Hogevecht

De Mural Hogevecht is een kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Het kunstenaarscollectief RUA (Reflexo on Urban Art) kreeg de opdracht de eentonige hoogbouwflats in de H-buurt in de Amsterdamse wijk na een renovatiebeurt op te fleuren. Voor de flat Hogevecht Oost leverde dat een gevelhoge muurschildering op van de Braziliaan Rimon Guimarães. Hij mocht voorts ook de bijbehorende parkeergarage beschilderen. Die beschilderde zijgevel van de flat bevatte slechts een raamgang met kleine ramen in het midden en er lopen twee buizen over de volle hoogte van de flat. Hij liet zich inspireren door de plaatselijke bewoners en kwam de muurschildering zelf per hoogwerker zetten.

Brug 1082 was een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost.

Bioom is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Het is toegepaste kunst. Kunstenaar Yasser Ballemans liet zich voor dit beeld van staal, hout en verlichting inspireren door het mangrovebos, waarbij de boven de grond staande boom ook wortels heeft die deels boven de grond komen. Bioom staat voor de internationaal georiënteerde wijkbewoner die om zich heen kijkt, maar geworteld is in de wijk. De wortels van de installatie kunnen door kinderen gebruikt worden voor kruipen, hangen, zitten en klimmen. De zijtakken van de boom zijn landingsplaatsen voor eventuele gierzwaluwen, waarvoor bovenin enkele vogelkastjes zijn gemonteerd. Het beeld staat op de plaats waar de gesloopte parkeergarage van flat Huigenbos stond, daar waar het Abcouderpad en het Bullewijkpad elkaar kruisen. Het werd op 11 oktober 2019 onthuld door vertegenwoordigers van de gemeente/stadsdeel en het CBK Zuidoost (Centrum Beeldende Kunst). 's Avonds wordt het beeld constant verlicht, maar met wisselende kleuren, zodat steeds een nieuw beeld ontstaat.

De Hakfortbrug (brug 1065) is een bouwkundig en artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost.

Bullewijkbrug (brug 1001) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De Bullewijkbrug is gebouwd in de vorm van een viaduct over het Bullewijkpad, een voet- en fietspad dat van oost naar west door Amsterdam-Zuidoost loopt. Over het viaduct loopt de weg Huntumdreef, een kortere weg voor gemotoriseerd verkeer, die noord-zuid loopt. Die dreef vormt met viaduct 1001 de scheidslijn tussen hoogbouw van Huigenbos enerzijds en laagbouw in Huntum anderzijds. Het viaduct uit 1966/1967 is ontworpen door Dirk Sterenberg werkend bij de Dienst der Publieke Werken. Hij is verantwoordelijk voor bijna alle bruggen die rond die tijd in de dan nieuwe Bijlmermeer worden neergelegd. Hij hield daarbij voor de dreven een soort standaard brug aan. Herkenpunten zijn daarbij de afgeronde randplaten, de vorm van de keermuren, de betegeling daarvan en de leuningen. Tot slot is er dan nog de bijzondere vorm van het schakelkastje dat midden onder het viaduct staat en aansluit bij genoemd tegelwerk. De overspanning is circa twaalf meter lang, de breedte is circa 19 meter. Aan het andere eind van het Bullewijkpad ligt de Bullewijkpadbrug. Beide bruggen kregen in 2018 hun naam, een verwijzing naar het pad, dat op zich vernoemd is naar het riviertje Bullewijk.

