Loeff Berchmakerstraat

De Predikherenstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 140 meter lange straat is gelegen tussen de Voorstraat en de Breedstraat. Er zijn twee zijstraten die op de Predikherenstraat uitkomen en tegenover elkaar liggen, de Pauwstraat en de Kalverstraat. Ook bevindt zich tussen de Loeff Berchmakerstraat en de Predikherenstraat een pleintje. De Predikherenstraat heeft meerdere monumentale panden die onder meer op de lijst van rijksmonumenten in Utrecht staan. De straat is vernoemd naar de predikheren of de dominicanen (Ordo Praedicatorum, O.P.), deze vormden een kloosterorde die in 1216 is gesticht door Dominicus Guzman. De Predikherenstraat bestond mogelijk reeds in 1300. De straat heette vroeger Lange Jacobijnenstraat.

Apotheek De Liefde is een jugendstil-gebouw in de Nederlandse stad Utrecht. Het gebouw werd op 22 mei 2001 aangewezen als rijksmonument.Het pand aan de Voorstraat 6 en duidelijk zichtbaar vanaf de Neude, is het bekendste jugendstil-gebouw van de stad. Het is in 1903-1904 gebouwd naar een ontwerp van architect R. Rijksen in opdracht van Johan de Liefde. Het pand is asymmetrisch opgezet met rechtsboven een zeshoekig torentje. Het is grotendeels opgetrokken in witte baksteen. Op de begane grond is een winkelpui in natuursteen met in een grote boog een bovenlicht. Sinds maart 2021 is er een kledingwinkel in gevestigd.

RASA was een muziekpodium in de Nederlandse stad Utrecht en bevond zich aan de Pauwstraat 13A. RASA startte in 1970.RASA presenteerde muziek en dans uit alle werelddelen in concerten, dansvoorstellingen en clubavonden. Jaarlijks vonden er zo'n honderd voorstellingen en concerten plaats in de zaal die plaats biedt aan maximaal 350 bezoekers. Daarnaast organiseerde RASA festivals en literaire evenementen. RASA was aanvankelijk gevestigd in het voormalig Oranjehuis (het jongerencentrum Kasieno) aan het Paardenveld 8 te Utrecht, naast het politiebureau Paardenveld. Beide panden zijn inmiddels gesloopt.Per 1 januari 2017 werd de gemeentelijke subsidie aan RASA stopgezet. Vanuit de organisatie werden pogingen ondernomen om de locatie aan de Pauwstraat een culturele herbestemming te geven.In april 2017 werd bekend dat het BAK (Basis voor Actuele Kunst) in het pand aan de Pauwstraat 13A gevestigd zou worden.

BAK, basis voor actuele kunst is een in 2003 opgericht platform voor hedendaagse kunst in Utrecht. De instelling fungeert als een platform voor het denken over, met en via kunst om zo kritisch in te gaan op actuele maatschappelijke vraagstukken en om samen met het publiek de wereld anders voor te stellen en vorm te geven. Dit doet BAK door publieke programmering en het maken van tentoonstellingen te combineren met onderzoek, onderwijs en talentontwikkeling. Sinds 2017 is BAK naast een presentatie-instelling tevens een postacademische instelling, met een eigen Fellowshipprogramma.

D'coninck van Poortugael is een rijksmonumentaal gebouw in de binnenstad van de Nederlandse stad Utrecht.

De Potterstraat is een korte straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Deze straat loopt van de Oudegracht als verlengde van de Lange Viestraat naar de Neude, waar de tweerichtingstraat zich splitst in de eenrichtingstraten de Voorstraat (die weer in het verlengde ligt van de Wittevrouwenstraat) en de Lange Jansstraat. De straat is onderdeel van de Binnenstadsas. Aan de zuidzijde wordt de straat volledig in beslag genomen door de zijgevel van het Hoofdpostkantoor. De straat wordt in 1404 voor het eerst vermeld. Bij de Viebrug lagen rond die tijd wedden. Niet geheel zeker is waar de straat haar naam aan dankt maar vermoedelijk is die ontleend aan de Groote en Kleine Pot; twee huizen die in vroegere tijden hier stonden. Omstreeks 1925 werd de Potterstraat verbreed en daarvoor werd het rijtje huizen dat voor de zijgevel van het Hoofdpostkantoor stond gesloopt. Het pand Oudegracht 102, waarin glas- en verfwarenhandel J. de Waal en Zoon was gevestigd, was het laatst overgebleven pand. In de jaren 20 werd het gebouw gebouwd dat bekend werd als Heck's lunchroom (later Ruteck's Lunchroom). Deze lunchroom was een uitgaansgelegenheid voor menig Utrechter met een statige portier voor de deur in een speciaal pak en met een hoge hoed op. De mensen stonden er in rijen om naar binnen te mogen. Later vestigde zich in het pand een bruidsmodezaak en rond de eeuwwisseling van 2000 werd het een filiaal van Intersport.

De Jacobijnenstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 100 meter lange straat is gelegen tussen de Oudegracht en de Predikherenstraat, Loeff Berchmakerstraat en de Breedstraat waar de straat in overgaat. Er bevinden zich aan de Jacobijnenstraat tal van monumentale panden. De straat is vernoemd naar de Jacobijnen, een andere naam voor Predikheren of Dominicanen. Het straatje leidt naar de plek waar zij tot 1581 hun klooster hadden.

Het Grote Vleeshuis, ook wel onder andere de Grote Vleeshal en In de Ossenkop genoemd, is een gebouw van het voormalig slagersgilde aan de Voorstraat/het Jansveld in de Nederlandse stad Utrecht. Aan het begin van de 15e eeuw hadden de gilden in Utrecht aanzienlijke macht. Het vleeshuis van het Vleeshouwersgilde was in deze tijd bij het Utrechtse stadhuis gelegen en gezien hun werkzaamheden was bepaald dat de leden van dit gilde als enigen met lange messen door de stad mochten. Op 21 augustus 1425 kozen Vleeshouwers partij in de strijd om de macht, begaven zich naar het huis van de Utrechtse burgemeester Beernt Proys aan de Oudegracht en vermoordden hem in zijn bed. De moordenaars bleven ongestraft. Na enkele jaren werd wel besloten dat het oude slachthuis gesloten werd en opgesplitst op twee verder gelegen locaties moest komen: het Grote Vleeshuis aan de Voorstraat, en in 1432 de Kleine Vleeshal aan de Lange Nieuwstraat. Daarbij werd bepaald dat het slagersgilde opgeheven werd en de leden over de andere gilden verdeeld moesten worden. In 1637/1638 werd het vleeshuis herbouwd, vermoedelijk naar ontwerp van Paulus Moreelse, waarbij delen van het 15e-eeuwse vleeshuis werden behouden. Eind 19e eeuw werd op de bovenverdieping een telefooncentrale van de Nederlandsche Bell-Telephoon Maatschappij gevestigd. Omstreeks 1910 vestigde rijwielhandelaar Alfrink zich op dit adres. Rond 1960 nam de jeugdbibliotheek haar intrek in het gebouw. Vandaag de dag heeft het een winkelfunctie.

De Neude is een plein in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht.

Het gebouw van het voormalige Hoofdpostkantoor van de Nederlandse stad Utrecht staat aan de Neude. Het gebouw staat bekend onder de namen "Post Neude" en "Post Utrecht".

Het Ceciliaklooster was een klooster in de binnenstad van Utrecht gelegen tussen de Oudegracht en de Neude. Het voormalige hoofdpostkantoor staat nu op de plek waar het klooster heeft gestaan. Het was gewijd aan de heilige Cecilia.

Ten Hert, ook wel Het Hertenhuis en Ten Hart genoemd, is een stadskasteel in de Nederlandse stad Utrecht. Dit grote stenen weerbare huis aan de Oudegracht 86 is mogelijk in de 13e eeuw gebouwd. De eerste vermelding dateert uit 1316 met als bewoner Beernt ten Hert. Onder het huis bevindt zich een huiskelder, een werfkelder is daaraan wat later toegevoegd, mogelijk in de 14e eeuw. Gaandeweg is het huis verder uitgebreid en verbouwd, onder meer de voorgevel is in de 18e eeuw fors gewijzigd. In het eerste kwart van de 19e eeuw is een tuinkamer in empirestijl aan het huis gebouwd. Boven de entree van Ten Hert bevindt zich een verguld hert. Het oorspronkelijke negentiende-eeuwse beeld was gemaakt door Joannes Rijnbout, na vandalisme is het in 1996 vervangen door een replica door Koos Boomstra.