Duivendrecht

Boerderij bij Duivendrecht is een artistiek kunstwerk in Duivendrecht, gemeente Ouder-Amstel. In het begin van de jaren zeventig kreeg Duivendrecht een wijk met flats die overeenkomsten vertonen met de (honingraat-)flats in Amsterdam Zuidoost. Het waren hoogbouwflats met galerijen, die net als de flats in de Bijlmermeer steeds opnieuw aangepast moesten worden aan het gebruik. De flats kregen namen die verwezen naar planeten zoals Saturnus. Een overeenkomst tussen de flats in Duivendrecht en Zuidoost zijn de grote blinde zijgevels. Saturnus is circa dertien verdiepingen hoog, hetgeen aan de Lunastraat een enorme grijze vlek opleverde. Op initiatief van plaatselijk kunstenares Fidessa Docters van Leeuwen werd gekeken of er op die plaats het schilderij Boerderij bij Duivendrecht als muurschildering kon worden aangebracht. Het project werd een samenwerkingsverband tussen Eigen Haard (eigenaar), Ouder-Amstel (gemeente) en De Strakke Hand, een bedrijf dat is gespecialiseerd in het overbrengen van schilderijen en oude muurreclames naar muurschilderingen. De Boerderij bij Duivendrecht werd in 2020 op een oppervlak van 600 m² aangebracht. Het bedrijf moest voor de enkele ramen die zich in de gevel bevinden een speciale coating ontwikkelen, zodat het schilderij er onverstoord op kon. Ook moest de gehele gevel gereinigd worden. De schildering werd in drie weken door zes schilders op de gevel aangebracht. Er was voor deze plek een alternatief voor handen, maar een stemming onder de bevolking gaf groen licht voor de afbeelding van deze boerderij. De schildering werd midden november onthuld door burgemeester Joyce Langenacker wier naam in een apart kader onder schildering werd vermeld.

Orato (zichtbaar of uitzicht) is een gebouw aan de H.J.E. Wenckebachweg in Amsterdam-Oost.

CTO '70 (Combinatie Tavenu ODA '70) is een in 1970 door een fusie ontstane sportvereniging uit Duivendrecht, Nederland. De twee verenigingen die fuseerden waren de op 1 maart 1920 opgerichte Amsterdamse sportvereniging voor hand- en voetbal Tavenu (Tot Aangename Verpozing En Nuttige Uitspanning) en de voetbalvereniging ODA (Op Doel Af) uit Duivendrecht. De club telde als omni-vereniging de actieve afdelingen badminton, voetbal en volleybal, de in-actieve afdelingen handbal en tennis. In 2016 werd de omni-vereniging ontbonden. De drie afdelingen gingen vanaf dat moment verder als zelfstandige verenigingen. De voetbalvereniging heet sindsdien vv CTO'70. De vereniging bestaat uit senioren-, junioren-, en pupillenteams en een afdeling G-voetbal. De thuiswedstrijden worden op Sportpark De Hoop gespeeld. Het zaterdagstandaardelftal komt vanaf seizoen 2019/2020 uit in de Vierde klasse. Vanaf 2014/15 komt de club met een standaardelftal uit in de zaterdagafdeling van het amateurvoetbal. Het elftal begon in de Vierde klasse in West-I. In het seizoen 2017/2018 werd het team kampioen, waarmee promotie naar de Derde klasse een feit was. Het zondagstandaardelftal speelt vanaf het seizoen 2020/2021 in de Vierde klasse. Het elftal speelde vier seizoenen in de Derde klasse (2007/08-2010/11, 3C), de klasse welke via het kampioenschap van 4E in het district West-I werd bereikt. Op zaterdag 29 februari 2020 vierde de vereniging haar honderdjarig jubileum met een jubileumreceptie en een groot jubileumfeest. Tijdens de receptie werden bestuurders Cees Houweling en Idaline Andriessen als eerste 'vrijwilligersechtpaar' in Nederland door de KNVB onderscheiden tot Lid van Verdienste, de hoogste KNVB-onderscheiding die leden van een amateurvoetbalvereniging kan worden toegekend.

