36th Street (Queens Boulevard Line)

Long Island City is een wijk in de New Yorkse Borough Queens. De wijk bevindt zich in het uiterste westen van Queens. Long Island City is een gemengde wijk, met zowel woongebieden als commerciële gebouwen. Het ligt ten zuiden van Astoria, wordt in het westen afgebakend door de East River en in het zuiden door de Newtown Creek, een estuarium uitmondend in de East River dat op die plaats de grens tussen Queens en Brooklyn vormt. In Long Island City ligt het oostelijke brughoofd van de Queensboro Bridge en de Roosevelt Island Bridge en de oostelijke tunnelmond van de Queens-Midtown Tunnel. Ten noordwesten van de Queensboro Bridge bevindt zich het Queensbridge Houses, een groot sociale huurwoningcomplex dat onder toezicht valt van de New York City Housing Authority. Het noorden van Long Island City valt onder Queens Community District 1 en het zuiden onder Queens Community District 2.

One Court Square, ook bekend als Citicorp Building en Citigroup Building, is een wolkenkrabber in de Amerikaanse stad New York. De bouw van de kantoortoren, die staat aan 2501 Jackson Avenue, werd in 1990 voltooid.

De Roosevelt Island Bridge is een hefbrug in New York die Roosevelt Island over het oostelijk kanaal van de East River met Long Island City in Queens verbindt. De brug is de enige toegangsweg tot Roosevelt Island voor autoverkeer, openbaar vervoer niet meegerekend. De bouw van de brug begon op 17 maart, 1952, en kostte $6.5 miljoen. De brug werd in 1955 geopend. Er werd in totaal meer dan 3000 ton staal gebruikt voor de bouw van de brug.

Roosevelt Island (vroeger ook Welfare Island en daarvoor Blackwell's Island) is een klein eiland in de rivier East River in New York. Het ligt tussen het eiland Manhattan en het stadsdeel Queens en behoort bestuurlijk bij het stadsdeel Manhattan. In 1637 kochten de Nederlanders het eiland van de indianen en noemden het Varckenseilandt. Roosevelt Island is ongeveer 3 kilometer lang en maximaal 240 meter breed. Het heeft rond de 14.000 inwoners (2016). Het eiland is bereikbaar via de Roosevelt Island Bridge, metrostation Roosevelt Island en de Roosevelt Island Tramway, een gondelbaan die ter hoogte van de Queensboro Bridge het eiland met Manhattan verbindt.

De Queensboro Bridge is een cantileverbrug (waarbij er ook in het midden steunpilaren staan) over de East River in New York. Het bouwwerk verbindt Long Island City in het stadsdeel Queens met Manhattan, en komt daarbij over Roosevelt Island. De brug wordt ook vaak de 59th Street Bridge genoemd door New Yorkers, omdat men via 59th Street Manhattan verlaat. In maart 2011 kreeg de brug als eerbetoon aan oud-burgemeester Ed Koch de officiële naam Ed Koch Queensboro Bridge. In 1903 kwam er een succesvol plan op tafel om een brug te bouwen en de bouw begon kort daarna. De brug werd echter pas in 1909 voltooid, omdat er vertragingen waren zoals het instorten van een onvoltooide span en onrust onder de werklieden. Op 30 maart 1909 werd de brug voor het publiek geopend. De kosten voor de brug bedroegen $18 miljoen, de bouw heeft 50 mensen het leven gekost. Ten tijde van de bouw was de Queensboro Bridge de langste cantileverbrug ter wereld. De afmetingen zijn: Spanlengte Manhattan naar Roosevelt Island: 360 m Spanlengte Roosevelt Island: 192 m Spanlengte Roosevelt Island naar Queens: 300 m Sidespanlengtes: 143 en 140 m Totale lengte tussen verankeringen: 1135 m Totale lengte inclusief toerit: 2270 m De brug bestaat uit twee lagen. Vroeger bestond de bovenste laag uit twee autorijbanen en twee luchtspoorwegen. De onderste laag bestond uit vier autorijbanen en twee trambanen. De spoorwegen en de trambanen werden verwijderd in de jaren 1940 en 1950, en de paar decennia daarna zou de brug elf autorijbanen krijgen. Na jaren verwaarlozing en corrosie werd de brug van 1987 tot 2012 gerenoveerd, tegen een kost van meer dan $300 miljoen. Vandaag de dag bestaat de bovenste laag uit vier autorijbanen en biedt een uitstekend zicht op de cantilevers van de brug en de skyline van New York. De onderste laag bestaat uit zes banen, de binnenste vier zijn autorijbanen en de buitenste twee zijn aan de zuidelijke zijde een extra autorijbaan richting Queens, de noordelijke zijde sinds september 2000 voor voetgangers en fietsers. De brug werd vereeuwigd door Simon & Garfunkel met het nummer "The 59th Street Bridge Song (Feelin' Groovy)"

