Schinkelbrug

De Nieuwe Meersluis, ook wel Schinkelsluis genoemd, is een schutsluis in de Nederlandse gemeente Amsterdam.

Water, aarde, lucht is een kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het is een stenen reliëf van Jan Meefout, dat hijzelf heeft uitgebeiteld aan een losstaande zuil nabij de Nieuwe Meersluis. Het was een opdracht van de gemeente Amsterdam; het zou Meefouts grootste opdracht blijven. Meefout schetste eerst het ontwerp. Hij tekende een zwemmende mens tussen vissen (water), een mensenfiguur stevig op de grond staande (aarde) en een vliegende mens tussen vogels (lucht). Daarna maakte hij een model in klei en daarna in gips. Om tot uitwerking te komen werd door middel van een hijsbok een groot blok muschelkalk op zijn huidige plaats getakeld en vastgemetseld. Daarna moest Meefout ongeveer twee jaar hakken om het beeld voltooid te krijgen. Daartoe werd een kleine werkplaats tegen de bakstenen muur geplaatst. Aan de bovenzijde van het beeld bevindt zich het jaartal "1957". De achtergrondmuur heeft te lijden onder zoutschade.

Het Frans Otten Stadion is een sportcomplex in Amsterdam.

IJsclubterrein Schinkel in Amsterdam was van 1937 tot 1989 de natuurijsbaan van de Amsterdamsche IJsclub (AIJC) . De club had een terrein bij de Schinkel achter het Olympisch Stadion in gebruik, dat onder water werd gezet in de winter om een ijsvlakte te laten ontstaan. De weg daarheen kreeg daarom in 1949 de naam IJsbaanpad. In de zomer was het terrein in gebruik als camping. Op het vroegere terrein van de ijsclub bevinden zich nu tennisbanen.

Het Schinkelbad was een houten buitenzwembad in Amsterdam, dat stond op de plaats waar de Schinkel in de Nieuwe Meer stroomde. Het Schinkelbad werd geopend in 1917, raakte ernstig beschadigd door brand in 1937 en werd uiteindelijk vanwege de slechte waterkwaliteit aan het eind van de Tweede Wereldoorlog gesloten.

Het Jollenpad is een pad in Amsterdam-Zuid.

Brug 1541 is een kunstwerk in het Amsterdamse Bos. Het Amsterdamse Bos ligt op de terreinen van de gemeente Amstelveen, maar de gemeente Amsterdam voert het beheer. De brug voert naar een dijkje dat ligt te midden van het water Wetlands. Dit is een moerasachtige plas water op de plaats van de voormalige Vietnamweide tussen Sportpark Amstelpark en het Nieuwe Meer. In de plas liggen meerdere eilandjes die nauwelijks boven het wateroppervlak uitstijgen en kunnen dienen tot broedplaats van watervogels; het dijkje ligt wat hoger. Dit stukje Amsterdamse Bos werd aangelegd ter compensatie van een stuk wildernis dat verloren ging door plaatsing van genoemd sportpark, dat tot 1996 was gesitueerd bij Station Amsterdam-Zuid. Het werd tevens een barrière tegen mogelijke plannen het sportpark uit te breiden. De brug met bijnaam Wetlandsbrug dateert van rond 1995. In 1999 werden alle bruggen door MTD Landschapsarchitecten onderzocht op hun cultureel belang. Zij constateerden voor brug 1541 dat het voor het bos en omstreken een unieke brug is. Zij voerden aan: het is een drijvende brug (te vergelijken met een pontonbrug) de brug ligt als brug opvallend in het landschap, maar gaat vanwege haar onbewerkte hout op in haar omgeving de eenheid tussen houten dek en leuningen de brug lijkt geïnspireerd op bruggen die Piet Kramer van de Dienst der Publieke Werken voor het bos ontwierp (afgeronde toppen van de hoofdbalusters, toegepaste borstweringen). Het onbewerkte hout maakt dat de brug gevoelig is voor vocht met als gevolg houtrot.

Brug 307 is een metalen ophaalbrug in het zuidwesten van Amsterdam. De voetgangers- en fietsersbrug is gelegen in het Jaagpad en overspant de scheidslijn tussen de Riekerhaven en Schinkel. Op nog geen 10 meter westelijk ligt de Uiverbrug (brug 2208), een "echte" verkeersbrug die sinds 2003 de Generaal Vetterstraat verbindt met de Valschermkade. De uit 1949/1950 stammende brug 307 komt van de tekentafel van Piet Kramer werkend voor Dienst der Publieke Werken. Hij ontwierp slechts een paar ophaalbruggen, daarvan zijn er later enkele al weer gesloopt. De brug kent een relatieve grote constructie voor een brug die alleen dient voor voetgangers en fietsers. Kramers hand is terug te vinden in de bakstenen landhoofden, die zelf ook nog onderdoorvaarten (aanbruggen) hebben. Het metselwerk is daarbij uitgevoerd in de Amsterdamse-Schoolstijl. Bovendien heeft de brug (terug)wijkende siersmeedijzeren balustrades, die Kramer ook toepaste in een brug in het nabijgelegen Amsterdamse Bos. Beeldhouwwerken en brugwachtershuisje, ook een kenmerk van Kramer, zijn er niet te vinden. Wel zijn er voor de Kramer typische jaarstenen "Anno" en "1949", beide uitgehouwen uit het graniet. De brug is in opvallende kleuren beschilderd: oranje en blauw. Het geheel wordt gedragen door een houten paalfundering. Alhoewel er weinig scheepvaart is wordt de brug omringd door remmingswerken en hanepoten. Een bijzonderheid is dat op het noordelijk landhoofd een lantaarnpaal naar ontwerp van Friso Kramer, zoon van de ontwerper van de brug, te vinden is. Tot 2016 stond de brug officieus bekend als de Riekerhavenbrug, vernoemd naar het water, dat op zich weer vernoemd was naar het toen nog niet verdwenen dorp Rijk. In april 2016 schrapte de gemeente alle officieuze benamingen voor bruggen, sindsdien gaat de brug anoniem door het leven (dat wil zeggen alleen met nummer).

