Milvische Brug

De Gran Madre di Dio is een aan Maria, Moeder van God, gewijde rooms-katholieke kerk in Rome. De kerk is gelegen aan de Tiber, op het Piazzale Ponte Milvio, nabij de Milvische Brug, op het kruispunt van de Via Flaminia en de Via Cassia. De kerk werd in 1931 gebouwd op last van paus Pius XI, ter nagedachtenis aan de vijftienhonderdste verjaardag van het Eerste Concilie van Efese, waar Maria's moederschap van God als dogma werd vastgesteld. De kerk werd ontworpen door Cesare Bazzani en kwam in 1933 gereed. De kerk is de thuisbasis van een parochie met dezelfde naam. De kerk is gebouwd in de vorm van een Grieks kruis. De hoofdingang wordt voorafgegaan door een veranda, die wordt bekroond door een fronton, steunend op driehoekige zuilen. De kerk heeft een hoge koepel, die wordt geflankeerd door twee kleine torens.

De Santa Croce in Via Flaminia is een basiliek in Rome, die - zoals de naam al aangeeft - gelegen is aan de Via Flaminia. De kerk is gewijd aan het Heilig Kruis. De opdracht tot de bouw van deze kerk kwam in 1912 van paus Pius X, die met de bouw van deze kerk de 1600ste verjaardag van het Edict van Milaan wilde herdenken. De paus zelf betaalde de bouwkosten. De kerk werd gebouwd op de plaats waar volgens de overlevering, het edict - dat godsdienstvrijheid schonk aan de Romeinen - in 313 werd afgekondigd. De bouw was in 1913 voltooid. De bediening van de kerk werd toevertrouwd aan de Stigmatijnen. In 1964 verhief paus Paulus VI deze kerk tot basilica minor. Een jaar later werd de basiliek een titelkerk. De kerk is gebouwd in neo-romaanse stijl. Aan de voorzijde is een portico met zes ionische zuilen. Op de fries erboven is de tekst aangebracht: An. Chr. MCMXIII Pius X P.M. in memor. pacis a Constantino eccl. datae Cruci SS. DD. ab edicto a. MDC (In het jaar des Heren 1913 heeft paus Pius X, ter nagedachtenis aan de vrede van Constantijn, deze kerk gewijd aan het Heiligste Kruis, ter gelegenheid van de zestienhonderdste jaardag van het Edict). Boven aan de voorgevel is een mozaïek te zien, waarop drie scènes zijn afgebeeld die te maken hebben met de stichting van de kerk. In het midden betreft dat de Triomf van het Kruis, ter linker zijde de afkondiging van het Edict, en ter rechterzijde de overwinning van Constantijn in de Slag bij de Milvische Brug.

MAXXI (Italiaans: Museo nazionale delle arti del XXI secolo), Nationaal museum voor kunst uit de eenentwintigste eeuw, is een museum in de Italiaanse hoofdstad Rome. Naast aandacht voor moderne kunst besteed het museum ook aandacht aan architectuur. Het gebouw werd ontworpen door Zaha Hadid en geopend in 2010. In datzelfde jaar kreeg het de Stirling Prize van het Koninklijk Instituut van Britse Architecten.

De Ponte Duca d'Aosta is een brug over de Tiber in Rome. De brug verbindt het Foro Italico met de andere zijde van de Tiber. De boogbrug werd tussen 1939 en 1942 gebouwd naar een ontwerp van architect Vincenzo Fasolo. De brug heeft een lengte van 220 meter en heeft drie bogen. Bij een normale waterstand stroomt er alleen water onder de middelste boog, maar bij hoogwater stroomt er ook water onder de andere twee bogen. De brug is vernoemd naar Emanuel Filibert, de Hertog van Aosta, die tijdens de Eerste Wereldoorlog het bevel voerde over het 3e Italiaanse leger. Op beide oevers staan sokkels met daarop reliëfs die de strijd uitbeelden bij de rivieren Isonzo, Tagliamento, Sile en Adige aan het Italiaanse front tijdens de Eerste Wereldoorlog.

De Obelisk van Mussolini (Italiaans: Obelisco di Mussolini), ook Mussolini-monoliet genoemd is een obelisk van carraramarmer in de stad Rome. Het is de grootste monoliet die in de 20e eeuw met draadzagen uit een berg werd gezaagd en verder met mensenhanden werd vervaardigd. De steen weegt circa 300 ton en heeft een lengte van 17,40 meter. Met het zagen werd begonnen in 1928. Voor het transport werd een 50 ton zware houten bekisting om de steen gemaakt, die het dal werd ingerold en vervolgens met 36 span ossen naar de haven van Marina di Carrara werd getrokken. Van hieruit werd de steen verscheept naar Fiumicino en vervolgens de Tiber op. De obelisk heeft een vergulde spits. In de steen zijn van boven naar beneden de tekst MVSSOLINI DVX (Mussolini, Leider) en het symbool van het fascisme, de roedenbundel, uitgehakt. De obelisk staat op het Piazza Lauro De Bosis langs de Tiber en markeert het centrum van het Foro Italico, het sportcomplex dat tussen 1928 en 1938 werd aangelegd onder de naam Foro Mussolini met als doel er de Olympische Zomerspelen van 1940 te houden. De obelisk is niet zomaar een monument, maar het sluitstuk van de stedenbouwkundige ideeën van Benito Mussolini. Het laat Mussolini zien als de schepper van de nieuwe staat en het tijdperk van het fascisme. De Olympische Spelen werden in 1940 en 1944 niet gehouden en na de oorlog werd het Foro Mussolini omgedoopt tot Foro Italico. De tekst op de obelisk kon echter niet worden verwijderd. De obelisk is blijven staan wordt iedere avond door schijnwerpers verlicht.

