsgebouw verrezen, naar een ontwerp van Heinrich Thiesing. De stationshal, die inmiddels op de monumentenlijst is opgenomen, geeft toegang tot een overdekt eilandperron met twee sporen, gelegen in een uitgraving. In de jaren '20 begon men vrijwel alle stads- en voorstadslijnen in en om Berlijn te elektrificeren, hetgeen tot de vorming van het S-Bahnnet zou leiden. Op 28 november was de elektrificatie van de zuidring gereed en stopten de eerste elektrische treinen in station Hohenzollerndamm. De Tweede Wereldoorlog doorstond het station ongeschonden. Na de oorlog zou echter het verval intreden, omdat de door de Oost-Duitse spoorwegen (DR) bedreven S-Bahn in West-Berlijn massaal werd geboycot. Het dalende aantal reizigers leidde tot bezuiniging op het onderhoud van stations en sporen, en ook de dienstregeling werd steeds verder uitgedund. Na een staking van het West-Berlijnse S-Bahnpersoneel in 1980 zou een groot aantal trajecten, waaronder de Ringbahn, zelfs helemaal niet meer bediend worden. Station Hohenzollerndamm sloot zijn deuren. In 1989 werd besloten de Ringbahn in West-Berlijn te saneren om heropening mogelijk te maken. Aan het einde van het genoemde jaar viel de Muur, waardoor het project in het nieuw daglicht kwam te staan: ook de doorgaande verbindingen tussen oost en west zouden hersteld worden, zodat er weer een volledige ring zou ontstaan. Op 17 december 1993 kwam de zuidring weer in dienst en werd station Hohenzollerndamm heropend. Tussen 1997 en 2002 werden de laatste ontbrekende delen van de Ringbahn hersteld. Station Hohenzollerndamm wordt tegenwoordig bediend door de lijnen S41 (ring met de klok mee), S42 (tegen de klok in) en S46 (Königs Wusterhausen - Westend).

Het Brücke-Museum Berlin is een museum in Berlijn in Duitsland. Het museum is op 15 september 1967 geopend. Het museum is gevestigd in de omgeving van Berlijn-Dahlem, in de nabijheid van het voormalige atelier van de beeldhouwer Arno Breker.

Halensee is een S-Bahnstation in het gelijknamige Berlijnse stadsdeel Halensee. Het station bevindt zich aan het westelijke uiteinde van de Kurfürstendamm en niet ver van de Halensee, een meer waaraan ook het stadsdeel naam dankt. Station Halensee ligt aan de Ringbahn en werd geopend op 15 november 1877, aanvankelijk onder de naam Grunewald. Het verkreeg in Duitsland enige bekendheid door de bezetting van een seinhuis tijdens een spoorwegstaking in 1980. Deze staking zou het einde inluiden van de door de Oost-Duitse spoorwegen bedreven en al langer zieltogende S-Bahn in West-Berlijn. Pas na de Wende werd station Halensee heropend.

Dahlem is een stadsdeel van de Duitse hoofdstad Berlijn in het district Steglitz-Zehlendorf. Het ligt in het zuidwesten van de stad, tussen de stadsdelen Steglitz, Lichterfelde, Zehlendorf en Wilmersdorf en het Grunewald. Het stadsbeeld van Dahlem wordt gekenmerkt door ruim aangelegde villawijken en parken, waardoor het stadsdeel een voor Berlijnse begrippen lage bevolkingsdichtheid kent. Daarnaast is er een aantal wetenschappelijke instellingen gevestigd in Dahlem, waaronder de Vrije Universiteit Berlijn en de Max-Planck-Gesellschaft. Ook bevindt zich een complex van de Staatliche Museen zu Berlin in het stadsdeel (Museumszentrum Berlin-Dahlem), waar onder andere een beroemde etnologische verzameling ondergebracht is.