Les Grandes Formes (1995) is een kunstwerk van de Franse kunstenaar Jacques Vieille (1948) in Amsterdam langs de ring A10, bij de Gooise Knoop, de verbinding met de Gooiseweg. Het bevindt zich in de Amsterdamse wijk Watergraafsmeer, bij de grens met de gemeente Diemen. Het project op een oppervlakte van 2000 m² is een voorbeeld van landschapskunst (land art) en bestaat uit 15 stalen elektriciteitsmasten en een aantal hekwerken in combinatie met appelbomen, perenbomen en druivenstruiken. Deze fruitbomen zijn op verschillende manieren als leiboom langs het hekwerk geleid. De masten met zij-armen vormen het transparante geraamte van een gotische kathedraal. Dit verklaart de bijnaam 'de kathedraal'. De vorm van de masten doet denken aan een leiboom. Verder is er een verwijzing naar de lichtmasten van het voormalige Ajax-stadion (De Meer). Het project verwijst naar de geschiedenis van Watergraafsmeer: in de 17e en 18e eeuw waren hier buitenplaatsen van welgestelde Amsterdammers, met pleziertuinen, moestuinen enz. Leibomen waren toen zeer populair. Zodoende wordt de geschiedenis van het gebied gereconstrueerd, een terugkerend thema in het werk van de kunstenaar.

De Betondorpbrug is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Oost. De bouw van deze combinatie van bruggen en viaducten werd vanaf midden jaren tachtig ten uitvoer gebracht. Toen naderde de bouw van de Rijksweg 10 vanuit het westen de oversteek van de Weespertrekvaart. Voordat echter de rijksweg aangelegd kon worden, moesten uitgebreide werkzaamheden verricht worden in het onderliggende netwerk van wegen. De Gooiseweg die tot dan toe vanuit het noorden ter plekke voor de Weespertrekvaart afboog naar het oosten voor aansluiting op de Rijksweg 1 werd rechtgetrokken en zou voortaan via brug 1269 door Duivendrecht richting Amsterdam-Zuidoost verder gaan. De op die weg kruisende Rozenburglaan onderging hetzelfde lot en liep voortaan middels de Duivendrechtsebrug (brug 1267), maar eindigt in Duivendrecht. Toen deze twee wegen klaar waren moest een nieuw viaduct over deze twee wegen en vaart heen. Voorts moesten voor de kruising parallelviaducten gebouwd worden. Om contact tussen de Gooiseweg en Ringweg-Oost te krijgen waren over de Weespertrekvaart nog twee bruggen nodig, als ook een brug over de voormalige Rijksstraatweg in Duivendrecht (de oude rijksstraatweg tussen Amsterdam en Utrecht). Administratief werd de combinatie van viaducten en bruggen de scheidslijn tussen de Ringweg-Zuid en Ringweg-Oost. De brug van de burelen van Rijkswaterstaat ging vanaf oplevering naamloos door het leven. Op 8 december 2017 publiceerde de gemeente Amsterdam een lijst met vernoemingen van bouwwerken voor opname in de Basisregistraties Adressen en Gebouwen. Het ging toen om objecten in en over snelwegen in en om Amsterdam. De brug werd toen direct vernoemd naar Betondorp, de Amsterdamse woonwijk ten noordoosten van het verkeersknooppunt. Door de stapelconstructie van bouwwerken werd de kruising een woud van grijze betonnen palen die onvriendelijk en onveilig aanvoelde. Om het woud van beton wat op te fleuren kregen kunstenaressen Sandra Hueber (ontwerp) en Leone Schröder (uitvoering) het verzoek enkele pilaren te voorzien van schilderingen; ze liet vier (vreemde) vogels op de pilaren projecteren in het kader van kunstproject Natuur.

