place

Lex van Deldenbrug

Brug in Amsterdam-Zuid
Brug 808, overzicht
Brug 808, overzicht

De Lex van Deldenbrug (brug 808) is een vaste brug in Amsterdam-Zuid. De brug is vernoemd naar de componist Lex van Delden, overige straten en pleinen in de buurt kregen ook namen die verwijzen naar componisten. De brug verbindt De Boelelaan met het George Gershwinplein. Ze overspant De Boelegracht, een gracht die noordelijk ligt van een deel van De Boelelaan. De brug werd geïnitieerd in het kader van de Zuidas en moet dienen als introductie van het deelgebied Gershwin binnen dat project. De brug is ontworpen door Liesbeth van der Pol van Dok-Architecten. Dura Vermeer bouwde de brug in 2012/2013 op een dam die in de gracht was gelegd. Ze kent een paalfundering van buispalen met groutinjectie. De architect liet zich inspireren door de Torensluis, die in het centrum van Amsterdam van ligt over de Singel. Ze wilde een brug maken die net als die Torensluis tevens moet dienen tot ontmoetingsplaats, de brug heeft bijvoorbeeld dermate lage en diepe leuningen, zodat die ook tot zitbank kunnen dienen. De brug ligt opvallend in de omgeving; ze ligt als een plein en rustpunt tussen de hoogbouw, die het omringen. Het geel kreeg een opvallende kleurvoering mee. De beide kades hebben antracietkleurige wegverharding, de brug is daartegen grotendeels bedekt met okergeelkleurig baksteen, dat aansluit in de bebouwing van de omgeving. Voor het roodoranje fietspad haalde de architect haar inspiratie uit het begrip Rode Loper. Die gele en oranjekleur wordt onderbroken door min of meer concentrisch lopende grijze natuurstenen cirkelsegmenten, waarvan het middelpunt tevens het middelpunt vormt van de brug. De brug is zo geconstrueerd dat ze uit het oppervlak van een bol lijkt te zijn gehaald; de brug heeft niet alleen een welving in de lengte, maar ook in de breedte. Die bolling wordt nog geaccentueerd door het lijnenspel in de bestrating. Overigens is niet alleen de bestrating van baksteen, ook de leuningen zijn dat. Er werd voor baksteen gekozen omdat dat materiaal makkelijk te bewerken is tot de gewenste vorm voor die dubbele bolling en de te vormen cirkels. Niet alleen het uiterlijk is afwijkend van andere bruggen van de stad. Ook de verlichting is afwijkend. De brug wordt verlicht door ledverlichting, die is opgenomen in de balustraden en klinkers van de brug. Door de verlichting in de klinkers wordt het fietspad in schemering en avond duidelijker zichtbaar.De brug is vernoemd naar Van Delden op initiatief van de hoboïst en radio presentator Peter Bree, wiens eerste plaatopname door Van Delden werd besproken in Het Parool. De brug werd op 8 juli 2014 overgedragen aan Stadsdeel Zuid. In de klinkers werd als gevolg van een misverstand tussen het stadsdeel en centrale stad het nummer 865 uitgespaard. Brug 865 ligt over dezelfde gracht bij de Tomasso Albinonistraat en is dieprood.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Lex van Deldenbrug (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Lex van Deldenbrug
George Gershwinplein, Amsterdam Zuid

Geografische coördinaten (GPS) Adres Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Lex van DeldenbrugLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.335397222222 ° E 4.8733805555556 °
placeToon op kaart

Adres

Lex van Deldenbrug

George Gershwinplein
1082 MV Amsterdam, Zuid
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

linkWikiData (Q52324761)
linkOpenStreetMap (447984474)

Brug 808, overzicht
Brug 808, overzicht
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Ito-toren
Ito-toren

