Église Saint-Eustache

Les Halles de Paris (afgekort tot Les Halles, Nederlands: de hallen) was eeuwenlang een grote markt in het eerste arrondissement van Parijs. Al in de 12e eeuw werden er markten gehouden in de open lucht. De negentiende-eeuwse schrijver Emile Zola beschreef Les Halles als "de buik van Parijs". Toen Napoleon III in 1852 zijn keizerrijk stichtte, had hij grootse plannen met Parijs. In het prestigieuze ontwerp van twaalf boulevards in een stervorm lag het marktterrein in de weg. Prefect Georges-Eugène Haussmann liet daarom tussen 1854 en 1866 tien overdekte markthallen bouwen. Architect Victor Baltard ontwierp daarvoor gietijzeren boogconstructies met glazen daken. Zola tekende het leven in de hallen in zijn roman Le Ventre de Paris (1873). In 1970 en de daarop volgende jaren werd het complex volledig afgebroken en werd de versmarkt naar Rungis buiten Parijs verplaatst. De reden daarvoor was dat de groeiende stroom vrachtwagens niet meer door de binnenstad kon. Drie van de negentiende-eeuwse gietijzeren constructies zijn op een andere plek in de wereld opnieuw opgebouwd: een staat in Nogent-sur-Marne, de tweede in het Japanse Yokohama en de derde in het W.H. Vliegenbos in Amsterdam-Noord. Deze laatste constructie van Les Halles is door kunstenaar Peter Diem (1945) in de jaren 90 naar Amsterdam gehaald. In 2012 heeft hij de constructie geschonken aan de Gemeente Amsterdam.

Les Halles is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 4, in het 1e en 4e arrondissement. Het is ondergronds verbonden met RER-station Châtelet - Les Halles (lijn A, B en D), en via dat station ook met metrostation Châtelet (lijn 1, 4, 7, 11 en 14).

De Bourse de Commerce is een 18e-eeuws Frans bouwwerk en monument historique in het centrum van Parijs. Het cirkelvormig gebouw met koepel is gelegen aan de Rue de Viarmes, in de wijk Quartier des Halles van het 1e arrondissement. Het is ook de naam van de instelling, een goederenbeurs die tot 1885 werd gehuisvest in het Palais Brongniart, het hoofdgebouw van de Bourse de Paris, alvorens ruim een eeuw, tot 1998, in dit gebouw actief actief te zijn. Het bouwwerk, omgeven door een parkje ligt zo'n tweehonderdvijftig meter ten westen van het winkelcentrum Forum des Halles met het onderliggend multimodaal verkeersknooppunt met metrostation en RER-knooppunt. Het Louvre ligt zo'n vierhonderd meter naar het zuidwesten. Het gebouw sloot voor renovatie en heropende op 22 mei 2021 als museum, waarin een deel van de kunstcollectie van de Franse miljardair François Pinault is tentoongesteld. Een ander deel van deze door de Fondation Pinault beheerde kunstcollectie wordt sinds april 2006 tentoongesteld in het Palazzo Grassi in Venetië.

Châtelet - Les Halles is een station voor het regionale metronetwerk RER gelegen in het eerste arrondissement van de Franse hoofdstad Parijs.

Het Cimetière des Innocents (Nederlands: Begraafplaats van de Onschuldige Kinderen (zie ook Kindermoord van Bethlehem)) was een begraafplaats te Parijs die werd gesloten aan het eind van de 18e eeuw. In de middeleeuwen was het Cimetière des Innocents de enige grote begraafplaats in Parijs. Ze lag waar nu Les Halles zich bevinden ongeveer waar nu de Place Joachim-du-Bellay is. Des Innocents lag midden in de stad, zoals alle kerkhoven in het oude Europa. Het had de bijnaam mange-chair (vleeseter), omdat lichamen, zo ging het verhaal, er in een mum van tijd tot ontbinding overgingen (negen dagen volgens de overlevering). Er werd (toentertijd) in massagraven begraven, later werden de beenderen weer opgegraven en naar een knekelhuis overgebracht. Het was nauwelijks herkenbaar als begraafplaats omdat grafmonumenten ontbraken. Des Innocents fungeerde overdag als markt- en ontmoetingsplaats voor volwassenen en als speelplaats voor kinderen. 's Avonds en 's nachts was deze plek het domein van prostituees, gokkers en zwervers. De Brabantse anatoom Andreas Vesalius, die in Parijs geneeskunde studeerde, ging 's nachts naar het Cimetière des Innocents om menselijke beenderen te verzamelen. Aan het einde van de 18e eeuw was Des Innocents een van de meest stinkende plaatsen van Parijs geworden. Het eens zo populaire kerkhof werd steeds meer gemeden. Er werden nog wel mensen begraven, maar omwonenden begonnen te klagen over overlast in de vorm van ratten en stank. Een enkeling viel flauw tijdens de mis in de nabijgelegen Église des Saints-Innocents.

