Station Berlin-Charlottenburg

Wilmersdorfer Straße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de kruising van de Kantstraße en de Wilmersdorfer Straße in het Berlijnse stadsdeel Charlottenburg. Het werd op 28 april 1978 geopend aan het eerste deel van de noordwestelijke verlenging van de U7. Tegelijkertijd met de bouw van het station werd in de Wilmersdorfer Straße de eerste voetgangerszone van Berlijn aangelegd. Iets ten westen van het metrostation ligt station Berlin-Charlottenburg, waar op de S-Bahn en de regionale spoorwegen overgestapt kan worden. Station Wilmersdorfer Straße heeft een eilandperron met uitgangen in het midden en aan het zuidelijke uiteinde. Beide uitgangen leiden naar een tussenverdieping, de zuidelijke stationshal ligt op minder dan 100 meter van een ingang van het S-Bahnstation Charlottenburg. Het metrostation werd ontworpen door Rainer Rümmler en is zoals vele stations op dit deel van de U7 gedecoreerd met mozaïeken. Het geel-rood-grijze motief op de wanden langs de sporen is gebaseerd op de Franse lelies in het wapen van Wilmersdorf. Het dak van de perronhal is geel. In 2006 onderging het metrostation een renovatie, waarbij men vloeren en perronmeubilair vernieuwde en er een lift werd ingebouwd. De donkere aluminium wandbekleding werd vervangen door tegelvormige metalen elementen in de kleuren beige en geel. Het S-Bahnstation Charlottenburg bevond zich oorspronkelijk ten westen van de Lewishamstraße, zo'n 350 meter van het metrostation. Tussen 2003 en 2006 werd het station naar het oosten verplaatst om een betere overstap op de metro te realiseren. Het regionale spoorwegstation werd niet verplaatst.

Adenauerplatz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder het gelijknamige plein in de Kurfürstendamm in het Berlijnse stadsdeel Charlottenburg. Het werd op 28 april 1978 geopend aan het eerste deel van de noordwestelijke verlenging van de U7. Met het oog op een toekomstige metrolijn onder de Kurfürstendamm werd station Adenauerplatz als gepland overstapstation groter uitgevoerd dan gebruikelijk. Het metrostation is gelegen in een flauwe bocht en heeft een eilandperron. Trappen en roltrappen in het midden van het perron leiden naar een zeer ruime stationshal, die vrijwel de gehele oppervlakte van de Adenauerplatz bestrijkt en waarin ook enkele winkels gevestigd zin. Het door Rainer Rümmler ontworpen station wordt gedomineerd door de kleuren geel, wit en zwart en onderging in 2004 een renovatie. Tegelijkertijd met de bouw van het station werd een extra niveau in ruwbouw aangelegd. Dit ongebruikte station ligt kruislings onder het perron van de U7 en is bestemd voor de westelijke verlenging van de U1 vanaf de Uhlandstraße. Deze verlenging was reeds bij de aanleg van de lijn naar Uhlandstraße in 1913 gepland en is nu voorzien als onderdeel van de nieuwe lijn U10. Wanneer en of deze metrolijn en het spookstation onder de Adenauerplatz in gebruik zullen komen is echter nog niet bekend.

De Schaubühne am Lehniner Platz, voorheen Schaubühne am Halleschen Ufer, meestal kortweg aangeduid als Schaubühne, is een schouwburg in de Duitse hoofdstad Berlijn en tevens de naam van een toonaangevend theatergezelschap, dat aan dit gebouw verbonden is. Het theater ligt aan de Kurfürstendamm in de wijk Berlin-Wilmersdorf. Het als bioscoop ontworpen gebouw van architect Erich Mendelsohn in de stijl van de nieuwe zakelijkheid dateert uit 1928 en is sinds 1979 een monument (Denkmalschutz). De Schaubühne am Lehniner Platz is een van de grotere podia voor toneel in Duitsland.

Bismarckstraße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de kruising van de Bismarckstraße en de Wilmersdorfer Straße in het Berlijnse stadsdeel Charlottenburg. Het metrostation werd op 28 april 1978 geopend als overstapstation voor de reeds bestaande U2 en de tegelijkertijd naar het noordwesten verlengde U7. Op de U2 bestond van 1906 tot 1929 ook al een station met de naam Bismarckstraße, dit station heet tegenwoordig Deutsche Oper.

Sophie-Charlotte-Platz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder het gelijknamige plein en de Kaiserdamm in het Berlijnse stadsdeel Charlottenburg. Het metrostation werd geopend op 29 maart 1908 als onderdeel van de verlenging van het stamtracé naar Westend. Tegenwoordig wordt station Sophie-Charlotte-Platz bediend door metrolijn U2.

De Deutsche Oper Berlin is een gerenommeerd operahuis in de Duitse hoofdstad Berlijn, gevestigd in Charlottenburg in het westen van de stad. Samen met de oudere Staatsoper Unter den Linden, de Komische Oper Berlin en het Staatsballett Berlin vormt het de Berliner Opernstiftung. Het gezelschap van de Deutsche Oper, bestaande uit enkele honderden musici, zangers en acteurs, vierde in 2012 zijn honderdjarig jubileum.

