Kruisberg (Wahlwiller)

SV Zwart-Wit '19 is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Eys in Limburg, opgericht in 1919. Het eerste elftal speelt in de Vierde klasse zondag (2022/23). De club speelt op Sportpark Hanzon in Eys.

Restaurant Der Bloasbalg was een restaurant gevestigd in Wahlwiller, in Nederland. Het was een kwaliteitsrestaurant dat in de periode 1985-2005 in het bezit was van een Michelinster.Vanaf het begin tot 2005, toen hij het restaurant verkocht, was Jan Waghemans de chef-kok.Der Bloasbalg was een lid van de Alliance Gastronomique Néerlandaise.Het restaurant sloot in 2006 en in plaats daarvan kwam restaurant "Les Arômes".

Overeys (Limburgs: Aoverees) is een buurtschap nabij Eys in de Nederlandse gemeente Gulpen-Wittem, provincie Limburg. De buurtschap ligt in het Eyserbeekdal in het oostelijk deel van het dorp. Aan de noordzijde stroomt de Eyserbeek. In het noordoosten ligt op de helling het Froweinbos en in het zuiden de Kruisberg. In de buurtschap staat onder andere kasteel Goedenraad.

Het Heilig Hartbeeld is een standbeeld in de Nederlandse plaats Eys in de provincie Limburg.

Eys (Limburgs: Ees) is een dorp in Zuid-Limburg in Nederland. Het dorp is gelegen in het Eyserbeekdal, het beekdal van de Eyserbeek. Eys is een van de tien kerkdorpen van de gemeente Gulpen-Wittem en heeft 1.665 inwoners, inclusief het buitengebied en bijbehorende buurtschappen en gehuchten ruim 2000.

De Cunibertuskerk in Wahlwiller in de Nederlandse provincie Limburg is gewijd aan de heilige Cunibertus. Delen van de kerk stammen uit de 12e eeuw. In 1215 schonk Hendrik III van Limburg, het patronaatsrecht van de kerken van Mechelen en Wahlwiller aan de Johannieters van Mechelen. De Johannieters waren aansprakelijk voor het onderhoud van de kerk. Uit een visitatierapport uit 1624 blijkt echter dat de kerk van Wahlwiller zo bouwvallig is dat zij wel een schuur lijkt: geen vloer, geen glas meer in de vensters en van binnen volstrekt verwaarloosd. Het allerheiligste werd dan ook in de kerk van Mechelen bewaard. In 1635 bepaalde de rechter dat de Johannieters de kerk moesten repareren en zorg dragen voor een eigen pastoor voor de kerk. In het midden de 17e eeuw werd de kerk verhoogd waarbij van baksteen gebruik werd gemaakt. Het verschil met het oudste (onderste deel) van het schip dat in kalksteen is uitgevoerd en uit de 12e eeuw stamt is ook nu nog goed te zien. Ondanks de renovatie halverwege de 17e eeuw is de kerk aan het begin van de 18e eeuw opnieuw in een bouwvallige toestand. Een visitatierapport uit 1712 geeft aan dat er geen sacristie is en de dakbedekking aan een kant geheel is verdwenen waardoor de muren kunnen worden aangetast. In de jaren dertig van de 18e eeuw hebben er meerdere reparaties plaatsgevonden. In 1939 werd het koor vergroot tot een driebeukig koor en werd het westelijke toegangsportaal gebouwd. In 1946 heeft Aad de Haas het interieur van schilderingen voorzien. Zestien kruiswegstaties geschilderd op panelen werden in 1949 na een rel overgebracht naar het Bonnefantenmuseum in Maastricht. Na een restauratie van de kerk in de periode 1979-1981 zijn de panelen weer teruggeplaatst in de kerk. Het gebouw is een rijksmonument.

