Station Châtelet - Les Halles

Les Halles is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 4, in het 1e en 4e arrondissement. Het is ondergronds verbonden met RER-station Châtelet - Les Halles (lijn A, B en D), en via dat station ook met metrostation Châtelet (lijn 1, 4, 7, 11 en 14).

Het Cimetière des Innocents (Nederlands: Begraafplaats van de Onschuldige Kinderen (zie ook Kindermoord van Bethlehem)) was een begraafplaats te Parijs die werd gesloten aan het eind van de 18e eeuw. In de middeleeuwen was het Cimetière des Innocents de enige grote begraafplaats in Parijs. Ze lag waar nu Les Halles zich bevinden ongeveer waar nu de Place Joachim-du-Bellay is. Des Innocents lag midden in de stad, zoals alle kerkhoven in het oude Europa. Het had de bijnaam mange-chair (vleeseter), omdat lichamen, zo ging het verhaal, er in een mum van tijd tot ontbinding overgingen (negen dagen volgens de overlevering). Er werd (toentertijd) in massagraven begraven, later werden de beenderen weer opgegraven en naar een knekelhuis overgebracht. Het was nauwelijks herkenbaar als begraafplaats omdat grafmonumenten ontbraken. Des Innocents fungeerde overdag als markt- en ontmoetingsplaats voor volwassenen en als speelplaats voor kinderen. 's Avonds en 's nachts was deze plek het domein van prostituees, gokkers en zwervers. De Brabantse anatoom Andreas Vesalius, die in Parijs geneeskunde studeerde, ging 's nachts naar het Cimetière des Innocents om menselijke beenderen te verzamelen. Aan het einde van de 18e eeuw was Des Innocents een van de meest stinkende plaatsen van Parijs geworden. Het eens zo populaire kerkhof werd steeds meer gemeden. Er werden nog wel mensen begraven, maar omwonenden begonnen te klagen over overlast in de vorm van ratten en stank. Een enkeling viel flauw tijdens de mis in de nabijgelegen Église des Saints-Innocents.

De Église Saint-Eustache (Sint-Eustachiuskerk) is een deels gotische kerk in Parijs. Het ontwerp van de kerk is van Lemercier. De bouw werd gestart in 1532, en werd regelmatig vertraagd door financieringsproblemen. Na vele onderbrekingen werd de kerk in 1633 voltooid en op 26 april 1637 ingewijd door Monseigneur de Gondi, aartsbisschop van Parijs. De kerk is gebouwd in verscheidene fasen. Kenmerkend zijn de classicistische voorgevel en schip met zowel gotische als renaissancistische stijlelementen. Het vijfschepige interieur is 100 meter lang, 44 meter breed en 33 meter hoog met kruisbreuk en koor. In een koorkapel bevindt zich de graftombe van Colbert, minister van Financiën van Lodewijk XIV. De tombe werd ontworpen door Charles Le Brun, terwijl het beeld van Colbert en de schitterende sculptuur van de overvloed werden vervaardigd door Coysevox. Dat in deze kerk de moeder van Mozart begraven zou liggen, berust op een misverstand. Mozart kwam wel in deze kerk toen hij met zijn moeder in Parijs verbleef (1778), en zijn moeder stierf inderdaad tijdens dat verblijf. Maar ze werd begraven op een begraafplaats bij de kerk. Tijdens de Franse Revolutie zijn alle beenderen van deze begraafplaats geruimd, en verloren gegaan. Wel bevindt zich in de kerk, in de St.Caeciliakapel, een plaquette ter ere van Mozart's moeder. In een zijkapel van de kerk hangt een bronzen drieluik van Keith Haring. Het werd geschonken door de Spirit Foundation, opgericht in 1978 door John Lennon en Yoko Ono.Het orgel van de kerk is het grootste van Parijs. Het werd in 1989 gebouwd door de Nederlandse orgelbouwer Jan van den Heuvel.

Les Halles de Paris (afgekort tot Les Halles, Nederlands: de hallen) was eeuwenlang een grote markt in het eerste arrondissement van Parijs. Al in de 12e eeuw werden er markten gehouden in de open lucht. De negentiende-eeuwse schrijver Emile Zola beschreef Les Halles als "de buik van Parijs". Toen Napoleon III in 1852 zijn keizerrijk stichtte, had hij grootse plannen met Parijs. In het prestigieuze ontwerp van twaalf boulevards in een stervorm lag het marktterrein in de weg. Prefect Georges-Eugène Haussmann liet daarom tussen 1854 en 1866 tien overdekte markthallen bouwen. Architect Victor Baltard ontwierp daarvoor gietijzeren boogconstructies met glazen daken. Zola tekende het leven in de hallen in zijn roman Le Ventre de Paris (1873). In 1970 en de daarop volgende jaren werd het complex volledig afgebroken en werd de versmarkt naar Rungis buiten Parijs verplaatst. De reden daarvoor was dat de groeiende stroom vrachtwagens niet meer door de binnenstad kon. Drie van de negentiende-eeuwse gietijzeren constructies zijn op een andere plek in de wereld opnieuw opgebouwd: een staat in Nogent-sur-Marne, de tweede in het Japanse Yokohama en de derde in het W.H. Vliegenbos in Amsterdam-Noord. Deze laatste constructie van Les Halles is door kunstenaar Peter Diem (1945) in de jaren 90 naar Amsterdam gehaald. In 2012 heeft hij de constructie geschonken aan de Gemeente Amsterdam.