Schoolbank of wel Gedenksteen Sint Joannesschool is een artistiek kunstwerk in Duivendrecht. Het werk dateert uit circa 2011 en is ontworpen naar een idee van architect Dick Albert en uitgevoerd door kunstenaarsechtpaar Marianne en Rob Wintershoven. Het is geplaatst in een plantsoentje ten noordoosten van Station Duivendrecht. Het beeld heeft de vorm van een zitbankje, waarop al drie leerlingen in silhouetvorm hebben plaatsgenomen. Alhoewel het bankje uitnodigt om bij deze drie figuren te gaan zitten, wordt dat ten sterkste ontraden; het bankje is namelijk gemaakt van cortenstaal dat bruingeel gruis (natuurlijke roest) afgeeft. De bijnaam van het monumentje verwijst naar de gedenksteen gedateerd 22 mei 1913, die refereert aan de eerstesteenlegging bij de bouw van de Sint-Joannesschool op 13 april 1913 (steenlegging pastoor F.J. Evers, gedenksteen A.D. Timans). Die school werd in 1973 gesloopt om ruimte geven voor het genoemde spoorstation. Die steen had na de sloop van de school een reis langs diverse eigenaren binnen het dorp gemaakt. Het kunstwerk wordt vergezeld door een infobord. Het originele ontwerp was groter en zou in brons gegoten worden. Daar waren echter de financiële middelen onvoldoende voor, vandaar werd gekozen voor een beeldje in cortenstaal. Echter in de periode van fabricage bleek de prijs voor dat metaal aanmerkelijk gestegen. Het kunstwerk werd gemaakt in Geleen (Metaal Service Dassen), waarvoor de steen tweemaal 200 kilometer moest reizen. Op 10 september 2011 (Open Monumentendag) werd het beeld onthuld, waarbij burgemeester Mieke Blankers-Kasbergen een toespraak hield.

De Duivendrechtsebrug (brug nr. 1267) is een tafelbrug liggend in de gemeenten Amsterdam en Ouder-Amstel. De brug is gelegen in de Amsterdamse Rozenburglaan, die sinds de opening van de brug vanuit Amsterdam-Oost doorloopt tot de Randweg aan de oostzijde van Duivendrecht. Deze oeverbinding is de zoveelste in een rij sinds 1686. Sinds de drooglegging van de Watergraafsmeer in 1629 liep de hoofdverbinding van Amsterdam naar Utrecht via Duivendrecht, dan nog een soort buurtschap omringd door polderlandschap. De eerste brug was een valbrug en werd Kuipertjesbrug genoemd, naar een vatenmakerij in de buurt. Deze brug lag ten westen van de huidige brug uit 1988. De wegen naar/vanaf de brug werden steeds zo ingepland dat ze aansloten op die brug die haar landhoofden had in de dijken van twee polders (Diemermeerpolder en Grote Duivendrechtse Polder). Tot 1871 volgen vernieuwingen in de vorm van houten bruggen elkaar op. In 1871 kwam er een draaibrug van ijzer en hout. In 1925 werd de brug door een aanvaring ontzet en onbruikbaar. Er kwam een tijdelijk veerbootje voor in de plaats maar de brug werd 22 november 1925 na een provisorische reparatie weer opengesteld voor verkeer. De brug stond in die tijd al op de kaart om vervangen te worden. Het tijdelijke veerbootje kon toen weer worden opgeheven. In december 1925 werd een aanbesteding uitgeschreven voor een nieuwe onderbouw; de bovenbouw volgde niet veel later. In 1927 werd de ijzeren ophaalbrug geopend en die lag vijf meter ten oosten van de oude draaibrug in het verlengde van de Rijksstraatweg naar de Weesperzijde. Tot de opening van de rijksweg A2 in 1954 moest al het verkeer tussen Amsterdam en Utrecht over deze brug, niet alleen privévervoer, maar ook openbaar vervoer. De weg kreeg in de jaren steeds meer ondersteuning van de Middenweg (richting Amersfoort) en Gooiseweg, die (vanuit Amsterdam bezien) voor de brug lag en een knik naar het oosten maakte richting Diemen. Er kwam een aansluiting op de uit Amsterdam-Oost komende Rozenburglaan die via een kruising met de Gooiseweg middels een S-bocht en brug aansloot op de Rijksstraatweg Duivendrecht. Die kruising werd steeds drukker en was in 1975 dé black spot (verkeersongelukken) van Amsterdam. Tot de komst van de metro in 1977 werd de brug in het spitsuur zeer intensief bereden. Zo reden er per spitsuur ongeveer 200 stads- en streekbussen over de brug, waaronder de zeer zware buslijn 55. Er was in het spitsuur dan ook vrijwel altijd sprake van filevorming en vertraging, ook op de aansluitende slecht bestrate serpentine-achtige Gooisehulpweg en op de Rozenburglaan. De brug uit 1927 bleef in gebruik tot 1987. In verband met de nadering van de Rijksweg 10 tot Duivendrecht moest er gebouwd worden aan de aansluiting Gooise weg en die Rijksweg. Voor het eerst in eeuwen werd het idee losgelaten om de wegen aan te sluiten op de brug. De nieuwe brug/bruggen wordt/worden zo neergelegd dat ze aansluit op de rechtgetrokken wegen. Daartoe moest in Duivendrecht een terrein onteigend worden om de verlengde Rozenburglaan te kunnen aanleggen. Rijkswaterstaat liet er een nieuwe dubbele tafelbrug bouwen. Door het rechttrekken van de Rozenburglaan moest de nieuwe betonnen brug een stuk oostelijker liggen dan de oude brug. Ook de Gooiseweg werd hier recht getrokken; in plaats van richting Diemen te gaan, gaat ze naast de Rozenburglaan over de Weespertrekvaart Duivendrecht, in richting Amsterdam-Zuidoost. Het complex aan bruggen komt vervolgens onder de Gooise knoop te liggen; de afslag Duivendrecht aan de Rijksweg 10. In 2017 vond er groot onderhoud plaats aan de brug. De bediening van de brug is centraal geregeld; het brugwachtershuisje is vanaf 2012 (deels) in gebruik als overnachtingsverblijf. Bus 41 van het GVB rijdt over de brug.

