Standbeeld Joost van den Vondel

De Beursstraat is een straat in het centrum van Amsterdam. De Beursstraat ligt tussen het Damrak en de Warmoesstraat. De straat loopt van De Bijenkorf op het Beursplein in noordoostelijke richting naar de Oudebrugsteeg. De straat loopt langs de achtergevel van de Beurs van Berlage, aan de oostkant van het gebouw. Op de hoek met de Oudebrugsteeg staat het 17e-eeuwse Accijnshuis en het 18e-eeuwse Bureau voor Handelsinlichtingen, nu coffeeshop The Grasshopper. Verder bevinden zich van oudsher een aantal hotels in de straat, vandaag de dag vooral bevolkt door rugzaktoeristen. In de Beursstraat zijn 9 panden aangewezen als rijksmonument, waaronder 5 achterhuizen van panden in de Warmoesstraat, die parallel aan de Beursstraat loopt.

De Beurs van Berlage is een rijksmonument, gelegen aan het Damrak en Beursplein, Oude Brugsteeg en Beursstraat, in het centrum van Amsterdam, ontworpen door Hendrik Petrus Berlage. Het gebouw is tegenwoordig in gebruik als centrum voor exposities, congressen en andere bijeenkomsten. De Beurs van Berlage behoort tot de 'Top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg' uit 1990.

De Amsterdamse effectenbeurs is een van de oudste financiële handelsbeurzen ter wereld en de grootste aandelenbeurs van Europa. De belangrijkste graadmeters van de Amsterdamse beurs zijn de AEX (Amsterdam Exchange Index) en de Amsterdam Midkap Index. De beurs is eigendom van Euronext. Handel vindt plaats op werkdagen van 9:00 tot 17:30 (UTC+1).

De Condomerie, voorheen Condomerie "Het Gulden Vlies", is een speciaalzaak of monowinkel in het centrum van Amsterdam, gespecialiseerd in de verkoop van condooms. De winkel, waaraan tevens een webwinkel, een groothandel en een eigen stichting zijn verbonden, is sinds 1987 gevestigd in de Warmoesstraat. Het betreft vermoedelijk de eerste condoomspeciaalwinkel ter wereld.

De Stier is een kunstwerk op het Beursplein in Amsterdam-Centrum. De beeltenis van een stier is afkomstig van de kunstenaar Arturo di Modica. Hij zette het begin juli 2012 zonder aankondiging of vergunning neer op het Beursplein te Amsterdam. Het gevaarte weegt rond de 2500 kilogram en moest de financiële wereld, die zich toen in een crisis bevond er figuurlijk weer bovenop helpen. De kunstenaar lichtte daarbij toe dat de stier aanvalt met de kop naar beneden en na de aanval zijn slachtoffer opwerpt, uiteindelijk een weergave van de gedachte dat het weer opwaarts zou gaan in de financiële markten. Het zonder vergunning plaatsen van kunst in de openbare ruimte is verboden en de gemeente Amsterdam, in dit geval Stadsdeel Centrum ondernam direct actie. De kunstenaar had een ongelukkig tijdstip gekozen voor zijn actie. Vlak na zijn plaatsing wilde de gemeente festiviteiten op het plein houden, zodat het beeld direct in de weg stond. De stier werd daarop verplaatst naar de zijkant van het plein. Er werd overleg gepleegd met het Amsterdams Fonds voor de Kunsten; uiteindelijk bleef de stier staan, ook toen het Beursplein in 2017/2018 opnieuw ingericht werd. De Amsterdamse stier is een ietwat kleinere kopie van Charging Bull in New York. Van beide beelden zijn replica’s in de handel met de maten 24 bij 20 bij 42 cm met een gewicht van 4,5 kilogram. Later in 2012 dreigde de stier uit het straatbeeld te verdwijnen. De kunstenaar had het beeld aan derden verkocht, de koper had bepaald dat de stier wel in het straatbeeld zichtbaar moest blijven, maar kwam na een aanbetaling niet met het resterende bedrag over de brug, omdat de kunstenaar de overeenkomst niet (geheel) was nagekomen. De zaak kwam voor de rechter, die bepaalde dat de koper het resterende bedrag alsnog moest betalen. Het beeld bleef daarbij op genoemd plein staan.

Het Blaauwlakenblok is een huizenblok op de Wallen in Amsterdam. Het blok verwierf vanaf de jaren 1960 bekendheid als achtereenvolgens plangebied voor grootschalige cityvorming, krakersbolwerk en experimenteergebied voor kleinschalige stadsvernieuwing met intensieve bewonersparticipatie. Dit resulteerde begin 21e eeuw in de door velen als geslaagd beschouwde restauratie van circa zestig monumentale panden en de realisatie van meer dan honderd woningen en tientallen werkruimten in een van de oudste buurten van Amsterdam.

