Oranienburger Tor (metrostation)

De Oranienburger Straße is een straat in het Berlijnse stadsdeel Mitte. De Oranienburger Straße loopt van de Friedrichstraße en de Oranienburger Tor naar de Hackescher Markt en loopt van het noordwesten naar het zuidoosten. De straat is een van de belangrijkste uitgaansstraten in het oostelijk gedeelte van Berlijn. Er zijn dan ook veel horecagelegenheden te vinden. Ook is deze straat bekend vanwege straatprostitutie.

Tränenpalast (Nederlands: tranenpaleis) is de bijnaam van de Ausreisehalle der Grenzübergangsstelle Bahnhof Friedrichstraße, een grenspost tussen Oost-Berlijn en West-Berlijn bij station Friedrichstraße tijdens de Duitse tweedeling.De overgang was in gebruik tussen 1962 en 1989. Na de val van de Berlijnse muur is het gebouw een tijd een cultureel centrum geweest. In 2011 werd het een museum en een onderdeel van stichting Haus der Geschichte. Het is een locatie met persoonlijke ervaringen voor veel Duitsers, die ook verschillende herinneringen oproept.

Het Admiralspalast (Duits voor Admiralenpaleis) is een theaterzaal met 1.756 zitplaatsen in de wijk Mitte in Berlijn, Duitsland. Het gebouw is gelegen aan Friedrichstraße nummer 101. Het theater opende in 1910 en het is een van de weinig bewaard gebleven gebouwen van het pre-Tweede Wereldoorlogtijdperk in de stad. Oorspronkelijk zaten er een ijsbaan, een openbaar zwembad, bowlingbanen, een café en een bioscoop in het Admiralspalast. Na de Eerste Wereldoorlog veranderde het in een revue-theater. Dit begon met de show Drunter und drüber door Walter Kollo. Later vervolgde dit met shows van de operettes. Tijdens de bombardementen op Berlijn leed het gebouw weinig schade, het was de thuisbasis van de Berlijnse staatsopera tot de reconstructie van de Berlijnse staatsopera in 1955. Op 21-22 april 1946 vond een conventie plaats tussen de Sociaal-Democratische Partij van Duitsland en de Communistische Partij van Duitsland waar zij fuseerde tot de Socialistische eenheidspartij van Duitsland. De shows van de revues en de operettes werden tot 1997 voortgezet onder de naam Metropol-Theater. De GDR-Unie van Journalisten had haar kantoren in het theater admiralspalast.Op 11 augustus 2006 heropende het theater met de Driestuiversopera, geregisseerd door Klaus Maria Brandauer.

Deutsches Theater Berlin is een theater gevestigd in de Schumannstraße 13a in Berlijn. Het gebouw was in 1849-1850 opgetrokken naar ontwerp van Eduard Titz. Het werd toen naar de keizer Friedrich-Wilhelm-Städtisches Theater genoemd, en vormde aanvankelijk een bastion van conservatisme en classicisme onder de invloed van keizer Wilhelm II. Het Deutsches Theater werd in 1883 opgericht door Adolf L'Arronge. Het spande zich voornamelijk in om grote klassieke werken te presenteren aan een breed publiek. Otto Brahm bracht vooral toneelstukken van Gerhart Hauptmann die zeer controversieel waren voor het tijdperk van Wilhelm II. Max Reinhardt is zijn loopbaan als acteur begonnen in het Deutsches Theater. Hij heeft er enkele succesvolle vertolkingen gebracht, voor hij naar Amerika trok. In 1905 nam Reinhardt de directie van het theater over, en volgden er revolutionaire theaterhervormingen. Mede dankzij de toen nieuwe technologische ontwikkelingen, met name de nieuwe trucages op het gebied van verlichting, werd het theater gemoderniseerd. Reinhardt werd in 1932 opgevolgd door Heinz Hilpert, die het theater tijdens het nationaalsocialisme tot 1944 leidde. In tegenstelling tot het concurrerende Staatstheater aan de Gendarmenmarkt, was het Deutsches Theater van Reinhardt en Hilpert een podium voor de fijne nuance en hanteerde het een zachtere algemene toon. Het werd echter onderworpen aan de nazi-censuur, en door het afwijkende programma werd het op den duur gedwongen de deuren te sluiten. In 1945 werd het theater uiteindelijk heropend onder leiding van Gustav von Wangenheim. In 2002 en 2005 werden er producties van het theater genomineerd voor de Nestroy Theater Prijs.

