Porta Naevia

De Tempel van Bona Dea (Latijn: Aedes Bonae Deae Subsaxanae) was een antieke tempel in het oude Rome. De tempel was gewijd aan de Romeinse godin van kuisheid en vruchtbaarheid Bona Dea (Goede Godin). Ze was in de 3e eeuw v.Chr. gebouwd op de noordoostelijke helling van de Aventijn onder een deel van deze heuvel dat Saxum werd genoemd, waar de bijnaam Subsaxana vandaan komt. De tempel stond ten zuiden van het Circus Maximus. De cultus van Bona Dea werd alleen maar door vrouwelijke priesters onderhouden en de tempel was strikt verboden voor mannelijke bezoekers. Onder de tempel was een oude grot waar de priesteressen tamme slangen en geneeskrachtige kruiden bewaarden. Op 1 mei werd het door de staat betaalde festival van Bona Dea gevierd in haar tempel. Livia, de vrouw van keizer Augustus, liet de tempel restaureren, evenals Hadrianus in de 2e eeuw. De Tempel van Bona Dea heeft zeker tot in de 4e eeuw bestaan en raakte daarna door de opkomst van Christendom buiten gebruik en verviel. Op deze plaats werd in de Middeleeuwen de kerk Santa Balbina gebouwd. Er zijn geen restanten van de oude tempel teruggevonden.

De Basiliek van San Saba is een romeinse basiliek in het historische centrum van Rome, gelegen op de piccolo Aventino (de kleine Aventijn, tussen de Aventijn en de Celius). Ze is gewijd aan de heilige archimandriet Saba. Foto's uit het begin van de 20e eeuw laten zien dat de kerk en het klooster van San Saba in die periode nog op het platteland lagen. Het eerste ruimtelijke-ordeningsplan van Rome (1909) zorgde ervoor dat in 1921 nieuwe volkse parochies werden opgericht, met name San Saba en Testaccio. Dit waren de laatste, binnen de muren gelegen nieuwe parochies, afgescheiden van de Ripa. De kerk werd tot parochiekerk verheven op 5 december 1931 door paus Pius XI met de bulle Incolarum numero.

De Santa Balbina is een basiliek in Rome. De - vroegchristelijke - basiliek is gewijd aan de tweede-eeuwse martelares Balbina van Rome. De kerk staat in de wijk San Saba op wat de Kleine Aventijn wordt genoemd. De ingang van de basiliek bevindt zich aan de Via Baccelli, naast die van de Thermen van Caracalla. De kerk herbergt geen parochie en wordt tegenwoordig vooral gebruikt als een plaats voor stil gebed en bijzondere vieringen zoals trouwerijen. De basiliek werd in de vierde eeuw gebouwd boven het woonhuis van de Romeinse senator Lucius Fabius Cilo. Aan de kerk grenst een kloostercomplex dat sinds 1884 in gebruik is als verpleeghuis. In de kerk bevond zich het graf van Stefan Vancza, de eerste Hongaarse kardinaal. De huidige gevel dateert uit de zestiende eeuw. In de jaren twintig van de twintigste eeuw werd de basiliek ingrijpend gerestaureerd. In 2023 werd de Santa Balbina gesloten vanwege de slechte bouwkundige staat van de kerk.

De Porta Raudusculana was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De Romeinse schrijver Marcus Terentius Varro noemt de poort in een serie tussen de Porta Naevia en de Porta Lavernalis in. Het is daardoor waarschijnlijk dat de Porta Raudusculana op de Aventijn stond, in de zuidelijke sectie van de Servische Muur. Volgens Varro betekent de naam Raudusculana "met brons bekleed", afkomstig van het Latijnse woord "Raudus" voor brons. Mogelijk was de poort ter versteviging bekleed met bronzen platen. Volgens de schrijver Valerius Maximus ontleende de poort zijn naam echter aan de bronzen hoorns, die boven de doorgang waren bevestigd. Deze herinnerden aan de legende van praetor Genucius Cipus, bij wie in 263 v.Chr. spontaan twee hoorns op zijn hoofd groeiden toen hij door deze poort de stad verliet op weg naar een oorlog. Dit werd geïnterpreteerd als een teken dat Cipus bij terugkeer koning van Rome zou worden. Dit was in de Republikeinse tijd zeer ongewenst en om te voorkomen dat de voorspelling uit zou komen keerde Cipus niet meer terug naar de stad.

De Thermen van Decius (Latijn:Thermae Decianae) was een groot openbaar thermencomplex in het oude Rome.