De Abcouderpadmetrobrug (brug 1603) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost.

De Sint-Urbanuskerk is een van de twee kerken in Duivendrecht. De rooms-katholieke kerk van de Heilige Urbanus werd in 1878 opgetrokken in neoromaanse stijl naar ontwerp van architect Theo Asseler in opdracht van bouwpastoor Laurent. De kerk is op 16 juli 1879 geconsacreerd door Mgr. Snickers, de bisschop van Haarlem.

Het Abcouderpad is een kilometerslang voet- en fietspad in Amsterdam-Zuidoost.

De Weesperzijdebrug (brug 1270) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Oost. De brug in de vorm van een viaduct dateert uit het eind van de jaren tachtig. Ze ligt in het dijklichaam van de Gooiseweg. Het viaduct overspant geen doorgaande verkeersroute; de onderliggende weg, een onderdeel van het Drie Brugpad, verbindt de Rozenburglaan met het gelijknamige afvalpunt Rozenburglaan. Die weg ligt in het verlengde van de Zaaiersweg. Het viaduct is ontworpen door Rijkswaterstaat; tijdens de bouw vormde de Gooiseweg nog een onderdeel van het rijkswegennet en werd toen aangesloten op de Rijksweg 10 (Ringweg-Oost). Het brugnummer kwam pas toen het viaduct in het beheer van Amsterdam kwam op het moment dat die status rijksweg verviel en de Gooiseweg een stadsweg werd. De naam kwam weer veel later, december 2017, toen Amsterdam haar bruggen in (voormalige) snelwegen een naam gaf om vermeld te worden in de Basisregistratie Adressen en Gebouwen (BAG). Ze werd in een grote bulk naamgevingen vernoemd naar het nabij gelegen voet- en fietspad Weesperzijde. Die naam is enigszins verwarrend, aangezien zowel de boven- als onderliggende weg niet naar die kade voert.

Het Venserpark is een klein park in het Noord-Hollandse dorp Duivendrecht, gemeente Ouder Amstel. Het park is gelegen in Duivendrecht-Oost tegen de grens van de gemeente Diemen. Tot halverwege de jaren tachtig lag hier de Gooisehulpweg.Het park wordt in het oosten ontsloten door de Randweg en in het zuiden door de Van der Madeweg. In het noorden en westen grenst het park aan de bebouwing van Duivendrecht-Oost. Vanuit het oosten komt de Venserwetering in het park uit en vertakt zich in een naamloos water tussen het park en de Randweg en een klein meertje richting Populierstraat. In de lengterichting van het park loop het Venserpad. In het park bevinden zich naast gebruikelijke voorzieningen als zitbanken een aantal sportvoorzieningen waar onder een trapveld en een speeltuin. Het park is vernoemd naar de voormalige vrij brede sloot de Venser, die verdween bij de aanleg van de Venserpolder.