Berlin Friedrichstraße, gelegen aan de gelijknamige Friedrichstraße is een station in het centrum van Berlijn. Het is een knooppunt van regionale treinen en verschillende S-Bahn-lijnen. Het station werd in 1882 geopend, tegelijk met de Stadtbahn, het spoorwegtracé dat van west naar oost door Berlijn loopt. In 1923 werd het gelijknamige metrostation van de huidige lijn U6 geopend en in 1936 kwam er nog het ondergrondse station van de noord-zuidlijn van de S-Bahn bij. Tot 1990 lag het station in Oost-Berlijn en was tevens grensovergang voor reizigers die met het openbaar vervoer van West-Berlijn naar het oostelijk deel van de stad wilden reizen. Het naast het station gelegen "Tränenpalast" (tranenpaleis), was het gebouw waar de grenscontroles plaatsvonden. Sinds september 2010 is er in het gebouw een tentoonstelling over deze voormalige grensovergang te bezichtigen.

Friedrichstraße is een metrostation in de Duitse hoofdstad Berlijn. Het werd in 1923 geopend onder de Friedrichstraße bij het gelijknamige spoorwegstation, dat een knooppunt vormt voor regionale treinen en verschillende S-Bahn-lijnen. Het metrostation is een halte van de lijn U6, die rijdt van Alt-Tegel naar Alt-Mariendorf.

Oranienburger Straße is een station van de Berlijnse S-Bahn onder de gelijknamige straat in het centrum van Berlijn (Mitte). Het station maakt deel uit van de noord-zuidtunnel van het S-Bahnnet en werd geopend op 27 juli 1936. Tussen 1961 en 1990 passeerden West-Berlijnse S-Bahntreinen het in Oost-Berlijn gelegen station zonder te stoppen. Bovengronds kan worden overgestapt op de tramlijnen M1 en M6 van de BVG.

Nordbahnhof (Noordstation) is een station van de S-Bahn van Berlijn. Het station maakt deel uit van de noord-zuidtunnel van het S-Bahnnet en werd geopend op 27 juli 1936, onder de naam Stettiner Bahnhof. Het S-Bahnstation ligt onder een nog deels braakliggend gebied nabij de Invalidenstraße in het noorden van Mitte. Tot 1952 was hier het Stettiner Bahnhof, een van de grootste kopstations van Berlijn. Na sluiting in 1952, werd het betreffende station tussen 1955 en 1962 gesloopt. Het S-Bahnstation bleef in gebruik. Tussen 1961 en 1989 lag het S-Bahnstation vlak achter de Muur in Oost-Berlijn; West-Berlijnse treinen passeerden het Nordbahnhof in deze periode zonder te stoppen. In de stationshal bevindt zich een permanente expositie over spookstations. Bovengronds kan worden overgestapt op trams van de BVG.

De Nieuwe Synagoge (Duits: Neue Synagoge) is een bekende synagoge in Berlijn. De synagoge is gelegen in de Oranienburger Straße in Berlin-Mitte. De synagoge is van verre al te zien door haar gouden koepel. In 1866 werd dit godshuis in een oriëntaalse aandoende stijl gebouwd door Joodse burgers. In de Kristallnacht van 1938 wilden SA'ers de synagoge in brand steken, maar politiecommissaris Wilhelm Krützfeld kon dat verhinderen door zich te beroepen op de monumentenstatus van het gebouw. In november 1943 werd de synagoge door geallieerde bombardementen alsnog zwaar beschadigd. Hierbij ging het grote 4-klaviers Walcker-orgel met in totaal 91 registers verloren. Na de val van de Berlijnse Muur werd het gebouw uitgebreid gerenoveerd.

Naturkundemuseum is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de Chausseestraße in het Berlijnse stadsdeel Mitte. Het metrostation werd geopend op 30 januari 1923 aan het eerste deel van de Nord-Süd-Bahn, de huidige lijn U6. Bij opening droeg het metrostation de naam Stettiner Bahnhof, naar het gelijknamige trein- en S-Bahnstation dat zich op zo'n tweehonderd meter ten westen van het metrostation bevond. Op 10 januari 1951 werden de naam van zowel het trein-, S-Bahn- als metrostation gewijzigd in Nordbahnhof. Tijdens de deling van de stad was het metrostation, dat in Oost-Berlijn lag, gesloten; West-Berlijnse treinen in transit passeerden het zonder te stoppen. Op 3 oktober 1991 kreeg het station de nieuwe naam Zinnowitzer Straße, om verwarring met het S-Bahnstation te voorkomen; Het treinstation was al sinds 1952 niet meer in gebruik. Zijn huidige naam draagt station Naturkundemuseum sinds 13 december 2009. De naam verwijst naar het nabijgelegen museum in de Invalidenstraße.

Het Bode-Museum is een museum in Berlijn, gelegen op het Museumsinsel. In oktober 2006 werd het opnieuw geopend na een restauratie die zes jaar in beslag nam. In de zesenzestig zalen van het neobarokke gebouw worden hoofdzakelijk beeldhouwwerken getoond.

De Friedrichstraße is een belangrijke winkelstraat in het oostelijk deel van Berlijn, in de stadsdelen Mitte en Kreuzberg. Het belangrijke station Berlin Friedrichstraße ligt eveneens aan deze straat. Direct achter dit station ligt de rivier de Spree.