Rosenthaler Platz (metrostation)

De Rosenthaler Platz is een plein en verkeersknooppunt in het centrum van Berlijn. Het plein ligt in het stadsdeel Mitte. Strikt gezien is het geen echt plein maar de kruising van meerdere straten: de Rosenthaler Straße, de Brunnenstraße, de Weinbergsweg en de Torstraße. De Rosenthaler Straße leidde naar Rosenthal, een kleine tot 1920 onafhankelijk landelijke gemeente ten noorden van Berlijn. Ten noorden van het plein bevindt zich het Weinbergspark. Op de plaats van het plein stond vroeger de Rosenthaler Tor, een toegangspoort door de Berliner Zollmauer. Deze poort was een van de weinige langs waar joden Berlijn mochten binnenkomen. Het metrostation Rosenthaler Platz onder het plein werd geopend op 18 april 1930. Wanneer in de nacht van 13 augustus 1961 de bouw van de Berlijnse Muur begon, werd het metrostation een spookstation en de toegang gesloten, gezien het metrostation langs de metrotunnels in beide richtingen richting West-Berlijn leidde. Vlak na die Wende van de DDR, en meer bepaald van 22 december 1989 tot de zomer van 1990 functioneerde het metrostation als een voorlopige grensovergang.

Het Volkspark am Weinberg (ook Weinbergspark) is het enige stadspark in het Berlijnse stadsdeel Mitte en heeft een oppervlakte van ongeveer 4,3 ha. Het wordt begrensd door de Weinbergsweg in het zuidoosten, de Brunnenstraße in het zuidwesten, de Veteranenstraße in het noordwesten en de Fehrbelliner Straße in het noordoosten. De naam is afgeleid van de vroegere wijngaarden, die daar vroeger lagen. In het park bevindt zich onder meer een monument ter herinnering van Heinrich Heine.

De Sophiekerk (Duits: Sophienkirche) is een barokke kerk in het stadsdeel Mitte in het centrum van Berlijn, net ten noorden van Hackesche Höfe. Aangrenzend aan de kerk is een begraafplaats die niet meer wordt gebruikt.

De Sint-Elisabethkerk (Duits: Sankt Elisabethkirche) is de grootste van de vier Berlijnse voorstadkerken die Karl Friedrich Schinkel in de jaren 30 van de 19e eeuw ontwierp. De kerk werd gewijd aan de heilige Elisabeth en in de jaren 90 van de 20e eeuw grondig gerestaureerd nadat de kerk decennialang als gevolg van de zware beschadigingen in de Tweede Wereldoorlog leeg stond.

De Hackesche Höfe is een gerestaureerd complex in Berlijn, in het stadsdeel Mitte. Na de restauratie na de val van de Berlijnse Muur, zijn er allerlei horecagelegenheden, winkels, ateliers, appartementen, et cetera gevestigd.

Weinmeisterstraße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de gelijknamige straat in het Berlijnse stadsdeel Mitte, niet ver van de Alexanderplatz en de Hackescher Markt. Het metrostation opende op 18 april 1930 en ligt aan lijn U8. Tussen 1961 en 1990 passeerden de treinen van deze West-Berlijnse lijn het station zonder te stoppen. Net als alle andere in Oost-Berlijn gelegen stations op het transittraject werd Weinmeisterstraße een spookstation. Station Weinmeisterstraße werd ontworpen door Alfred Grenander in de stijl van de nieuwe zakelijkheid. De kenkleur van het metrostation is lila.

De Hackescher Markt is een plein in het Berlijnse stadsdeel Mitte, in het oostelijk deel van de stad. Het plein staat bekend om het uitgaansleven. Samen met de Oranienburger Straße vormt het een grote concentratie van cafés, restaurants, etc. Vlakbij vindt men de Hackesche Höfe, een gerestaureerd complex waarin allerlei horeca, winkels, ateliers, appartementen, etc. gevestigd zijn. Het plein is tevens een belangrijk knooppunt voor het openbaar vervoer. Bij het station Hackescher Markt van de Berlijnse S-Bahn, stoppen diverse tramlijnen.

Hackescher Markt is een S-Bahnstation in Berlijn, gelegen aan de Stadtbahn. Het station dankt zijn naam aan de nabijgelegen Hackescher Markt. Dit plein is al sinds de 19e eeuw een belangrijk verkeersknooppunt.

Het Slot Monbijou (Schloss Monbijou) was een paleis in Berlijn (Duitsland) aan de noordelijke oever van de Spree. Het lag tegenover het huidige Bode-Museum, in het zicht van het Berliner Stadtschloss. Slot Monbijou werd in de Tweede Wereldoorlog sterk beschadigd en in 1959 volledig afgebroken.

Het Monbijoupark is een in Berlin-Mitte gelegen park van ongeveer 3 hectare. Het beschermde groengebied bevindt zich in een geliefde uitgaans- en flaneerwijk van het nieuwe centrum en wordt in het zuiden door de Spree en in het noorden door de Oranienburger Straße en de Monbijouplatz begrensd. Op de locatie van het park stond tot 1959 het Slot Monbijou. De na de Tweede Wereldoorlog overgebleven ruïne van het slot werd uit politieke overtuiging verwijderd, in plaats van te kiezen voor renovatie. Het terrein werd daarna als park ingericht. Dit duurde tot 1962. Daarbij hoorde de bouw van een kinderzwembad naar plannen van Heinz Graffunder en Walter Hinkefuß uit 1960. In 1974 werd het park opnieuw ingericht. De restaurantpaviljoens ontwierp Peter Hartlich. In 2001 werden de restaurants en het bad grondig gerenoveerd. In het park bevindt zich aan de oever tegenover het Museumsinsel de geliefde "Strandbar Mitte". Het standbeeld voor Adelbert von Chamisso is van de hand van Julius Moser (1888). In 2006 en 2007 werd het park naar plannen van tuin- en landschapsarchitectenbureau Lützow 7 uit Berlijn opnieuw ingericht en er is onder andere een maximaal 9 meter brede oeverpromenade aangelegd. De in de Tweede Wereldoorlog verwoeste en in 2006 nieuw opgebouwde Monbijoubrug verbindt het park met het Bode-Museum en het Museumsinsel.

De Nieuwe Synagoge (Duits: Neue Synagoge) is een bekende synagoge in Berlijn. De synagoge is gelegen in de Oranienburger Straße in Berlin-Mitte. De synagoge is van verre al te zien door haar gouden koepel. In 1866 werd dit godshuis in een oriëntaalse aandoende stijl gebouwd door Joodse burgers. In de Kristallnacht van 1938 wilden SA'ers de synagoge in brand steken, maar politiecommissaris Wilhelm Krützfeld kon dat verhinderen door zich te beroepen op de monumentenstatus van het gebouw. In november 1943 werd de synagoge door geallieerde bombardementen alsnog zwaar beschadigd. Hierbij ging het grote 4-klaviers Walcker-orgel met in totaal 91 registers verloren. Na de val van de Berlijnse Muur werd het gebouw uitgebreid gerenoveerd.

Bernauer Straße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de Brunnenstraße, nabij de kruising met de Bernauer Straße en met de Rheinsbergerstraße, in het Berlijnse stadsdeel Mitte, tegen de grens met Gesundbrunnen. Het metrostation opende op 18 april 1930, hoewel het reeds 15 jaar eerder in ruwbouw voltooid was, en ligt aan lijn U8. Tussen 1961 en 1990 passeerden de treinen van deze West-Berlijnse lijn het station zonder te stoppen. Net als alle andere in Oost-Berlijn gelegen stations op het transittraject werd Bernauer Straße een spookstation.