Brug 1201

Brug 1051 is een bouwkundig kunstwerk in Diemen. Het viaduct werd gebouwd in het kader van de aanleg van het ontbrekende gedeelte van de Gooiseweg die jarenlang in beslag nam. Die weg begint in gemeente Amsterdam en het gedeelte binnen Amsterdam Zuidoost kwam in 1971 gereed. Het tussengelegen gedeelte voert echter binnen de gemeenten Ouder-Amstel en Diemen maar ontbrak omdat die gemeenten niet alleen wilde opdraaien voor de kosten van een weg die alleen voor Amsterdam van belang was. Tot die tijd moest het verkeer zich behelpen met de slecht bestrate Gooisehulpweg die langs het beoogde tracé liep en regelmatig moest worden verlegd met vreemde bochten. De Gooiseweg zou echter dé verbinding worden tussen Amsterdam en de wijk Amsterdam-Zuidoost, toen ze richting Het Gooi losliet ten faveure van Zuidoost. Amsterdam hield dan ook het beheer van de kunstwerken in die weg. Voorbereidende werken begonnen al in 1970. In 1982 ontwierp architect Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken om twee jaar later te kunnen beginnen met de definitieve bouw, in dit geval over het Zilvermeeuwpad. Vanwege de strikte scheiding tussen snel- en langzaam verkeer gaat het snelverkeer bovenlangs, voetgangers en fietsers gaan onderdoor. De overspanning van betonnen liggers is circa 24 meter lang. Opvallend aan de brug (voor deze wijk) is de constructie van de leuningen; deze ontwierp Sterenberg ook voor bruggen elders in de stad. Op 2 februari 1984 besteedde de gemeente Amsterdam de bouw aan, daarbij werden bruggen 1051 en 1201 (iets ten noorden van brug 1051 en ook in Diemen) gelijk gebouwd.

Brug 1618 is een bouwkundig kunstwerk in Diemen. Zij heeft een Amsterdams brugnummer omdat zij toebehoort tot de serie viaducten van de Amsterdamse metro. Aan de brug werd rond 1972 gewerkt in een nog grotendeels modderig gebied. Het belangrijkste teken van leven werd destijds gegeven door de Gooiseweg, die door groen gebied met hier en daar opgespoten vlakten liep. Er werden hier toen twee enkelsporige viaducten gebouwd met aan de oostkant de constructie voor het metrogedeelte van Station Diemen-Zuid. Het perron lag tussen de sporen, vandaar gekozen werd voor twee viaducten. Tussen 1973 en 1977 maakte het viaduct deel uit van het testbaanvaak dat vervroegd was aangelegd tussen Venserpolder en Verrijn Stuartweg. Het zou overigens tot 14 oktober 1977 duren voordat het metrostation in gebruik zou worden genomen door de Gaasperplaslijn (Metrolijn 53). Het metroviaduct is ontworpen door Sier van Rhijn en Ben Spängberg werkend voor de Dienst der Publieke Werken. Zijn hanteerden een totaalconcept voor stations en kunstwerken. Zo vertonen de viaducten onderling grote gelijkenis. Tussen de twee viaducten is de toegang tot het metrostation gesitueerd te herkennen aan het gekleurde glas (van binnen- of buitenkant levert dat verschillende kleureffecten op) en de “slurf” (roltrap naar het perron). Het metrostation zag haar omgeving drastisch veranderen. Gebouwd op een desolate plaats werd ze steeds verder ingesloten door woning- en kantoorbouw. Rond 1993 kwam de grootste wijziging. Aan de noordzijde kwamen nieuwe viaducten voor het treinstation met dezelfde naam. Amsterdam vernoemde een groot aantal viaducten voor de metro, maar moest deze passeren omdat ze op het grondgebied van de gemeente Diemen ligt. Deze in- en uitgang kreeg de toevoeging Scholeksterpad, een pad dat ten zuiden van het station ligt.

Station Diemen Zuid is een spoorweg- en metrostation in Diemen-Zuid, een deel van de Nederlandse plaats Diemen (provincie Noord-Holland).

Bruggen 1052 en 1053 zijn twee bouwkundige kunstwerken in Amsterdam-Zuidoost, die niet verder kwamen dan de tekentafel. In 1970 werd ontworpen de ongelijkvloerse kruising tussen de Daalwijkdreef (halfhoog aangelegd) en de Gooiseweg (hoog aangelegd) in de vorm van een halfklaverbladaansluiting. Hier werd een “moeilijke” uitvoering bedacht met naast het hoofdviaduct brug 1050 (de latere Daalwijkdreefbrug) een aantal kleinere viaducten in de af- en opritten; de zogenaamde beugels. Dit werd echter niet als zodanig uitgevoerd; er kwam een standaard halfklaverbladaansluiting. Wat opvalt aan die kruising is dat er geen rekening werd gehouden met de in deze wijk alom aanwezige voet- en fietspaden, die hier ook niet werden aangelegd. Het bijbehorende voet- en fietspad ligt stukken noordelijker en kreeg brug 1051. De daadwerkelijke kruising ligt in de 21e eeuw binnen de gemeente Amsterdam; het halfklaverblad grotendeels en brug 1051 geheel in gemeente Diemen.

