Wittenbergplatz (metrostation)

De Wittenbergplatz is een plein in de Duitse hoofdstad Berlijn. Het plein ligt in de noordwestpunt van het stadsdeel Schöneberg en maakt deel uit van de zogenaamde Generalszug, een as van straten en pleinen die genoemd zijn naar personen en plaatsen die een rol speelden in de Napoleontische Bevrijdingsoorlog. De Wittenbergplatz kreeg zijn naam in 1864, ter herinnering aan de Slag bij Wittenberg (13 januari 1813) en werd in zijn huidige vierkante vorm aangelegd tussen 1889 en 1892. Tot 1920 behoorde het plein tot de zelfstandige stad Charlottenburg, die in het genoemde jaar geannexeerd werd door Groot-Berlijn. In 1938 kwam de Wittenbergplatz door een grenscorrectie op het grondgebied van Schöneberg te liggen. Het plein wordt in oost-westrichting doorsneden door de as Kleiststraße - Tauentzienstraße en wordt aan de west- respectievelijk oostzijde begrensd door de van noord naar zuid lopende Ansbacher Straße en Bayreuther Straße. Markante gebouwen aan de Wittenbergplatz zijn het Kaufhaus des Westens, het grootste warenhuis van Berlijn, in de zuidwesthoek van het plein en de monumentale kruisvormige stationshal van metrostation Wittenbergplatz, die zich in het midden van het plein, tussen de rijbanen van de Tauentzienstraße bevindt. De meeste overige gebouwen dateren van na de Tweede Wereldoorlog, aangezien het plein tijdens de oorlog grotendeels verwoest werd.

Kaufhaus des Westens (afgekort tot KaDeWe) is een Duits warenhuis in het centrum van de hoofdstad Berlijn. Het bevindt zich in de Tauentzienstraße in het stadsdeel Schöneberg, dicht bij de Kurfürstendamm en de Gedächtniskirche.

De Tauentzienstraße is een straat in de Duitse hoofdstad Berlijn, die bekendheid geniet vanwege de vestiging van het Kaufhaus des Westens en vele andere grote winkels. De ongeveer 500 meter lange straat verbindt de Breitscheidplatz met de Wittenbergplatz en vormt het begin van de zogenaamde Generalszug, een as van straten en pleinen die genoemd zijn naar personen en plaatsen die een rol speelden in de napoleontische bevrijdingsoorlog. De Tauentzienstraße, gelegen in de stadsdelen Charlottenburg (westelijk deel) en Schöneberg (oostelijk deel), dankt zijn naam sinds 1864 aan de Pruisische generaal Bogislav Friedrich Emanuel von Tauentzien (1760-1824). De Tauentzienstraße kan beschouwd worden als het oostelijke verlengde van de Kurfürstendamm en is net als deze boulevard een geliefde winkelstraat. Oorspronkelijk was de Tauentzienstraße, die in 1890 flink verbreed werd, echter vooral residentieel van karakter. De ontwikkeling van de straat tot winkelpromenade zette pas goed in na de opening van het Kaufhaus des Westens, op de hoek van de Wittenbergplatz, in 1907. Na de Tweede Wereldoorlog ontwikkelde zich rond station Zoo een nieuw West-Berlijns stadscentrum, aangezien de oude binnenstad in Oost-Berlijn was komen te liggen. De Tauentzienstraße, gelegen in het hart van deze City-West, werd een van de drukste en duurste winkelgebieden van de stad. Ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van Berlijn in 1987 presenteerde de Neuer Berliner Kunstverein het project Skulpturenboulevard Kurfürstendamm/Tauentzien, waarvoor diverse kunstenaars een aantal eigentijdse sculpturen creëerden. Op de middenberm van de Tauentzienstraße, waar ooit een trambaan lag, plaatste men nabij de kruising met de Nürnberger Straße het werk Berlin. De uit chroom en nikkel bestaande sculptuur van de hand van Brigitte en Martin Matschinsky-Denninghoff moest de deling van de stad symboliseren. Sinds de val van de Muur, twee jaar na de plaatsing van het beeld, is Berlin veeleer een symbool van de hereniging geworden.

Het Europa-Center is een gebouw in de Duitse hoofdstad Berlijn. Het Europa-Center ligt aan de Breitscheidplatz, op de hoek van de Tauentzienstraße, in het hart van de City-West (stadsdeel Charlottenburg). In het gebouw, dat in 1965 voltooid werd, zijn veel winkels, horecagelegenheden en kantoren gevestigd. Het Europa-Center maakt deel uit van een ensemble van naoorlogse gebouwen in Internationale Stijl rond de Breitscheidplatz, dat in zijn geheel onder monumentenbescherming staat.Kenmerkend voor het 86 meter hoge Europa-Center is de grote Mercedes-ster die op het dak van het gebouw staat. Ook vanuit diverse delen van het voormalige Oost-Berlijn was deze ster zichtbaar.

