Paleistuin

De Koepel van Fagel, ook wel Fagelkoepel genoemd, is een tuinkoepel op het terrein van Paleis Noordeinde in Den Haag die omstreeks 1701 werd gebouwd naar ontwerp van Daniël Marot voor François Fagel. Het rijksmonument staat bekend om zijn rijk gedecoreerde interieur met uitbundig stucwerk en schilderingen van Mattheus Terwesten, die tot de beste voorbeelden behoren van de barok in Nederland. Oorspronkelijk stond de tuinkoepel in een tuin die behoorde bij het woonhuis van Fagel aan het Noordeinde, maar begin twintigste eeuw werd het deel van de tuin waarop de koepel staat afgescheiden en bij het terrein van Paleis Noordeinde gevoegd. Het is sinds 24 januari 1966 eigendom van de Staat der Nederlanden en vanaf 26 juli 1974 een rijksmonument.

Het Koninklijk Huisarchief is het huisarchief van het Nederlandse Koninklijk Huis. Met de benaming kan ook het gebouw in Den Haag waarin het is gevestigd worden aangeduid. Het particulier archief is deel van de Dienst van het Koninklijk Huis. Het huisarchief bestaat als zodanig sinds 1825.

Oueens Garden was een restaurant in Den Haag dat in de periode 1960-1971 een Michelinster had. Het restaurant verloor zijn ster in 1972, na een koerswijziging van het hotel en het restaurant. Henri Frisch, tevens eigenaar van 't Koetshuis in Rhenen, was directeur van het hotel tot zijn dood in 1964. Het gebouw van het hotel bevindt zich naast Paleis Noordeinde. Eigenaar van het hotel is de Levi Lassen Stichting.

Het Klooster Mariastichting is een voormalig rooms-katholiek klooster aan de Toussaintkade 43 in Den Haag. Het klooster werd in 1895 gebouwd voor de zusters Augustinessen van Heemstede. De bouw werd gefinancierd door het echtpaar La Chapelle en diende als pension voor "gehuwden uit den deftigen stand" en als bejaardenhuis. De architect was Nicolaas Molenaar sr., een leerling van Pierre Cuypers. Hij ontwierp een klooster met kapel en een vierkante traptoren in neorenaissance-stijl. Tegenwoordig is het pand geen klooster meer. Het is in gebruik bij de stichting KesslerPerspektief en dient als Beschermd-woonomgeving.

Paleis Noordeinde is een koninklijk paleis in de Nederlandse stad Den Haag, gelegen aan het Noordeinde. Het is het werkpaleis van koning Willem-Alexander. Het complex is eigendom van de Staat der Nederlanden. Het Rijk is verantwoordelijk voor de bouwkundige staat en inrichting.

Jeugdtheaterschool Rabarber, sinds de oprichting gevestigd in Den Haag en sinds 2011 officieel genoemd Rabarber, de theaterschool van Den Haag, is een theaterschool met ruim duizend leerlingen en te vergelijken de Jeugdtheaterschool Hofplein uit Rotterdam en de Jeugdtheaterschool Sonnevanck uit Gouda. De directie wordt gevormd door bestuurder/directeur Erik Kaiel en zakelijk leider Ellen van der Sar. Jongeren tussen 7 en 26 jaar krijgen bij Rabarber de kans om zich, geleid door ervaren mensen, op diverse manieren te ontwikkelen op het gebied van toneel, zang en dans. Alle cursussen worden afgesloten met een jaarlijkse presentatie voor publiek in het Kindertheater Merlijn in Den Haag. Ook wordt de Landelijke Oriëntatiecursus voor Theaterscholen (LOT) gegeven, die voorbereidt om auditie te doen voor de toneelschool. Rond augustus 2005 dreigde er een faillissement voor de jeugdtheaterschool, maar met gemeentelijke financiële steun kon de school gered worden. Rabarber heeft verschillende sterren voortgebracht, zoals Georgina Verbaan, Barry Atsma, Sander Jan Klerk, Wouter de Jong, Ewout Genemans, Joris Putman en Tarik Moree, die in het verleden bij Rabarber begonnen voordat hun carrière eenmaal op gang kwam. Jeugdtheaterschool Rabarber maakt jaarlijks meerdere familie- en jongerenproducties. Deze worden alle gemaakt door professionele theatermakers en gespeeld door leerlingen van de school. Enkele titels: Midzomernachtsdroom Romeo en Julia Frankenstein Hamlet Lucifer West Side Story Turandot Ik ben Pipi Ja zuster, nee zuster Lord of the Flies Carmen Assepoester

