Brug 1163

Langs het Abcouderpad in Amsterdam-Zuidoost (buurt Hakfort/Huigenbos) staat in de berm een titelloos artistiek kunstwerk van Bernard Olsthoorn. De kunstenaar kwam in 1989 na opdracht van de Gaasperdammercommissie met een kaal werk, zonder versieringen. Het bestaat uit open omlijstingen en traliewerken, waar de toeschouwer doorheen kan kijken of lopen. Alles werd opgebouwd uit een wiskundige reeks, die van wijd naar smal loopt (of omgekeerd). Vanuit diverse kijkhoeken lijken de omlijstingen open dan wel gesloten. Het geheel (op de tekentafel 250 meter) paste volgens constructivist Olsthoorn in deze plastische omgeving. Het stond op een verlaten plekje waar het Abcouderpad onder de Gaasperdammerweg door dook; een plek vol donkere onderdoorgangen. De kunstenaar vond voor deze plek versieringen overbodig. De kunstenaar kreeg in de periode van de bouw van de Gaasperdammertunnel (2014-2020) nog meer “zijn zin” want het Abcouderpad werd toen afgesloten. Het ensemble werd een stukje naar het noorden verplaatst om buiten het werkterrein te staan. Tijdens de afbouw van de tunnel werd het voet- en fietspad weer opgesteld. Na de opening stond het beeld in het talud van het Abcouderpad, dat sindsdien niet meer onder de Gaasperdammerweg doorgaat, maar bovenlangs.

Brug 1077 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Het is gelegen in de Huntumdreef, ooit een verbindingsweg tussen de Karspeldreef en de Gaasperdammerweg. Sinds de bouw van de Gaasperdammertunnel is er geen directe kruising meer met die rijksweg. Langs die Gaasperdammerweg (rijksweg 9) loopt aan de noordzijde een afwateringstocht; die werd gehandhaafd bij de bouw van de tunnel. Brug 1077 ligt over die afwateringstocht en het daaraan parallel lopende voet- en fietspad Huntumpad. De brug annex viaduct stamt uit de jaren 1975/1976 toen de Huntumdreef werd verlengd naar die Gaasperdammerweg, daar waar zij eerder een slag naar het westen maakte. Om die kruising mogelijk te maken moesten tal van kunstwerken gebouwd worden. De ontwerper van de meeste van die bruggen was architect Dirk Sterenberg werkend bij de Dienst der Publieke Werken. Hij had daarvoor een serie in gedachten te herkennen aan de grof betonnen randplaten, identieke leuningen en andere uiterlijke kenmerken, die terugvoerde op bruggen uit de jaren zestig. Een aantal van die bruggen werd uitgevoerd met brugpijlers in de vorm van kristalvormen; bij deze brug liet hij acht pijlers neerzetten. Deze dragen vier om vier een betonnen juk die dient om de betonnen liggers te ondersteunen in de overspanning. Een ander karakteristiek van Sterenbergs bruggen alhier zijn de houders van de lantaarnpalen, die de uiteinden vormen van de jukken.

Bullewijkbrug (brug 1001) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De Bullewijkbrug is gebouwd in de vorm van een viaduct over het Bullewijkpad, een voet- en fietspad dat van oost naar west door Amsterdam-Zuidoost loopt. Over het viaduct loopt de weg Huntumdreef, een kortere weg voor gemotoriseerd verkeer, die noord-zuid loopt. Die dreef vormt met viaduct 1001 de scheidslijn tussen hoogbouw van Huigenbos enerzijds en laagbouw in Huntum anderzijds. Het viaduct uit 1966/1967 is ontworpen door Dirk Sterenberg werkend bij de Dienst der Publieke Werken. Hij is verantwoordelijk voor bijna alle bruggen die rond die tijd in de dan nieuwe Bijlmermeer worden neergelegd. Hij hield daarbij voor de dreven een soort standaard brug aan. Herkenpunten zijn daarbij de afgeronde randplaten, de vorm van de keermuren, de betegeling daarvan en de leuningen. Tot slot is er dan nog de bijzondere vorm van het schakelkastje dat midden onder het viaduct staat en aansluit bij genoemd tegelwerk. De overspanning is circa twaalf meter lang, de breedte is circa 19 meter. Aan het andere eind van het Bullewijkpad ligt de Bullewijkpadbrug. Beide bruggen kregen in 2018 hun naam, een verwijzing naar het pad, dat op zich vernoemd is naar het riviertje Bullewijk.

