Joodse begraafplaats (Utrecht)

De Rode brug (ook wel Rodebrug, Rode Brug, Roode Brug, “Rooie Brug” of Hogelandse Brug) is een brug over de rivier de Vecht in de Nederlandse stad Utrecht. Deze kleine rode ophaalbrug is gelegen tussen de Anton Geesinkstraat en de Loevenhoutsedijk, en vormt in bredere zin een verbinding tussen de buurten Ondiep en Loevenhoutsedijk en omgeving. Het is een smalle brug, slechts breed genoeg voor één auto tegelijk, maar er geldt wel tweerichtingsverkeer.

De Hoogstraat is een straat in de buurt Loevenhoutsedijk en omgeving van de wijk Noordwest van de stad Utrecht. De straat met trottoirs aan beide zijden verbindt de Loevenhoutsedijk in het noorden met de zuidelijker gelegen Lauwerecht langs de Vecht. Halverwege wordt de Hoogstraat gekruist door de Pijlstraat. De Hoogstraat was vroeger onderdeel van de Jagerskade en de Hoogelanden Oostzijde (de tegenwoordige Lauwerecht). Achter de Hoogstraat lag aan de Inundatiekade de speeltuin van buurtvereniging Hoogelanden. De huizen in de Hoogstraat werden gebouwd in het eerste decennium van de twintigste eeuw. De oudste nog bestaande straatvereniging is die van de Hoogstraat e.o. Hogelanden, die in 1909 werd opgericht. De feesten ter gelegenheid van het 90-jarig bestaan van de buurtvereniging werden in 2010 op de kruising van de Hoogstraat en de Pijlstraat geopend door burgemeester Wolfsen. Op de hoek van de Hoogstraat 52/Pijlstraat was 45 jaar lang melkhandelaar Herman van de Brink gevestigd. De naam Hogelanden is afkomstig van de Heerlijkheid Hogelanden binnen de Stadsvrijheid van Utrecht. De huurhuizen in de Hoogstraat en omgeving hebben 'het label 'verkoop', een woning wordt verkocht als de huidige huurder (bewoner) de huur opzegt en verhuist. Een aantal van de huizen is daarna vergroot door de opbouw in de vorm van een extra bouwlaag. De vroegere bedrijfsfunctie van meerdere panden is nog herkenbaar door de grote dubbele deuren aan de straatzijde.

Loevenhoutsedijk e.o is een buurt in de wijk Noordwest in de stad Utrecht. De buurt is de enige in Noordwest die op de oostelijke oever van de Vecht ligt. Door de kleine ophaalbrug Rode brug is het buurtje verbonden met de rest van Noordwest. De buurt telde in 2009 698 inwoners. De buurt wordt begrensd door de Vecht, de Loevenhoutsedijk, het Sportpark Loevenhoutsedijk en de spoorlijn Utrecht-Amersfoort. De buurt ligt ten oosten van Ondiep en ten westen van Overvecht; de Loevenhoutsedijk vormt een belangrijke verbinding tussen die twee. De buurt wordt, net als Ondiep, Zuilen-Noord/Oost en andere kleinere buurten, momenteel of in de komende jaren gerenoveerd. Daarbij worden ook huizen gesloopt en vervangen door nieuwbouw.

DWSV (Door Wilskracht Steeds Verder) is een amateurvoetbalvereniging uit de stad Utrecht, Nederland.

De Sint-Nicolaaskerk was een rooms-katholieke parochiekerk aan het Boerhaaveplein 1 in de stad Utrecht. De kerk werd gebouwd in 1931 naar een ontwerp van Herman Kroes en werd in 1986 afgebroken. Op dezelfde plaats werden een kleiner kerkcentrum gebouwd, de Sint-Nicolaas-Monicakerk, en ook seniorenwoningen.

Vechtbrug is een voormalige stopplaats aan de Centraalspoorweg tussen Utrecht en Zwolle. De stopplaats Vechtbrug was geopend van 20 augustus 1863 tot een onbekende datum en lag tussen de huidige stations Utrecht Centraal en Utrecht Overvecht.

