Duivelseiland (Amsterdam)

De Pieter Baststraat is een straat in het Museumkwartier in Amsterdam-Zuid.

The College Hotel is een hotel in Amsterdam Oud-Zuid, in het Fashion & Museum District. Het viersterrenhotel draait onder meer op studenten van verschillende hotelscholen. Het hotel opende in mei 2005. Het is gevestigd in een oud schoolgebouw van de HBS aan de Roelof Hartstraat in Amsterdam-Zuid.

De Ruysdaelstraat is een straat in Amsterdam-Zuid. De straat ligt via de Diamantbrug in het verlengde van de Albert Cuypstraat en loopt van de Hobbemakade naar de Hondecoeterstraat en kruist de Van Baerlestraat. De straat is, evenals de Ruysdaelkade, vernoemd naar het 17e-eeuwse geslacht van schilders en graveurs Ruysdael, waarvan de landschapsschilder Jacob Isaacsz. van Ruisdael (1628-1682) de bekendste is. De straat kwam reeds voor 1888 onder deze naam in de gemeente Nieuwer-Amstel voor, en kwam na annexatie van Nieuwer-Amstel in 1896 in Amsterdam te liggen.

De Trechter was een restaurant in Amsterdam, Nederland. Het had één Michelinster in de periode 1985-1995. Eigenaar en chef-kok van De Trechter was Jan de Wit. De Wit sloot "De Trechter" na een conflict met de gemeente Amsterdam over vuilnis en vuilniszakken. Over het conflict sprak hij: "In Frankrijk legt de overheid een weg aan naar een sterrenzaak, bij mij zetten ze de vuilniszakken voor de deur."

Pieter de Hoochstraat 80 te Amsterdam is een voormalig schoolgebouw aan de Pieter de Hoochstraat in Amsterdam-Zuid.

Pieter de Hoochstraat 78 te Amsterdam is een schoolgebouw aan de Pieter de Hoochstraat in Amsterdam-Zuid. Dit was eeuwenlang agrarisch gebied aan de zuidrand van Amsterdam; in de 19e eeuw vooral in beheer bij gemeente Nieuwer-Amstel. In de tijd stak Amsterdam na een grote annexatie van grond van die gemeente voor wat betreft de bebouwing de Singelgracht over. Voor de bevolking moesten scholen gebouwd worden. In die categorie past ook dit schoolgebouw waarvoor de gemeente in 1912 grond beschikbaar stelde voor de School voor maatschappelijk werk ("Kunst van het helpen"). De school kon op 23 september 1913 geopend worden onder aanwezigheid van vele vertegenwoordigers uit onderwijs (wethouder) en van het blindeninstituut aan de Vossiusstraat. Ook Mia Boissevain, Rosa Manus en Marie Muller-Lulofs (voorzitter van het schoolbestuur) waren aanwezig. Die laatste refereerde in haar toespraak dat het toch zonde was geweest dat de vorige meisjesschool in 1903 moest sluiten (Rozenstraat) en nu pas weer openging. Daartoe was in 1911 geld ingezameld om tot dit (laat) resultaat te kunnen komen. Het schoolbestuur had aan architect Jan Ernst van der Pek een ontwerp gevraagd. De school begon met 40 leerlingen. Van der Pek gaf er zelf wel les; zijn vrouw Louise Went nam het stokje over van Muller-Lulofs. Went kon in 1939 het veertigjarig bestaan van de school vieren, onder de aantekening dat de school vanaf 1921 gemeentelijke ondersteuning kreeg. In de jaren vijftig werd de aandacht niet meer alleen gericht op meisjes/vrouwen, maar zocht de school ook jongens/mannen. De school zou er tot 1957 haar vestiging hebben, toen verhuisde het naar het Karthuizerplantsoen 2. Er trok vervolgens een kweekschool voor kleuterleidsters in, die in de jaren zeventig de naam Gemeentelijk Opleidingsschool voor kleuterleidsters kreeg. In latere jaren bleef het in gebruik voor onderwijs. In 2023 is er (weer) een naambord van het tegenoverliggende Montessori Lyceum Amsterdam bij de voordeur bevestigd. Het gebouw kende vier bouwlagen, opvallend is de niet symmetrisch geplaatste erker over twee verdiepingen boven de entree. Er vonden ten minste drie verbouwingen plaats waarbij onder meer een opbouw werd geplaatst; een status als gemeentelijk monument zit er dus voorlopig niet in.

De Korrelbrug (brug 143) is een vaste brug in Amsterdam-Zuid.

Het Montessori Lyceum Amsterdam, kortweg het MLA, is een school voor voortgezet onderwijs aan de Pieter de Hoochstraat en de Hobbemakade in Amsterdam. De school is een lyceum met de richtingen vwo (atheneum en gymnasium), havo en vmbo-t. Op de school zelf heet het mavo. In 2018 had de school 1950 leerlingen en 215 docenten. In 2009 was de grens van 1600 leerlingen gepasseerd.

De Ceintuurbrug (brug nr. 116) is een plaatbrug over de Boerenwetering in Amsterdam-Zuid. De brug verbindt de Ceintuurbaan met de Roelof Hartstraat en maakt deel uit van de ring van straten die net buiten de binnenstadsring liggen. Men moet de brug niet verwarren met de Nieuwe Amstelbrug aan het andere eind van de Ceintuurbaan (brug nr. 101), ook wel "Ceintuurbaanbrug" genoemd. Er lopen tramlijnen over deze brug en daar de brug ook net aan de kruising met de Hobbemakade ligt is dit een drukke brug in de stad.