De Robert F. Kennedy Bridge, oorspronkelijk genoemd Triborough Bridge, is een stelsel van drie bruggen in de stad New York. De bruggen overspannen de Harlem River, de Bronx Kill en de East River. De bruggen verbinden de boroughs Manhattan, Queens en The Bronx via Randalls and Wards Islands. De bruggen zijn ontworpen door Othmar Ammann (1879-1965). Van oudsher worden de bruggen nog vaak Triboro genoemd, maar sinds 2008 zijn ze officieel vernoemd naar Robert F. Kennedy. De bruggen worden namens de stad New York beheerd door de MTA, die tol heft over het gebruik. De drie bruggen zijn: East River Suspension Bridge (zuid), een hangbrug over de Hell Gate, een smal gedeelte van de East River, tussen de wijk Astoria in Queens en voormalig Ward's Island, onderdeel van de Interstate Highway I-278, ernaast ligt de Hell Gate Bridge (een spoorbrug) Bronx Kill Crossing (noordoost), een vakwerkbrug over de Bronx Kill, tussen de Bronx (South Bronx) en het voormalige Randall's Island, I-278 Harlem River Lift Bridge (noordwest), een hefbrug over de Harlem River, tussen Harlem (deel van Manhattan) en Randall's Island, onderdeel van de New York State Route 900G Er zijn voetpaden op de drie bruggen. Fietsers mogen niet op de bruggen rijden, maar moeten van de MTA lopend over de brug. Dit gebod/verbod wordt echter genegeerd en is omstreden, ook het stadsbestuur wil dat er over de bruggen gefietst kan worden. Daarnaast is er sinds 1951 ook nog een afzonderlijke hefbrug voor voetgangers en fietsers, de Wards Island Bridge, tussen Manhattan (East Harlem) en het voormalige Ward's Island.

De 63rd Street Tunnel is een gecombineerde metro- en spoortunnel van de Metropolitan Transportation Authority gebruikt voor de New York City Subway en de Long Island Rail Road. De tunnel ligt onder de East River en Roosevelt Island tussen East 63rd Street in Manhattan en Long Island City, Queens, enkele blokken ten noorden van de Queensboro Bridge. 63rd Street Tunnel is de jongste van de dertien weg- en spoortunnels onder de East River, en de jongste van alle spoortunnels onder de waterwegen van de New Yorkse regio. De constructie van de tunnel met dubbele functie begon in 1969 en vier afgeronde vierhoekige constructies met 114,3 m lengte, 11,7 m breedte en 11,2 m hoogte werden over water getransporteerd van Port Deposit in Maryland naar de East River van New York, waar de constructies met telkens vier boorschachten (2x 2, elk voor een enkele spoor) in 1971 en 1972 werden afgezonken, twee in het westelijk kanaal en twee in het oostelijk kanaal, en in 1972 aan mekaar verbonden werden en als geheel verbonden onder Roosevelt Island. Maar de afwerking van de tunnel en de aanvoerlijnen werden stilgelegd toen New York in financieel woelig water was terechtgekomen in en rond 1975.

De Roosevelt Island Tramway is een gondelbaan in New York, die Manhattan en Roosevelt Island met elkaar verbindt. De gondelbaan overspant de East River ter hoogte van Queensboro Bridge. De Tramway werd geopend in 1976. Het was de eerste gondelbaan in de Verenigde Staten die ingezet werd als openbaar vervoermiddel. Na een negen maanden durende renovatie werd de verbinding in maart 2013 opnieuw geopend.

De 53rd Street Tunnel is een metrotunnel van de metro van New York. De tunnel ligt onder de East River en het zuiden van Roosevelt Island tussen het einde van East 53rd Street in Manhattan en Long Island City in Queens. De metrolijnen E en M maken gebruik van de tunnel. De tunnel maakt deel uit van het traject van de Queens Boulevard Line. Vanuit het oosten in Queens begint de riviertunnel na het metrostation Court Square-23rd Street station in Long Island City en loopt onder de twee kanalen van East River en het tussenliggende Roosevelt Island naar het station Lexington Avenue / 51st-53rd Streetsin Manhattan. Na 5th Avenue/53rd Street, het volgende station, is er een aftakking naar Sixth Avenue Line die wordt gebruikt voor lijn M. Ook de volgende stations 7th Avenue en 50th Street liggen nog op de Queens Boulevard Line hoewel 50th Street ook een station is met een apart perron op de Eighth Avenue Line. Het is evenwel pas na dit laatste station dat het traject zich invoegt op het traject van de Eighth Avenue Line, die verder het traject vormt voor de lijn E. De tunnel werd ingehuldigd in 1933. Na de doortocht van Hurricane Sandy in 2012 diende de tunnel deels drooggepompt te worden.

De Hell Gate Bridge is een 5,2 km lange stalen spoorbrug met een grote boog (310 m) die Queens en Randalls and Wards Islands in New York met elkaar verbindt over een deel van de East River dat bekendstaat als Hell Gate. De brug is eigendom van Amtrak.

