Brug 819

Wamberg is een straat in Amsterdam-Zuid. De straat werd aangelegd in het Algemeen Uitbreidingsplan van Cor van Eesteren voor Buitenveldert, hij ging er ook zelf wonen (Weldam 11). Start van de bouw van de wijk ligt omstreeks 1958. tot dan toe dienden de terrein voornamelijk tot land-, tuinbouw en veeteelt. Het oprukkende Amsterdam had echter ruimte nodig voor het toenemend aantal bewoners. Er werd hier snel gebouwd aan portiekwoningen in zogenaamde halfhoge flats. Voor de huizen aan Wamberg 1-32 (aaneengesloten genummerd) leverde dat standaardwoningen op ontworpen door Adolph Eibink en jan Brouwer (orde 2 (1963)). Architectonisch meer gewaardeerd wordt de torenflat Wamberg 35-85 van architectenduo Henk Brakel en Wijbrand Buma (orde 1 91967-1969)). De straat geldt als standaardstraat in dit deel van Buitenveldert. In de straat is op de hoek met Bouvigny een plaquette ingemetseld omtrent de “eerste steenlegging”:De eerste steen voor Tuinstad Buitenveldert is in deze gevel gemetseld op 2 juni 1956 door Dr.M.J.Prinsen, commissaris der koningin in de provincie Noord-Holland. Wamberg is vernoemd naar Wamberg, edelmanshuis en omliggende tuinen in Berlicum; Bouvigne naar een kasteel nabij Ginneken.

Brug 817 is een vaste brug in Amsterdam-Zuid. De brug is gelegen tussen de straat Rhijnestein en het Gijsbrecht van Aemstelpark en dateert van ongeveer 1963/1964. Deze brug maakt deel uit van een hele serie bruggen die Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken voor Buitenveldert ontwierp. Ze hebben allemaal hetzelfde uiterlijk. Zo is brug 817 een kopie van brug 816, elders in de wijk. Ook brug 817 heeft drie doorvaarten, waarvan de middelste de breedste is. De brug is opgebouwd uit twee helften op brugpijlers in V-vormige draagstukken. Brug 817 is grotendeels van beton, net als landhoofden etc. De leuningen zijn van metaal dat groen geverfd is met daarin verwerkt een witte band tegen het doorvallen. De brug is circa twintig meter lang en 3,64 meter breed.

Tongelaer is een straat in Amsterdam-Zuid.

Brug 1802 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. De brug geeft vanuit het Rotterdamsepad toegang tot het voetpad Enzerinck in het Gijsbrecht van Aemstelpark. Ze ligt over een water dat in de volle lengte in genoemd park ligt. Het park werd aangelegd in de periode 1958-1968, maar deze brug is van aanzienlijk jongere datum. Op deze plaats was namelijk in 1932 de Rijksweg 3 naar Rotterdam gepland, maar nooit uitgevoerd. In verband met stadsverdichting werd in het midden van de jaren 80 ten noorden van het park een buurt volgebouwd op het terrein van die rijksweg en werd tevens een verbinding met het park gemaakt. Alle bruggen in en naar het park waren toen nog van de hand van architect Dirk Sterenberg, werkend voor dan wel bij de Dienst der Publieke Werken. In 1986 was Sterenberg werkend als zelfstandig architect, maar werd toch gevraagd bruggen voor Amsterdam te blijven ontwerpen (in 2008 waren er 173 bruggen in Amsterdam ontworpen door hem). Hij kwam met twee betonnen liggerbruggen (brug 1801 en brug 1802 vormen een duo). De brug heeft in 2019 lichtgrijze borstweringen en groene balustrades. Die balustrades waren bij de oplevering overigens rood, maar werden later groen geschilderd (veel bruggen in Buitenveldert hebben groene leuningen/balustrades). De overspanning wordt gedragen door een brugpijler in het midden. Die brugpijler, een soort juk, is breder dan de overspanning en vormt de ondergrond van een lantaarnpaal. De brug landt in het zuiden op een soort plateau van waaruit uit naar beide kanten steigers vertrekken. Aan die zuidkant staat de Stadsdeelwerf Buitenveldert uit 2009 van Felix Claus en Jaap Graber, winnaar van de Amsterdamse Architectuur Prijs 2009. Op verzoek van buurtbewoners werd er op 15 september 2020 een gedenktegel bij de brug geplaatst. De steen moet de herinnering levend houden aan buurtbewoonster Rinia Chitanie die hier op 21 april 2019 slachtoffer werd van verkrachting, mishandeling, doodslag. Twee maanden later overleed ze aan haar verwondingen.

Dikninge is een straat in Amsterdam-Zuid, Buitenveldert.