De Gasthuismolenbrug is een spoorbrug over de rivier de Vecht in de Nederlandse stad Utrecht. Voordien bevonden zich hier meerdere opvolgende bruggen over de Vecht ten behoeve van het spoor. In het kader van het plan-Van Marle, een groot project waarin tal van ingrepen plaatsvonden aan het spoor in en om de stad Utrecht, is de laaggelegen spoorbrug in 1941 buiten gebruik gesteld met de gereedkoming van het verhoogde spoortraject. De uiteindelijke voltooiing van dit spoorwerk inclusief de onderdoorgangen voor de kaden vond in 1952 plaats. Sinds de verbreding van het spoor omstreeks 1991 telt de brug vier sporen en een losse brug voor voetgangers.

De Rietendakschool is een school met een rieten dak in de Nederlandse stad Utrecht. Het schoolgebouw is in 1923 gebouwd naar een ontwerp van stadsarchitect J.I. Planjer. Geïnspireerd door het principe van de openluchtscholen hield Planjer rekening met heilzame werking van buitenlucht voor schoolkinderen. Hij ontwierp een school in landelijke stijl aan de rand van de stad, de kinderen konden hier buitenles krijgen in een aangrenzend weiland. Planjer ontwierp nog diverse andere Utrechtse schoolgebouwen zoals die voor het Utrechts Stedelijk Gymnasium aan de Homeruslaan. In de loop der geschiedenis heette de Rietendakschool ook de Cort van der Lindenschool en breidde de bebouwde omgeving van de stad zich uit. Aan het nabijgelegen Ondiep 63 had de school een dependance. In 1987 woedde een grote brand in het schoolgebouw. Rond de kerst van 1996 sloegen de vlammen uit het dak. In november 2002 was er ook brand. In juni 2004 was er weer brand, vijfentwintig vierkante meter van het dak verbrandde toen. Op oudejaarsavond 2022 beschadigde vuur een volgende maal een deel van de rieten dakbedekking.

Synergo een korfbalvereniging uit de stad Utrecht. Synergo speelt gemengd korfbal op het sportpark Loevenhoutsedijk in Utrecht, waar ook het clubhuis staat. In de zaal worden de thuiswedstrijden gespeeld in sporthal De Loevenhout gelegen op datzelfde sportpark. Het tenue bestaat uit een zwarte broek of rok en een rood shirt met blauwe zijbanen.

KV Fiducia is een op 22 maart 1963 opgerichte korfbalvereniging uit Vleuten. De club speelt op "Sportpark Fletiomare-Oost" aan de rand van Vleuterweide, een deel van de wijk Vleuten-De Meern in Utrecht.

De Benenkluif is de volksnaam voor het bedrijf A.W. de Visser & Comp., (ook: De Visser & Smits) dat van 1827 tot 1965 in de Utrechtse wijk Lauwerecht was gevestigd. Het was gelegen aan de Vecht, aan de Hogelanden ter hoogte van de huidige Troelstralaan.

De Pellecussenpoort was een poortgebouw bij de Nederlandse stad Utrecht. Ze werd uiterlijk in 1400 gebouwd aan de noordzijde van de stad in de stadsvrijheid, op de plek waar in de moderne tijd de Schermerhornstraat uitmondt in de Lauwerecht. De weg langs de oostelijke oever van de rivier de Vecht liep door het gebouw en een waterloop mondde eronder uit in deze rivier. Vanuit het gebouw kon de toegang over het water en over land bewaakt worden. Het bouwwerk ontleende zijn naam aan de middeleeuwse familie Pellecussen die grote invloed in Utrecht had. In de 17e eeuw gebruikte Jan van Goyen meermaals de Pellecussenpoort als onderwerp in zijn schilderijen. Anderen die het bouwwerk afbeeldden waren onder meer Abraham Rademaker, Salomon van Ruysdael, Herman Saftleven en Louis Philippus Serrurier. In het Rampjaar (1672) vernielden Franse troepen de Pellecussenpoort. De overgebleven ruïne werd in 1717 vrijwel geheel gesloopt. Resterende delen bevinden zich vandaag de dag in de Pellecussenbrug.