place

One Court Square

Kantoorgebouw in de Verenigde StatenWolkenkrabber in New York (stad)
Citicorp Building by David Shankbone
Citicorp Building by David Shankbone

One Court Square, ook bekend als Citicorp Building en Citigroup Building, is een wolkenkrabber in de Amerikaanse stad New York. De bouw van de kantoortoren, die staat aan 2501 Jackson Avenue, werd in 1990 voltooid.

Fragment uit het Wikipedia-artikel One Court Square (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

One Court Square
Jackson Avenue, City of New York Long Island City

Geografische coördinaten (GPS) Adres Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: One Court SquareLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 40.747077777778 ° E -73.944286111111 °
placeToon op kaart

Adres

Citigroup Building (One Court Square)

Jackson Avenue 25-01
11101 City of New York, Long Island City
New York, Verenigde Staten
mapOpenen op Google Maps

linkWikiData (Q781961)
linkOpenStreetMap (281342538)

Citicorp Building by David Shankbone
Citicorp Building by David Shankbone
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Queensboro Bridge
Queensboro Bridge

De Queensboro Bridge is een cantileverbrug (waarbij er ook in het midden steunpilaren staan) over de East River in New York. Het bouwwerk verbindt Long Island City in het stadsdeel Queens met Manhattan, en komt daarbij over Roosevelt Island. De brug wordt ook vaak de 59th Street Bridge genoemd door New Yorkers, omdat men via 59th Street Manhattan verlaat. In maart 2011 kreeg de brug als eerbetoon aan oud-burgemeester Ed Koch de officiële naam Ed Koch Queensboro Bridge. In 1903 kwam er een succesvol plan op tafel om een brug te bouwen en de bouw begon kort daarna. De brug werd echter pas in 1909 voltooid, omdat er vertragingen waren zoals het instorten van een onvoltooide span en onrust onder de werklieden. Op 30 maart 1909 werd de brug voor het publiek geopend. De kosten voor de brug bedroegen $18 miljoen, de bouw heeft 50 mensen het leven gekost. Ten tijde van de bouw was de Queensboro Bridge de langste cantileverbrug ter wereld. De afmetingen zijn: Spanlengte Manhattan naar Roosevelt Island: 360 m Spanlengte Roosevelt Island: 192 m Spanlengte Roosevelt Island naar Queens: 300 m Sidespanlengtes: 143 en 140 m Totale lengte tussen verankeringen: 1135 m Totale lengte inclusief toerit: 2270 m De brug bestaat uit twee lagen. Vroeger bestond de bovenste laag uit twee autorijbanen en twee luchtspoorwegen. De onderste laag bestond uit vier autorijbanen en twee trambanen. De spoorwegen en de trambanen werden verwijderd in de jaren 1940 en 1950, en de paar decennia daarna zou de brug elf autorijbanen krijgen. Na jaren verwaarlozing en corrosie werd de brug van 1987 tot 2012 gerenoveerd, tegen een kost van meer dan $300 miljoen. Vandaag de dag bestaat de bovenste laag uit vier autorijbanen en biedt een uitstekend zicht op de cantilevers van de brug en de skyline van New York. De onderste laag bestaat uit zes banen, de binnenste vier zijn autorijbanen en de buitenste twee zijn aan de zuidelijke zijde een extra autorijbaan richting Queens, de noordelijke zijde sinds september 2000 voor voetgangers en fietsers. De brug werd vereeuwigd door Simon & Garfunkel met het nummer "The 59th Street Bridge Song (Feelin' Groovy)"

