Het Houten Stadion

Het Christiaan Huygensplein is een plein in Amsterdam-Oost, Watergraafsmeer, buurt Middenmeer.

De Jennerstraat is een relatief korte straat in Amsterdam-Oost.

De Fraunhoferstraat is een straat in Amsterdam-Oost, wijk Watergraafsmeer.

De Kruislaan is een straat in stadsdeel Oost in Amsterdam. De straat ontleent haar naam aan haar ligging in de voormalige gemeente en polder Watergraafsmeer (Kruis Wech). Ze kruist de Middenweg. De gemeente Amsterdam lijfde op 1 januari 1921 de Watergraafsmeer in.

Brug 113 is een vaste brug in Amsterdam-Oost, Watergraafsmeer. De brug over een duiker is gelegen in de Middenweg, net te zuiden van de Kruislaan. De duiker vormt de verbinding tussen twee waterstromen. Een daarvan is een ringsloot rond De Nieuwe Ooster, genaamd Molenwatering, ten westen van de Middenweg. De ander is een ringsloot rond een terrein vol met sportvelden. Nog geen meter ten westen van deze brug/duiker ligt opnieuw een duiker, deze is met een blauw bord aangegeven. De Middenlaan en Kruislaan zijn eeuwenoude aanduidingen binnen de voormalige polder en gemeente Watergraafsmeer. De Middenlaan loopt daarbij van noordwest naar zuidoost; de Kruislaan van zuidwest naar noordoost. In 1921 nam de Amsterdam de gemeente Watergraafsmeer over en in de jaren daaropvolgend vormde de Kruislaan in wezen de grens van de bebouwing. Aan de zuidkant lagen uitgestrekte sportvelden en alleen de Middenweg doorsneed de leegte. Tot 1939 reed hier de Gooische Tramweg-Maatschappij die op zondagen dat AFC Ajax speelde, sinds 9 december 1934 in Stadion De Meer, extra ritten reed, dit omdat dat onverwachte drukte met zich mee bracht. Na het verdwijnen van de motortram en het gereed komen van de Spoorwegwerken Oost kon Tramlijn 9 in 1940 worden doorgetrokken over de Middenweg, in eerste instantie nog tot aan een kopeindpunt, liggend ten noorden van de Kruislaan, maar enkele maanden later naar een kopeindpunt bij Betondorp. De duiker dateert echter uit veel later tijd. De polder ten zuiden van de Kruislaan werd volgebouwd, de Middenweg en Kruislaan werden de doorvoerroutes in dit gebied. Voor de waterhuishouding was het noodzakelijk om de twee ringsloten met elkaar te verbinden, daarbij moest rekening gehouden worden met de inmiddels 20 meter brede Middenweg, waar bovendien tramlijn 9 nog steeds over reed. De beide zijden afgetraliede duiker uit 1955/1956 is inmiddels bijna geheel in de weg opgegaan, alleen aan de zeer sobere leuningen is te zien dat hier een bouwwerk ligt. Aan de zuidoost kant ligt nog een terrasje. De constructie bestaat uit blokken met een hardstenen sluitsteen daarboven op.

Het Robert Kochplantsoen is een plantsoen met bijbehorende straat in Amsterdam-Oost, Watergraafsmeer, Tuindorp Frankendael.

De Koningskerk is een kerk in de Amsterdamse wijk Watergraafsmeer. Ze bevindt zich aan de Van 't Hofflaan. De Koningskerk werd tussen 1954 (eerste paal augustus/september 1954) en 1956 (de toren staat in januari nog in de steigers; inwijding 21 maart 1956) gebouwd als gereformeerde kerk. De kerk is gebouwd in modernistische stijl. Architecten waren Wouter van de Kuilen en Cornelis Trappenburg, die voornamelijk in en rond Hilversum hun sporen hebben achtergelaten. Opvallend aan het doosvormige bakstenen gebouw met sobere losstaande en hoge toren zijn de grote (en een van de eersten in Nederland) glas-in-betonwanden ontworpen door Berend Hendriks, uitgevoerd door atelier Huub Loontjens. Doordat het glas dikker is dan bijvoorbeeld bij glas-in-loodramen heeft het een afwijkende lichtval en meer onregelmatigheden en verontreinigingen. Een van de zijwanden geeft een ruiter weer die een zevenkoppige draak te lijf gaat ofwel Christus (Koning der Koningen) tegenover Satan; een andere wand een engel met papyrusrol. Beide grote werken moesten ingepast worden in een structuur van rechthoekige betonplaten waaruit de gevels bestaan. Aan de buitenzijde geeft het volgens sommigen het uiterlijk van een kruiswoordraadsel. Het orgel stamt uit 1960 en werd gebouwd door Mense Ruiter te Groningen. De architecten van de kerk wilden de pijpen niet zichtbaar in het orgelfront zien. Dit gaf meningsverschil met de orgelbouwer die dat wél wilde. Uiteindelijk werden de pijpen zichtbaar aangebracht maar kreeg de architect het recht om -indien gewenst- dit later aan te passen. Dat bleek niet nodig. In de 21e eeuw was het orgel aan herstelwerkzaamheden toe. Sinds 1994 wordt de kerk gebruikt door de Evangelische Broedergemeente. Als zodanig komen er veel mensen uit de Surinaamse gemeenschap. De baksteenwanden van het interieur zijn rond dat jaar wit geschilderd. In circa 2008 werd het gebouw vermeld in de Top100 van het naoorlogs erfgoed; een lijst die diende om in te schatten of een gebouw in aanmerking kwam voor gemeentelijk monument dan wel rijksmonument. Niet veel later werd het tot gemeentelijk monument verklaard. De kerk moet niet verward worden met de Christus Koningkerk aan de James Wattstraat, eveneens in Amsterdam Oost/Watergraafsmeer.