De Koninklijke Stallen aan de Hogewal maakt deel uit van een gebouwencomplex in het centrum van Den Haag. Hiertoe behoren ook Paleis Noordeinde en de Paleistuin, waarin een pand staat met het Koninklijk Huisarchief. Het eclectisch-renaissancistische gebouw met stallen en koetshuizen rondom een rechthoekige binnenplaats werd ontworpen door H.P. Vogel en gerealiseerd in de periode 1876-1879. Voorontwerpen waren gemaakt door L.H. Eberson en J.P.C. Swijser. Het is een Rijksmonument dat in gebruik is door het Koninklijk Staldepartement.

De Molenstraat in Den Haag is een winkel- en horecastraat in het Hofkwartier. De Molenstraat is vernoemd naar een middeleeuwse korenmolen, de Nordmolen, een al in de 16e eeuw verdwenen watermolen met onderslag rad, die gestaan heeft tegenover het begin van de Molenstraat aan het Noordeinde waardoorheen aan de noordoostzijde de (destijds nog niet overkluisde) Beek loopt die de Hofvijver voedt. De Molenstraat vormde vroeger de grens tussen Den Haag en het duingebied. De straat behoort samen met de Oude Molstraat en de Juffrouw Idastraat tot de oudste straten van Den Haag. Het waren zandpaden in de duinen, vandaar hun licht slingerende vorm. De straat verbindt het Noordeinde met de Torenstraat en loopt langs de zuidvleugel van Paleis Noordeinde. In de straat bevindt zich een oude stadspoort, de Koningspoort. Het straatje daarachter was vroeger langer maar de meeste huizen werden gesloopt om de Paleistuin aan te leggen. In de Molenstraat staan een aantal bijzondere panden. Even kant: Op nr 26 staat het Paleis Hotel op de hoek van de Oude Molstraat. Het is gevestigd in een historisch pand uit de 17de eeuw dat ooit het woonhuis was van de zuster en zwager van Louis Couperus, het echtpaar Vlielander Hein - Couperus. De schrijver logeerde hier meerdere malen. De film Eline Vere naar diens gelijknamige roman werd deels naast dit pand opgenomen. Het hotel werd in 2002 verkocht en vervolgens verbouwd tot een 4-sterren hotel met twintig kamers. Op nr 38, tegenover het Parkhotel, is een ingang tot de Schuilkerk der Oud-Katholieke Parochie uit 1722. Zondags wordt de ingang aan de Juffrouw Idastraat 7 gebruikt. Oneven kant: Op nr 25F staat achter de Koningspoort een voormalig koffiepakhuis in neo-renaissancestijl uit 1875. Het is een rijksmonument en werd door architect Joost Heuvelink gerenoveerd. De Koningspoort zelf werd door Stichting Monumentenfonds gerestaureerd in 1989. De poort geeft toegang tot enkele huizen en een hek van de tuinen van Paleis Noordeinde. Op nr 41 was de stempelwinkel van de gebroeders Sjoerd, Bouke en Leo Wartna. Ze hadden ook een stempelfabriek in de Oog in 't Zeilstraat. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hielpen de broers het verzet door stempels te maken voor vervalsingen van distributiekaarten en identificatiepapieren. Frans Mol was de baas van hun verzetsgroep, hij werkte voor het Gewestelijk Arbeidsbureau. Frans Mol woonde aan de Stationsweg en had een onderduiker in huis. Later bleek deze Peter Marsman een V-man te zijn, die voor de Sicherheitsdienst werkte. Op 19 juni 1944 werden Frans en Truus Mol en hun 8-jarige zoontje gearresteerd. In hun huis werden stempels gevonden. Een dag later werd de winkel in de Molstraat overvallen door Cornelis Leemhuis en Johannes Krom, twee beruchte Haagse agenten die daarna ook de fabriek binnenvielen. De broers en hun werknemer Jan Palthe werden meegenomen naar de Laan Copes van Cattenburch 6, waar het Bureau Documentatiedienst was gevestigd. Hun winkelmeisje uit de Molstraat, Aleida Schrijvers, moest via kamp Vught naar Ravensbrück en werd door de Amerikanen bevrijd. De drie broers overleefden de kampen. Op nr 53 staat het in art-decostijl ingerichte Parkhotel, dat onder filosofen beroemd is als de locatie waar Bertrand Russell en Ludwig Wittgenstein in december 1919 hun eerste naoorlogse ontmoeting hadden, waarbij ze het manuscript van Wittgensteins Tractatus Logico-Philosophicus bespraken. Het hotel, gebouwd in 1912, stond toen bekend als het vegetarisch hotel-restaurant Pomona. Tien jaar na het overlijden van Jacques Levi Lassen nam de Stichting Levi Lassen in 1972 Parkhotel De Zalm over. Na renovatie waren er 120 kamers en tegenwoordig heet het hotel kortweg Parkhotel. De achterkant van het hotel kijkt uit over de Paleistuin. Verdwenen De latere Koninklijke Nederlandse Meubelenfabriek H.P. Mutters & Zoon begon in 1816 een werkplaats in de Molenstraat, bij de Koningspoort. Er waren toen nog geen huisnummers, als adres werd toen E145 gebruikt. Vader Johannes en zoon Hermanus Pieter (1797) begonnen er een meubelwerkplaats, die later uitgroeide tot mogelijk de eerste meubelfabriek van Nederland. Toen in 1863 Paleis Noordeinde werd verbouwd, mocht Mutters veel leveren voor de inrichting. Mede door deze extra drukte betrok Mutters een winkel aan de Kneuterdijk (nu Van Wielik, hoek Hartogstraat). In 1867 kreeg het bedrijf het predicaat Koninklijk. Vader Mutters overleed in 1864, zoon Mutters verruilde de werkplaats aan de Molenstraat in 1866 voor een door hem gebouwde nieuwe fabriek aan de Piet Heinstraat. De straat is nu een mengelmoes van kleine winkeltjes, cafés, lunchrooms en restaurants.

