Châtelet (metrostation Parijs)

De Pont au Change is een brug over de Seine in Parijs die het Île de la Cité ter hoogte van de Conciergerie en het Paleis van Justitie verbindt met de rechteroever ter hoogte van Châtelet.

De Tour Saint-Jacques (Nederlands: Sint-Jacobstoren) is een gotische kerktoren in het 4e arrondissement in de Franse hoofdstad Parijs. De 67 meter hoge toren is het enige restant van de afgebroken kerk Saint-Jacques-de-la-Boucherie. De Saint-Jacques-de-la-Boucherie werd begin zestiende eeuw gebouwd als parochiekerk van het Parijse slagersgilde. De aan Jakobus de Meerdere gewijde kerk vormde het beginpunt van de zogeheten chemin de Compostelle, de Franse pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. De kerk werd in 1797, tijdens de Franse Revolutie, afgebroken. Alleen de nooit helemaal voltooide toren bleef staan. In 1856 kocht de gemeente Parijs de vervallen toren die tijdens de heerschappij van Napoleon III grondig werd gerestaureerd door Théodore Ballu. Ter versteviging plaatste hij de toren op een soort sokkel. Ook liet hij, in samenhang met de aanleg van de Rue de Rivoli een klein stadspark aanleggen rond de toren. Midden onder de toren is een standbeeld van Blaise Pascal geplaatst ter herinnering aan zijn experimenten met luchtdruk die hij uitvoerde boven op de toren. Sinds 1998 is de Tour Saint-Jacques als onderdeel van de Pelgrimsroutes in Frankrijk naar Santiago de Compostella opgenomen in de werelderfgoedlijst van UNESCO. Tussen 2006 en 2009 werd de toren gerestaureerd. Sinds augustus 2013 is de toren publiek toegankelijk in het weekend.

La Conciergerie is een bouwwerk in Parijs. Het oude gebouwencomplex staat op het Île de la Cité, vlak bij de Notre Dame. Het maakt nu deel uit van het Paleis van justitie. De conciergerie is een restant van de oude zalenreeks van St. Pol, een groot paleis dat ooit op het Île de la Cité stond. Daarvan resteren alleen fragmenten, de conciergerie, een grote zaal en de Sainte-Chapelle. Hoewel de conciergerie een openbaar en geen militair gebouw is, heeft de gotische architectuur toch enkele militaire elementen.

De Pont Notre-Dame (Nederlands: Onzelievevrouwebrug) is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs, gebouwd tussen 1910 en 1914. De brug staat erom bekend de "oudste van Parijs" te zijn. Sinds de oudheid staat er op deze locatie een verbinding over het water, hoewel deze talloze keren vernield en herbouwd is; om die reden is de Pont Neuf officieel de oudste brug van Parijs.

Het Cimetière des Innocents (Nederlands: Begraafplaats van de Onschuldige Kinderen (zie ook Kindermoord van Bethlehem)) was een begraafplaats te Parijs die werd gesloten aan het eind van de 18e eeuw. In de middeleeuwen was het Cimetière des Innocents de enige grote begraafplaats in Parijs. Ze lag waar nu Les Halles zich bevinden ongeveer waar nu de Place Joachim-du-Bellay is. Des Innocents lag midden in de stad, zoals alle kerkhoven in het oude Europa. Het had de bijnaam mange-chair (vleeseter), omdat lichamen, zo ging het verhaal, er in een mum van tijd tot ontbinding overgingen (negen dagen volgens de overlevering). Er werd (toentertijd) in massagraven begraven, later werden de beenderen weer opgegraven en naar een knekelhuis overgebracht. Het was nauwelijks herkenbaar als begraafplaats omdat grafmonumenten ontbraken. Des Innocents fungeerde overdag als markt- en ontmoetingsplaats voor volwassenen en als speelplaats voor kinderen. 's Avonds en 's nachts was deze plek het domein van prostituees, gokkers en zwervers. De Brabantse anatoom Andreas Vesalius, die in Parijs geneeskunde studeerde, ging 's nachts naar het Cimetière des Innocents om menselijke beenderen te verzamelen. Aan het einde van de 18e eeuw was Des Innocents een van de meest stinkende plaatsen van Parijs geworden. Het eens zo populaire kerkhof werd steeds meer gemeden. Er werden nog wel mensen begraven, maar omwonenden begonnen te klagen over overlast in de vorm van ratten en stank. Een enkeling viel flauw tijdens de mis in de nabijgelegen Église des Saints-Innocents.