Wahlwiller (Limburgs: Wilder) is een dorp in het zuiden van de Nederlandse provincie Limburg. Het dorp hoort tot de gemeente Gulpen-Wittem en heeft ongeveer 170 huizen en (in 2015) 400 inwoners. Aan de noordzijde van het dorp ligt de Kruisberg en aan de andere zijde van deze heuvel ligt het dorpje Eys.

SV Nyswiller was een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Nijswiller in Limburg, opgericht in 1945. Het eerste elftal speelt in de Vijfde klasse zondag (2017/18). De club speelde op Sportpark Villare in Nijswiller. De vereniging werd na het spelen van de laatste competitiewedstrijd in de vijfde klasse A in mei 2018 opgeheven.

De Lourdesgrot Eys is een Lourdesgrot en voormalige schuilkelder in Nederlands Zuid-Limburg in de gemeente Gulpen-Wittem. De groeve ligt in Eys in de Boerenberg, onderdeel van het Plateau van Ubachsberg.

De Sint-Agathakerk is een 18e-eeuws kerkgebouw in het Zuid-Limburgse dorp Eys in de Nederlandse gemeente Gulpen-Wittem. De Rooms-katholieke parochiekerk is gewijd aan Sint-Agatha. Het barokke kerkgebouw is een rijksmonument en een voorbeeld van Luiks-Akense barok.

De Boerenberg (soms Boereberg) is een heuvel in Eys in de gemeente Gulpen-Wittem in de Nederlandse provincie Limburg. De heuvel is een zuidelijke uitloper van het Plateau van Ubachsberg en ligt achter de Sint-Agathakerk van Eys. Ten westen van de Boerenberg komt het droogdal de Grachterdalgrub uit in het Eyserbeekdal. Op de Boerenberg ligt er het restant van een abschnittsmotte. Door de insnijding van de motte loopt het Boerenbergpad die een verbinding vormt tussen de Grachtstraat en de Sint Agathastraat.

De motte Eys was een middeleeuws mottekasteel gelegen bij Eys in de Nederlandse provincie Limburg en is gelegen op een deel van de Boerenberg. Thans resteert nog de kasteelberg van dit mottekasteel en de vuurstenen ringmuur met ingemetselde trapopgang. De motteheuvel is een zogenaamde abschnittsmotte. Dit houdt in dat in plaats van een heuvel op te werpen, de heuvel ontstaan is door het afgraven van de verbinding van de heuvelkaap met de achterliggende berg. Over deze gegraven droge gracht ligt een boogbrugje dat de motte verbindt met het achterliggende terrein. De motte ligt in de voet van een lange, steile noordhelling van het Eyserbeekdal. Aan de westzijde van de motte mondt het droogdal Grachterdalgrub uit in het dal van de Eyserbeek. De motte ligt samen met het oudste deel van het dorp aan de kruising van de weg van Simpelveld naar Partij-Wittem en de weg naar Ubachsberg. De heuvel is een relatief hooggelegen punt van het dorp waarvandaan men goed uitzicht heeft over het beekdal. Aan de voet van de heuvel ligt de Sint-Agathakerk van Eys. Van een eventuele voorburcht is niets bekend. Over de historie van deze motte is weinig bekend. De motte wordt Opt Huys genoemd. Opt Huys is waarschijnlijk een stenen huis geweest althans een indicatie hiervoor vormt de solide vuurstenen ringmuur die zich nu nog grotendeels ondergronds bevindt in de tuinen van Agathastraat 3 t/m 9 en de massieve leien dakbedekking (1 cm dik, afkomstig uit de voormalige groeve van Moresnet) van Opt Huys. Er wordt aangenomen dat het object eigendom was van de heren van Eys. Het verhaal dat dit het huis zou zijn van Diederik van Eys dat in 1365 is verwoest (Meyer, Aachensche Geschichten) is onjuist. Dat betreft Diederik van Oys (= Oost in Oost-Maarland). Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakten de inwoners van het dorp gebruik van de Schuilkelder Eys in de berg die door mijnwerkers was gemaakt. Andere abschnittsmottes in de streek zijn de motte Gracht Burggraaf en De Struyver.