De Dienstwoningen De Nieuwe Ooster is een bouwwerk in Amsterdam-Oost. Het is sinds 31 oktober 2003 een rijksmonument. Het gebouw bood onderdak aan de doodgravers van de in 1894 geopende begraafplaats De Nieuwe Ooster/Nieuwe Oosterbegraafplaats. Het bouwwerk bestaat uit drie geschakelde woningen direct bij de hoofdingang van de begraafplaats. De gebouwen op het terrein werden ontworpen door Adriaan Willem Weissman van de Dienst der Publieke Werken. Hij was ook verantwoordelijk voor de toegangspoort. Er zijn daarom gemeenschappelijke versieringen te zien. Het gebouw is opgetrokken in een eclectische stijl met invloeden uit de neorenaissancestijl. Het grondplan is uitgevoerd in de weinig voorkomende W-vorm, waarbij de twee vleugels symmetrisch zijn gebouwd, terwijl het middenstuk juist niet symmetrisch van opzet is. De gebouwen bestaan uit slechts een bouwlaag met daarbovenop de onder de met leien bedekte zadel- en puntdaken gesitueerde zolder. In de twee vleugels zijn de toegangen geplaatst in een half uitwendig trappenhuis. Een derde ingang bevindt in de voorgevel van het gebouw (niet in het midden geplaatst). De drie ingangen kregen een hardstenen opstap mee en zijn geplaatst onder een lessenaarsdak. Er werd gebruik gemaakt van rood verblendsteen met banden van hardsteen. Verder zijn er schuifvensters te vinden met bovenramen bestaande uit acht ruitjes; er is siermetselwerk in nissen (geglazuurde tegels met bloemmotieven). De punten in de puntgevels zijn opgevuld met hardstenen driehoeken en ook weer opgesierd in bloemmotieven. Die bloemmotieven in de punten komen overeen met de bovenstukken in de toegangspoort. Het geheel werd tot rijksmonument verklaard vanwege de cultuur- en architectuurhistorische waarde alsmede de typologische waarde. Er staat trouwens nog een woning op het terrein; de directeurswoning De gebouwen dragen huisnummers Kruislaan 130, 132 en 134.

De Toegangspoort van begraafplaats De Nieuwe Ooster is sinds 12 januari 2004 een rijksmonument. Op de begraafplaats zijn meerdere onderdelen benoemd tot monument. De toegangspoort geeft vanaf de Kruislaan ter hoogte van het Robert Kochplantsoen toegang tot de begraafplaats, die straatnummer 124 draagt. De landschapsarchitect Leonard Anthony Springer ontwierp de indeling, maar de bouwkundige onderdelen zoals aula etc. werden ontworpen door Adriaan Willem Weissman, werkzaam bij de Dienst der Publieke Werken in Amsterdam. In 1892 ontwierp hij een toegangspoort inclusief brug. Het bouwwerk bevat vier rechthoekige staanders opgebouwd uit rode verblendsteen geplaatst op hardstenen plinten. Het geheel werd afgewerkt met een ezelsrugafdekking en reliëfs met bloemmotieven. Tussen de vier pilaren zijn vier smeedijzeren hekwerken geplaatst. Van links naar rechts vindt men een relatief laag enkel hekwerk, een relatief hoog dubbel hekwerk en weer een relatief laag enkel hekwerk. Naar de Kruislaan toe gaat de poort over in een brug over een duiker. De balustrades van die brug zijn aangebouwd aan de buitenste pilaren en bestaan eveneens uit rode verblendsteen, hier afgedekt met hardsteen. Achter deze poort en het ontvangstterrein stond origineel een aula eveneens ontworpen door Weissman. Deze werd al snel vervangen door een aula naar een ontwerp van Jan Leupen (1938/1939).

Middenmeer is een wijk in het Amsterdamse stadsdeel Oost, voorheen stadsdeel Watergraafsmeer. De wijk wordt omsloten door de Kruislaan, het spooremplacement van de NS, de Ringvaart en de Middenweg. Middenmeer heeft 15.700 inwoners (2023).

Brug 333 is een vaste brug in Amsterdam-Oost. Ze is gelegen in de Watergraafsmeer en geeft toegang tot de Teslastraat vanuit de Kruislaan. De straat is aangelegd rond 1993 ter opvulling van een braakliggend terrein aan de zuidoostzijde van de kruising Middenweg en Kruislaan. De brug is de enige mogelijkheid om de Teslastraat per gemotoriseerd vervoer te bereiken en te verlaten, ze is voor dat verkeer doodlopend. Voor voetgangers en fietsers is er nog brug 1967. De brug is vermoedelijk begin jaren negentig neergelegd. Ze is geheel van beton met stalen balustrades. Opvallend aan de brug is de afnemende dikte in de overspanning.

Het grafmonument van Piet van Nek op begraafplaats De Nieuwe Ooster in de Nederlandse stad Amsterdam is sinds 12 januari 2004 een rijksmonument.