Wilhelminahaven (Schiedam)

Het sportterrein aan de Frankelandsedijk is een voormalig sportterrein in de Nederlandse plaats Schiedam. Het sportterrein werd in het westen en zuiden begrensd door de Wilhelminahaven, in het noorden door het Volkspark en in het oosten door woonwijk De Gorzen.

Het Schiegemaal is een gemaal in Schiedam, dat als boezemgemaal wordt gebruikt. Het ligt tussen de Westerhaven en de Spuihaven. nabij de kruising van de Havendijk met de Havenstraat. Het gemaal werd in 1969 in opdracht van het Hoogheemraadschap van Delfland gebouwd. De capaciteit bedraagt 480 m3/min. Het boezemwater wordt geloosd op de Nieuwe Maas. Het Schiegemaal heeft voldoende capaciteit en hoeft niet te worden aangepast om te kunnen voldoen aan het plan ABCDelfland.

De Spuihaven is een haven in Schiedam. De haven is 400 meter lang, 20 meter breed en de diepte is NAP -4 meter. De invaart ligt bij kilometerraai 1007,3 aan de rechteroever van de Nieuwe Maas. Er staat een groen vast licht aan de westzijde van de invaart. Aan het eind van de haven bevindt zich een spuisluis in de Havendijk. Rond 1900 lag er een drijvend zwembad in de haven waarvan de bouw destijds ƒ 1400,- kostte. In 1909 werd het vervangen door een nieuw zwembad elders in Schiedam. Sinds 1958 is de haven in gebruik als jachthaven, er is een viertal watersportverenigingen gevestigd. Net ten oosten van de haven ligt het Park Maasboulevard met aan de boulevard een karakteristiek restaurant, dat deels over de rivier is gebouwd.

De wijk Schiedam-Zuid is een wijk tussen het centrum van Schiedam en de Nieuwe Maas. Schiedam Zuid wordt in het noorden begrensd door de Oranjestraat en de Gerrit Verboonstraat, in het oosten door de Buitenhaven en de Voorhaven, in het zuiden door de Nieuwe Maas en in het westen door de Spuihaven, de Willem de Zwijgerlaan en de Schoolstraat. Schiedam-Zuid omvat een drietal buurten: De Gorzen, een volksbuurt uit het begin van de twintigste eeuw. In de Gorzen woonden voornamelijk arbeiders van de Schiedamse scheepswerven Wilton Fijenoord, de Nieuwe Waterweg en Gusto. Voetbaltrainer John de Wolf is afkomstig uit de Gorzen. De Plantage, tussen de Nieuwe Haven en de Buitenhaven. Centraal in deze buurt ligt het oudste stadspark van Nederland (met de naam Plantage), dat in 1767 werd aangelegd naar een ontwerp van de stadsarchitect Arij van Bol'es. In 1826 vond een herindeling plaats naar ontwerp van de bekende landschapsarchitect J.D. Zocher jr. Het Nassaukwartier, tussen de Westerhaven en Schiedam West. Ook deze buurt stamt uit het begin van de twintigste eeuw.

Oud en Nieuw West-Frankenland is een oude polder ten westen van Schiedam. Dit land werd vanaf de 14e eeuw tegen de Vlaardingerdijk bedijkt. Op 24 juni 1495 schonken Maximiliaan en Philips aan Schiedam de jurisdictie over het Frankenland, dat de stad in erfpacht had gekregen in 1483. De oude polder is geheel bebouwd. Er verwijzen verschillende straatnamen naar de polder, zoals de Westfrankelandsestraat en de Westfrankelandsedijk.

De Sint-Liduinakerk was een rooms-katholieke parochiekerk aan de Nieuwe Haven in de Nederlandse stad Schiedam. De kerk heette oorspronkelijk O.L.V. Visitatiekerk, maar is beter bekend als de Frankelandsekerk, vanwege haar ligging in de wijk Frankeland. De kerk werd in 1859 in gebruik genomen. Oorspronkelijk was de kerk gewijd aan O.L.V. Visitatie, maar omdat zich hier de relieken van de in 1890 heilig verklaarde Liduina van Schiedam bevonden, en deze kerk zodoende het centrum werd van haar verering, werd de kerk in 1931 omgedoopt tot Sint Liduinakerk. In 1969 werd de parochie opgeheven en de kerk gesloopt. De relieken van Liduina en daarmee haar verering verhuisden naar de Singelkerk.

