Oudegracht (Utrecht)

Groenewoude of Groot Groenewoude is een stadskasteel in de Nederlandse stad Utrecht. Dit grote stenen weerbare huis is in de 13e eeuw aan de Oudegracht 151 gebouwd ter hoogte van de handelswijk Stathe op een oppervlak van circa 25 meter diep bij 9 meter breed. Het oorspronkelijke huis was zo'n 20 meter hoog, volledig onderkelderd met daarboven vijf bouwlagen en nog een hoge zolder onder een grote kap. Een weergang en kantelen hoorden ook bij de oorspronkelijke opzet. Gaandeweg de eeuwen is het gebouw grotendeels gewijzigd. Vooral in de 19e eeuw is het fors verbouwd en werd onder meer de voorgevel vervangen en het bovenste deel van het huis gesloopt. De zijmuren en kelder dateren nog uit de middeleeuwen. Aangrenzend op huisnummer 153 bevond/bevindt zich Klein Groenewoud, met daarnaast Kleine Groenewoud of Kamerik.

De Bakkerbrug is een rijksmonumentale boogbrug in de Utrechtse binnenstad. De brug overspant de Oudegracht.

De Lauwersteeg is een steeg in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De steeg is zo'n 80 meter lang en ze verbindt de Oudegracht met de Steenweg. De steeg bestond al omstreeks 1300. Ten tijde van de middeleeuwse handelswijk Stathe lag de bebouwing vermoedelijk ter hoogte van de Steenweg. Richting de glooiende oever liepen paadjes en de Lauwersteeg is daar een overblijfsel van. De steeg is niet naar looiers vernoemd maar (vermoedelijk) naar een persoon/geslacht. De westwand van de steeg bestaat uit moderne gebouwen. Aan de oostzijde bevinden zich nog enkele oude huizen.

De Bezembrug is een rijksmonumentale boogbrug in de Utrechtse binnenstad. De brug overspant de Oudegracht.

Putruwiel was een middeleeuws stadskasteel (versterkt stenen huis) in het huidige centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Gedurende de eeuwen is het pand aan de Oudegracht ingrijpend verbouwd. Huis Putruwiel behoorde tot een van de eerste stenen huizen in deze stad. De aanleg wordt gedateerd tussen 1175 en 1350. De locatie was bij de oude handelswijk Stathe. De huisnaam is ontstaan door het middeleeuwse echtpaar Jacob van Putte en Oedele van Ruwiel. Hoewel de stad Utrecht nauwelijks meedeed in de Hanze was er halverwege de 15e eeuw in Putruwiel enkele jaren een Hanzekantoor gevestigd. In de loop der tijd is het huis meermaals verbouwd, onder meer de voorgevel heeft verschillende gedaantewijzigingen ondergaan. Zo werd daarin Putruwiel voorzien van een schijngevel die 2 verdiepingshoogten was doorgezet. Een aantal oude constructiedelen is vandaag de dag nog bewaard gebleven. Putruwiel is onderkelderd en er is een werfkelder aanwezig.

De Vinkenburgstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Ze begint bij de Bakkerbrug over de Oudegracht en eindigt zo'n 100 meter verder op de Neude. De straat bestond reeds omstreeks 1300. Waarschijnlijk is ze vernoemd naar het geslacht Vinck dat hier woonde. Tussen 1550 en 1650 is de straat aan beide zijden verbreed. In 1891 is de naam Vinkenburgsteeg gewijzigd in de huidige straatnaam. Anno 2013 staan in de Vinkenburgstraat acht panden op de monumentenlijst. In 2017 werd, hoewel deels verguisd, de Neudeflat daaraan toegevoegd. Nummer 19 is een rijksmonument dat rond 1838 is ontworpen als koetshuis voor de nabijgelegen Winkel van Sinkel. Willem Wagenaar had in de Vinkenburgstraat tussen 1928 en 1934 de galerie NORD. Sinds omstreeks het jaar 2000 is in de bestrating de Walk of Fame aangebracht.

Blijdenstein, ook wel onder meer Bleyesteijn, De Toelast of Het houten been genoemd, is een stadskasteel in de Nederlandse stad Utrecht. Dit grote stenen weerbare huis aan de Oudegracht 156 is destijds gebouwd ter hoogte van de handelswijk Stathe, mogelijk in de 13e eeuw. De eerste vermelding dateert uit 1366. Gaandeweg de geschiedenis is het huis verbouwd, de voorgevel is daarbij gewijzigd. Voorname families woonden in Blijdenstein, het fungeerde ook als herberg (De Toelast). In 1587 kocht Catharina van Leemput, dochter van Trijn van Leemput, samen met haar man Blijdenstein. Tsaar Peter de Grote logeerde in 1697 een paar dagen in het pand. Op 14 december 1743 werd het pand met huysinge met een mergen warmoesiersland gekocht door Jan Spruit van De Roomsche Catholyken Aalmoesierskamer. Na diens overlijden in 1824 door de familie verkocht In 1824 kocht de manufacturenhandelaar Sinkel het pand en in de jaren erna naastgelegen panden zoals het oude St. Barbara- en St. Laurensgasthuis. Na grootschalige sloop kreeg Blijdenstein vervolgens de huidige Winkel van Sinkel als naburig bouwwerk. Na in gebruik te zijn geweest als tapijtwinkel begonnen in 1909 twee exploitanten de bioscoop Flora in Blijdenstein en verbouwden het pand. In 1950 wordt de bioscoop hernoemd naar Camera. In 1959 werd deze uitgebreid met het naburige pand (Oudegracht 154) waarin bioscoop Studio werd gevestigd. Wolff Bioscopen exploiteerde beide bioscopen. In 2015 sloten ze. Na een grondige verbouwing krijgen beide voormalige bioscooppanden een winkelfunctie op de begane grond.