De Oudezijde is het gedeelte van de binnenstad van Amsterdam ten oosten van de oorspronkelijke loop van de Amstel. Dit gebied wordt nu begrensd door Damrak, Dam, Rokin, Amstel, Kloveniersburgwal, Nieuwmarkt, Geldersekade en Prins Hendrikkade. Op de westelijke oever van de rivier ontstond later de Nieuwezijde. In de CBS-indeling heet deze buurt Burgwallen Oude Zijde. Een deel van deze buurt staat bekend als De Wallen. De belangrijkste straten zijn de Warmoesstraat en de Nes, dit was oorspronkelijk de oostelijke dijk langs de rivier de Amstel. Voorts is er de Zeedijk, de oorspronkelijke dijk langs het IJ. De belangrijkste grachten zijn de Oudezijds Voorburgwal en Oudezijds Achterburgwal. Uitwatering op het IJ vond plaats via de Oudezijds Kolk. Dit deel van de stad werd aangelegd in de middeleeuwen tussen de 13e eeuw en de 15e eeuw. Het belangrijkste gebouw is de Oude Kerk, waarvan de bouw begon omstreeks 1300. Tot de Alteratie van 1578 werd het gebied gekenmerkt door vele kloosters. De Oudezijde van de Amstel is, op deze kaart, het gebied ten oosten van de rivier. Deze naam komt ook voor in Ouder-Amstel en Ouderkerk aan de Amstel.

Belle is een sculptuur uit 2007 op het Oudekerksplein in Amsterdam, gemaakt door de Nederlandse beeldhouwer Els Rijerse in opdracht van het Prostitutie Informatie Centrum (PIC). Het bronzen beeld is een eerbetoon aan sekswerkers wereldwijd. Initiatiefneemster was ex-prostituee Mariska Majoor. Belle is Frans voor "mooie". De sculptuur toont een vrouw in een deurpost bovenaan een trapje. Ze draagt opgestoken haar en hoge hakken. De vrouw staat met haar handen in de zij met haar hoofd omhoog stoer en tegelijk uitdagend te kijken. Op de plaquette staat: Respect sex workers all over the world. Na een moord in Amsterdam op een Hongaarse prostituee in februari 2009 werd een herdenking bij het beeld gehouden. Op 17 december, de Internationale Dag tegen Geweld tegen Sekswerkers, worden er jaarlijks bloemen gelegd. Het beeld is op het voetstuk ondertekend. Het zou het eerste standbeeld ter wereld zijn voor een prostituee.

De Trompetterssteeg, het straatnaambord vermeldt Trompettersteeg, is een straatje in Amsterdam-Centrum. De steeg staat te boek als de smalste steeg in Amsterdam die een officiële benaming heeft; ze is circa 90 cm breed.

Het Beursplein is een plein in het centrum van Amsterdam, tussen het Damrak en de Beursstraat. Aan het plein liggen de Effectenbeurs (Beursplein 5), de Beurs van Berlage en de Bijenkorf. Aan het plein ligt ook de ingang van de parkeergarage van de Bijenkorf, die regelmatig voor files tot op het Damrak zorgt. Sinds 2018 is er onder het plein een fietsenstalling.

W139 is een tentoonstellingsruimte voor actuele kunst gelegen aan de Warmoesstraat 139 in het centrum van Amsterdam. Het kunstenaarsinitiatief werd in 1979 opgericht door een groep jonge kunstenaars die een alternatief wilden bieden voor het volgens hen eenvormige aanbod van de musea en commerciële galeries. In een kwart eeuw is het van anti-establishment-initiatief uitgegroeid tot een volwaardig niet-museaal platform, dat parallel aan de gevestigde structuren opereert. W139 is een 'ruimte voor risico', die een bijzondere plek inneemt in de Nederlandse kunstwereld. Zo is er nog steeds ruimte voor kunstenaars om werk op locatie te realiseren. Na een grondige verbouwing van het pand, die ongeveer drie jaar duurde, is de instelling in 2007 weer gevestigd op de oorspronkelijke locatie aan de Warmoesstraat 139. Tussentijds werden de tentoonstellingsactiviteiten voortgezet in de kelders van de tijdelijke locatie van het Stedelijk Museum in het oude postgebouw naast Centraal Station in Amsterdam.

Nieuwe Vide is een culturele organisatie voor actuele kunst in Haarlem en is voortgekomen uit de Vide cultura, een kunstenaarsinitiatief opgericht op 14 mei 1990. Naast tentoonstellingsruimte beschikt Nieuwe Vide over twintig studio’s die gebruikt worden door kunstenaars en creatieve ondernemers. Nieuwe Vide bood van 2000 tot en met 2008 samen met Het Patronaat, Toneelschuur, Grasland, Philharmonie Haarlem en De Hallen plaats aan het )toon) festival, georganiseerd door popjournalist Peter Bruyn. Daarnaast verzorgde Nieuwe Vide verschillende keren programma-onderdelen op het Houtfestival.