place

Place Dauphine

1e arrondissement (Parijs)Plein in Parijs
Paris Place Dauphine
Paris Place Dauphine

De Place Dauphine is een plein in de Franse hoofdstad Parijs, aan de westkant van het Île de la Cité. Het plein, ontworpen in een gesloten driehoekige vorm, komt uit op de Pont Neuf, in het 1e arrondissement. Het is gebouwd op een terrein waar vroeger drie eilandjes lagen, en is het tweede koninklijke plein in Parijs uit de 17e eeuw, na de Place des Vosges. De naam is afkomstig van de toenmalige toekomstige kroonprins (dauphin) van Frankrijk; Lodewijk XIII.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Place Dauphine (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Place Dauphine
Place Dauphine, Parijs Paris 1er Arrondissement (Parijs)

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Place DauphineLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 48.856388888889 ° E 2.3425 °
placeToon op kaart

Adres

Place Dauphine
75001 Parijs, Paris 1er Arrondissement (Parijs)
Île-de-France, Frankrijk
mapOpenen op Google Maps

Paris Place Dauphine
Paris Place Dauphine
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

La Samaritaine
La Samaritaine

La Samaritaine is een grootwarenhuis in het centrum van Parijs, in het 1e arrondissement. Het opende zijn deuren in 1869. Het warenhuis is sinds 2001 in het bezit van het luxewarenconcern Louis Vuitton Moët Hennessy, sloot in 2005 en heropende in 2021 na een lange renovatie. Het gebouw werd opgetrokken in opdracht van Ernest Cognacq. De winkel werd geleid door zijn echtgenote Marie-Louise Jaÿ en groeide gestaag. Het nieuwe gebouw uit de jaren 1920 heeft een art-decostijl, met een ijzeren constructie en glazen koepel. Het interieur van La Samarataine bevat een art-decotrap, een groot fresco van 115 m² en hangende galerijen. De hoofdarchitecten waren Frantz Jourdain en Henri Sauvage. De naam van het warenhuis is afgeleid van een verdwenen openbare waterpomp uit de 17e eeuw. Op de bovenste verdieping was een restaurant met een mooi uitzicht op Parijs. Het hoofdgebouw is beschermd als monument historique. Op 15 juni 2005 sloot La Samaritaine plotseling haar deuren; volgens de directie om veiligheidsredenen (brandveiligheid). Volgens de vakbonden ging het echter om een langdurige reorganisatie. Verwacht werd dat de situatie een aantal jaren zou duren. De sluiting werd uiteindelijk definitief. Op 6 juni 2008 presenteerde de directie een verbouwingsplan. La Samaritaine zou in de toekomst onderdak moeten bieden aan winkels, kantoren, een hotel, een kinderdagverblijf en HLM-woningen voor de lagere inkomens. De verbouwing, waarbij de historische 19e-eeuwse gevels deels werden afgebroken, werd sterk gecontesteerd door verenigingen die het onroerend erfgoed van Parijs bewaken, wat leidde tot een jarenlang aanslepende rechtszaak. De verbouwingen naar plannen van het Japanse architectenbureau Sanaa werden in augustus 2015 opnieuw opgestart. Op 23 juni 2021 werd het warenhuis officieel heropend. Het nieuwe gebouw telt 15.000 m² aan kantoorruimte, een crèche, sociale woningen en 20.000 m² winkelruimte.

Pont Saint-Michel
Pont Saint-Michel

De Pont Saint-Michel is een brug in Parijs over een van de armen van de Seine. De brug verbindt de linkeroever (ter hoogte van de Place Saint-Michel) met het Île de la Cité. De brug ontleent zijn naam aan een voormalige kapel Saint-Michel in het oude Koninklijk Paleis (nu het gerechtsgebouw). Tot de constructie van een eerste brug op deze locatie werd in 1378 besloten door het Parlement van Parijs met akkoord van het kapittel van de Notre-Dame kathedraal en de provoost van Parijs, Hugues Aubriot. Deze laatste werd gelast met de uitvoering, met financiering door de koning. De constructie vond plaats van 1379 tot 1387. De stenen brug werd bebouwd met woningen zoals in die tijd gebruikelijk was. Woningen en brug werden na een instorting in 1408 door de Seine meegevoerd. Midden in de Honderdjarige Oorlog werd een vervangende noodbrug in hout gebouwd, die in 1444 met de opbrengst van een aantal boetes werd verbeterd. Deze brug, met houten huizen, was bijzonder doordat een enkele dakconstructie over de volledige lengte en breedte van de brug werd gerealiseerd. De huidige brug dateert van 1857 en is gebouwd naar een ontwerp van Paul-Martin Gallocher de Lagalisserie en Paul Vaudrey. De bestaande brug heeft drie bogen van 17,20 meter elk, en heeft een breedte van 30 meter. Op 17 oktober 1961 is de brug een van de meest gewelddadige strijdtonelen van de bloedige onderdrukking door de Parijse politie van een manifestatie van Algerijnen in Parijs tijdens de Algerijnse Oorlog. Bij dit bloedbad vallen 200 doden. De locatie wordt bediend door het metrostation Saint-Michel en het RER station Station Saint-Michel - Notre-Dame.