De Huntumbrug (brug 1041) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Het viaduct werd gebouwd in de Karspeldreef een belangrijke verkeersroute voor snelverkeer die van oost naar west door het stadsdeel loopt. Het overspant het Bijlmerpleinpad, een voet- en fietspad dat van noord naar zuid door het stadsdeel slingert. Bouw van het viaduct was nodig voor de handhaving van de twee verkeersstromen (snel- en langzaam verkeer). Het genoemde pad legt de verbinding tussen de wijken Rechte H-buurt (met flat Hogevecht) en de wijk Huntum (met straat Huntum). Die laatste wijk werd haar naamgever, die haar naam weer ontleent aan een patriciërshuis bij Vreeland. De brug uit 1966/1967 is ontworpen door Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken. Sterenberg ontwierp een veelvoud aan bruggen voor deze nieuwe wijk en brug 1041 maakt deel uit van een serie bruggen met eenzelfde uiterlijk. Herkenpunten zijn daarbij de afgeronde randplaten, de vorm van de keermuren, de betegeling daarvan en de leuningen. Tot slot is er dan nog de bijzondere vorm van het schakelkastje dat midden onder het viaduct staat en aansluit bij genoemd tegelwerk. De overspanning is ruim dertig meter lang en twintig meter breed.

De Mural Hofgeest is een kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Het kunstenaarscollectief RUA (Reflexo on Urban Art) kreeg de opdracht de eentonige hoogbouwflats in de H-buurt in de Amsterdamse wijk na een renovatiebeurt op te fleuren. Bij dat collectief was toen Braziliaans streetartartiest Speto (Sao Paulo, 1971) aangesloten. Deze wandelde in de wijk bekeek de flats en bewoners, sprak ook met de opdrachtgevers en ging vervolgens aan de slag op een bijna blinde muur van flatgebouw Hofgeest. Die zijgevel bevat slechts een raamgang met kleine ramen in het midden en er lopen twee buizen over de volle hoogte van de flat. Speto en assistent schilderden de flathoge muurschildering in korte tijd vanuit een hoogwerker. Speto was een laatste kunstenaar uit RUA, die aan zijn karwei begon. Hij schilderde een meisje met kleurige haarband. Andere kunstenaars uit RUA namen andere delen van de flat voor hun rekening zoals de onderdoorgangen onder de flat en bijgebouwtjes.

De Hogevechtbrug (brug 1037) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De bouw van dit viaduct in de Flierbosdreef over het Hogevechtpad was noodzakelijk vanwege de strikte scheiding tussen snel en langzaam verkeer in grote delen in Zuidoost. De Flierbosdreef voor snel verkeer werd daarom op een halfhoog dijklichaam aangelegd. Langzaam verkeer bevindt zich op maaiveldniveau. Om voetgangers en fietsers (Hogevechtpad) in de gelegenheid te stellen van de ene buurt naar de andere te komen werd een heel stelsel aan viaducten gebouwd. De Hogevechtbrug stelt bewoners van de H-Buurt via het Hogevechtpad rechtstreeks naar het Nelson Mandelapark te gaan, al moet men daartoe nog wel het heuveltje van brug 1164 over. Het ontwerp van de brug is afkomstig van Dirk Sterenberg voor de Dienst der Publieke Werken. Zijn naam ontbreekt weliswaar op de bouwtekeningen, maar zijn architectonische handtekening is terug te vinden in de betegeling van de brughoofden, het schakelkastje, als ook de uitvoering van keermuren, dat in tal van “zijn” bruggen in Zuidoost is terug te vinden. Brug 1037 is ongeveer 19 meter lang en 21 meter breed. De brug kreeg in 2018 haar naam, via Hogevecht en Hogevechtpad een indirecte vernoeming naar patriciërshuis Hoogevecht.

