place

Brug 849

Brug in Amsterdam-Zuid
2020 Brug 849, zijaanzicht (1)
2020 Brug 849, zijaanzicht (1)

Brug 849 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. De brug uit circa 2011 ligt in een voetpad in het park 't Kleine Loopveld in Buitenveldert. Rond genoemd jaartal werd het park ter plaatse aangepast met totstandkoming van kunstmatige eilandjes, welke verbonden werden door bruggen. De firma Haasnoot Bruggen werd gevraagd om een aantal landschappelijke bruggen voor het park te ontwerpen en kwam voor deze plaats met een vaste brug. Ze valt nauwelijks op in het landschap en heeft hetzelfde uiterlijk als brug 848 en ook brug 850, al kreeg die laatste een ophaalbruguitvoering.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Brug 849 (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Brug 849
Brug 849, Amsterdam Zuid

Geografische coördinaten (GPS) Adres Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Brug 849Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.322752777778 ° E 4.8631833333333 °
placeToon op kaart

Adres

Brug 849

Brug 849
1081 BS Amsterdam, Zuid
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

linkWikiData (Q92311666)
linkOpenStreetMap (390714085)

2020 Brug 849, zijaanzicht (1)
2020 Brug 849, zijaanzicht (1)
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

De Cuserstraat 3
De Cuserstraat 3

De Cuserstraat 3 te Amsterdam is een gebouw, dat in 2014 tot rijksmonument is verklaard. Het gebouw staat aan de De Cuserstraat op de hoek met de Buitenveldertselaan. Het hoekige gebouw in Buitenveldert is ontworpen door Marius Duintjer en zijn medewerker Dick van der Klei. Charles Karsten ontwierp de "kletsmuurtjes". Onder het rijksmonument valt alleen de oorspronkelijke bebouwing waaronder een conciërgewoning. Het nieuwbouwgedeelte uit 2006 valt niet onder de bescherming. Het heeft een front dat deels het water in is gebouwd en een sterrenkoepel. De besprekingen begonnen in 1958. De bouw werd in oktober 1960 aanbesteed als nieuwbouw voor Christelijk Streeklyceum Buitenveldert. In maart 1961 volgde de eerste heipaal Men verwachtte er twee jaar aan te moeten bouwen, de opening vond plaats in juni 1963. Het oorspronkelijke gebouw was circa 100 meter breed en heeft aan beide zijden van de middenhouw twee vleugels, ongelijk van lengte. Het werd gebouwd in de tijd van open-luchtscholen, hetgeen terug te vinden was in de grote openslaande deuren van sommige lokalen. Voor de creatieve vakken zoals tekenen waren de lokalen hoog uitgevoerd met grote raampartijen. Opvallend is dat de gevel opgevuld is met baksteen, glazen bouwstenen en raampjes met de afwijkende afmeting 0,75 bij 0,75 meter. Er konden in beginsel rond de 800 leerlingen plaatsnemen. De sterrenwacht, betaald door ouders en leraren, werd najaar 1962 geplaatst; men verwachtte hier aan de rand van Amsterdam weinig last van nachtlicht. Ten tijde van de opening werd om de hoek gebouwd aan een andere creatie van Duintjer; een kerk voor de Pinkstergemeente aan de Van Boshuizenstraat. Het gebouw was al in 2006 aangewezen als gemeentelijk monument en kwam voor op de lijsten "Amsterdamse Top-100 Jonge Monumenten" en even later op de "Landelijke Top-100 Jonge Monumenten" en "Beschermingsprogramma Wederopbouw 1959-1965" (2013/2014). Het is verreweg het grootste gebouw in de straat; er zijn daaraan alleen nog stadsvilla’s gebouwd en rijtjeswoningen.

