place

Tränenpalast

Geschiedenis van BerlijnGrensovergangMitte (district van Berlijn)Museum in BerlijnOpdeling van Duitsland
Berlin Traenenpalast Dezember 2004 2
Berlin Traenenpalast Dezember 2004 2

Tränenpalast (Nederlands: tranenpaleis) is de bijnaam van de Ausreisehalle der Grenzübergangsstelle Bahnhof Friedrichstraße, een grenspost tussen Oost-Berlijn en West-Berlijn bij station Friedrichstraße tijdens de Duitse tweedeling.De overgang was in gebruik tussen 1962 en 1989. Na de val van de Berlijnse muur is het gebouw een tijd een cultureel centrum geweest. In 2011 werd het een museum en een onderdeel van stichting Haus der Geschichte. Het is een locatie met persoonlijke ervaringen voor veel Duitsers, die ook verschillende herinneringen oproept.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Tränenpalast (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Tränenpalast
Reichstagufer, Berlijn Mitte

Geografische coördinaten (GPS) Adres Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: TränenpalastLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.520833333333 ° E 13.386944444444 °
placeToon op kaart

Adres

Tränenpalast

Reichstagufer
10117 Berlijn, Mitte
Duitsland
mapOpenen op Google Maps

linkWikiData (Q314446)
linkOpenStreetMap (43173495)

Berlin Traenenpalast Dezember 2004 2
Berlin Traenenpalast Dezember 2004 2
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Unter den Linden
Unter den Linden

Unter den Linden (Nederlands: Onder de Linden) is een van de bekendste lanen in de Duitse hoofdstad Berlijn. Deze laan was de praalweg van Pruisische koningen en Duitse keizers en de flaneerlaan van de bourgeoisie. Later is het de laan van de commerciële industriële revolutie en tevens de laan van het triomferende socialisme van de toenmalige DDR geworden. Als men langs deze laan loopt van de Brandenburger Tor tot aan de Alexanderplatz over de Schloßbrücke vanaf welke zij de Karl-Liebknecht-Straße heet, krijgt men binnen een afstand van 2 kilometer veel belangrijke bezienswaardigheden van Berlijn te zien. Loopt men onder de Brandenburger Tor (waar vroeger de Berlijnse Muur was) door, dan komt men op de Straße des 17. Juni, Bismarckstraße, Kaiserdamm en Heerstraße. Het geheel is 11,5 km lang. De weg leidde ooit naar de koninklijke jachtvelden, waarop later de Tiergarten werd aangelegd. In de 17de eeuw werd de straat beplant met lindebomen, waaraan ze ook haar naam dankt. Deze bomen werden rond 1658 verwijderd, maar in 1820 werden er in vier rijen opnieuw linden geplant. In de 18de eeuw werd Unter den Linden de hoofdstraat van de zich in westelijke richting uitbreidende stad. Er verrezen steeds meer prestigieuze bouwwerken, die na de Tweede Wereldoorlog opnieuw werden opgebouwd. Sinds de hereniging van Duitsland in 1990 zijn er aan Unter den Linden verschillende cafés en restaurants en een groot aantal winkels geopend. Ook worden er veel evenementen in de open lucht georganiseerd. Rond de boekenstalletjes bij de Humboldt Universität en de Staatsbibliotheek wemelt het vaak van de toeristen en studenten. Enkele gebouwen aan Unter den Linden zijn: Russische ambassade Ruiterstandbeeld van Frederik de Grote Altes Palais, het paleis van Wilhelm I (Door het raam van het paleis groette hij elke dag zijn onderdanen.) Alte Bibliothek Humboldt Universiteit Berliner Staatsoper Staatsbibliothek zu Berlin Neue Wache Hotel Adlon

Deutsches Theater Berlin
Deutsches Theater Berlin

Deutsches Theater Berlin is een theater gevestigd in de Schumannstraße 13a in Berlijn. Het gebouw was in 1849-1850 opgetrokken naar ontwerp van Eduard Titz. Het werd toen naar de keizer Friedrich-Wilhelm-Städtisches Theater genoemd, en vormde aanvankelijk een bastion van conservatisme en classicisme onder de invloed van keizer Wilhelm II. Het Deutsches Theater werd in 1883 opgericht door Adolf L'Arronge. Het spande zich voornamelijk in om grote klassieke werken te presenteren aan een breed publiek. Otto Brahm bracht vooral toneelstukken van Gerhart Hauptmann die zeer controversieel waren voor het tijdperk van Wilhelm II. Max Reinhardt is zijn loopbaan als acteur begonnen in het Deutsches Theater. Hij heeft er enkele succesvolle vertolkingen gebracht, voor hij naar Amerika trok. In 1905 nam Reinhardt de directie van het theater over, en volgden er revolutionaire theaterhervormingen. Mede dankzij de toen nieuwe technologische ontwikkelingen, met name de nieuwe trucages op het gebied van verlichting, werd het theater gemoderniseerd. Reinhardt werd in 1932 opgevolgd door Heinz Hilpert, die het theater tijdens het nationaalsocialisme tot 1944 leidde. In tegenstelling tot het concurrerende Staatstheater aan de Gendarmenmarkt, was het Deutsches Theater van Reinhardt en Hilpert een podium voor de fijne nuance en hanteerde het een zachtere algemene toon. Het werd echter onderworpen aan de nazi-censuur, en door het afwijkende programma werd het op den duur gedwongen de deuren te sluiten. In 1945 werd het theater uiteindelijk heropend onder leiding van Gustav von Wangenheim. In 2002 en 2005 werden er producties van het theater genomineerd voor de Nestroy Theater Prijs.

Humboldtuniversiteit te Berlijn
Humboldtuniversiteit te Berlijn

De Humboldtuniversiteit te Berlijn (Duits: Humboldt-Universität zu Berlin) is de oudste universiteit van Berlijn. De universiteit is in 1810 opgericht onder het bewind van de Pruisische koning Frederik Willem III. In 1828 werd de universiteit Friedrich-Wilhelms-Universität genoemd, naar de koning. Zij droeg deze naam meer dan honderd jaar. Haar huidige naam, Humboldtuniversiteit, draagt de universiteit sinds februari 1949. Deze naam verwijst niet alleen naar de grote drijvende kracht achter de oprichting van de universiteit, de Pruisische staatsman en taalwetenschapper Wilhelm von Humboldt, maar ook naar zijn broer Alexander von Humboldt, de grondlegger van de fysische geografie. De twee marmeren beelden bij de ingang van Paul Otto uit 1883, stellen de broers voor. Verder was ook de theoloog Friedrich Schleiermacher 'Mitbegründer' van de Friedrich-Wilhelms-Universität. De zetel van de universiteit is al sinds de oprichting gevestigd in het voormalige paleis van prins Hendrik van Pruisen, een jongere broer van koning Frederik II de Grote, aan de beroemde boulevard Unter den Linden. De universiteit lag daardoor na de Tweede Wereldoorlog tot die Wende in Oost-Berlijn; in West-Berlijn werd in 1948 de Vrije Universiteit Berlijn opgericht. Aan de universiteit werkten befaamde medische wetenschappers als Rudolf Virchow en Robert Koch en natuurkundigen als Max Planck en Albert Einstein. Bovendien studeerden hier Heinrich Heine, Karl Marx en Friedrich Engels. Aan de Humboldtuniversiteit studeerden of doceerden 29 Nobelprijswinnaars. In het collegejaar 2014/2015 waren aan de universiteit ruim 33.000 studenten ingeschreven.