Binnenvaartmuseum (Dordrecht)

In 1882 werd aan de Noordendijk de eerste watertoren van de stad Dordrecht (provincie Zuid-Holland) gebouwd. Het is de op een na oudste watertoren van Nederland. De toren heeft een kasteelachtig uiterlijk en is ontworpen door de Dordtse stadsarchitect J.A. van der Kloes. De watertoren heeft een hoogte van 33 meter en een waterreservoir van 500 m3. De vierkante bakstenen torens bevatten destijds machinistenwoningen bestemd voor het personeel van het waterleidingbedrijf ter huisvesting. In 1938 werd de watertoren aangepast en moesten de hoektorentjes van de watertoren deels wijken wegens verbouwingen aan het waterreservoir. De toren was onderdeel van een waterfabriek van de Dordtse drinkwatervoorziening. Op het terrein werd rivierwater gezuiverd in open zandfilterbassins. De machines stonden in de watertoren; daar was ook een laboratorium dat de waterkwaliteit controleerde met forellen die tegen de stroom in zwommen. De watertoren verloor zijn oorspronkelijke functie in 1965.De watertoren en het voormalige pompgebouw uit 1941-1942 hebben de status van rijksmonument.In 2002 maakte de gemeente Dordrecht nieuwe plannen voor het verouderde Eneco-terrein waar de watertoren staat. Dit leidde in 2006 tot een restauratie van de watertoren en het pompgebouw en een herinrichting van de omgeving. Rondom het complex werd een deel van het Wantij weer opengegraven. De totale kosten bedroegen 6 miljoen euro.Sinds 2007 is in de watertoren en het naastgelegen pompgebouw een hotel-restaurant gevestigd genaamd Villa Augustus. Rond de watertoren is een moestuin aangelegd waaruit het restaurant put voor het maken van seizoensgebonden maaltijden. De uitbaters van Villa Augustus hebben eerder Hotel New York (Rotterdam) opgezet in het voormalige directiegebouw van de Holland-Amerika Lijn. Ook dit gebouw is een rijksmonument.In 2008 ontvingen de eigenaren van het complex de jaarlijkse watertorenprijs van de Nederlandse Watertoren Stichting. De jury was van mening dat met de restauratie een solide en duurzame oplossing is gecreëerd die ten goede komt aan de uitstraling van het gebied.

Bibelot is een poppodium gevestigd in het Energiehuis in de wijk Noordflank, Dordrecht, provincie Zuid-Holland. Het podium is een van de kernpodia in Nederland, waartoe ook zalen als Paradiso en 013 horen. Bibelot staat sinds de oprichting in 1967 bekend als het oudste poppodium van Nederland. De brede programmering bestaat uit popconcerten, festivals en dansfeesten. Naast een team van professionals zijn er in Bibelot meer dan 100 vrijwilligers werkzaam.

De Vogelbuurt is een buurt ten oosten van het centrum van de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De wijk is gebouwd in de jaren vijftig van de twintigste eeuw. Samen met de Indische buurt, de Transvaalbuurt en het Land van Valk vormt de Vogelbuurt de wijk Het Reeland.

Kyck over den Dyck is een molen aan de Noordendijk in de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is de enig bewaarde molen van die stad. De oorspronkelijk molen werd gebouwd in 1612 en was een houten standerdkorenmolen. Deze molen maalde mout, dat als grondstof diende voor de Dordtse bierbrouwers. In 1713 werd de kleine standerdmolen vervangen door de huidige stenen stellingmolen. Sinds 1739 werd overgegaan op het malen van koren. In 1871 werd de molen getroffen door een windhoos waarbij de beide roeden en as afbraken en de stelling werd beschadigd. Gemeente Dordrecht was eigenaar van 1952 tot 1997. Sindsdien is de molen eigendom van de Stichting Molen Kyck over den Dyck, van 1999 tot 2001 is ze maalvaardig gerestaureerd, en daarna operationeel dankzij een kring vrijwilligers.

Het Wantijbad is een openluchtzwembad in de wijk De Staart in de Nederlandse stad Dordrecht. Het bad is gebouwd als werkverschaffingsproject en kwam in 1936 gereed. Wegens constructie- en onderhoudsproblemen kwam het voortbestaan enkele malen in gevaar. De gebruikers wisten definitieve sluiting telkens te voorkomen. Na een grote renovatie in 1994 bestaat het zwembad uit een 50 meter wedstrijdbassin en een 40 meter speelbassin. Het zwembad is alleen gedurende de warmere maanden open. Het zwembad is vernoemd naar de aanliggende Wantij waterweg.

De Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangenkerk is een voormalige rooms-katholieke kerk aan de Veerdam 10 in de Nederlandse plaats Papendrecht. Het gebouw is tegenwoordig als de Eben Haëzerkerk in gebruik bij de Hersteld Hervormde Kerk. De kerk werd in 1923 gebouwd voor de katholieke gemeenschap van Papendrecht. Architect H.P.J. de Vries ontwierp een zaalkerk in traditionalistische stijl. Op 15 augustus 1923 werd de kerk in gebruik genomen en het gebouw deed tot april 1965 dienst. Daarna betrok de parochie een nieuwe kerk aan de Seringenstraat. De oude Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangenkerk werd in 1967 verkocht aan de gemeente, waarna het als koninkrijkszaal van Jehova's getuigen in gebruik werd genomen. In november 2008 werd het kerkgebouw gekocht door de Hersteld Hervormde Kerk.

Het Wantijpark of Wantijplantsoen is een park in de Nederlandse plaats Dordrecht. Het werd tijdens de crisisjaren vanaf 1933 aangelegd als werkverschaffingsproject. Het ligt naast het Wantijbad aan de Noordendijk tussen de stromen Wantij en Vlij in. In het park ligt onder andere een verdiepte tuin, een schietbaan, een vijver, een monumentale entree, een paviljoen en een tuinderswoning. Het park heeft een oppervlakte van 16 hectare en een min of meer symmetrische vorm. Nog originele delen van het park zijn tot gemeentelijk monument verklaard. Het als voorportaal voor het park aangelegde Wantijplantsoen is een verdiepte tuin en werd in 2001 opgenomen in het register van rijksmonumenten.

Park Merwestein is het oudste stadspark van de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is gelegen in de 19e-eeuwse schil en is ontstaan uit een oud landgoed genaamd Merwestein. In 1885 werd de gemeente Dordrecht de eigenaar van het landgoed.

Schouwburg Kunstmin is een theater in de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het gebouw is een rijksmonument in neorenaissance stijl en sinds 1913 in het bezit van de gemeente Dordrecht. Het beschikt onder andere over een theaterzaal, een kleinere multifunctionele zaal, een filmhuis (tot 2012) en een theatercafé. Verder zijn er drie foyers en is het gebouw bekend om zijn unieke interieur in neo-barokstijl. Hierom is de schouwburg een populaire locatie voor het maken van trouwfoto's.

De voormalige Technische School was een schoolgebouw aan de Reeweg-oost 123 in Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is een rijksmonument.In 1913 maakte de Dordtse architect Bernardus van Bilderbeek het ontwerp voor de nieuwe ambachtsschool in Dordrecht in een rationalistische stijl met art nouveau accenten. In 1918 werd begonnen met de bouw. De gemeente heeft naast deze school een aantal woningen gerealiseerd om zo de bouw van de school te kunnen bekostigen. In de loop der jaren zijn er meerdere uitbreidingen aan de school gedaan en heeft deze een naamswijziging ondergaan. De naam Ambachtsschool maakte plaats voor Lagere Technische School. Sinds begin 21e eeuw heeft het gebouw geen onderwijsfunctie meer. Op 18 april 2016 startte het project om de voormalige LTS te transformeren naar woningen. Eind 2016 werd met de verbouwing begonnen en in december 2017 werden de eerste appartementen opgeleverd. In totaal zijn er in het gebouw 29 appartementen onder de naam Nieuwe LTS.

De Riedijkspoort was een stadspoort op de Riedijk in de Zuid-Hollandse stad Dordrecht als onderdeel van de vestingwerken. De poort stond aan de noordoostkant van de stad aan de huidige Merwekade, waar zich tegenwoordig een waterbusstation bevindt.

De Noordersluispoort, Noorderpoort, Nieuwe sluispoort of Kleine sluispoort was een doorgang in de stadsmuur van de Zuid-Hollandse stad Dordrecht. Het poortje, dat simpelweg met een deur werd afgesloten, bevond zich aan het eind van de Heer Heymansuysstraat, tussen de Sint-Jorispoort en de Riedijkspoort. De sluis waar de poort naar was vernoemd, werd in 1639-1640 gebouwd en scheidde de Spuihaven van de Riedijkshaven. De sluis heette "nieuwe sluys" (1680), ter onderscheiding van de oude sluis bij de Sluispoort of Zuidersluispoort. Hier bevindt zich sindsdien ook de Noorderbrug die uitkomt op de Noordendijk. Omdat er in 1788 sprake is van de "nieuwe Noortpoort", is het poortje mogelijk kort ervoor vernieuwd. Het werd afgebroken in 1824. Eromheen bevonden zich enkele muurhuizen. Het hoge huis direct naast de poort, dat op de kroonlijst 1733 was gedateerd, werd in 1973 gesloopt.