Rotterdamsepad is een voetpad in Amsterdam-Zuid. Het pad kreeg haar naam per deelsraadsbesluit Buitenveldert 19 juni 1990; ze werd toen vernoemd naar Rotterdam. In de omgeving van het noordelijk deel van het pad zijn straten etc. vernoemd naar kastelen, landhuizen e.d. nabij Rotterdam, zoals Spangenhof en Weenahof. Het buurtje werd midden jaren tachtig ingericht. De vernoeming van de buurt is vermoedelijk Rotterdamgericht omdat hier in 1932 in het rijkswegenplan Rijksweg 3 (Rotterdamseweg) was geprojecteerd. Bouwtekeningen van de brug 1801 vermeldden dan ook dat de brug wordt aangelegd over een afwateringstocht van de voormalige Rijksweg 3, die dus nooit gebouwd is, maar waar nog wel tekenen terug te vinden zijn in het landschap. Het Rotterdamsepad begint aan de De Boelelaan, voert middels brug 1801 over een afwateringstocht en loopt verder zuidwaarts, kruist de Arent Janszoon Ernststraat om via brug 1802 te eindigen in het Gijsbrecht van Aemstelpark. Daar stuit het pad op de Stadsdeelwerf, zodat een rechtstreekse verbinding met de Van Nijenrodeweg niet mogelijk is. Amsterdam kent ook een Rotterdammerbrug, die in Oud-West de Singelgracht overspant. Zij heet zo omdat een van de vorige versies bestond uit een brug die uit Rotterdam afkomstig was.

Brug 816 is een vaste brug in Amsterdam-Zuid. De brug is gelegen tussen de straten De Klencke en Dikninge en dateert van ongeveer 1963/1964. Deze brug maakt deel uit van een hele serie bruggen die Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken voor Buitenveldert ontwierp. Ze hebben allemaal hetzelfde uiterlijk. Zo is brug 816 een kopie van brug 815, gelegen op de grens van het Gijsbrecht van Amstelpark. Ook brug 816 heeft drie doorvaarten, waarvan de middelste de breedste is. Wat bij brug 816 duidelijker naar voren komt is dat de beide brughelften los van elkaar staan: twee brugpijlers met V-vormige draagstukken sluiten op elkaar aan. Brug 816 is grotendeels van beton, net als landhoofden etc. De leuningen zijn van metaal dat groen geverfd is met daarin verwerkt een witte band tegen het doorvallen. De brug is circa twintig meter lang en 3,64 meter breed.

Weerdestein is een straat in Amsterdam-Zuid. Ze is gelegen in de wijk Buitenveldert. De straat kreeg haar naam per raadsbesluit van 14 juni 1961. Ze werd daarbij vernoemd naar kasteel Weerdesteyn bij Langbroek, Utrecht. De straat begint in het noorden bij de Arent Janszoon Ernststraat en eindigt in het zuiden bij een fietspad geheten Hinderstein. De bebouwing aan Weerdestein bestaat uit drie grote flatgebouwen uit 1968/1969, ontworpen door Piet Zanstra. De drie flats staan dwars op en aan de oostzijde van Weerdestein en staan met hun oostgevel tegen de Europaboulevard aan. De huisnummers aan Weerdestein lopen aaneengesloten op van 1 tot en met 224, waarbij alleen huisnummer 117 ontbreekt. De noordzijde van de noordelijkste flat kreeg adressen aan de Arent Janszoon Ernststraat (nrs. 1-53 oneven). In deze flat bevond zich tot voor kort onder meer het kantoor van Hillen & Roosen. In de flats zijn woningen, kantoren en praktijkruimten ondergebracht. In de plint van het gebouw bevinden zich bergingen en kantoren. De ruimten tussen de flats zijn bestemd voor uitpandige parkeerplaatsen en grasvelden. Op een van de grasvelden staat een kunstwerk zonder titel van Eugène van Lamsweerde.

Brug 1801 is een bouwkundig en artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid.

Brug 822 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Deze betonnen voetbrug is gelegen in geeft vanuit de Van Leijenberghlaan toegang tot het voetpad Enzerinck dat het Gijsbrecht van Aemstelpark van oost naar west doorsnijdt. De brug is rond 1961 ontworpen door architect Dirk Sterenberg, op dat moment werkend bij en voor de bruggendienst van de Dienst der Publieke Werken. Hij kreeg de eer ontwerpen te maken voor alle toe- en uitgangen van genoemd park en kon hiermee een forse bijdrage leveren in zijn eindtotaal van 173 bruggen (gegevens 2008) voor Amsterdam. Alle bruggen in het park kregen alle hetzelfde stramien mee. Een V-vormige overspanning met daarop groen geschilderde leuningen met een witte balustrade. Sterenberg ontwierp ook de Bloementuin; het terrein met onder andere een pergola dat aansluit op de brug.

De Kastelenstraat is een straat in Amsterdam-Zuid, Buitenveldert.

Aan de Europaboulevard in Amsterdam-Buitenveldert staat een titelloos kunstwerk. De creatie van Eugène van Lamsweerde staat op een grasveld tussen twee flats aan genoemde straat, die het adres Weerdestein dragen. Het werk bestaat uit schijnbaar eendimensionale lijnen (horizontaal, verticaal en diagonaal), een tweedimensionaal vlak (enigszins rechthoekig met schuine punt naar beneden) en een driedimensionale kubus (schuingeplaatst). Het staketsel raakt op drie punten de grond. Het gebruikte materiaal is geslepen roestvast staal.