Woudse Droogmakerij

't Woudt is een kerkdorp in de gemeente Midden-Delfland, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het dorp ligt tussen Den Hoorn en De Lier.

Gezicht 't Woudt is een van rijkswege beschermd dorpsgezicht in 't Woudt in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 6 mei 1969. Het gebied werd op 24 juli 1970 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 20,2 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

De Zweth in het Nederlandse hoogheemraadschap Delfland is een ontwatering- en vaarverbinding die de grens vormt tussen de dorpen De Lier – 't Woudt – Den Hoorn en Honselersdijk – Kwintsheul – Wateringen. Het zuidwesten van het graafschap Holland werd in de middeleeuwen ontgonnen vanuit het zuiden vanaf de oevers langs de Maas en vanaf de strandwallen langs de kust in het westen. Er werden kanalen als de Delf (nu het Rijn-Schiekanaal) en De Zweth gegraven om het water te kunnen afvoeren en de waterhuishouding onder controle te houden. De Zweth was ook de grens tussen de ontginningen vanuit de Maas en die vanaf de strandwallen. In de 12e eeuw traden overstromingen op vanuit de Maasmond. Daarom werden dijken aangelegd langs de Lee. In de 13e eeuw werd de Maasdijk aangelegd. De zee had zo geen toegang meer tot het land, maar de Lee werd daardoor afgesloten. Er werden nieuwe vaarten gegraven om de Zweth via de Delftse Schie en de Vlaardingervaart te laten afwateren. In de 15e eeuw werd het door inklinking noodzakelijk om de kades van de Zweth te verhogen. Eind 19e eeuw werd de afwatering verbeterd door het Zwethkanaal te graven tussen de Kromme Zweth en de Oranjesluis. Een klein deel van de Zweth aan het oostelijke uiteinde tot aan het Bonte Huis heeft de naam De Dulder, oorspronkelijk samen met de Oude Zweth een bestaand natuurlijk water. De Oude Zweth ligt in het oostelijke verlengde van de Zweth en verbond deze vroeger met de Vliet. De Oude Zweth verloor zijn functie toen monniken van het klooster Sion ten behoeve van de bereikbaarheid van hun klooster de Noordhoornsewatering groeven. De Oude Zweth werd na 1445 afgedamd en verviel tot een poldersloot. De Zweth was lang een belangrijke vaarroute voor Westlandse tuinders die met hun westlander schuiten groente en fruit naar de markt vervoerden.

SV Wateringse Veld was een op 14 april 1919 opgerichte softbal- en voetbalvereniging uit Den Haag, Zuid-Holland, Nederland. Per 1 juli 2014 fuseerde SV Wateringse Veld met GONA tot SV Wateringse Veld GONA. Het standaardelftal van de club speelde het laatste seizoen (2013/14) in de Derde klasse zondag van het district West-II. In het seizoen 2014/15 startte de fusieclub, dankzij de door GONA via nacompetitie behaalde promotie, in de Eerste klasse zondag van het district West-II.

SV Wateringse Veld Kranenburg (voorheen SV Wateringse Veld Kranenburg GONA) is een sportvereniging uit Den Haag, Zuid-Holland, Nederland.

De Klaas Engelbrechtspolder of Hodenpijlsche polder is een polder en voormalig waterschap ten noorden van Schipluiden en ten zuiden van het kerkdorp 't Woudt, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De polder wordt in het noorden begrensd door de Woudseweg N223, in het oosten en zuidoosten door de Ommedijk en Gaag, in het zuiden en zuidwesten door de Zijde en in het westen door de Monsterwatering. Kenmerkend aan de Klaas Engelbrechtspolder is dat het open polderlandschap grotendeels is behouden. Het waterschap was verantwoordelijk voor de drooglegging en de waterhuishouding in de polder.

