Sophiekerk (Berlijn)

De Hackesche Höfe is een gerestaureerd complex in Berlijn, in het stadsdeel Mitte. Na de restauratie na de val van de Berlijnse Muur, zijn er allerlei horecagelegenheden, winkels, ateliers, appartementen, et cetera gevestigd.

De Hackescher Markt is een plein in het Berlijnse stadsdeel Mitte, in het oostelijk deel van de stad. Het plein staat bekend om het uitgaansleven. Samen met de Oranienburger Straße vormt het een grote concentratie van cafés, restaurants, etc. Vlakbij vindt men de Hackesche Höfe, een gerestaureerd complex waarin allerlei horeca, winkels, ateliers, appartementen, etc. gevestigd zijn. Het plein is tevens een belangrijk knooppunt voor het openbaar vervoer. Bij het station Hackescher Markt van de Berlijnse S-Bahn, stoppen diverse tramlijnen.

Hackescher Markt is een S-Bahnstation in Berlijn, gelegen aan de Stadtbahn. Het station dankt zijn naam aan de nabijgelegen Hackescher Markt. Dit plein is al sinds de 19e eeuw een belangrijk verkeersknooppunt.

Het Monbijoupark is een in Berlin-Mitte gelegen park van ongeveer 3 hectare. Het beschermde groengebied bevindt zich in een geliefde uitgaans- en flaneerwijk van het nieuwe centrum en wordt in het zuiden door de Spree en in het noorden door de Oranienburger Straße en de Monbijouplatz begrensd. Op de locatie van het park stond tot 1959 het Slot Monbijou. De na de Tweede Wereldoorlog overgebleven ruïne van het slot werd uit politieke overtuiging verwijderd, in plaats van te kiezen voor renovatie. Het terrein werd daarna als park ingericht. Dit duurde tot 1962. Daarbij hoorde de bouw van een kinderzwembad naar plannen van Heinz Graffunder en Walter Hinkefuß uit 1960. In 1974 werd het park opnieuw ingericht. De restaurantpaviljoens ontwierp Peter Hartlich. In 2001 werden de restaurants en het bad grondig gerenoveerd. In het park bevindt zich aan de oever tegenover het Museumsinsel de geliefde "Strandbar Mitte". Het standbeeld voor Adelbert von Chamisso is van de hand van Julius Moser (1888). In 2006 en 2007 werd het park naar plannen van tuin- en landschapsarchitectenbureau Lützow 7 uit Berlijn opnieuw ingericht en er is onder andere een maximaal 9 meter brede oeverpromenade aangelegd. De in de Tweede Wereldoorlog verwoeste en in 2006 nieuw opgebouwde Monbijoubrug verbindt het park met het Bode-Museum en het Museumsinsel.

Het Slot Monbijou (Schloss Monbijou) was een paleis in Berlijn (Duitsland) aan de noordelijke oever van de Spree. Het lag tegenover het huidige Bode-Museum, in het zicht van het Berliner Stadtschloss. Slot Monbijou werd in de Tweede Wereldoorlog sterk beschadigd en in 1959 volledig afgebroken.

Rosenthaler Platz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder het gelijknamige plein in het Berlijnse stadsdeel Mitte. Het metrostation opende op 18 april 1930 en ligt aan lijn U8. Tussen 1961 en 1989 passeerden de treinen van deze West-Berlijnse lijn het station zonder te stoppen. Net als alle andere in Oost-Berlijn gelegen stations op het transittraject werd Rosenthaler Platz een spookstation. Station Rosenthaler Platz werd ontworpen door Alfred Grenander in de stijl van de nieuwe zakelijkheid. De kenkleur van het metrostation is oranje.

De Rosenthaler Platz is een plein en verkeersknooppunt in het centrum van Berlijn. Het plein ligt in het stadsdeel Mitte. Strikt gezien is het geen echt plein maar de kruising van meerdere straten: de Rosenthaler Straße, de Brunnenstraße, de Weinbergsweg en de Torstraße. De Rosenthaler Straße leidde naar Rosenthal, een kleine tot 1920 onafhankelijk landelijke gemeente ten noorden van Berlijn. Ten noorden van het plein bevindt zich het Weinbergspark. Op de plaats van het plein stond vroeger de Rosenthaler Tor, een toegangspoort door de Berliner Zollmauer. Deze poort was een van de weinige langs waar joden Berlijn mochten binnenkomen. Het metrostation Rosenthaler Platz onder het plein werd geopend op 18 april 1930. Wanneer in de nacht van 13 augustus 1961 de bouw van de Berlijnse Muur begon, werd het metrostation een spookstation en de toegang gesloten, gezien het metrostation langs de metrotunnels in beide richtingen richting West-Berlijn leidde. Vlak na die Wende van de DDR, en meer bepaald van 22 december 1989 tot de zomer van 1990 functioneerde het metrostation als een voorlopige grensovergang.

