place

Neu-Kölln

Buurt in stadsdeel Berlijn-MitteGeschiedenis van Berlijn
BMA Stadtteile Berlin Mitte
BMA Stadtteile Berlin Mitte

Neu-Kölln is een historisch stadsdeel van Duitse stad Berlijn en bevindt zich in het stadsdeel Berlin-Mitte. De schrijfwijze is ook wel Neu-Cölln of Neu-Kölln am Wasser.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Neu-Kölln (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Neu-Kölln
Wallstraße, Berlijn Mitte

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Neu-KöllnLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.5125 ° E 13.41 °
placeToon op kaart

Adres

art'otel

Wallstraße
10179 Berlijn, Mitte
Duitsland
mapOpenen op Google Maps

BMA Stadtteile Berlin Mitte
BMA Stadtteile Berlin Mitte
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Ambassade van Nederland in Duitsland
Ambassade van Nederland in Duitsland

De Nederlandse Ambassade in Berlijn werd op 2 maart 2004 officieel in gebruik genomen door koningin Beatrix en de Duitse en Nederlandse ministers van Buitenlandse Zaken, Joschka Fischer en Ben Bot. Sinds 2021 is Ronald van Roeden hier ambassadeur. Het gebouw werd ontworpen door de befaamde Nederlandse architect Rem Koolhaas. Het ontwerp won de Architekturpreis Berlin in 2003 en de Mies van der Rohe Award for European Architecture in 2005. De ambassade is gelegen aan de Klosterstraße in het hart van Berlijn, aan de rivier de Spree. Het ontwerp van Koolhaas oogt als een glazen kubus. Dit "kaartenhuis", zoals Koolhaas het zelf noemt, heeft geen aparte verdiepingen, maar is gebouwd als een soort hellingbaan die door het hele gebouw cirkelt. Het gebouw heeft een groot aantal verschillend uitgevoerde automatische deuren. De vergaderzaal van de ambassadeur is een glazen ruimte die boven de binnenplaats hangt en deze wordt de skybox genoemd. Vanaf de rivier de Spree loopt dwars door het gebouw een diagonale zichtas naar de Fernsehturm. Deze zichtlijn is in het kadaster van de stad "voor eeuwig" vastgelegd, wat betekent dat er niet gebouwd mag worden tussen de ambassade en de Fernsehturm. Alle kunst in het gebouw is van Nederlandse kunstenaars met uitzondering van een aantal afdrukken van Reigning Queens van Andy Warhol, waarin hij Beatrix der Nederlanden heeft afgebeeld. Er is een architectuurgids over het gebouw samengesteld, en er worden ook rondleidingen in het gebouw gegeven.

Altes Stadthaus
Altes Stadthaus

Het Altes Stadthaus (Nederlands: Oude Stadhuis) is een overheidsgebouw in Berlijn. Het gebouw staat aan de Molkenmarkt in Berlin-Mitte en heette verwarrend genoeg oorspronkelijk Neues Stadthaus. Het gebouw werd ontworpen door de stadsarchitect van Berlijn, Ludwig Hoffmann, en verrees tussen 1902 en 1911 voor de kosten van zeven miljoen Goldmark. Op 29 oktober 1911 werd het gebouw door burgemeester Martin Kirschner in gebruik genomen, als tweede stadhuis naast het te klein geworden Rotes Rathaus, vanwaar de naam nieuw stadhuis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte het gebouw als gevolg van bombardementen beschadigd. Na de Tweede Wereldoorlog kwam het gebouw te liggen in de Sovjet-bezettingszone (SBZ) en vanaf 1949 in de Duitse Democratische Republiek. Van 1950 tot 1955 liet de regering van de DDR het gebouw restaureren. Tot 1955 was het bestuur van Oost-Berlijn er gevestigd, daarna werd het de zetel van de Ministerraad van de DDR. Het stadsbestuur nam zijn intrek in het inmiddels herbouwde Rotes Rathaus en in een gebouw aan de overzijde van de Parochialstraße, dat de benaming Neues Stadthaus overnam. Het niet meer als stadhuis dienende gebouw aan de Molkenmarkt staat sindsdien als Altes Stadthaus bekend. Na de Duitse hereniging in 1990 werd het gebouw gebruikt door de Bondskanselarij en het ministerie van Arbeid en Sociale Zaken. Van 1994 tot 2001 werd het Altes Stadthaus grondig gerestaureerd. Op 18 juni 2001 was de restauratie voltooid. Sinds 1997 is het Berlijns ministerie van Interne Zaken in het gebouw gevestigd.

Rotes Rathaus
Rotes Rathaus

Het Rotes Rathaus (Rode Raadhuis) is het stadhuis van de Duitse hoofdstad Berlijn. Het is de zetel van de Regierender Bürgermeister en de Berlijnse senaat, die samen de stadsregering vormen. De volksvertegenwoordiging, het Abgeordnetenhaus, houdt elders zitting. Zijn naam dankt het gebouw aan de rode bakstenen waaruit het is opgetrokken. Het Rotes Rathaus staat aan de Rathausstraße in het centrum van Berlijn, nabij de Alexanderplatz, en werd gebouwd tussen 1861 en 1869. Op de plek waar nu het Rotes Rathaus staat bevond zich al sinds de middeleeuwen het stadhuis van Berlijn. In 1857 besloot het stadsbestuur het door de eeuwen heen uitgebouwde complex te vervangen door één nieuw gebouw. De opdracht ging in 1859 naar Hermann Friedrich Wäsemann, die bij zijn ontwerp gebruikmaakte van inzendingen van de prijsvraag voor het nieuwe stadhuis, waaraan hij zelf overigens niet had deelgenomen. De architect schiep een vier verdiepingen tellend gebouw in eclectische stijl met drie binnentuinen op een vierkant blok van 100 bij 100 meter tussen de Rathausstraße, de Jüdenstraße, de Gustav-Böß-Straße en de Spandauer Straße. De 94 meter hoge klokkentoren aan de voorzijde werd gemodelleerd naar de kathedraal van Laon. Voor de bouw van het Rotes Rathaus moest een aantal uit de middeleeuwen daterende gebouwen wijken. In 1911 werd aan de Molkenmarkt het Neues Stadthaus in gebruik genomen, als aanvulling op het door de groei van de stad inmiddels te klein geworden Rotes Rathaus. Tijdens de Tweede Wereldoorlog leed het gebouw ernstige schade en nadat het in de jaren 1950 herbouwd was nam het Oost-Berlijnse stadsbestuur er zijn intrek. Het bestuur van West-Berlijn zetelde gedurende de deling van de stad in Rathaus Schöneberg. In 1991 werd het Rotes Rathaus, een beschermd monument, weer de zetel van de herenigde Berlijnse regering. Hiertoe onderging het gebouw tussen 1990 en 1996 een uitgebreide restauratie.