Jodenbuurt (Amsterdam)

De Mozes en Aäronkerk, officieel gewijd aan de heilige Antonius van Padua, is een rooms-katholieke kerk aan het Waterlooplein te Amsterdam, in de Nederlandse provincie Noord-Holland.

Het Reliëf Franz Liszt is een reliëf in Amsterdam-Centrum. Het reliëf van beeldhouwster Gyöngyi Szathmáry werd in april 1991 geplaatst boven de hoofdingang van de Mozes en Aäronkerk aan het Waterlooplein. De plaquette herinnert aan het bezoek dat de componist Franz Liszt op 29 april 1866 aan die kerk bracht voor het bijwonen van een uitvoering van zijn Graner Messe. Het was een geschenk van de Franz Liszt Kring. De Hongaarse ambassadeur onthulde het monumentje op 29 april 1991. Het markeerde ook de verhuizing van het Franz Lisztfestival van Utrecht naar Amsterdam. Franz Lisztwoonde op 29 april 1866in deze kerkde uitvoering bij van zijnGraner MesseFranz Liszt Kring Nederland29 april 1991 In een zijgevel van diezelfde kerk werd een jaar later het 8 Decembermonument gezet.

Jezus als dakloze (Engels: Homeless Jesus) is een artistiek kunstwerk van Timothy Schmalz dat vanaf 2013 in meer dan honderd steden over de gehele wereld is geplaatst.

Het Mozeshuis is een gebouw, waarin een maatschappelijk ontmoetingscentrum, aan de Jodenbreestraat 164 en Waterlooplein in Amsterdam-Centrum. Het Mozeshuis is rond 1969 gebouwd als vervanging van de dan net afgebroken pastorie behorende bij de Mozes en Aäronkerk, die ten zuiden tegen de kerk aangeplakt stond. In verband met de bouw van de verkeerstoegang naar de IJtunnel in de vorm van het Jonas Daniël Meijerplein moest die pastorie het veld ruimen. Aan architect Sier van Rhijn, die betrokken was bij de renovatie van de kerk, werd gevraagd een nieuwe pastorie te ontwerpen, die aan de andere zijde van de kerk geplaatst werd. Een van de lege plekken aan de Jodenbreestraat en Waterlooplein werd ermee opgevuld. Financiering van de bouw vond plaats uit de opbrengsten van een veiling van goederen van de kerk. In eerste instantie werden er nog enkele paters in ondergebracht. Van Rhijn kwam met een rechthoekig bakstenen gebouw met (te veel) gevelopeningen. Een opvallend detail is daarom de ronde uitstulping die het gebouw aan de zuidoostzijde heeft meegekregen. Die openingen trokken onverlaten aan, daarom werd de portiek aan het Waterlooplein later afgeschermd (oorspronkelijk leek ze op de gevelopening aan de Jodenbreestraat). Erfgoedvereniging Heemschut nam het gebouw als zijnde “zorgvuldig gedetailleerd” en “sobere bakstenen gevel” op in hun brochure Post '65 Architectuur 1966-1990 in Amsterdam (nummer 44). In 2016 werd het gebouw tot gemeentelijk monument verklaard. Al in 1971 ontving Van Rhijn de Merkelbachprijs voor dit ontwerp. Van Rhijn werd niet veel later de man achter de toen vervloekte gebouwtjes ten behoeve van de Oostlijn.

Het 8 Decembermonument is een monument in Amsterdam-Centrum. Het monument werd op 8 december 1992 onthuld bij de tiende herdenking van de Decembermoorden van 8 december 1982 op Fort Zeelandia in Suriname. Het bestaat uit een plaquette aangebracht in/aan de zuidelijke zijgevel van de Mozes en Aäronkerk aan het Mr. Visserplein. De zwarte plaquette vermeldt de tekst: Ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Decembermoorden Paramaribo, 8 en 9 december 1982John Baboeram Bram BehrCyrill DaalKenneth Gonçalves Eddy Hoost André KamperveenGerard Leckie Sugrim Oemrawsingh Leslie RahmanSoerinder Rambocus Harold Riedewald Jiwan Sheombar Jozef Slagveer Robby Sohansingh Frank Wijngaarde Gemarteld en doodgeschoten doorhet militair regimeZij stonden voor Surinameen voor democratieSlechts in gerechtigheid berusten Het monument werd op 8 december 1992 onthuld door Liesbeth Venetiaan-Vanenburg, echtgenote van president Ronald Venetiaan, die rond die tijd een bezoek bracht aan het Museum van Volkenkunde in Rotterdam, dat een tentoonstelling had georganiseerd over de cultuur in Suriname. Die dag werd in de Mozes en Aäronkerk tevens een herdenkingsdienst gehouden, waarbij naast enkele betrokken politici onder andere nabestaanden Rita Rahman en Romeo Hoost (leden van het comité voor verkrijgen van het monument) aanwezig waren. Op Fort Zeelandia zelf bevindt zich vanaf 9 december 2009 het Gedenkteken Decembermoorden, ook wel Nationaal Monument Bastion Veere – 8 december 1982.