De Groeneveldse molen in de Nederlandse plaats Schipluiden is gebouwd in 1719 ter vervanging van een eerdere houten molen, die na blikseminslag was afgebrand. De molen is een van de weinige van vele watermolens die in de gemeente Midden-Delfland zijn overgebleven. De molen is sinds 1977 eigendom van het Hoogheemraadschap van Delfland en bemaalt, samen met een vijzelgemaal, de Groeneveldse polder. Tot 1960 werd de polder uitsluitend op windkracht bemalen. Na de bouw van een gemaal werd de molen stilgezet. Het scheprad dat het water 1,90 m opvoert werd begin jaren 80 uitgerust met een elektromotor, die nog steeds functioneert. De Groeneveldse molen is op grote afstand zichtbaar en is, wanneer deze draait, te bezichtigen. De molen is aan de landzijde witgeschilderd. In de Groeneveldse molen bevindt zich een woning die tot in de jaren 70 van de 20e eeuw bewoond was. In de molenaarswoning bevinden zich onder andere bedsteden en een potkachel. De betegelde wand is opgebouwd uit replica's van de oorspronkelijke Delftsblauwe tegels. Bezoekers kunnen een indruk krijgen van de woonomstandigheden van een molenaarsgezin. In de jaren 40 en 50 van de vorige eeuw woonden hier een molenaar met zijn vrouw en tien kinderen. Het zomerhuis waarin gedurende de zomer werd gewoond, is bij het herstel van de molen wegens bouwvalligheid afgebroken. De woning naast de molen, die door de molenaar met zijn gezin wordt bewoond, bevindt zich op de plaats van het oorspronkelijke zomerhuis. Vlak naast de molen is een ´speelmolenpark´ met drie werkende speelmolens, waarin een aantal molenwerktuigen op kleine schaal graan malen, zeven en mengen. Een van de drie speelmolens wekt elektriciteit op voor de verlichting in de andere twee.

Verzorgingsplaats Peulwijk is een verzorgingsplaats, gelegen tussen de verbindingsbogen van afrit 12 van de Nederlandse autosnelweg A4, en is opgedeeld in Peulwijk oost en west. Het ligt bij Delft in de gemeente Midden-Delfland. Afrit 12 splitst zich in een afrit naar verzorgingsplaats Peulwijk Oost en West en een afrit naar Den Haag en Hoek van Holland. Op de verzorgingsplaats bevinden zich naast parkeermogelijkheden ook twee tankstations (één per richting). Bij verzorgingsplaats Peulwijk-West exploiteert Allego twee snelladers voor elektrische wagens en bij Peulwijk-Oost exploiteert Shell een aantal snelladers.

Hoog- en Woud-Harnasch is een voormalige gemeente in de Nederlandse provincie Zuid-Holland.

De Schaapweimolen (ook wel Schaapsweimolen) is een poldermolen van het type grondzeiler in de Nederlandse plaats Rijswijk (Zuid-Holland). De achtkantige riet gedekte houten opbouw is geplaatst op een gemetselde onderbouw. De molen bemaalde vroeger de Plaspoel- en Schaapweipolder. De voorganger van de huidige molen was een wipmolen die in 1825 afbrandde, waarop de huidige molen werd gebouwd. De Schaapweimolen bemaalde tot 1944 zelfstandig de polders. In dat jaar werd de molensloot gedempt voor de aanleg van een antitankgracht. In 1959 werd de molen eigendom van de gemeente Rijswijk, die de Schaapweimolen in 1960 restaureerde en in 1988 verkocht aan het Hoogheemraadschap van Delfland. De Schaapweimolen werd in september van hetzelfde jaar ca. 1,5 km naar het westen verplaatst in verband met de aanleg van afrit 11 van de A4. De molen is in een groenstrook naast een park aan de rand van de Hoekpolder in Rijswijk geplaatst, vlak bij de restanten van de Hoekpoldermolen, een ronde stenen poldermolen waarvan het bovenste deel is afgebroken en waar in het resterende deel een gemaal was geplaatst. Tot enkele jaren geleden waren enkele hoogspanningsmasten bij de nieuwe locatie de enige storende landschapselementen. De omgeving is echter in een hoog tempo aan het verstedelijken: vlak bij de Schaapweimolen is tussen 1996 en 2008 de wijk Wateringse Veld, een nieuwe woonwijk van Den Haag, gebouwd. De geluidsschermen van de snelweg A4 zijn vanaf de plaats van de molen duidelijk te zien, evenals de tussen 2004 en 2008 in de Harnaschpolder aangelegde rioolzuiveringsinstallatie. In maart 2008 is men vlak naast de molen begonnen met de aanleg van een hoogspanningsverdeelstation, waardoor het landelijke karakter van de omgeving van de molen nog verder is aangetast.

Lierhand is een buurtschap in de gemeente Midden-Delfland, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het ligt aan de N223 tussen De Lier en Den Hoorn.

De Harnaschpolder is een polder en een voormalig waterschap in de toenmalige gemeente Hoog- en Woud Harnasch (later Schipluiden) in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De betekenis van de naam is waarschijnlijk Heernessepolder. Heer duidt op de eigenaar, de graaf van Holland, nesse betekent 'stuk land met puntige vorm'. In de 16e eeuw werd de polder ook aangeduid als de Broederspolder omdat het klooster Sion omvangrijk landbezit in de polder had. Het waterschap was verantwoordelijk voor de vervening, drooglegging en later de waterhuishouding in de polder.