place

Plein 26

Art-decobouwwerkBouwwerk in Den Haag CentrumMauritshuisPlein (Den Haag)
Exterior Plein 26 12
Exterior Plein 26 12

Plein 26 is een gebouw aan het Plein in Den Haag op de hoek van de Korte Vijverberg. Het pand ontworpen door Jo Limburg is in 1930 gebouwd als uitbreiding van Sociëteit de Witte. Sinds 2014 maakt het deel uit van het aan de overzijde gelegen museum Mauritshuis. Het gebouw loopt niet haaks en daardoor heeft de architect ervoor gekozen de hoek uit te voeren met een ronde kamer en een stomp lopende buitenmuur. Vanwege door het Mauritshuis geuite bezwaren in 1927 over inperking van lichtval voor hun tentoonstellingeszalen is de gevel aan deze kant lager uitgevoerd dan de rest van het gebouw. Aan de zijde van het Plein is de gevel van de sociëteit een deel doorgetrokken in de uitbreiding om tot een volledige symmetrie van het oorspronkelijke sociëteitsgebouw te komen. Na de oorlog was de sociëteit te ruim bemeten en van 1964 tot 1984 werd het gebouw verhuurd aan een onderdeel van het ministerie van Defensie. Van 1989 tot 2007 werd het verhuurd aan uitgeverij Kluwer. Daarna huurde het Rijksmuseum Amsterdam het gebouw om er een dependance met aandacht voor de parlementaire democratie in te richten. Het was het eigen antwoord van het Rijksmuseum voor een Huis van de Democratie of een Nationaal Historisch Museum Door gebrek aan financiële partners werd dit later dat jaar stopgezet. Het Mauritshuis dat voor verschillende grote tentoonstellingen al genoodzaakt was bezoekers op te vangen op pontons in de hofvijver ging een samenwerking aan en vond Shell als sponsor. In 2014 werd het hoekpand verbonden met het Mauritshuis via een tunnel onder de Korte Vijverberg. Het in 1987 aangelegde depot onder het voorplein werd hierbij uitgebroken in een ruim licht foyer dat doorloopt tot onder de sociëteit, naar ontwerp van architect Hans van Heeswijk. Begin 2012 startten de werkzaamheden en sloot het museum. Het hoekpand is in langdurige bruik gegeven door de sociëteit die daarbij zorgdraagt voor diners en de ontvangsten. Het dient als tentoonstellingsvleugel voor wisseltentoonstellingen, kantoorruimte, bibliotheek en workshopruimte.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Plein 26 (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Plein 26
Plein, Den Haag Centrum

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Plein 26Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.080397222222 ° E 4.3148611111111 °
placeToon op kaart

Adres

Mauritshuis, the Royal Dutch Shell wing

Plein 29
2511 CS Den Haag, Centrum
Zuid-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Exterior Plein 26 12
Exterior Plein 26 12
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Tweede Kamer der Staten-Generaal
Tweede Kamer der Staten-Generaal

De Tweede Kamer der Staten-Generaal, kortweg Tweede Kamer, vormt samen met de Eerste Kamer de Nederlandse Staten-Generaal, het hoogste staatsrechtelijke orgaan van volksvertegenwoordiging in het Koninkrijk. Belangrijkste bevoegdheden zijn de zeggenschap over voorstellen van wetgeving die voor het hele Koninkrijk (Rijkswet) of voor Nederland gaat gelden, daaronder de begrotingshoofdstukken waarin de voorgenomen staatsuitgaven worden vastgelegd, en controle van de regering. Leden van de Tweede Kamer worden uiterlijk eens in de vier jaar gekozen door de kiesgerechtigde Nederlandse bevolking. De Tweede Kamer telt sinds 1956 150 zetels en de eerste zitting was op 21 september 1815. De basisregels zijn vastgelegd in de Grondwet. De Tweede Kamer kan wetsvoorstellen van de regering goed- of afkeuren, wijzigen en aanvullen en elk afzonderlijk lid kan zelf wetsvoorstellen ontwerpen en indienen, recht van initiatief genoemd. Een minister heeft geen juridische middelen om de Tweede Kamer te dwingen een wetsvoorstel in behandeling te nemen. Tevens controleert de Tweede Kamer het regeringsbeleid. Ministers en staatssecretarissen kunnen ter verantwoording worden geroepen en moeten de Kamer alle relevante informatie geven waar om wordt gevraagd. In de Tweede Kamer kunnen regeringscoalities worden gevormd, groepen (fracties) van Kamerleden die onderling afspreken een kabinet onder bepaalde voorwaarden hun vertrouwen te zullen geven, vaak in combinatie met het leveren van bewindslieden. Een minister of kabinet blijft niet aan zonder het vertrouwen te genieten van een meerderheid in de Tweede Kamer, maar dit is geen vastgelegde regelgeving; in de jaren zestig van de negentiende eeuw heeft zich dit proces ontwikkeld.