Het Jodenrijtje is een steeg in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De steeg is toegankelijk via poortjes naast de Oudegracht 135 en de Bakkerstraat 20. Vrijwel alle bebouwing in de steeg is omstreeks 1976 gesloopt ten behoeve van de bouw van een HEMA-filiaal tussen de Steenweg en de Oudegracht. In het Jodenrijtje bevindt zich nog een huis uit de 16e eeuw. Het had voorheen huisnummer 1 maar rond het eind van de 20e eeuw werd het samengetrokken met het pand aan de Bakkerstraat 10. Het 16e-eeuwse huis is een gemeentelijk monument. De steeg is anno 2010 geen officiële straat maar wel is er een officieel straatnaambordje geplaatst en in het plaveisel is een steen aangebracht met de naam Jodenrijtje erop.

De Winkel van Sinkel in Utrecht is van oorsprong een Nederlandse winkel, gebouwd tussen 1837 en 1839 en gevestigd op Oudegracht 158. Het bedrijf Winkel van Sinkel begon als een stoffenzaak in Amsterdam, waaruit na uitbreiding het eerste warenhuis ontstond. Het latere winkelgebouw in de stad Utrecht zou echter de naam echt vestigen. Deze winkel was namelijk nog een stuk uitgebreider en breder in assortiment dan de oorspronkelijke winkel in Amsterdam. Winkel van Sinkel is een algemene term geworden voor winkels waar van alles te koop is.

De Neudeflat is een flatgebouw aan de Vinkenburgstraat (Neude) in de Nederlandse stad Utrecht. De toren is ontworpen door architect H.A. Maaskant en werd opgeleverd in 1961. Het gebouw is een voorbeeld van de nieuwe zakelijkheid die Utrecht ook Hoog Catharijne en de demping van een deel van de singels opgeleverd heeft. Met een hoogte van 62 meter en zestien verdiepingen was het destijds de hoogste kantoortoren van Nederland. De toren werd in de beginjaren onder meer Drakenburgh genoemd, een verwijzing naar het naastgelegen middeleeuwse stadskasteel Drakenburg. Het torengebouw is niet onderheid omdat naastgelegen bouwwerken zoals het voormalig Hoofdpostkantoor daarmee dreigden in te storten. Met behulp van grondverdichting en een grote betonnen funderingsplaat werd de basis gelegd voor de toren. Door middel van glijbekisting verrees de toren met zijn kern uit gewapend beton vervolgens in circa twee weken tijd op hoogte. De gevels bestaan deels uit natuursteen met een vliesgevel van metaal en glas. Aan de buitenzijde van de toren bevinden zich betonnen poten. In de loop der decennia bleef een zekere weerstand tegen de toren bestaan en werd meermaals gepleit voor sloop. In 2017 werd het gebouw aangewezen als gemeentelijk monument.

De Bakkerstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De straat is zo'n 80 meter lang en behoort tot het voetgangersgebied. De straat begint bij de Bakkerbrug over de Oudegracht en eindigt bij de Lange Elisabethstraat/Steenweg. De straat bestond al omstreeks 1300. Vanouds was het een winkelstraat en die functie heeft ze nog altijd. Niet geheel duidelijk is waar de straat haar naam aan dankt, vermoedens zijn aan het beroep van bakker of aan een familienaam. In 1885 wijzigde de straatnaam van Bakkersteeg naar Bakkerstraat. De panden op de nummers 20 en 23 zijn een gemeentelijk monument. Ook bijzonder zijn de hoekpanden Bakkerstraat 27-29 (jugendstil, circa 1905), Oudegracht 133 (rijksmonument) en Oudegracht 135 (gemeentelijk monument). De bebouwing heeft aan weerszijden aan de achterkant een steeg; de Hamsteeg aan de westzijde en ten oosten het Jodenrijtje. Die laatste steeg heeft ter hoogte van Bakkerstraat 20 een poortje. Het Jodenrijtje bevat een 16e-eeuws huis, een gemeentelijk monument, dat is samengetrokken met de Bakkerstraat 10.

Drakenburg is een rijksmonument in de Utrechtse binnenstad dat gelegen is op de hoek van de Oudegracht en de Drakenburgstraat.