In het Palazzo della Farnesina, gelegen naast het Foro Italico in Rome, is het Italiaanse ministerie van buitenlandse zaken gevestigd. De locatie behoorde ooit tot de Orti della Farnesina, eigendom van Paus Paulus III Farnese, vandaar de naam. Het ontwerp is van de architecten Enrico Del Debbio, Arnoldo Foschini en Vittorio Ballio Morpurgo (de jaren 1933 tot 1935). Het is een typisch voorbeeld van de monumentalistische architectuur van het interbellum in Italië. Aanvankelijk zou het de hoofdzetel worden van de Fascistische Partij, maar nog tijdens de bouw, in 1940, werd beslist om er het Ministerie van Buitenlandse Zaken (bekend onder de naam La Farnesina) in onder te brengen, wat sinds 1959 ook het geval is. Sinds 2000 kan men enkele dagen per jaar de (wisselende) collectie moderne en (vooral) eigentijdse kunst, die in het gebouw is ondergebracht, bezichtigen.

Het Foro Italico is een sportcomplex in Rome (stadsdeel Municipio XX), dat tijdens de regering van Mussolini werd gebouwd. Het complex werd gebouwd vanaf 1928, met als doel hier de Olympische Spelen van 1940 te houden. Aanvankelijk werd het Foro Mussolini genoemd, maar na de val van het fascistische regime en de bevrijding van Italië in 1944 werd dit veranderd in de huidige naam. In 1960 zijn de Olympische Spelen alsnog gehouden in Rome, op dezelfde plaats, maar met uitbreiding naar de linkeroever van de Tiber. Het tenniscentrum herbergt de jaarlijkse evenementen WTA-toernooi van Rome en ATP-toernooi van Rome. Het in 2010 voltooide center court biedt 10.400 zitplaatsen.

Stadio Flaminio is een stadion in Rome. Het is gelegen aan de Via Flaminia, drie kilometer ten noordwesten van het centrum. Het stadion heeft een capaciteit van 24.973 toeschouwers. Alleen de hoofdtribune, met een capaciteit van 8000, is overdekt. Het stadion is gebouwd voor de Olympische Spelen van 1960 in Rome, waar ooit het Stadio Nazionale stond. Tussen 1911 en 1953 was de Stadio Nazionale tevens het stadion van voor Rome's oudste voetbalteam S.S. Lazio.

Het Stadio Olimpico in de Italiaanse hoofdstad Rome maakt deel uit van het Foro Italico. Het werd eerst onder de naam Stadio dei Cipressi tussen 1928 en 1937 gebouwd door de architect Luigi Walter Moretti. Ter gelegenheid van respectievelijk de Olympische Spelen van 1960 en het Wereldkampioenschap voetbal van 1990 onderging het ingrijpende veranderingen. Het stadion beschikt over een atletiekbaan en heeft een capaciteit van 72.700 zitplaatsen. Het stadion is het thuisstadion van de voetbalclubs SS Lazio en AS Roma.

De Catacombe van Valentinus of Valentinus-catacombe (Italiaans: Catacomba di San Valentino) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt op de tweede mijl van de Via Flaminia, tegenwoordig in viale Maresciallo Pilsudski, in de moderne wijk Pinciano.

Sant'Andrea in Via Flaminia is een niet al te grote, Rooms-katholieke kerk in Rome. De kerk is ontworpen door Giacomo Barozzi da Vignola en wordt daarom ook wel Chiesa di Sant'Andrea del Vignola genoemd. De kerk is gewijd aan Sint-Andreas en ligt in het stedelijk gebied van de Via Flaminia (een oude Romeinse weg die begint in Rome), tussen de Porta del Popolo en de Milvische Brug. De kerk is de eerste kerk met een elliptische koepel, een stijlkenmerk dat een voorafschaduwing is van de barok.

De Villa Madama is een villa suburbana ("voorstadvilla") die vanaf 1518 door Rafaël werd gebouwd in opdracht van Giulio de' Medici, de latere paus Clemens VII. De villa is gelegen op de hellingen van de Monte Mario in Rome en geldt als voorbeeld van een bouwwerk uit de hoogrenaissance waarin werd teruggegrepen op de klassieke Romeinse architectuur zoals beschreven door Vitruvius in zijn De architectura. Na Rafaëls dood werd de bouw voortgezet door Antonio da Sangallo de Jonge, maar nooit geheel voltooid. Oorspronkelijk was de villa het zomerverblijf van de bewoners van het Palazzo Madama. Tegenwoordig is het gebouw eigendom van de Italiaanse staat en wordt het door de regering gebruikt voor representatieve doeleinden.