Place des Victoires (Overwinningenplein) is een rond plein (de klassieke ideaalvorm) in Parijs. Het werd in 1684 onder leiding van Jules Hardouin-Mansart aangelegd als een entourage voor het allegorische standbeeld van Lodewijk XIV van Frankrijk. Dit standbeeld van beeldhouwer Martin Desjardins werd in opdracht van een hoveling, François d'Aubusson, Comte de la Feuillade gemaakt. Het monument werd aanvankelijk 's nachts verlicht door vier grote lantaarns op de hoeken van het plein. De onthulling van het monument in 1686 veroorzaakte een grote internationale rel, omdat de vier geketende slaven aan de voeten van de koning dankzij de bijbehorende attributen als personificaties van vier tegenstanders van Frankrijk - het Heilige Roomse Rijk, Spanje, Brandenburg en de Nederlandse Republiek - te identificeren waren, en op één reliëf zelfs een bondgenoot, koning Karel XI van Zweden, in een onderdanige pose naast Lodewijk XIV was afgebeeld. Het standbeeld zelf werd tijdens de Franse Revolutie in 1792 vernield en in 1822 vervangen door een ander beeld, dit werd gemaakt door François Joseph Bosio. De gebeeldhouwde slaven bleven gespaard. Zij werden zich, van hun ketenen bevrijd, eerst op de binnenplaats van het Louvre opgesteld, vervolgens van 1804 tot 1939 in het Hôtel des Invalides, daarna andermaal in het Louvre, van 1961 tot 1992 in het slotpark van de Parijse voorstad Sceaux, en bevinden zich sindsdien opnieuw in het Louvre.

De Église Saint-Leu-Saint-Gilles de Paris (Sint-Leu-Sint-Gilliskerk) is een rooms-katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs, gesitueerd aan de Rue Saint-Denis in het 1e arrondissement.

Pont Neuf is een station van de metro in Parijs langs metrolijn 7, in het 1ste arrondissement. Het station is genoemd naar de nabij het station gelegen Pont Neuf.

Het 1e arrondissement is een van de 20 arrondissementen van Parijs en heeft een oppervlakte van 1,826 km². Er wonen circa 17.000 mensen. Het arrondissement ligt op de rechteroever. Het westelijk deel van het Île de la Cité behoort tot dit arrondissement.

Louvre - Rivoli is een station van de metro in Parijs langs de metrolijn 1 in het 1e arrondissement. Oorspronkelijk was de naam station Louvre. In 1989 kreeg het station haar huidige naam en een directe toegang tot het Louvre. Tegelijkertijd werd het station Palais Royal van naam gewijzigd in Palais Royal - Musée du Louvre. De ingang tot het station is een ontwerp van Hector Guimard. Het is een monument historique.

La Samaritaine is een grootwarenhuis in het centrum van Parijs, in het 1e arrondissement. Het opende zijn deuren in 1869. Het warenhuis is sinds 2001 in het bezit van het luxewarenconcern Louis Vuitton Moët Hennessy, sloot in 2005 en heropende in 2021 na een lange renovatie. Het gebouw werd opgetrokken in opdracht van Ernest Cognacq. De winkel werd geleid door zijn echtgenote Marie-Louise Jaÿ en groeide gestaag. Het nieuwe gebouw uit de jaren 1920 heeft een art-decostijl, met een ijzeren constructie en glazen koepel. Het interieur van La Samarataine bevat een art-decotrap, een groot fresco van 115 m² en hangende galerijen. De hoofdarchitecten waren Frantz Jourdain en Henri Sauvage. De naam van het warenhuis is afgeleid van een verdwenen openbare waterpomp uit de 17e eeuw. Op de bovenste verdieping was een restaurant met een mooi uitzicht op Parijs. Het hoofdgebouw is beschermd als monument historique. Op 15 juni 2005 sloot La Samaritaine plotseling haar deuren; volgens de directie om veiligheidsredenen (brandveiligheid). Volgens de vakbonden ging het echter om een langdurige reorganisatie. Verwacht werd dat de situatie een aantal jaren zou duren. De sluiting werd uiteindelijk definitief. Op 6 juni 2008 presenteerde de directie een verbouwingsplan. La Samaritaine zou in de toekomst onderdak moeten bieden aan winkels, kantoren, een hotel, een kinderdagverblijf en HLM-woningen voor de lagere inkomens. De verbouwing, waarbij de historische 19e-eeuwse gevels deels werden afgebroken, werd sterk gecontesteerd door verenigingen die het onroerend erfgoed van Parijs bewaken, wat leidde tot een jarenlang aanslepende rechtszaak. De verbouwingen naar plannen van het Japanse architectenbureau Sanaa werden in augustus 2015 opnieuw opgestart. Op 23 juni 2021 werd het warenhuis officieel heropend. Het nieuwe gebouw telt 15.000 m² aan kantoorruimte, een crèche, sociale woningen en 20.000 m² winkelruimte.

De Basilique de Notre-Dame-des-Victoires (Onze-Lieve-Vrouwe der Overwinningenbasiliek) is een rooms-katholieke basiliek in de Franse hoofdstad Parijs, gesitueerd aan de Place des Petits-Pères in het 2e arrondissement.