De basiliek van Santa Prisca is een basiliek in Rome. De basiliek is gewijd aan de Heilige Prisca. De kerk bevindt zich op de Aventijn, aan de Via di S. Prisca, 11. De kerk werd in de vierde of vijfde eeuw gebouwd, boven een tempel van Mithras. De kerk werd ernstig beschadigd tijdens de inval van Robert Guiscard in 1084 en is verschillende keren gerestaureerd. Voor wat betreft het interieur is de antieke oorsprong alleen nog te herkennen aan de zuilen. In de kerk wordt een doopvont bewaard, dat volgens de overlevering nog door de H. Petrus zou zijn gebruikt. Het altaar in de crypte van de kerk bevat relieken van de H. Prisca. De fresco's in de crypte zijn van de hand van Antonio Tempesta en dateren van het begin van de zeventiende eeuw. Anastasio Fontebuoni maakte de fresco's in het schip van de kerk. Ze stellen heiligen en engelen met instrumenten voor. Het Mithras-heiligdom waar de kerk op is gebouwd, is in de jaren zestig van de twintigste eeuw opgegraven door Nederlandse archeologen. Aan het hoofd van deze opgravingen stonden Mithras-kenner Maarten Vermaseren en Carel Claudius van Essen, toenmalig hoofdarcheoloog van het Nederlands Instituut Rome.

Circo Massimo is een station aan lijnen B en B1 van de metro van Rome dat is geopend op 9 februari 1955. Het station is genoemd naar het Circus Maximus dat vlak ten noorden van het station ligt.

De Tempel van Diana (Latijn:Aedes Dianae), ook bekend als de Tempel van Diana Aventina, was een tempel ter ere van de godin Diana in het oude Rome.

De Thermen van Licinius Sura (Latijn:Thermae Surae) was een thermencomplex in het oude Rome. De thermen werden aan het begin van de 2e eeuw gebouwd door Lucius Licinius Sura, een belangrijke vertrouweling van keizer Trajanus en driemaal consul van Rome. De thermen stonden bij zijn huis op de Aventijn. Het grondplan en de locatie van de thermen is bekend, doordat het complex gedeeltelijk staat afgebeeld op een bewaard gebleven fragment van de Forma Urbis Romae. De thermen bestonden uit een rechthoekig terrein, waarop zuilengangen en de badgebouwen stonden. Het complex stond ten noorden van de huidige kerk Santa Prisca, waar in het verleden ook restanten van de gebouwen zijn teruggevonden. Uit inscripties blijkt dat de thermen tijdens de korte regering van keizer Gordianus III en in het jaar 414 zijn gerestaureerd. Deze laatste restauratie was nodig, omdat het complex tijdens de Gotische inval van Alarik I in 410 was beschadigd. Tijdens de middeleeuwen raakten de Thermen van Licinius Sura buiten gebruik en werd het complex afgebroken. Er zijn tegenwoordig geen bovengrondse restanten van het complex meer zichtbaar.

Rome (Italiaans: Roma) is de hoofdstad van Italië en het bestuurlijk centrum van de regio Lazio en de Città Metropolitana di Roma Capitale (voorheen de provincie Rome). De stad heeft ca. 2,75 miljoen inwoners (op 31 augustus 2024), het inwonertal van de metropoolregio bedraagt 4,4 miljoen. Het is de grootste stad van Italië. Door de stad, gelegen in het midwesten van het Apennijns Schiereiland, stromen de Tiber en de Aniene. Bezienswaardig zijn het Colosseum, het Forum Romanum, het Pantheon, de Sint-Pietersbasiliek, de Trevifontein en het Monument van Victor Emanuel II. Doorheen de geschiedenis van ruim 3000 jaar ontwikkelde de stad zich tot een van de belangrijkste steden van de westerse cultuur. Rome was de hoofdstad van het Romeinse Koninkrijk, de Romeinse Republiek en het Romeinse Keizerrijk. Sinds 1871 is het de hoofdstad van Italië. In de dwergstaat Vaticaanstad, een enclave in de stad, zetelt de paus. Het historisch stadscentrum bevindt zich op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Rome is oorspronkelijk gebouwd op zeven heuvels en strekt zich inmiddels uit tot aan de Tyrreense Zee.

De Thermen van Caracalla (Latijn:Thermae Antoninianae) is een badinrichting die de Romeinse keizer Septimius Severus en zijn zoon Caracalla lieten bouwen. Omdat zij tijdens de regeerperiode van de laatste werd geopend, in 216 of 217, is zij naar hem vernoemd. Met zijn oppervlakte van ongeveer 11 ha was het het grootste thermencomplex tot dan toe; het bood plaats aan 2500 gasten van wie er 1600 tegelijk konden baden. De imposante ruïnes van de thermen met restanten van schitterende mozaïeken zijn in Rome nog te zien aan de avenue "Viale delle Terme di Caracalla". 's Zomers worden de ruïnes gebruikt voor het opvoeren van schilderachtige Italiaanse opera's in de open lucht.

De Porta Capena was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het oude Rome.