De Friedrichsbrücke is een voetgangersbrug over de Spree in Berlijn tussen de stadsdelen Alt-Berlin en Cölln. Sinds 1703 hebben er verscheidene bruggen op deze plaats gestaan.

De Alte Nationalgalerie is een museum voor kunst van de negentiende eeuw, gelegen op het Museumsinsel in Berlijn. Het gebouw van dit museum werd tussen 1866 en 1876 opgericht en is ontworpen door Friedrich August Stüler. Men wilde hier aanvankelijk de collectie moderne kunst onderbrengen die voorheen in de Akademie der Künste was te bezichtigen. Na de Tweede Wereldoorlog werd de collectie echter opgesplitst en deels tentoongesteld in de speciaal hiervoor gebouwde Neue Nationalgalerie in West-Berlijn. Het gebouw werd toen herdoopt in Alte Nationalgalerie. Na de Duitse hereniging werden de collecties weer samengevoegd.

De James Simon Galerie is de naam van het in 2019 geopende centraal bezoekerscentrum van het Museumsinsel in Berlijn. Het wordt gebouwd tussen het Neues Museum en de Kupfergraben, de westelijke arm van de Spree, ook Spreekanaal genoemd. Het gebouw wordt ontworpen door architect David Chipperfield en is vernoemd naar James Simon (1851-1932) die met zijn grote giften de Berlijnse musea ondersteunde. De grote schare toeristen vormen de reden voor de bouw. Als alle musea zijn gerestaureerd worden per jaar 4 miljoen bezoekers verwacht. De James Simon Galerie moet dienen om die toestroom in goede banen te leiden. Daarnaast biedt de galerie een auditorium, ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen, winkels en horeca. De bouwtijd van het centrum liep van 2009 tot 2018. De James-Simon-Galerie werd in aanwezigheid van Bondskanselier Angela Merkel op 12 juli 2019 plechtig geopend.

Het Neues Museum is een museum op het Museumsinsel in Berlijn. Het gebouw werd tussen 1843 en 1855 gebouwd naar een ontwerp van Friedrich August Stüler, een leerling van Karl Friedrich Schinkel. In de Tweede Wereldoorlog werd het gebouw zwaar beschadigd. Pas in 1989 werd het gebouw van instorting gered. Na een uitgeschreven competitie die werd gewonnen door architect David Chipperfield werd gestart in 1999 met de reconstructie van het gebouw. Op zaterdag 7 maart en zondag 8 maart 2009 werd het Neues Museum al getoond aan het publiek. De officiële opening van het museum werd gehouden op 16 oktober 2009. Deze reconstructie maakte dat het gebouw werd uitgeroepen tot gebouw van het jaar 2011 en Chipperfield laureaat werd van de European Union Prize for Contemporary Architecture. De collectie bestaat uit de archeologische verzamelingen van het Ägyptisches Museum en Papyrus Collectie, het Museum van de Prehistorie en de Vroege Geschiedenis en andere Klassieke verzamelingen. Een van de hoogtepunten van de collectie is de buste van de Egyptische koningin Nefertiti.

De Nieuwe Synagoge (Duits: Neue Synagoge) is een bekende synagoge in Berlijn. De synagoge is gelegen in de Oranienburger Straße in Berlin-Mitte. De synagoge is van verre al te zien door haar gouden koepel. In 1866 werd dit godshuis in een oriëntaalse aandoende stijl gebouwd door Joodse burgers. In de Kristallnacht van 1938 wilden SA'ers de synagoge in brand steken, maar politiecommissaris Wilhelm Krützfeld kon dat verhinderen door zich te beroepen op de monumentenstatus van het gebouw. In november 1943 werd de synagoge door geallieerde bombardementen alsnog zwaar beschadigd. Hierbij ging het grote 4-klaviers Walcker-orgel met in totaal 91 registers verloren. Na de val van de Berlijnse Muur werd het gebouw uitgebreid gerenoveerd.