De Standaard (Amsterdam)

De Dominicuskerk is een neogotisch kerkgebouw aan de Spuistraat in Amsterdam. Zij werd als rooms-katholieke Parochiekerk van Sint-Dominicus gebouwd door Pierre Cuypers en bediend door de Dominicanen. De kerk maakt thans geen deel meer uit van de Katholieke Kerk, maar wordt gebruikt door de Dominicusgemeente en verhuurd.

Gevelsteen 'T Stadhuys van Hoorn is een gevelsteen in Amsterdam-Centrum. De steen bevindt zich in een gevel van de Dominicuskerk. De steen is afkomstig van de herhaalde vernieuwing van de schuilkerk ’T Stadhuys van Hoorn gevestigd aan de Nieuwezijds Achterburgwal (Agterburgwal). Die schuilkerk, die eruit zag als een grachtenpand werd rond 1763 gebouwd als een vervanging van een bestaande gebouw. Bij deze verbouwing kreeg de steen de huidige omlijsting met Lodewijk XV-kenmerken. De steen zat toen in de buitengevel. Die kerk werd regelmatig verbouwd, waarbij de gevelsteen steeds herplaatst werd. In 1878 werd besloten dat er weer een nieuwe kerk moest komen aan de Spuistraat (de hernoemde Nieuwezijds Achterburgwal na demping in 1873) en architect Pierre Cuypers plaatste de steen in de onderbouw van de hoge kerktoren aan de Korte Korsjespoortsteeg, die echter nooit afgebouwd werd. Op de ontwerptekening is de steen trouwens niet te zien. Bij een renovatie in 1995 werd de steen weer verplaatst, nu in de zijgevel van het gebouw aan de Spuistraat. De steen hangt dus vanaf dat moment bij de plek waar ze ooit begon. De steen werd toen op initiatief van de Vereniging van Amsterdamse Gevelstenen gerestaureerd; ze had te lijden gekregen van regenwater. Tijdens diezelfde restauratie werd ook de losse plint gerestaureerd. De steen is gemaakt in de rococostijl met voluten etc. terwijl de kerk neogotisch is. Tijdens de restauratie kreeg het haar blauwe kleur, een verwijzing naar een prent van Adrianus Doesjan in het bezit van het Westfries Museum. Het gebruikte materiaal voor het stadhuis was Belgisch hardsteen, dat blauw geschilderd was om meer op te vallen. Burgemeester Job Cohen kwam op 19 april 1996 de oude steen op nieuwe plek onthullen. Het afgebeelde stadhuis van Hoorn stond tot 1797 aan Roode Steen in Hoorn; het ging aan bouwvalligheid ten onder en werd afgebroken.

Nieuwezijds Voorburgwal 67 is een gebouw in Amsterdam-Centrum. Het gebouw staande op dit adres bestaat uit twee totaal verschillende eenheden aan de Nieuwezijds Voorburgwal, die allebei rijksmonument zijn.

't Makelaers Comptoir oftewel "Makelaarskantoor" is een 17e-eeuws gildehuis aan Nieuwezijds Voorburgwal 75 in Amsterdam, op de hoek met de steeg Nieuwe Nieuwstraat. Het is een van de weinige nog bestaande gildehuizen van de stad. Het gebouw is sinds 1970 aangewezen als rijksmonument. Het wordt verhuurd voor kleine besloten bijeenkomsten zoals vergaderingen, lunches en diners. Het gebouw werd opengesteld tijdens de Open Monumentendag in 2009.

De Nieuwe Nieuwstraat is een eeuwenoude nauwe straat in het centrum van Amsterdam. De straat is al te zien op de kaart van Balthasar Florisz. van Berckenrode uit 1599. De straat maakt in 2020 al jarenlang deel uit van een voetgangersgebied rond de Nieuwendijk

't Kasteel van Aemstel is een bouwwerk aan de Nieuwezijds Voorburgwal 67 in Amsterdam-Centrum. Die Nieuwezijds Voorburgwal was eeuwenlang een gracht, eerst aan de rand van de stad, maar steeds meer ingebouwd. De oorspronkelijk 14e-eeuwse bebouwing is allang gesloopt, maar er staat nog een veelvoud van gebouwen die het uiterlijk hebben van een grachtenpand. De gracht werd rond 1884 gedempt. Uit de tijd daarna stamt ’t Kasteel van Aemstel.