De Ooievaarbrug (brug 1209) is een bouwkundig en artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost.

De Brug Piet Mondriaansingel (brug B314) is een bouwkundig kunstwerk in Diemen. De brug maakt deel uit van de ontwikkeling van de woonwijken in Holland Park. Die wijk werd aan de westzijde begrensd door de Bergwijkdreef, die op een dijklichaam lag.Om de woonwijken toegankelijker en opener te maken werd die van oorsprong "dreef" vanaf het noorden afgegraven; daar lag zij toch al maaiveldniveau vanwege de doorgang onder metro- en spoorstation Station Diemen Zuid. In Holland Park werden veelal woningen gebouwd terwijl aan de overzijde van die dreef een soort winkelcentrum op een studentencampus was ontstaan. Bij het afgraven van de dreef kwam het rijdek lager te liggen en werd met een zigzag naar het westen verlegd. Tegelijkertijd werd er ook een gracht naast gegraven. Om de verbinding te leggen tussen woonwijk en winkelcentrum opteerde de gemeente Diemen voor een voetbrug over het water, gevolgd door een voetgangerveilige oversteekplek, al moest de bewoners daar even op wachten. De groenstrook tussen dreef en gracht moest eveneens nog ingericht worden. De voetbrug, die al snel ook door fietsers werd gebruikt, is opgetrokken uit staal en composiet, dus redelijk onderhoudsvrij. De brug wordt tussen de betonnen landhoofden ondersteund door een Y-vormige brugpijler die scheef uit het water stijgt. Het brugdek heeft een flauwe knik. De metalen leuning wijken enigszins naar buiten. De brug werd in december 2020 geopend. De brug is ontworpen door Karres en Brands (Landschapsarchitecten) in samenwerking met ingenieursbureau ABT (techniek). De brug sluit in het oosten aan op de oever van de Piet Mondriaansingel, vernoemd naar Piet Mondriaan.

De Maurits Escherbrug (brug 323) is een bouwkundig kunstwerk in de Nederlandse gemeente Diemen. De brug werd in 2022 gebouwd om de verbinding te verzorgen tussen de woonwijk Holland Park en het park Thérèse Schwartzepark. Karres & Brands Landschapsarchitecten ontwierp zowel park als bruggen binnen een stedenbouwkundig plan van Sjoerd Soeters. Er liggen vijf vaste bruggen in het park, waarvan dit in 2022 de enige was die vernoemd was. Het park is vernoemd naar kunstenares Thérèse Schwartze, de brug draagt de naam van Maurits Cornelis Escher; passend binnen de vernoemingen in de buurt die alle verwijzen naar kunstenaars. De naam is gefreesd in de houten leuning; daartoe werd typografie van Janno Hahn aangehouden.

Het Thérèse Schwartzepark is een park in de Nederlandse gemeente Diemen. Bij de inrichting van de wijk Holland Park in het begin van de 21e eeuw werd een park ingepland. Het park werd op 30 april 2022 officieel geopend, maar had nog geen naam. De gemeente Diemen vroeg in 2022 aan buurtbewoners om een naam voor het park voor te stellen. Uit 700 inzendingen werd gekozen voor Thérèse Schwartzepark, een vernoeming naar kunstenares Thérèse Schwartze. Degenen die het voorgesteld hadden kregen uit de handen van burgemeester en juryvoorzitter Erik Boog een geldbedrag overhandigd. De keus voor de tenaamstelling was op zich beperkt, want in de omliggende wijk zijn straten en pleinen naar andere kunstenaars vernoemd; men werd zich er pas laat van bewust dat de meeste daarvan naar mannen zijn vernoemd. Het was dus passelijk dat hier gekozen werd voor een vrouwelijke kunstenaar. Deze vernoeming sloot ook aan op haar internationale uitstraling en het internationale karakter van Holland Park en haar bewoners. De wijk werd aangelegd naar een plattegrond ontworpen door Sjoerd Soeters. Karres en Brands Landschapsarchitecten is verantwoordelijk voor de inrichting van het park en voor het ontwerp van de voetbruggen, waaronder de Maurits Escherbrug in het park. Net als in de omliggende wijk bevinden zich geen rechte straten en paden in het park.