Het Oudezijds Huiszittenhuis, ook wel Oudezijds Huiszittenaalmoezeniershuis genoemd, is een bouwwerk uit 1655 aan het Waterlooplein in Amsterdam, in 1970 aangewezen als rijksmonument. Oorspronkelijk huisvestte het een liefdadigheidsinstelling waar voedsel en turf werd uitgedeeld aan arme inwoners van de stad. Het gebouw in classicistische stijl werd ontworpen door Willem de Keyser. De Academie van Bouwkunst is sinds 1946 gevestigd in het pand en in het naastliggende Arsenaal. Het pand werd afgebeeld door verschillende kunstenaars, waaronder de graveurs Jan Goeree, Petrus Schenk en Hermanus Petrus Schouten. Onder meer Pieter van Anraedt, Bartholomeus van der Helst, Cornelis Troost, Arnold Boonen, Adriaan de Lelie en Jan Maurits Quinkhard schilderden regentenstukken voor het pand.

De Academie van Bouwkunst in Amsterdam is een hogeschool voor architectuur, stedenbouw en landschapsarchitectuur, die in 1908 opgericht werd door architectuurgenootschap Architectura et Amicitia. Ze maakt deel uit van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en is gevestigd in een 17e-eeuws gebouwencomplex aan het Waterlooplein in Amsterdam, bestaande uit het Oudezijds Huiszittenhuis en het naastgelegen Arsenaal.

Het Arsenaal, ook wel de stadsturfpakhuizen genoemd, is een vroeg-17e-eeuws pakhuiscomplex in Amsterdam. De ene zijde ligt aan het Waterlooplein (nummers 215-217). Hier is de Academie van Bouwkunst deels gevestigd. De andere zijde ligt aan de Nieuwe Amstelstraat (nummers 6-8), tegenover het Joods Historisch Museum (JHM). Hier zijn de kantoren van het JHM gevestigd. Aan westkant van het gebouw loopt de Turfsteeg. Het gebouw werd in 1970 aangewezen als rijksmonument. Het bestaat uit een dubbel pakhuis geflankeerd door twee enkele pakhuizen. Het dubbele pakhuis heeft een platte trapeziumgevel en de enkele pakhuizen hebben puntgevels, en dat aan zowel voor- als achterzijde. De gevels zijn versierd met grote boog- en strekblokken uit 1610.

Brug 157 was een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Centrum.

De Jodenbreestraat is een Amsterdamse straat tussen de Sint Antoniesbreestraat en het Mr. Visserplein in Amsterdam-Centrum. De Jodenbreestraat is via de Houtkopersdwarsstraat verbonden met de noordzijde van het Waterlooplein. Ter hoogte van nr. 11 ligt de Uilenburgersteeg.

De Halve Wereld is een complex van woningcorporatie Ymere met 118 sociale-huurappartementen en enkele bedrijfsruimtes op de begane grond, dat tussen 1983 en 1985 is gebouwd bovenop metrostation Waterlooplein in Amsterdam. Het is ontworpen door de bekende Amsterdamse architect Sytze Visser. Verder waren de architecten Hein van Meer en Mino Bonin ook aanwezig bij de bouw. Het gaat om drie gebouwen: de Citadel aan de noordkant, en de Slinger en het Torentje, gelegen rondom het A.S. Onderwijzerhof aan de zuidkant van de Nieuwe Amstelstraat, achter het Joods Historisch Museum. Het is een voorbeeld van bewonerszelfbeheer, waarvoor in de jaren zeventig en tachtig veel werd gepleit. Dit pleidooi was een reactie op het gebrek aan eigen verantwoordelijkheid die huurders werd gegeven bij het beheer van hun sociale huurwoning van de woningbouwvereniging of het gemeentelijk woningbedrijf. Voorstanders van bewonerszelfbeheer waren in de jaren zeventig en tachtig van de 20e eeuw veelal van linkse signatuur. Bij aanhangers van de kraakbeweging sprak het idee van bewonerszelfbeheer ook erg aan.

Brug 85 is de aanduiding van twee bruggen in Amsterdam-Centrum.