De Flierbosdreefbrug (brug 1038) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De bouw van dit viaduct in de Flierbosdreef (haar naamgever) was noodzakelijk vanwege de strikte scheiding tussen snel en langzaam verkeer in grote delen in Zuidoost. De Flierbosdreef voor snel verkeer werd daarom op een halfhoog dijklichaam aangelegd, langzaam verkeer bevindt zich op maaiveldniveau. Om voetgangers en fietsers in de gelegenheid te stellen van de ene buurt naar de andere te komen werd een heel stelsel aan viaducten gebouwd. De Flierbosdreefbrug stelt bewoners van de H-Buurt via het Kraaiennestpad rechtstreeks naar het Nelson Mandelapark te gaan, al moet men daartoe nog wel het heuveltje van brug 1162 over. Het ontwerp van de brug is afkomstig van Dirk Sterenberg voor de Dienst der Publieke Werken. Zijn naam ontbreekt weliswaar op de bouwtekeningen, maar zijn architectonische handtekening is terug te vinden in de betegeling van de brughoofden, het schakelkastje, als ook de uitvoering van keermuren, dat in tal van “zijn” bruggen in Zuidoost is terug te vinden. Brug 1038 is ongeveer 19 meter lang en 21 meter breed. De brug kreeg in 2018 haar naam.

Bruggen 1162, 1164 en 1165 zijn bouwkundige kunstwerken in Amsterdam-Zuidoost.

De George Madurobrug (brug 1036) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De brug is een combinatie van een brug en viaduct. Het voert over een voet- en fietspad in het Nelson Mandelapark en een afwateringstocht van datzelfde park. Het bouwwerk is gelegen in de Karspeldreef, een doorgaande route in Amsterdam-Zuidoost, die het park doormidden snijdt. Het viaduct van 53 meter lengte wordt tussen de landhoofden gedragen door twee series brugpijlers die een juk dragen. Deze twee jukken steken aan een van beide kanten eenmalig uit om plaats te bieden aan lantaarnpalen, ter verlichting van de weg. Omdat de brug met 22 meter breedte te weinig daglicht op onderliggende paden geeft, moest er ook aan de onderzijde van het viaduct verlichting aangebracht worden. Het ontwerp is afkomstig van Dirk Sterenberg, die voor deze dan nieuwe wijk een aantal series bruggen ontwierp voor de Dienst der Publieke Werken. Zijn handtekening is terug te vinden in de leuningen, balustraden, randplaten als ook het schakelkastje, dat midden onder het viaduct is geplaatst. Ook de betegeling van de landhoofden verraadt zijn hand. Een bijzonderheid zijn de brugpijlers in de vorm van kristallen; brugpijlers in deze vorm zijn ook bij andere bruggen in Zuidoost te vinden. Bijna het gehele viaduct is van beton. De brug kreeg op 21 augustus 2018 haar naam; een vernoeming naar George Maduro.

Hoogoordbrug (brug 1039) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De vaste brug uit 1966-1968 komt hier in de vorm van een viaduct annex tunnel, afhankelijk van het gezichtspunt. Boven de overspanning voert gemotoriseerd verkeer op de Flierbosdreef, een doorgaande route voor snelverkeer. Onder de overspanning leidt het voet- en fietspad Gulden kruispad. Om die gescheiden verkeersstromen te realiseren werden in de wijk tientallen van dit soort bruggen neergelegd. Het ontwerp voor brug 1039 is afkomstig van Dirk Sterenberg, dan werkend voor de Dienst der Publieke Werken. Daar waar hij voor elders in de stad brug-voor-brug moest ontwerpen, sluit het ontwerp van de brug aan op die van andere bruggen in de buurt, die uit dezelfde tijd stammen, zie bijvoorbeeld de Dolingadreefbrug (brug 1012). Ze zijn herkenbaar aan leuningen (metalen strips), betonblokken op het rijdek en de vorm van het schakelkastje voor het elektra op de brug. Sterenberg, ook kunstenaar, paste het ontwerp daarvoor precies in het tegelpatroon in het landhoofd. De brug kreeg pas in 2018 haar naam in een serie vernoemingen binnen de bruggen op wegen voor gemotoriseerd verkeer. Ze werd daarbij vernoemd naar de flat Hoogoord, die op zich vernoemd was naar een herenhuis nabij Hilversum. Ongeveer 700 meter westelijk liggen de Hoogoorddreefmetrobrug en Hoogoorddreefspoorbrug; anders dan deze Hoogoordbrug liggen die spoorbruggen over de Hoogoorddreef.