72nd Street is een station van de metro van New York aan het traject van de Second Avenue Subway. Het station wordt voornamelijk bediend door metrolijn Q. Het station ligt aan Second Avenue, ter hoogte van de kruising met 72nd Street in de Upper East Side van Manhattan. Het station, samen met de stations 86th Street en 96th Street, openden op 1 januari 2017 als de drie stations van het eerste segment van de Second Avenue Subway. De drie stations zijn tot heden de meest recente stations van de metro van New York. Naast voor metrolijn Q wordt het station ook bediend door metrolijn M op weekdagen 's avonds en gedurende het volledige weekend (met uitzondering van de late avonddiensten). Een beperkt aantal treinen tijdens de spitsuren op weekdagen van metrolijn N gebruiken Second Avenue Subway als een variant aan de noordelijke trajectzijde, en passeren ook 72nd Street. Tijdens de ochtendspits op weekdagen is er ten slotte een enkele bediening door metrolijn R in noordelijke richting langs Second Avenue Subway die als eindpunt 96th Street heeft. Het station, samen met de andere stations van de eerste fase van de Second Avenue Subway, bevat functies die niet in de meeste metrostations in New York te vinden zijn. Het is volledig in overeenstemming met de regelgeving opgelegd door de Americans with Disabilities Act uit 1990. Zo zijn er onder meer zes liften voor toegang voor personen met een beperking. Daarnaast bevat het station airconditioning waardoor het in de zomer tot 6° Celsius koeler is in het station dan in andere stations van de metro en is het waterdicht, een functie die alleen in nieuwere stations te vinden is. De kunstwerken in het station 72nd Street zijn getiteld "Perfect Strangers", het is set van zesendertig portretmozaïeken van artiest en fotograaf Vik Muniz. De twee sporen van het ondergronds metrostation liggen aan een 178 m lang en 8,5 m breed eilandperron op een diepte van 30 meter onder het straatoppervlak. Vlak ten noorden en ten zuiden van het perron zijn twee kruiswissels die het op beide locaties mogelijk maken voor treinen om van westelijk naar oostelijk spoor te wisselen en omgekeerd. Verder ten zuiden van het station splitst de tunnel in twee richtingen, een tunnelmond is gecreëerd voor de toekomstige verdere aanleg van de Second Avenue Subway zuidwaarts richting metrostation 2nd Avenue en uiteindelijk een toekomstige terminus bij Hanover Square, anderzijds wijkt een tweede tunnel westwaarts met aansluiting op 63rd Street Line waar het volgende metrostation, Lexington Avenue-63rd Street, bediend wordt.

86th Street is een station van de metro van New York aan het traject van de Second Avenue Subway. Het station wordt voornamelijk bediend door metrolijn Q. Het station ligt aan Second Avenue, ter hoogte van de kruising met 86th Street in de Upper East Side van Manhattan. Het station, samen met de stations 72nd Street en 96th Street, openden op 1 januari 2017 als de drie stations van het eerste segment van de Second Avenue Subway. De drie stations zijn tot heden de meest recente stations van de metro van New York. Naast voor metrolijn Q wordt het station ook bediend door metrolijn M op weekdagen 's avonds en gedurende het volledige weekend (met uitzondering van de late avonddiensten). Een beperkt aantal treinen tijdens de spitsuren op weekdagen van metrolijn N gebruiken Second Avenue Subway als een variant aan de noordelijke trajectzijde, en passeren ook 86th Street. Tijdens de ochtendspits op weekdagen is er ten slotte een enkele bediening door metrolijn R in noordelijke richting langs Second Avenue Subway die als eindpunt 96th Street heeft. Het station, samen met de andere stations van de eerste fase van de Second Avenue Subway, bevat functies die niet in de meeste metrostations in New York te vinden zijn. Het is volledig in overeenstemming met de regelgeving opgelegd door de Americans with Disabilities Act uit 1990. Zo zijn er onder meer twee liften voor toegang voor personen met een beperking. Daarnaast bevat het station airconditioning waardoor het in de zomer tot 6° Celsius koeler is in het station dan in andere stations van de metro en is het waterdicht, een functie die alleen in nieuwere stations te vinden is. De kunstwerken in het station 86th Street zijn getiteld "Subway Portraits", het is een selectie van twaalf gezichtsportretten van de kunstschilder Chuck Close. Naast twee zelfportretten zijn er onder meer portretten van componist Philip Glass in zijn jonge jaren, muzikant Lou Reed, fotograaf Cindy Sherman, kunstschilder Cecily Brown en Alex Katz en de artiesten Kara Walker, Zhang Huan, Sienna Shields en Pozsi B. Kolor. De twee sporen van het ondergronds metrostation liggen aan een 178 m lang en 8,5 m breed eilandperron op een diepte van 28 meter onder het straatoppervlak.