De Uiverbrug (brug 2208) is een basculebrug in Amsterdam-Zuid. Ze is gelegen in de Generaal Vetterstraat en overspant de Riekerhaven naar de Valschermkade. De Uiverbrug is bestemd als verkeersbrug, de naastgelegen brug 307 (ook wel Riekerhavenbrug) van het Jaagpad is alleen bestemd voor voetgangers en fietsers. De brug 307 dateert uit 1950, brug 2208 is meer dan vijftig jaar later gebouwd. XX Architecten (prof. ir. Jan Brouwer) uit Delft kwam met het ontwerp voor een aluminium klapbrug, die als een soort duiker dicht boven het wateroppervlak ligt. De brug won door het ontwerp de Aluminium Award 2003. De brug is geschikt voor zwaar vervoer (klasse 45 belasting), is (relatief ten opzichte van een stalen brug) goedkoop in het onderhoud en duurzamer. Een klapbrug is een basculebrug zonder tegenwicht, dit betekent in principe dat er meer energie nodig zou zijn voor het openen en sluiten van de brug, dit wordt echter gecompenseerd doordat aluminium veel lichter is dan het voor verkeersbruggen meestal gebruikte staal. In de buitenzijde van de brugleuning is het jaar van aanleg opgenomen; het brugnummer staat op een metalen plaatje op het landhoofd. De brug kende enkele kinderziekten, die in 2004 en 2005 verholpen moesten worden. De afsluiting werkte niet goed (gebruikers van de brug konden die terzijde schuiven) en bij het aanbrengen van een harslaag werd de brug beschadigd. De brug is in die periode maandenlang afgesloten geweest voor het wegverkeer. In december 2016 is de brug verbouwd voor afstandsbediening, het openen en sluiten wordt sindsdien geregeld vanuit het hoofdkwartier van Waternet. De brug is na het uitschrijven van een prijsvraag van de stadsdeelraad vernoemd naar de Uiver, het legendarische KLM-vliegtuig, eveneens grotendeels van aluminium. Een bijkomende reden om deze naam goed te keuren was dat in de buurt straten zijn vernoemd naar zaken uit de luchtvaart (Pilotenstraat, Helicopterstraat en Anthony Fokkerweg. Op steenworp afstand is bovendien het Nederlands Lucht- en Ruimtevaartcentrum gevestigd. Overigens was de naam Aluminiumbrug al vergeven aan een andere brug in Amsterdam, een brug met een aluminium wegdek.

De wildplasser is een beeld in Amsterdam-Zuid aan het IJsbaanpad De Amsterdamse voetbalvereniging ASV Arsenal mocht hier een nieuw sportterrein in gebruik nemen, dat verbonden is met het Olympisch Stadion. Het vroeg daarop onder de noemer "Terreinwinst" een elftal kunstenaars kunst te ontwikkelen voor de vereniging en de buurt. Een voorwaarde was dat het met sport te maken had. De elf kunstvoorwerpen moesten (tijdelijk) de overheersende reclameborden vervangen. Erik Kessels van communicatiebedrijf KesselsKramer kwam met het ontwerp voor deze wildplasser. Hij legde de link tussen enerzijds de amateurvoetballer, die even nodig moet en langs het veld gaat urineren, voor het beeld heeft dan ook een ouder lid van Arsenal model gestaan, en anderzijds het fenomeen wildplassen. Dat laatste gebeurt al eeuwen, Rembrandt van Rijn schilderde in 1631 al een vrouw die wildplast, maar het woord wildplassen kwam pas op in de jaren negentig. Enkele andere bijdragen in het kader van Terreinwinst: "Roeptoeter": Een kunstenaar kwam met een megafoon, verbeeld als een afgeknotte open kegelvorm, staande voor de schreeuwende ouders langs de zijlijn. Er werd een rij kuipstoeltjes geplaatst op hoge palen, om de rustiger toeschouwers te verbeelden.

De Riekerhaven is een havenkom op het bedrijventerrein Schinkel in het zuidwesten van Amsterdam. De Riekerhaven komt uit op de Schinkel. Bij de Schinkel liggen naast elkaar twee bruggen over het water: De Riekerhavenbrug (307) voor fietsers in het Jaagpad en de Uiverbrug (2208) tussen de Generaal Vetterstraat en de Valschermkade. Aan de Valschermkade is een openbare laad- en loskade. Aan de noordkant van de Riekerhaven ligt een tak van de Westlandgracht die doodloopt op de Anthony Fokkerweg naast het Nederlands Lucht- en Ruimtevaartcentrum (NLR).

ASV Arsenal is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Amsterdam, opgericht in 1956. In 1998 fuseerde ASV Arsenal met SV Nedlloyd '70, maar bleef de naam ASV Arsenal behouden. De club heeft zowel een zaterdag- als een zondagafdeling. Het eerste zaterdagelftal komt uit in de Tweede klasse zaterdag, het eerste zondagelftal in de Vierde klasse zondag (seizoen 2020/21). De club speelt sinds 1998 op het Sportpark De Schinkel aan het IJsbaanpad in Amsterdam-Zuid.