Cité is een station van de Parijse metro. Het station ligt op het eiland Île de la Cité waar het station naar vernoemd is. Op het station stoppen alleen metro's van metrolijn 4. Tevens is het station het enige metrostation op het eiland. Onder het eiland door loopt RER lijn B, maar deze heeft er geen station. Het is een beetje atypisch station, daar het in de eerste tunnel onder de Seine is aangelegd. De ingangen bevinden zich in twee enorme ronde putten die destijds voor de tunnelbouw geconstrueerd zijn. Nabij het station bevindt zich een aantal bezienswaardigheden: Notre-Dame Pont Neuf Conciergerie Sainte-Chapelle Pont Saint-Louis Palais de justice

Het Île de la Cité is een van de eilanden in de Seine (een ander eiland is Île Saint-Louis), in het centrum van Parijs. In de Romeinse tijd lag Lutetia, de voorloper van Parijs, voornamelijk op de zuidoever van de Seine. Na aanvallen van Franken en Allemannen in 275 n.Chr. verhuisden de inwoners echter naar het veiliger Île de la Cité, dat in die periode van een stadsmuur werd voorzien. Het eiland is centraal gelegen binnen de arrondissementen van Parijs en het Place du Parvis-Notre-Dame functioneert van oudsher als nulpunt bij het berekenen van afstanden binnen Frankrijk. Op het Île de la Cité bevinden zich drie middeleeuwse gebouwen: de kathedraal Notre-Dame van Parijs aan het Place du Parvis-Notre-Dame; de Conciergerie, het oudste koninklijk paleis van Parijs, dat in de 15de eeuw omgevormd werd tot een gevangenis; de Sainte-Chapelle, een kapel nabij de Notre Dame, die in de tweede helft van de 13de eeuw gebouwd werd door Lodewijk IX en bestaat uit twee verdiepingen.Andere bezienswaardigheden op het eiland zijn Place Dauphine, het Paleis van Justitie waar de Conciergerie en de Sainte Chapelle deel van uitmaken en het Musée de Notre Dame de Paris. Het Île de la Cité wordt met de linker- en rechteroever van de Seine verbonden door verschillende bruggen, waaronder de Pont Neuf, de oudste brug van Parijs, maar ook de Pont au Change, de Pont Notre-Dame, de Pont d'Arcole, de Pont au Double, de Pont de l'Archevêché, de Petit-Pont en de Pont Saint-Michel. Pont Saint-Louis vormt de verbinding tussen Île de la Cité en Île Saint-Louis. De noordoostelijke wijk van Île de la Cité is het Ancien Cloître Quartier.

Het Paleis van Justitie (Frans: Palais de justice) van Parijs is het gerechtsgebouw gelegen op het Île de la Cité in het centrum van de Franse hoofdstad. Aan de westkant ligt de Place Dauphine. Binnen het Paleis bevindt zich de Sainte-Chapelle en de Conciergerie en het metrostation Cité ligt er vlakbij. Hier zetelt het Franse Hof van Cassatie, het hoogste rechtscollege net zoals die in België en andere door het Franse recht geïnspireerde rechtstelsels.

Châtelet - Les Halles is een station voor het regionale metronetwerk RER gelegen in het eerste arrondissement van de Franse hoofdstad Parijs.

De Église Saint-Merri (Sint-Merrikerk) is een roomse-katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs. De kerk is gesitueerd aan de Rue Saint-Martin in het 1e arrondissement, en was lange tijd de parochiekerk van de Lombardische woekeraars.

De Sainte-Chapelle is een kapel op het Île de la Cité in Parijs. Ze is gebouwd in rayonant gotische stijl in opdracht van koning Lodewijk IX, die een nieuwe hofkapel wenste voor het paleis van de Capetingers om er zijn verzameling Passierelieken onder te brengen. De in 1248 ingewijde kapel is met de Conciergerie het voornaamste restant van het verdwenen Palais de la Cité. Tegenwoordig wordt de kapel omringd door het Palais de Justice.

Hôtel-Dieu de Paris is het oudst nog bestaande ziekenhuis van Parijs, thans gevestigd in het centrum van die stad. Aan de toenmalige bisschop Landry, in het Nederlands: Landericus van Parijs, wordt de stichting van deze instelling, in het jaar 651, toegeschreven. De bisschop werd later heilig verklaard. Het bevindt zich aan de noordzijde van het Place du Parvis Notre-Dame. Het werd tussen 1866 en 1878 gebouwd op de grondvesten van een oud weeshuis. Het Hôtel Dieu, dat in de 12de eeuw werd gebouwd, lag tussen de oevers van het eiland Île de la Cité aan de zuidzijde van het huidige Place du Parvis Notre-Dame - place Jean-Paul-II. In de 19de eeuw werd het gesloopt voor de stadsvernieuwing van baron Haussmann. Hier bood de Parijse politie in 1944 moedig weerstand tegen de Duitsers; die slag wordt herdacht met een monument in de Cour de 19-Août.