Het Roma en Sinti-monument in de Haagse Vondelstraat tegenover de Bilderdijkstraat is een kubusvormig object met een bronzen herinneringsplaquette.

Het pand aan de Veenkade 33 in Den Haag is een rijksmonument.

De H.H. Jacobus- en Augustinuskerk is een oudkatholieke kerk in de Juffrouw Idastraat in Den Haag. De kerk is een barokke schuilkerk uit de 18de eeuw. In 1720 gaf het stadsbestuur toestemming een katholieke kerk te bouwen mits die niet vanaf de straat te zien zou zijn. Dit werd de "Oud-katholieke kerk van 's-Gravenhage", die in 1722 in gebruik werd genomen. De architect was mogelijk Nicolaas Kruysselbergen. Vanaf de straat is de kerk niet te zien, de ingang ziet eruit als een gewone voordeur. Via een gang komt men in de kerk. De kerk maakte in 1991 onderdeel uit van de Lijst 'Top 100' onroerende objecten van het toenmalige ministerie van WVC in verband met aanvullende beschermende maatregelen bij buitengewone omstandigheden.

Gezicht 's-Gravenhage - Sint Jacobskerk is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in het gebied rond de Grote of Sint-Jacobskerk in Den Haag in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 30 september 1965. Het gebied werd op 5 juli 1971 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 20 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.