Viktoria-Luise-Platz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de Motzstraße en de Viktoria-Luise-Platz in het Berlijnse stadsdeel Schöneberg. Het metrostation werd geopend op 1 december 1910 als onderdeel van de Schöneberger U-Bahn, die de toen nog zelfstandige stad Schöneberg zelf had aangelegd. Tegenwoordig wordt deze lijn aangeduid als U4. Station Viktoria-Luise-Platz geniet de monumentenstatus.Station Viktoria-Luise-Platz ligt direct onder de straat en werd ontworpen door de architect Ernst Denecke. Aan beide uiteinden van het eilandperron bevinden zich uitgangen, waarvan de westelijke leidt naar de Viktoria-Luise-Platz en de oostelijke (toegevoegd in 2001) naar de middenberm van de Motzstraße. De perronhal, gedomineerd door groene tinten, en de gedecoreerde ingang (afgebroken en heropgebouwd in 1996) aan de Viktoria-Luise-Platz hebben hun oorspronkelijke ontwerp behouden. Het station staat dan ook op de monumentenlijst. In tegenstelling tot de andere stations van de U4 is de stationsnaam in station Viktoria-Luise-Platz aangebracht op geëmailleerde borden. Deze borden vervingen kort voor de opening de oorspronkelijke tegeltableaus, waarop foutief Vikoria-Luisen-Platz te lezen was.

De Viktoria-Luise-Platz is een plein in het Berlijnse stadsdeel Schöneberg. Het heeft de vorm van een uitgerekte zeshoek en is vernoemd naar prinses Victoria Louise van Pruisen, de enige dochter van de laatste Duitse keizer Wilhelm II. Het plein is 160 m lang en 90 m breed en heeft een oppervlakte van ongeveer 7.000 m². De Welserstraße, de Winterfeldtstraße, de Münchener Straße, de Regensburger Straße en de Motzstraße komen uit op het plein. Onder het plein ligt het metrostation Viktoria-Luise-Platz.

Augsburger Straße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder Nürnberger Straße, nabij de kruising met de Augsburger Straße, in het Berlijnse stadsdeel Charlottenburg. Het metrostation werd toegevoegd aan een reeds bestaande lijn en kwam in gebruik op 8 mei 1961. Tegenwoordig maakt het station, dat de monumentenstatus bezit, deel uit van lijn U3. De U3, vroeger bekend als Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn, liep al sinds 1913 onder de Nürnberger Straße, maar een station was er op de huidige locatie niet. Wel bevond zich ongeveer 200 meter naar het zuidwesten het metrostation Nürnberger Platz. Toen men in de jaren 1950 de nieuwe metrolijn G, de huidige U9, aanlegde, werd een overstapstation nodig op de plek waar deze de lijn naar Dahlem kruiste. Bij de samenkomst van de Spichernstraße en de Bundesallee bouwde men daarom een nieuw station met de naam Spichernstraße. Toen dit station op 2 juni 1959 in dienst kwam, werd het te nabijgelegen station Nürnberger Platz gesloten. Hierdoor was er op de huidige U3 een voor de binnenstad te grote stationsafstand van ruim 1100 meter ontstaan; om dit te compenseren voegde men tussen Spichernstraße en Wittenbergplatz een nieuw station in: Augsburger Straße. Teneinde zo weinig mogelijk in de bestaande tunnel in te grijpen (de treinen bleven tijdens de bouw rijden) werd het station uitgerust met zijperrons. Architect Bruno Grimmek hield het ontwerp van station Augsburger Straße eenvoudig en functioneel. De wanden werden bekleed met oranje tegels, kenmerkend voor de stijl van Grimmek, die vaak pasteltinten toepaste. Aan beide uiteinden van de perrons leiden uitgangen naar de Nürnberger Straße, ter hoogte van de Augsburger Straße respectievelijk de Eislebener Straße. Ondanks zijn centrale ligging kent het metrostation slechts een beperkt aantal reizigers.

De Zoologischer Garten Berlin, kortweg Zoo Berlin, is een dierentuin in het centrum van Berlijn bij Bahnhof Zoologischer Garten. De dierentuin is 35 hectare groot, en is de soortenrijkste ter wereld. Er wordt nauw samengewerkt met het in het oosten van de stad gelegen Tierpark Berlin Friedrichsfelde. De Zoo Berlin is een van de oudste dierentuinen ter wereld.