Deutsche Oper is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de Charlottenburgse Bismarckstraße, naast het operagebouw van de Deutsche Oper. Het metrostation werd op 14 mei 1906 onder de naam Bismarckstraße geopend aan het zogenaamde stamtracé, de eerste lijn van de Berlijnse metro. Het station, een beschermd monument, wisselde meerdere malen van naam en wordt bediend door lijn U2.

De Kurfürstendamm (Keurvorstendam) is de grootste winkelboulevard in Berlijn. De straat is breed opgezet met gescheiden rijbanen en een groenstrook middenin (voormalige trambaan). De winkelstraat is gelegen in het stadsdeel Charlottenburg.

Konstanzer Straße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de Brandenburgische Straße, nabij de kruising met de Konstanzer Straße, in het Berlijnse stadsdeel Wilmersdorf. Het werd op 28 april 1978 geopend aan het eerste deel van de noordwestelijke verlenging van de U7. Station Konstanzer Straße heeft een eilandperron met uitgangen aan beide uiteinden. Zoals alle stations op het in 1978 geopende deel van de U7 werd het ontworpen door Rainer Rümmler. Op de wanden is in mozaïek een lijnenmotief in de kleuren zwart, rood, geel en wit aangebracht. Deze kleuren zijn afkomstig uit het wapen van de stad Konstanz, waaraan het metrostation zijn naam dankt. De horizontale lijnen symboliseren de snelheid van de metro. Een bijzonderheid vormen de nog oorspronkelijke oranjekleurige stationsborden, die hier niet zoals elders door moderne exemplaren vervangen zijn. Dertig jaar lang had het station slechts één uitgang, aan de zuidzijde. Na een brand in station Deutsche Oper in 2000 besloot men echter dat alle stations om veiligheidsredenen minstens twee uitgangen moeten hebben. Konstanzer Straße was een van de laatste stations die onder handen genomen werd; de tweede uitgang, leidend naar de middenberm van de Brandenburgische Straße, kwam in gebruik op 28 mei 2008. Sinds een aantal jaren worden de Berlijnse metrostations daarnaast een voor een toegankelijk gemaakt voor mindervaliden. Station Konstanzer Straße zal volgens de prioriteitenlijst van de Berlijnse Senaat echter pas na 2010 uitgerust worden met een lift.

Charlottenburg is een stadsdeel in het Berlijnse district (Bezirk) Charlottenburg-Wilmersdorf (Duitsland). Het huidige stadsdeel is ontstaan in 2004 door de deling van het grondgebied van het voormalige district Charlottenburg. Tot 1920 was Charlottenburg een zelfstandige en welvarende stad ten westen van het oude Berlijn. Bij de annexatie in 1920 door Groot-Berlijn werd het zelfstandige district Charlottenburg gevormd, dat tijdens de gemeentelijke reorganisatie in 2001 met het toenmalige district Wilmersdorf fuseerde. In 2004 volgde een nieuwe indeling van het fusiedistrict, waardoor het gebied van het voormalige district Charlottenburg in de huidige stadsdelen Westend, Charlottenburg-Nord en Charlottenburg werd opgedeeld. Charlottenburg vierde in 2005 zijn 300-jarig bestaan.

Richard-Wagner-Platz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder het gelijknamige plein (voorheen Wilhelmplatz) nabij het raadhuis van Charlottenburg. Het metrostation werd op 14 mei 1906 geopend onder de naam Wilhelmplatz. Aanvankelijk was Wilhemplatz het westelijke eindpunt van het stamtracé, de eerste lijn van de Berlijnse metro (nu U2). Later kwam het station aan een korte pendellijn naar Deutsche Oper te liggen en sinds 1978 is het onderdeel van lijn U7.

Witzleben is een buurt in het Berlijnse stadsdeel Charlottenburg (district Charlottenburg-Wilmersdorf). Het gebied omvat de Lietzensee en wordt begrensd door de Kaiserdamm in het noorden, de Windscheid- of Suarezstraße in het oosten, de Stadtbahn in het zuiden en de Ringbahn in het westen. In de Kiez wonen ongeveer 14.000 inwoners. Rond 1820 verwierf de Pruisische staats- en oorlogsminister generaal Job von Witzleben het gebied rond de Lietzensee. Hij liet aan de westzijde van het meer een park met landhuis optrekken. Sinds 1840 is "Park Witzleben" de officiële naam. Na de dood van Witzleben, veranderde het park verschillende malen van eigenaar. In 1899 begon de ontsluiting van Witzleben. Het Terrain-Gesellschaft Park Witzleben verwierf het park en liet de Kantstraße verlengen. Deze ontsluiting, de Neue Kantstraße, liep over een opgeworpen dam midden in de Lietzensee. Hierdoor kreeg het meer de vorm van een gebogen acht. In de periode vóór de Eerste Wereldoorlog kwamen er vooral betere huurwoningen en verder bedrijfsgebouwen.