East River Tunnels
East River Tunnels

De East River Tunnels zijn vier enkelsporige spoortunnels in beheer van Amtrak. De tunnels liggen onder de East River tussen het einde van East 34th Street in Manhattan en Long Island City in Queens. In Midtown Manhattan liggen de sporen tussen station en tunnel onder East 32th en East 33th Street tot aan de perronsporen van Pennsylvania Station. In Long Island City liggen de tunnelmonden van de East River Tunnels op sporen direct ten zuiden van het Long Island City station, een kopstation van de Long Island Rail Road. Ze sluiten bijna direct aan op de belangrijke spoorkruising van Harold Interlocking en het rangeerterrein van Sunnyside Yard. Vandaar vertrekken zowel in een boog naar noordoost en vervolgens noorden de Amtrak sporen, als de LIRR sporen richting oosten en Long Island. De tunnelsporen worden door zowel Amtrak als LIRR treinen gebruikt die Penn Station als bestemming hebben. Gegeven dat het traject onderdeel is van de Northeast Corridor worden de tunnelsporen dus ook gebruikt door de hogesnelheidstrein Acela die na de oversteek van de East River oostwaarts door Long island City en Astoria in Queens rijdt en vervolgens terug de East River oversteekt van zuid naar noord over de Hell Gate Bridge en vandaar over de Randalls and Wards Islands en door The Bronx verder noordwaarts trekt richting New Rochelle (het eerste station op de lijn na Penn Station) en zo verder tot het South Station van Boston. De Long Island Rail Road heeft een verbindingstak tussen Penn Station en het centrale knooppunt van Jamaica Station en een rechtstreekse verbinding tussen Penn Station en Port Washington op Long Island. Ook treinstellen van New Jersey Transit gebruiken de tunnel om na vertrek leeg uit Penn Station een tijdelijke stopplaats te vinden op het rangeerterrein van Sunnyside Yard in Sunnyside, Queens. Wanneer de treinstellen terug ingezet moeten worden voor een passagierstraject richting New Jersey rijden ze van Sunnyside Yard terug naar Penn Station.

Hoofdkwartier van de Verenigde Naties
Hoofdkwartier van de Verenigde Naties

Het gebouw van het hoofdkwartier van de Verenigde Naties bevindt zich in New York, op het oostelijke deel van Manhattan aan de East River. Hier vergaderen de Veiligheidsraad, de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en jaarlijks de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties. Pas in 1949 werd het hoofdkantoor verplaatst van Londen naar New York. Alhoewel dit op Amerikaans grondgebied is, worden zowel het gebouw als omgeving beschouwd als internationaal gebied. Het complex omvat drie grote gebouwen: het Secretariaat, het gebouw van Algemene Vergadering van de VN en de Dag Hammarskjöld-bibliotheek. Andere gebouwen van de VN bevinden zich in Genève, Wenen en Nairobi. Het gebouw, naar een ontwerp van architect Oscar Niemeyer, is 154 meter hoog en heeft 39 verdiepingen. De bouw startte in 1947 en het gebouw is op 9 januari 1951 officieel in gebruik genomen. In en bij het gebouwencomplex is een kunstcollectie ontstaan, met name sculpturen, mozaïeken e.d.. Meestal betreft dit officiële schenkingen door beroemde kunstenaars (onder wie Marc Chagall) of door lidstaten van de VN. Zo schonk de Sovjet-Unie in 1959 een groot standbeeld in de stijl van het socialistisch realisme van de hand van Jevgeni Voetsjetitsj, met het o.a. aan de bijbel ontleende anti-oorlogsthema Zwaarden omsmeden tot ploegscharen. Net binnen de omheining van het complex staat een rij vlaggenmasten waar de vlaggen van alle 193 VN-lidstaten, 2 waarnemende staten en de VN-vlag in Engelse alfabetische volgorde wapperen.

60th Street Tunnel
60th Street Tunnel

De 60th Street Tunnel is een metrotunnel van de metro van New York. De tunnel ligt onder de East River en Roosevelt Island tussen East 60th Street in Manhattan en Long Island City, Queens, vlak ten noorden van de Queensboro Bridge. De tunnel sluit in Manhattan aan op het meest noordelijke onderdeel van het traject van de Broadway Line, wordt ingereden vanuit Manhattan na het metrostation Lexington Avenue/59th Street en maakt de aansluiting met enerzijds de Astoria Line die leidt naar het station Queensboro Plaza en met de Queens Boulevard Line via de 60th Street Tunnel Connection die leidt naar het station Queens Plaza in Long Island City, Queens. De metrolijnen N, R en W maken gebruik van de tunnel. De lijnen N en R hebben trouwens als enige van de metrolijnen in New York in hun traject zowel een noordelijke (via deze tunnel naar Queens) als een zuidelijke (via de Montague Street Tunnel naar Brooklyn) kruising van de East River. De tunnel werd op 1 augustus 1920 geopend, op dezelfde dag als de zuidelijker gelegen Montague Street Tunnel, onderdeel van hetzelfde metrotraject. De bouwkost bedroeg toen 5,6 miljoen dollar. In 1955 werd de 60th Street Tunnel Connection afgewerkt die maakte dat de tunnel ook aansloot op de Queens Boulevard Line en het metrostation Queens Plaza. Van 1990 tot 1992 werd een renovatie aan de tunnel uitgevoerd voor 34 miljoen dollar. In die periode werd de tunnel 's nachts en in het weekend buiten dienst gesteld voor werkzaamheden en moesten treinen overdag aan 16 km/h door de tunnel rijden, in plaats van de gebruikelijke 72 km/h.