M. Justbrug
M. Justbrug

De M. Justbrug (brug 803) is een vaste brug in Amsterdam-Zuid. De brug is gelegen in de Van Nijenrodeweg in Buitenveldert. Ze overspant een water dat parallel loopt met de Van der Boechorststraat. De ongeveer 35 meter brede verkeersbrug dateert uit 1961. Het is een zogenaamde duikerbrug, een brug over een duiker in de vorm van een betonnen koker van vier meter breed (invaart acht meter); de gracht is 25 meter breed. De brug kent in 2018 allemaal geschieden verkeersstromen. Over de brug liggen van noord naar zuid een voetpad, een fietspad, een bermpje, een rijstrook (alle westwaarts), een brede middenberm, een rijstrook, bermpje, een fietspad en voetpad (oostwaarts). Op de originele bouwtekening ontbrak de middenberm nog. Het geheel wordt gedragen door een paalfundering van voorgespannen betonpalen. De brug gaat vergezeld van een terrasje aan het water met zitbankjes op de noordwestpunt. Het terrasje heeft drie zitbankjes, die in de ontwerptekening zijn meegenomen. De brug is ontworpen door Peter Pennink, destijds in dienst dan wel werkend voor de Dienst der Publieke Werken. Hij paste als bekleding van de brede landhoofden groengrijze gneis breuksteen toe. De brug werd in april 2013 vernoemd naar de in 2010 overleden opperrabbijn Meir Just, die een standplaats had in de synagoge aan het Jacob Obrechtplein. Bij de naamgeving waren de kleinzoon van Just aanwezig en ook de ambassadeur van Israël, Haim Divon. Meir Just wandelde vaak over de brug tussen zijn huis aan Soetendaal en Van der Boechorststraat 26, alwaar sinds de jaren zeventig een Joods Cultuteel Centrum gevestigd was.

Brug 811
Brug 811

Brug 811 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. De brug is gelegen in de Buitenveldertselaan en voert over een afwateringstocht die eindigt in "Kleine Wetering"; ze landt in het zuiden op 't Kleine Loopveld. De brug werd aangelegd om een doorgaande route te maken tussen Amsterdam en Amstelveen verder resulterend in een duiker en Brug Uilenstede. De brug is een belangrijke verbinding tussen de steden en het lokale vervoer en ligt in de Stadsroute 109. Tussen de brug 811 en Brug Uilenstede ligt de tramhalte Uilenstede op de duiker. Brug 811 is een brede verkeersbrug; er zijn zowel naar het noorden als naar het zuiden een voetpad (breedte 4,20 meter), een fietspad (3,60 meter), stoeptegels (1,70 meter), 2 rijbanen voor snelverkeer (samen 7,5 meter) en een trambaan (7 meter) met daartussen een zeer smalle middenberm (de trambak is 14 meter breed). Er is een overspanning van 9,5 meter over een watergang van 25 meter; de landhoofden staan dus ver in het water. Desalniettemin wordt de brug ondersteund door twee brugpijlers annex jukken, die de maximale doorvaartbreedte op vier meter houden. Het ontwerp is afkomstig van Dirk Sterenberg dan werkend voor de Dienst der Publieke Werken, gezien de uitvoering van brugleuningen vermoedelijk ook verantwoordelijk voor de Brug Uilenstede. In mei 1962 was de doorgaande route een feit, hetgeen verkeerstechnisch de Amstelveenseweg, tot dan toe de doorgaande route, tijdelijk ontlastte. Oorspronkelijk reed er geen openbaar vervoer over de brug. In 1965 was er een plan voor een verlenging van tram 24 naar Amstelveen en zou over de brug worden geleid maar door de opkomende metroplannen ging dit niet door evenals de metro zelf. In 1972 verscheen voor het eerst een buslijn over de brug bus 49, in 1975 gevolgd door bus 67. Deze verdwenen in 1990 toen de tram/sneltramhalte van tram 5 en sneltram 51 aangelegd werd met oorspronkelijk een hoog noordelijk gedeelte en een laag zuidelijk gedeelte. Op 3 maart 2019 verdween sneltram 51 maar bleef tram 5 en op 13 december 2020 verscheen tram 25. In de zomer van 2019 werd ook de noordelijk gelegen hooggelegen tramhalte verlaagd.