De Ronde Lutherse Kerk of Nieuwe Lutherse Kerk is een voormalige lutherse kerk aan het Singel in Amsterdam. Sinds 1975 behoort het enkele malen door brand verwoeste monument als gelegenheid voor grote bijeenkomsten bij een hotel.

De Corsgenbrug (brug 12) is een vaste brug in Amsterdam-Centrum.

Gravenmolen was een restaurant in Amsterdam, Nederland. Het had één Michelinster in de periode 1972-1976. Chef-kok van Gravenmolen was Cees Gravendaal. Andere chef-koks waarvan de namen bekend zijn, zijn de heren Esvelt (1978) en A. Koene.

Het Korenmetershuisje of Korenmeestershuis aan de Nieuwezijds Kolk in Amsterdam is een voormalig gildehuis, gebouwd in 1620 voor het gilde van korenmeters ter vervanging van een eerder gildehuis op dezelfde plek. Het is een van de weinige Amsterdamse gildehuizen die bewaard zijn gebleven, en een van de weinig nog overgebleven vrijstaande gebouwen in de oude binnenstad. Het Korenmetershuisje is aangewezen als rijksmonument.

De Nieuwezijds Kolk (vaak kortweg "De Kolk" genoemd) is een pleintje in het centrum van Amsterdam. Het grenst aan de Nieuwezijds Voorburgwal en is via de Kolksteeg verbonden met de Nieuwendijk. Midden op het plein staat het Korenmetershuisje, gebouwd in 1620 voor het gilde van korenmeters. Het is een van de weinige Amsterdamse gildehuizen die bewaard zijn gebleven. De Nieuwezijds Kolk is waarschijnlijk het oudste stukje bewoond gebied van de stad. Hier mondde in de Middeleeuwen de Boerenwetering (via de Nieuwezijds Voorburgwal; in 1884 gedempt) uit in de Amstel (Damrak). De archeologische opgravingen die hier zijn uitgevoerd hebben belangrijke informatie verschaft over de vroegste geschiedenis van Amsterdam. Tijdens opgravingen in 1994 en 1999 werden resten aangetroffen van een ommuurde versterking uit de 13e eeuw, mogelijk het kasteel van de Heren van Amstel. Ook zijn vroeg-13de-eeuwse woonhuizen en werkplaatsen van ambachtslieden opgegraven. Op de hoek van de Nieuwezijds Kolk en Boerenwetering werd in 1300 de eerste windmolen van Amsterdam gebouwd. De Kolk werd eind 15e eeuw gedempt en hierna gebruikt als veemarkt. Vanaf 1542 werd het gebruikt als laad- en losplaats voor bierschepen, en kwamen er veel pakhuizen en handelshuizen. Vanaf de jaren '60 stond hier de studentensociëteit Akhnaton, die zich midden jaren '70 ontwikkelde tot een open jongerensoos. In de jaren 1980 en 1990 was de Nieuwezijds Kolk een krakersbolwerk. In twee van de gekraakte panden, De Dirk en De Kolk, werden veel verschillende activiteiten georganiseerd door de krakersbeweging. Ondanks heftige protesten werd midden jaren negentig op de Nieuwezijds Kolk flink gesloopt waarna grootschalige nieuwbouw werd gerealiseerd, met onder meer het inmiddels ontmantelde Winkelcentrum de Kolk (architect: Ben van Berkel) en het hotel Golden Tulip Amsterdam.

Het Kasteel van Amsterdam (ook wel: Kasteel aan de Amstel of Kasteel van de Heren van Amstel) stond in de Nederlandse stad Amsterdam, provincie Noord-Holland. Het kasteel is tussen 1280 en 1290 gebouwd door vermoedelijk graaf Floris V en is in 1304 weer afgebroken. De fundamenten zijn in 1994 teruggevonden en worden beschouwd als het oudste bouwwerk van Amsterdam.