Dahlem-Dorf is een station van de metro van Berlijn, gelegen aan de Königin-Luise-Straße in het centrum van het Berlijnse stadsdeel Dahlem. Het metrostation werd geopend op 12 oktober 1913 aan het eerste deel van de Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn, de huidige lijn U3. In de directe omgeving van station Dahlem-Dorf bevinden zich onder meer de Freie Universität, het openluchtmuseum Domäne Dahlem en het Museumszentrum Berlin-Dahlem. De naam van het station ("Dahlem-dorp") verraadt het oorspronkelijk zeer landelijke karakter van de omgeving. Doordat Dahlem ten tijde van de opening van Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn nog grotendeels onbebouwd was, trok de lijn slechts weinig reizigers en werden er grote verliezen geleden. In station Fehrbelliner Platz moest men dan ook op kortere treinen richting Thielplatz overstappen. Het gebied is inmiddels ontwikkeld en de nabijheid van de Freie Universität zorgt voor een grote toeloop van reizigers naar station Dahlem-Dorf. Het metrostation is gelegen in een uitgraving en heeft een eilandperron. Aan de noordzijde van het station leiden trappen naar het aan de Königin-Luise-Straße gelegen toegangsgebouw. Dit vakwerkgebouw in Noord-Duitse landhuisstijl met rieten dak werd ontworpen door Friedrich en Wilhelm Hennings. Vanwege de voorname locatie van het station, op een voormalig koninklijk domein, bemoeide keizer Wilhelm II zich persoonlijk met het ontwerp. Het interieur van de stationshal doet door het beschilderde houten dak eerder aan een jachtslot denken dan aan een metrostation. Toch past het gebouw, dat op de monumentenlijst is opgenomen, goed in de omgeving, die door het openluchtmuseum en villawijken nog steeds landelijk aandoet. Van later datum is de uitgang aan de westzijde van het station, bij het viaduct van de Fabeckstraße. Hier bevindt zich tevens een lift. In 1980 brandde het monumentale stationsgebouw bijna volledig af, waarna het een jaar later getrouw aan het origineel werd herbouwd.

Het Ethnologisches Museum is het nationale volkenkundig museum van Duitsland. Het was tot 2020 gevestigd in het museumcomplex Musea Berlin-Dahlem in Berlijn en behoort tot de Staatliche Museen zu Berlin. Het museum verhuisde in 2020 naar het nieuwe (herbouwde) Humboldt Forum, op de plek van het oude Berliner Stadtschloss. De collectie werd in december 2020 terug digitaal ontsloten, en zal in de herst van 2021 terug op de site te bezichtigen zijn. Het zwaartepunt van de collectie ligt op voorwerpen uit kunst en cultuur van niet-Europese volkeren en etnische groepen.

Het museumcomplex Berlin-Dahlem is gevestigd in het stadsdeel Dahlem (Lansstraße 8) van de Duitse hoofdstad Berlijn. In het complex zijn drie musea gevestigd met elk een eigen collectie. De musea in Berlijn-Dahlem maken deel uit van de Staatliche Museen zu Berlin.

Het Museum für Asiatische Kunst was een van de drie musea van het museumcomplex Musea Berlin-Dahlem in Berlijn en behoort tot de Staatliche Museen zu Berlin. De collectie is vanaf de herst van 2021 in het nieuw gebouwde Humboldt Forum op de locatie van het oude Berliner Stadtschloss op het Spree-eiland te bezichtigen.

Het Museum Europäischer Kulturen is een van de drie musea van het museumcomplex Musea Berlin-Dahlem in Berlijn en behoort tot de Staatliche Museen zu Berlin.

De Kathedraal van de Opstanding van Christus (Duits: Christi-Auferstehungs-Kathedrale, Russisch: Свято-Воскресенский собор, Svjato-Voskresenskij sobor) is een Russisch-orthodoxe kathedraal in Wilmersdorf, een wijk in het Berlijnse district Charlottenburg-Wilmersdorf. De kathedraal werd tussen 1936 en 1938 gebouwd naar het ontwerp van Karl Schellberg.

Grunewald is een stadsdeel in het Berlijnse district (Bezirk) Charlottenburg-Wilmersdorf. Het gebied werd vernoemd naar het gelijknamige bos.