De Ito-toren is een honderd meter hoog gebouw in de Amsterdamse Zuidas. Het kantoorgebouw is onderdeel van het complex Mahler4 en draagt binnen het complex de code 1AH. De bouw was onderdeel van de eerste bouwfase van het complex en vond plaats tussen september 2002 en juni 2005. De top van het gebouw werd in juni 2004 bereikt. De ontwikkelaars van de Ito-toren waren G&S Vastgoed, Fortis Vastgoed Ontwikkeling en ING Real Estate. Toyo Ito, naar wie het gebouw vernoemd is, en zijn architectenfirma waren de architect, maar ook ZZDP Architecten was bij het ontwerp betrokken. Het bedrijf Van der Vorm werd als ingenieur ingeschakeld. In december 2002 verkocht ontwikkelaar G&S Vastgoed de Ito-toren voor ruim €133,5 miljoen aan Commerz Grundbesitz-Investmentgesellschaft (CGI), een onderdeel van Commerz Real. CGI kocht tegelijkertijd het kantoorgebouw SOM, dat ook deel uitmaakt van Mahler4, en de parkeergarage. CGI was als belegger net als de drie ontwikkelaars sinds 1999 bij de ontwikkeling van Mahler4 betrokken. Eind 2013 onderhandelde eigenaar Commerz Real met Tishman Speyer over de verkoop van het gebouw, maar het kwam niet tot een overeenkomst. Op 15 april 2014 kocht het Duitse bedrijf Union Investment de Ito-toren samen met het kantoorgebouw SOM. Commerz Real ontving €172,8 miljoen voor de verkoop van de Ito-toren, wat €200.000 meer was dan de door een taxateur ingeschatte waarde. De Ito-toren telt 25 bovengrondse en daarnaast twee ondergrondse verdiepingen. De oppervlakte van de afdruk van het kantoorgebouw bedraagt ongeveer 2.600 m². De dragende delen van de Ito-toren zijn van gewapend beton en het gebouw beschikt over een stalen skelet. Het exterieur van de Ito-toren is hoekig en bevat gaten. De gevel wordt gekenmerkt door horizontaal lopende ramen en door aluminium panelen, die zich tussen die rijen van ramen bevinden. Binnen het gebouw bevinden zich vier vides. De Ito-toren heeft een vloeroppervlakte van ruim 38.000 m². Een deel van de begane grond wordt in beslag genomen door het bedrijfsrestaurant. De belangrijkste huurder is advocatenkantoor Houthoff, dat eind november 2013 zijn huurcontract met tien jaar heeft verlengd. Het advocatenkantoor huurt een vloeroppervlakte van 12.500 m². Andere huurders omvatten ABN AMRO, Accenture, Vibe Group, BearingPoint, Edelman en Trafigura. Ook Icesave had een kantoor in de Ito-toren.

Fietsenstalling Mahlerplein
Fietsenstalling Mahlerplein

De Fietsenstalling Mahlerplein is een ondergrondse fietsenstalling in Amsterdam-Zuid. Met de bouw van fietsenstalling onder het Gustav Mahlerplein in het gebied van de Zuidas werd een voorschot genomen op de ontwikkeling van het gebied rondom Station Amsterdam Zuid tot een groter verkeersknooppunt. Om te voorkomen dat fietsen van forenzen etc. gestald werden in de openbare ruimte werden ondergrondse fietsenstallingen in de omgeving gebouwd. Met Fietsenstalling De Vijfhoek en Fietsenstalling Zuidplein (beide ten noorden van het station) vormt de zuidelijk gelegen Fietsenstalling Mahlerplein de gelegenheid die openbare ruimten vrij te houden van allerlei rijwielen en de veiligheid en beheermogelijkheden te vergroten. ZJA ontwierp in 2014 samen met Ballast Nedam een ondergrondse fietsenstalling voor 3000 fietsen. Het plan werd echter niet gerealiseerd. Het ontwerp van Paul van der Ree (specialist in stallingen) van StudioSK, onderdeel van Movares, werd in samenwerking met de Koninklijke BAM Groep wel uitgevoerd. Het werd uitgevoerd in het kader van het project Zuidasdok. De fietsenstalling kon op 11 juli 2016 in gebruik worden genomen. Een vrij ontwerp was het echter niet. Vanwege de projectstructuur van Zuidasdok lag de ruimte-indeling boven de grond al vast, net zoals de plekken waar in- en uitgangen moesten komen. In de ruimte onder het plein wisten de ontwerpers een langgerekte ruimte van 100 bij 30 meter te plaatsen. In eerste instantie dacht men aan een bibliotheekstructuur (centrale gang leiden naar de haaks daarop staande rekken), maar dat verhoogde de veiligheid en overzichtelijkheid niet. Daarop werd gekozen voor een vanuit de roltrottoirs te bereiken centraal gelegen landingsplatform met toezichtkantoortje, dat aangegeven is door een verlichte ring in het plafond en afbeeldingen van componisten op de zuilen. Om dat uitzicht te vergroten staan op dat platform alleen fietsrekken op de grond. Vanuit dat platform zijn dan de fietsenrekken te bereiken van twee verdiepingen hoog. Nadat de paalfundering geslagen was, werd eerst het dak gebouwd, zodat werkzaamheden boven de grond door konden gaan. Vervolgens werd de grond onder het dak afgegraven en de vrijgekomen volgebouwd. Tegelijkertijd werd er gebouwd aan een wateropvangreservoir van 750 m³ en een compleet leidingensysteem.