Het Bikini House is een monumentaal voormalig industrieel, commercieel en kantoorgebouw aan de Budapester Straße in de Berlijnse wijk Charlottenburg. Het Bikini-Haus maakt deel uit van een gebouwencomplex dat tegenwoordig de naam Bikini Berlin draagt; historisch heette het complex Zentrum am Zoo. Het complex bestaat uit de hoogbouw aan de Hardenbergplatz (ook wel het Huthmacher-Hauss of DOB-Haus genoemd), het ZOO-Palast, de kleine hoogbouw en de parkeergarage bij de dierentuin. Tegenwoordig herbergt het Bikini-Haus een winkelcentrum met gastronomie. Ten noorden van het gebouw met uitloopterras ligt de Zoologischer Garten Berlin. In het zuiden, tegenover het Bikini-Haus, ligt de Breitscheidplatz met de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche.

De Breitscheidplatz is een plein in de Duitse hoofdstad Berlijn. Het plein ligt in het hart van de City-West, het gebied dat zich tijdens de deling van de stad tot het West-Berlijnse centrum ontwikkelde, en behoort tot het stadsdeel Charlottenburg. De Breitscheidplatz vormt een open ruimte tussen twee drukke doorgaande wegen: de Budapester Straße aan de noordzijde en de as Kurfürstendamm - Tauentzienstraße in het zuiden. Op het midden van het plein staat de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche, deels ruïne en deels nieuwbouw en een van de meest sprekende symbolen van Berlijn. Aan de oostzijde wordt het plein geflankeerd door het Europa-Center, een hoogbouwcomplex uit de jaren zestig. Tussen de genoemde gebouwen bevindt zich sinds 1983 een grote fontein, de Weltkugelbrunnen ("Wereldbolbron"). De Breitscheidplatz wordt in het westen begrensd door het Schimmelpfeng-Haus, dat de Kantstraße overspant. Van de vooroorlogse bebouwing van het plein is, met uitzondering van de Gedächtniskirche, weinig overgebleven. De heraanleg van het plein na de Tweede Wereldoorlog met grootschalige nieuwbouw in Internationale Stijl moest de positie van de Breitscheidplatz in het hart van West-Berlijn benadrukken. Het ensemble van gebouwen rond het plein staat onder monumentenbescherming.In 1889 werd het voordien naamloze plein naar Johannes Gutenberg, uitvinder van de boekdrukkunst, tot Gutenbergplatz gedoopt. Drie jaar later hernoemde men het plein echter tot Auguste-Viktoria-Platz, ter ere van de laatste Duitse keizerin. Zijn huidige naam kreeg de Breitscheidplatz in 1947 en is een eerbetoon aan Rudolf Breitscheid, een sociaaldemocratisch politicus die vanwege zijn verzet tegen het naziregime vermoord werd in het concentratiekamp Buchenwald.Tussen 2005 en 2006 werd het plein heringericht. Tijdens deze operatie verving men de bestrating, verlichting en beplanting van de Breitscheidplatz en werd een autotunnel in de Budapester Straße afgesloten en opgevuld met aarde.

De Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche (ook bekend onder de afgekorte naam Gedächtniskirche) is een kerk in Berlijn. Het kerkgebouw staat op de Breitscheidplatz in het stadsdeel Charlottenburg.

De aanslag op de kerstmarkt in Berlijn werd op maandag 19 december 2016 rond acht uur 's avonds gepleegd. Toen reed op de Breitscheidplatz bij de Gedächtniskirche in Berlijn een vrachtwagen met Pools kenteken op het publiek van een kerstmarkt in en legde daar vijftig tot tachtig meter af. Het aantal dodelijke slachtoffers bedroeg twaalf en het aantal gewonden 56. In de cabine van de vrachtwagen werd het lijk aangetroffen van een man, naar later bleek de oorspronkelijke Poolse chauffeur. De Berlijnse politie meldde dat hij door de aanslagpleger was vermoord.De twaalf dodelijke slachtoffers op de markt waren zeven Duitsers, een Israëlische toeriste, een Italiaanse vrouw die in Duitsland woonde, een Tsjech en een Oekraïner. In 2021 stierf nog een dertiende slachtoffer aan de gevolgen van een hoofdwonde die hij bij de aanslag opliep. In de vrachtwagen werd het identiteitsbewijs gevonden van een toen 23-jarige Tunesische man. Hij werd vanaf 21 december gezocht als verdachte van de aanslag. Het ging om een man die in 2015 asiel had aangevraagd in Duitsland; de aanvraag was afgewezen en hij zou worden uitgezet. De federale recherche loofde een beloning uit van 100.000 euro voor aanwijzingen die tot de aanhouding van de verdachte zouden leiden.Een dag na de aanslag eiste terreurgroep Islamitische Staat, via persbureau Amaq, de aanslag op met de vermelding dat de persoon die de vrachtwagen bestuurde, een strijder van Islamitische Staat zou zijn geweest. In eerste instantie werd die claim niet door feiten ondersteund, maar op 23 december dook een ogenschijnlijk recente video op waarin de man trouw zwoer aan IS-leider Abu Bakr al-Baghdadi en verklaarde "martelaar" te willen worden.