De Diamantbrug, brugnummer 137, is een vaste brug in Amsterdam en ligt op de grens van de wijken De Pijp en de Johannes Vermeerbuurt in Amsterdam-Zuid. De brug verbindt de beide oevers, Hobbema- en Ruysdaelkade, van de Boerenwetering met elkaar. Om over en weer verkeer mogelijk te maken van de snel groeiende wijken werd in 1901 een voetbrug gewijzigd en verlegd tegenover de Ruysdaelstraat. Een vervanging van die brug leverde de nodige problemen om omdat het terrein van circa 6500 m² aldaar nog in handen was een particulier. De weduwe van de grondeigenaar wilde het terrein wel verkopen, maar rekende een fors bedrag, in de ogen van de gemeente. Deze ging desalniettemin akkoord, omdat door de aankoop het stratenplan inclusief de al ontworpen brug tot uitvoer gebracht konden worden. De brug dateert van rond 1910. In mei 1909 werd budget vrijgemaakt voor de aanleg van de brug, naar het terrein van de voormalige waskaarsenfabriek (gesloopt in 1906) om vanuit dat terrein de buurt YY (de Pijp) te kunnen bereiken voor alle verkeer; geschatte kosten 55.000 gulden. Op 16 oktober 1909 vond er aanbesteding plaats voor het leveren van balkijzer, L-ijzer en T-ijzer voor de brug no. 137 en voor brug 139. Een week later vond er aanbesteding plaats voor 21,947 m3 graniet. Een derde aanbesteding vond plaats op 25 oktober 1909: "het maken van eene vaste brug no. 137". De brug werd gebouwd in opdracht van de Publieke Werken, hetgeen ook inhield dat daar het ontwerp vandaan kwam. In die tijd was Hendrik Leguyt daar de baas, maar of het ontwerp van hem afkomstig is, is niet bekend; de dienst werkte als een geheel. Ze is genoemd naar diamantslijperij Van Moppes, die hier (op de hoek van de Albert Cuyp en de Ruysdaelkade) lange tijd was gevestigd, maar in 2005 gesloten werd. De Diamantbrug ligt in het verlengde van de Albert Cuypstraat (hier zonder markt) en de Ruysdaelstraat. De brug is dan wel genoemd naar een diamantslijperij, ze biedt ook uitzicht op het raamprostitutiegebied aan de Ruysdaelkade. Over de brug, die aan beide kanten vrij steil is door de laagliggende omgeving, reed van 1913-2018 tramlijn 16. Sinds de openbreking van de Ferdinand Bolstraat in 2003 in verband met de aanleg van de Noord-Zuidlijn reed ook tramlijn 24 tot 11 mei 2016 over de brug. Ten noorden van de oeververbinding is sinds 2018 de omstreden ondergrondse Albert Cuypgarage onder de Boerenwetering ingebruik genomen.

Het Nieuwe Huis is een appartementencomplex 'Amerikaanse stijl' met een portiersloge aan het Roelof Hartplein, aan de kop van de Van Baerlestraat in Amsterdam Oud-Zuid. Het gebouw staat sinds 2004 op de rijksmonumentenlijst. Het pand is ontworpen door architect Barend van den Nieuwen Amstel. In 1928 werd het opgeleverd met als doel onderdak te bieden aan (gegoede) vrijgezellen, voor wie het in de jaren twintig moeilijker was een woning te vinden dan voor gezinnen. Het Nieuwe Huis heeft 188 kleine tot middelgrote appartementen. Onderin bevinden zich een vestiging van de Openbare Bibliotheek Amsterdam en een loge. In 1974 maakte schrijver en dichter Jan Arends een einde aan zijn leven door uit het raam van zijn appartement aan de binnentuin van 'Het Nieuwe Huis' te springen. Op de dag van zijn dood verscheen zijn dichtbundel Lunchpauzegedichten. Aan de speelse gevel met rondingen en trapvensters is de invloed van de Amsterdamse School af te lezen.

De Hobbemakade in Amsterdam-Zuid is in 1898 vernoemd naar de 17e-eeuwse landschapsschilder Meindert Hobbema (1638-1709). Sinds 1880 is er ook een Hobbemastraat, die haaks ligt op de Hobbemakade. Tot 1898 heette de Hobbemakade ook Ruysdaelkade. Tot 1893, het jaar waarin het water werd gedempt, bestond er al een Hobbemakade op de plaats waar nu de Honthorststraat loopt en over het huidige Museumplein. De huidige Hobbemakade ligt langs de Boerenwetering; de overkant heet de Ruysdaelkade (De Pijp) en loopt van de Stadhouderskade tot aan de Reinier Vinkeleskade. De Ruysdaelkade vormt de oostelijke begrenzing van het Museumkwartier (Concertgebouwbuurt en Duivelseiland). De kade wordt gekruist door de Honthorststraat, Ruysdaelstraat, Balthasar Floriszstraat en Roelof Hartstraat. In het verlengde ligt de Stadionweg. Belangrijkste gebouwen langs de Hobbemakade zijn het Rijksmuseumgebouw en het Zuiderbad. Onder de Boerenwetering ligt een waterkering, die de scheiding vormt tussen de Amstellandboezem en de Amsterdamse stadsboezem.