Bioom is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Het is toegepaste kunst. Kunstenaar Yasser Ballemans liet zich voor dit beeld van staal, hout en verlichting inspireren door het mangrovebos, waarbij de boven de grond staande boom ook wortels heeft die deels boven de grond komen. Bioom staat voor de internationaal georiënteerde wijkbewoner die om zich heen kijkt, maar geworteld is in de wijk. De wortels van de installatie kunnen door kinderen gebruikt worden voor kruipen, hangen, zitten en klimmen. De zijtakken van de boom zijn landingsplaatsen voor eventuele gierzwaluwen, waarvoor bovenin enkele vogelkastjes zijn gemonteerd. Het beeld staat op de plaats waar de gesloopte parkeergarage van flat Huigenbos stond, daar waar het Abcouderpad en het Bullewijkpad elkaar kruisen. Het werd op 11 oktober 2019 onthuld door vertegenwoordigers van de gemeente/stadsdeel en het CBK Zuidoost (Centrum Beeldende Kunst). 's Avonds wordt het beeld constant verlicht, maar met wisselende kleuren, zodat steeds een nieuw beeld ontstaat.

De Hakfortbrug (brug 1065) is een bouwkundig en artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost.

Brug 1082 was een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost.

De Mural Hogevecht is een kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Het kunstenaarscollectief RUA (Reflexo on Urban Art) kreeg de opdracht de eentonige hoogbouwflats in de H-buurt in de Amsterdamse wijk na een renovatiebeurt op te fleuren. Voor de flat Hogevecht Oost leverde dat een gevelhoge muurschildering op van de Braziliaan Rimon Guimarães. Hij mocht voorts ook de bijbehorende parkeergarage beschilderen. Die beschilderde zijgevel van de flat bevatte slechts een raamgang met kleine ramen in het midden en er lopen twee buizen over de volle hoogte van de flat. Hij liet zich inspireren door de plaatselijke bewoners en kwam de muurschildering zelf per hoogwerker zetten.

De Huntumbrug (brug 1041) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Het viaduct werd gebouwd in de Karspeldreef een belangrijke verkeersroute voor snelverkeer die van oost naar west door het stadsdeel loopt. Het overspant het Bijlmerpleinpad, een voet- en fietspad dat van noord naar zuid door het stadsdeel slingert. Bouw van het viaduct was nodig voor de handhaving van de twee verkeersstromen (snel- en langzaam verkeer). Het genoemde pad legt de verbinding tussen de wijken Rechte H-buurt (met flat Hogevecht) en de wijk Huntum (met straat Huntum). Die laatste wijk werd haar naamgever, die haar naam weer ontleent aan een patriciërshuis bij Vreeland. De brug uit 1966/1967 is ontworpen door Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken. Sterenberg ontwierp een veelvoud aan bruggen voor deze nieuwe wijk en brug 1041 maakt deel uit van een serie bruggen met eenzelfde uiterlijk. Herkenpunten zijn daarbij de afgeronde randplaten, de vorm van de keermuren, de betegeling daarvan en de leuningen. Tot slot is er dan nog de bijzondere vorm van het schakelkastje dat midden onder het viaduct staat en aansluit bij genoemd tegelwerk. De overspanning is ruim dertig meter lang en twintig meter breed.

Hogevecht is een straat in Amsterdam-Zuidoost, wijk Bijlmermeer. Aan de straat staan de flats Hogevecht Oost en Hogevecht West. Ze staan ingeklemd tussen het Abcouderpad en de Flierbosdreef.

Heesterveld is een straat in Amsterdam-Zuidoost.

Mare Nostrum is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De creatie van Barten van Elden en Raymond Hirs dateert uit circa 1988 en bestaat uit een drietal roestvast stalen zigzag stroken die in een grasland liggen langs het Abcouderpad. De metalen stroken liggen in die groenstrook als werken ze zelf mee aan het open houden (vrij van bebouwing) van het grasland. Bij aanleg had het een nevenfunctie; het leidde de weg naar de artotheek. Het beeld is met Google Maps te zien. Het vertoont qua vorm verwantschap met het beeld Trap van de kunstenaars, hetgeen driedimensionaal is geplaatst.

De Muurschildering Heesterveld, bijnaam Vissenmuur, is een muurschildering op een bijna blinde gevel van laagbouwflat Heesterveld, Amsterdam-Zuidoost. De muurschildering dateert uit 2012 toen het blok net van de sloop was gered, maar er grijs en grauw uitzag. In het kader van Reflexo on Urban Art (RUA) werd aan de Braziliaanse schilder Dalata gevraagd een metershoge muurschildering te plaatsen. De schildering wordt beschouwd als zowel figuratief als abstract, alles in een surrealistische stijl. Dalata kwam met een aantal vissenkoppen, waarvan één met sensueel getuite lippen. Echter in de linker hoek beneden bevindt zich een kattenkop. De muurschildering maakt deel uit van een wandelroute langs kunst in de openbare ruimte in Amsterdam-Zuidoost, opgezet door Centrum Beeldende Kunst (CBK-Zuidoost).