place

Deutsche Oper (metrostation)

Charlottenburg-WilmersdorfMetrostation in Berlijn
U Bahn Berlin Deutsche Oper
U Bahn Berlin Deutsche Oper

Deutsche Oper is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de Charlottenburgse Bismarckstraße, naast het operagebouw van de Deutsche Oper. Het metrostation werd op 14 mei 1906 onder de naam Bismarckstraße geopend aan het zogenaamde stamtracé, de eerste lijn van de Berlijnse metro. Het station, een beschermd monument, wisselde meerdere malen van naam en wordt bediend door lijn U2.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Deutsche Oper (metrostation) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Deutsche Oper (metrostation)
Bismarckstraße, Berlijn Charlottenburg

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Deutsche Oper (metrostation)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.511944444444 ° E 13.310555555556 °
placeToon op kaart

Adres

Opernviertel-Apotheke

Bismarckstraße 30
10625 Berlijn, Charlottenburg
Duitsland
mapOpenen op Google Maps

U Bahn Berlin Deutsche Oper
U Bahn Berlin Deutsche Oper
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Wilmersdorfer Straße (metrostation)
Wilmersdorfer Straße (metrostation)

Wilmersdorfer Straße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de kruising van de Kantstraße en de Wilmersdorfer Straße in het Berlijnse stadsdeel Charlottenburg. Het werd op 28 april 1978 geopend aan het eerste deel van de noordwestelijke verlenging van de U7. Tegelijkertijd met de bouw van het station werd in de Wilmersdorfer Straße de eerste voetgangerszone van Berlijn aangelegd. Iets ten westen van het metrostation ligt station Berlin-Charlottenburg, waar op de S-Bahn en de regionale spoorwegen overgestapt kan worden. Station Wilmersdorfer Straße heeft een eilandperron met uitgangen in het midden en aan het zuidelijke uiteinde. Beide uitgangen leiden naar een tussenverdieping, de zuidelijke stationshal ligt op minder dan 100 meter van een ingang van het S-Bahnstation Charlottenburg. Het metrostation werd ontworpen door Rainer Rümmler en is zoals vele stations op dit deel van de U7 gedecoreerd met mozaïeken. Het geel-rood-grijze motief op de wanden langs de sporen is gebaseerd op de Franse lelies in het wapen van Wilmersdorf. Het dak van de perronhal is geel. In 2006 onderging het metrostation een renovatie, waarbij men vloeren en perronmeubilair vernieuwde en er een lift werd ingebouwd. De donkere aluminium wandbekleding werd vervangen door tegelvormige metalen elementen in de kleuren beige en geel. Het S-Bahnstation Charlottenburg bevond zich oorspronkelijk ten westen van de Lewishamstraße, zo'n 350 meter van het metrostation. Tussen 2003 en 2006 werd het station naar het oosten verplaatst om een betere overstap op de metro te realiseren. Het regionale spoorwegstation werd niet verplaatst.

Ernst-Reuter-Platz (metrostation)
Ernst-Reuter-Platz (metrostation)

Ernst-Reuter-Platz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder het gelijknamige plein en de Hardenbergstraße, nabij de Technische Universiteit Berlijn in het Berlijnse stadsdeel Charlottenburg. Het metrostation werd op 14 december 1902 geopend onder de naam Knie en was drie en een half jaar lang het westelijke eindpunt van de eerste Berlijnse metrolijn. In oktober 1953 kregen het plein en het metrostation hun huidige naam. Station Ernst-Reuter-Platz is tegenwoordig onderdeel van lijn U2. Het station ligt direct onder het straatniveau en heeft twee zijperrons. Vanwege de ondiepe ligging is er geen tussenetage aanwezig, de ingangen leiden dus rechtstreeks naar een van beide perrons. Om te voorkomen dat reizigers de straat moeten oversteken om het juiste perron te bereiken is onder de sporen een voetgangerstunnel aangelegd. Dit principe is ook toegepast in het qua ontwerp sterk op Ernst-Reuter-Platz gelijkende metrostation Zoologischer Garten. Beide stations werden dan ook in dezelfde periode gebouwd door dezelfde architect (Alfred Grenander) en zijn de enige overgebleven ondergrondse stations van de eerste bouwfase. Station Ernst-Reuter-Platz heeft de monumentenstatus. Vanwege het groeiende reizigersaantal werden de perrons in 1929 verlengd van 90 tot 110 meter, om ruimte te bieden aan achtrijtuigtreinen. Bij de herinrichting van de Ernst-Reuter-Platz in 1957 werd een wijdvertakt netwerk van voetgangerstunnels naar het station aangelegd. Tegelijkertijd werd de originele witte wandbetegeling vervangen door lichtblauwe tegels. Bij de derde en laatste renovatie, die plaatsvond in 1996, werd de bekleding opnieuw aangepast. Sindsdien zijn de wanden afgewerkt met tegels in verschillende blauwtinten.