Diemen-Zuid is de tegenwoordige benaming voor het zuidelijke deel van Diemen. Het grenst aan Duivendrecht, de Weespertrekvaart, de Amsterdamse wijken Watergraafsmeer, Bijlmermeer en Venserpolder. De wijk werd gebouwd rond 1980. Ook heeft de wijk een eigen winkelcentrum. Hoewel de wijk een eigen postcodenummer (1112) heeft, is het geen afzonderlijke woonplaats, maar deel van de woonplaats Diemen. In de wijk ligt het trein- en metrostation Diemen Zuid. In Diemen-Zuid bevindt zich ook de Hoofdwerkplaats Diemen-Zuid van het GVB.

De Corneillebrug (Brug B319) is een bouwkundig kunstwerk in Diemen. De brug is gelegen over een gracht in/van de wijk Holland Park. Deze wijk werd door Sjoerd Soeters ingericht conform de structuur van wijken in Amsterdam en Kopenhagen. Dit had onder meer tot gevolg dat er allerlei kanalen en grachten werden aangelegd. De brug maakt onderdeel uit van een serie bruggen voor deze wijk. De meeste daarvan hebben daarom een standaard ontwerp. Het composieten dek is gemonteerd op een enigszins gebogen stalen frame. Het stalen frame draagt ook de stalen balusters en balustrades. De brug werd afgewerkt middels houten leuningen. De brug is ontworpen door Karres en Brands (Landschapsarchitecten) in samenwerking met ingenieursbureau ABT (techniek) en Janno Hahn (belettering). De infrastructuur van de wijk is vernoemd naar Nederlandse kunstenaars. Zo ligt de Corneillebrug, vernoemd naar kunstenaar Corneille in de kade langs de Charley Tooropgracht, vernoemd naar kunstschilder Charley Toorop en over de Gerrit Rietveldsingel, vernoemd naar kunstenaar Gerrit Rietveld.

De Egoli-toren (werktitel Nieuw-Echtenstein) is een appartementencomplex in Amsterdam-Zuidoost. Het gebouw is in werkstadium vernoemd naar de honingraatflat Echtenstein, dat direct naast Nieuw-Echtenstein staat. Bij oplevering werd het vernoemd naar Egoli, een straat die voor het gebouw langs loopt en verwijst naar de Zoeloe-aanduiding voor Johannesburg, Egoli betekent Stad van goud. Bij de herinrichting van de terreinen rondom het restant van Echtenstein bleek plaats voor een kleiner appartementencomplex. LEVS architecten ontwierp daarvoor een bescheiden torenflat. Opdrachtgever voor deze woontoren kwam van Rochadale, ook eigenaar van grote broer Echtenstein. De Egoli-toren is gebouwd voor beschermd wonen (sociale woningbouw voor kwetsbare groepen) en heeft in de plint gemeenschappelijke ontmoetingsruimten. Het gebouw markeert de vermenging in de buurt van de originele hoogbouw en de omringende laagbouw. Vanuit een zuidelijk gelegen (naamloos) parkje stijgen de klommen en balkons vanuit de grond. Binnen het tien verdiepingen hoge gebouw heeft elke woning een eigen balkon, dat ingepast is in een strikt rasterwerk (ARCAM omschreef het als dambord). Wat vooral opvalt aan het gebouw zijn de afgeronde hoeken, terwijl het oude Echtenstein juist hoekig was. Er werd duurzaam gebouwd, overgebleven bakstenen uit andere projecten werd gebruikt voor het optrekken van dit gebouw. De meeste eerste bewoners waren afkomstig uit de flats Geldershoofd en Gravestein, die op het punt stonden (opnieuw) gerenoveerd te worden. De bouwtijd bleef beperkt door het gebruik van prefabelementen. Het gebouw, opgeleverd in december 2023, is in maart 2024 genomineerd voor de Amsterdamse Architectuur Prijs.

De Berend Boeyingabrug is een bouwkundig kunstwerk in Diemen. De brug is gelegen in de wijk Holland Park. Deze wijk werd door Sjoerd Soeters ingericht conform de structuur van wijken in Amsterdam en Kopenhagen. Dit had onder meer tot gevolg dat er allerlei kanalen en grachten werden aangelegd. De brug maakt onderdeel uit van een serie bruggen voor deze wijk. De meeste daarvan hebben daarom een standaard ontwerp. Het composieten dek is gemonteerd op een enigszins gebogen stalen frame. Het stalen frame draagt ook de stalen balusters en balustrades. De brug werd afgewerkt middels houten leuningen. De brug is ontworpen door Karres en Brands (Landschapsarchitecten) in samenwerking met ingenieursbureau ABT (techniek) en Janno Hahn (belettering). De infrastructuur van de wijk is vernoemd naar Nederlandse kunstenaars. Zo ligt de Berend Boeyingabrug, vernoemd naar architect Berend Tobia Boeyinga over de Piet Mondriaansingel (kunstschilder Piet Mondriaan) tussen het Theo van Doesburghof (kunstschilder Theo van Doesburg en het Willem Dudokhof (architect Willem Dudok). De brug is alleen geschikt voor voetgangers en fietsers. De naam is verwerkt in het stalen frame.