De Église Saint-Leu-Saint-Gilles de Paris (Sint-Leu-Sint-Gilliskerk) is een rooms-katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs, gesitueerd aan de Rue Saint-Denis in het 1e arrondissement.

Châtelet is een van de grootste stations van de metro in Parijs. Het bevindt zich aan de noordoever van de Seine, vlak bij Île de la Cité. Tevens is er een ondergrondse verbinding met metrostation Les Halles. Het station kan bereikt worden door 11 ingangen, en de volgende lijnen doen dit station aan: Lijn 1 Lijn 4 Lijn 7 Lijn 11 Lijn 14RER A, RER B en RER D doen dienst via het station Châtelet - Les Halles. Vanaf metrostation Châtelet is het station te bereiken

De Tour Saint-Jacques (Nederlands: Sint-Jacobstoren) is een gotische kerktoren in het 4e arrondissement in de Franse hoofdstad Parijs. De 67 meter hoge toren is het enige restant van de afgebroken kerk Saint-Jacques-de-la-Boucherie. De Saint-Jacques-de-la-Boucherie werd begin zestiende eeuw gebouwd als parochiekerk van het Parijse slagersgilde. De aan Jakobus de Meerdere gewijde kerk vormde het beginpunt van de zogeheten chemin de Compostelle, de Franse pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. De kerk werd in 1797, tijdens de Franse Revolutie, afgebroken. Alleen de nooit helemaal voltooide toren bleef staan. In 1856 kocht de gemeente Parijs de vervallen toren die tijdens de heerschappij van Napoleon III grondig werd gerestaureerd door Théodore Ballu. Ter versteviging plaatste hij de toren op een soort sokkel. Ook liet hij, in samenhang met de aanleg van de Rue de Rivoli een klein stadspark aanleggen rond de toren. Midden onder de toren is een standbeeld van Blaise Pascal geplaatst ter herinnering aan zijn experimenten met luchtdruk die hij uitvoerde boven op de toren. Sinds 1998 is de Tour Saint-Jacques als onderdeel van de Pelgrimsroutes in Frankrijk naar Santiago de Compostella opgenomen in de werelderfgoedlijst van UNESCO. Tussen 2006 en 2009 werd de toren gerestaureerd. Sinds augustus 2013 is de toren publiek toegankelijk in het weekend.

De Bourse de Commerce is een 18e-eeuws Frans bouwwerk en monument historique in het centrum van Parijs. Het cirkelvormig gebouw met koepel is gelegen aan de Rue de Viarmes, in de wijk Quartier des Halles van het 1e arrondissement. Het is ook de naam van de instelling, een goederenbeurs die tot 1885 werd gehuisvest in het Palais Brongniart, het hoofdgebouw van de Bourse de Paris, alvorens ruim een eeuw, tot 1998, in dit gebouw actief actief te zijn. Het bouwwerk, omgeven door een parkje ligt zo'n tweehonderdvijftig meter ten westen van het winkelcentrum Forum des Halles met het onderliggend multimodaal verkeersknooppunt met metrostation en RER-knooppunt. Het Louvre ligt zo'n vierhonderd meter naar het zuidwesten. Het gebouw sloot voor renovatie en heropende op 22 mei 2021 als museum, waarin een deel van de kunstcollectie van de Franse miljardair François Pinault is tentoongesteld. Een ander deel van deze door de Fondation Pinault beheerde kunstcollectie wordt sinds april 2006 tentoongesteld in het Palazzo Grassi in Venetië.

Pont Neuf is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 7, in het 1ste arrondissement. Het station is genoemd naar de nabij het station gelegen Pont Neuf.

Étienne Marcel is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 4, in het 1e en 2e arrondissement.

De Église Saint-Merri (Sint-Merrikerk) is een roomse-katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs. De kerk is gesitueerd aan de Rue Saint-Martin in het 1e arrondissement, en was lange tijd de parochiekerk van de Lombardische woekeraars.

De Pont au Change is een brug over de Seine in Parijs die het Île de la Cité ter hoogte van de Conciergerie en het Paleis van Justitie verbindt met de rechteroever ter hoogte van Châtelet.