De Nieuwe Haven is een gracht met een lengte van ongeveer anderhalve kilometer en vormt de westelijke begrenzing van het stadscentrum van de Zuid-Hollandse plaats Schiedam. De Nieuwe Haven vormt de verbinding tussen de Vellevest en de Buitenhaven. Het noordelijke deel van de Nieuwe Haven is historisch bekend als Westvest. De straat aan de noordoostelijke oever heet eveneens Westvest; de straat aan de westoever heet Nieuwe Haven. Op 2 augustus 1346 verleende gravin Margaretha van Holland en Henegouwen Schiedam het recht om vesten om de stad aan te leggen. De Westvest werd rond 1350 gegraven en sloot ongeveer ter hoogte van de huidige Gerrit Verboonstraat aan op de Buitenhaven. In 1613/1614 werd de Nieuwe Haven gegraven met het tegenwoordige verloop, waarbij de Nieuwe Haven voorbij de Hoofdbrug uitmondt in de Buitenhaven. In 1621 werd het oude gedeelte van de Westvest tussen de Nieuwe Haven en de Hoofd- of Vrouwe- of Sint Christoffelspoort gedempt. Aan de Westvest staat sinds 1794 molen De Walvisch, die granen voor de jeneverproductie maalde. Over de Nieuwe Haven ligt een drietal bruggen: De Kippenbrug, een voetgangersbrug in het verlengde van de Branderssteeg De Oranjebrug, een hefbrug uit 1938 in het verlengde van de Oranjestraat De Hoofdbrug, een ophaalbrug uit 1957 tussen de Lange Nieuwstraat en de Hoofdstraat

Pakhuis De Nederlanden is een pakhuizencomplex dat onderdeel uitmaakt van het distilleerderij-handelsentrepot "De Nederlanden" in Schiedam. De pakhuizen werden gebouwd in 1851 in een utilitaire en eclectische stijl. De pakhuizen zijn opgetrokken op een U-vormige plattegrond, en bestaan uit een dubbele rij van vier pakhuizen van elk drie bouwlagen onder met pannen gedekte zadeldaken. Een smalle binnenstraat vormt de scheiding tussen de twee rijen. Aan de zijde van de Nieuwe Haven zijn de twee rijen pakhuizen met elkaar verbonden door een haaks gesitueerd pakhuis. Aan de zijde van de Lange Nieuwstraat bevindt zich een poortgebouw.

De Heilig Hart van Jezuskerk is een rooms-katholieke parochiekerk in de Nederlandse stad Schiedam. De kerk is ook bekend als de Gorzenkerk. De kerk is ontworpen door Han Groenewegen en werd gebouwd in 1925-'27. Ze heeft een paraboolvormige spits. In de kerk zijn apocalyptische muurschilderingen en voorstellingen rond het leven van Liduina van Schiedam te zien, die in de jaren 1930 werden geschilderd door Willem Adolfs.

De Plantage, een park in de Zuid-Hollandse plaats Schiedam, is gelegen tussen de Lange Nieuwstraat en de Tuinlaan. Het is aangelegd in 1767 door stadsarchitect Arij van Bol'es. Het gebied was destijds de groene zone aan de rand van Schiedam. In 1826 werd de Plantage opnieuw ingericht onder leiding van tuinarchitect Jan David Zocher. Omstreeks 1954 werd de Plantage heringericht door Jan Bijhouwer, die veel negentiende-eeuwse elementen verwijderde en desgevraagd een speelplek en een muziekpodium toevoegde. Bijhouwer werkte hierbij samen met het hoofd van de plantsoenendienst Schiedam, Jan Jacob Schipper. Van augustus 2011 tot april 2012 is het noordwestelijk deel van de Plantage opgeknapt. Door verwijderen van een doorsnijdende verbindingsweg is het bevrijdingsmonument van Jan van Luijn weer onderdeel van het park. Ook zijn een deel van de parkeerplaatsen en het uit de jaren 1950 daterende muziekpodium uit de Plantage verwijderd. Het park telt een groot aantal kunstuitingen.

Schiedam-West is een stadswijk ten westen van het centrum van de Nederlandse stad Schiedam. De wijk wordt begrensd door de Vlaardingerdijk en de begraafplaats Beukenhof in het noorden, de Poldervaart in het westen, de Westfrankelandsedijk in het zuiden en de Willem de Zwijgerlaan, de Schoolstraat en de Nieuwe Haven in het oosten. Centraal door de wijk loopt de Burgemeester Knappertlaan (bekend als BK-laan). De buurten ten noorden van de BK-laan zijn dichtbebouwd en hebben weinig groen, de buurten ten zuiden van de BK-laan zijn ruim van opzet. Hier zijn naast gesloten huizenblokken ook vrijstaande woningen te vinden. In deze buurt was tot eind 2008 het Vlietland-ziekenhuis gevestigd. Tussen de West Frankelandsedijk en de Nieuwe Maas waren voorheen de scheepswerven Wilton-Fijenoord en de Nieuwe Waterweg gevestigd. Het Volkspark langs de Westfrankelandsedijk vormde de buffer tussen woonwijken en industrie. Tegenwoordig is hier kleinschaliger industrie gevestigd.

De Sint Johannes de Doperkerk was een rooms-katholieke parochiekerk in Schiedam. De kerk is beter bekend als de Havenkerk. De Havenkerk werd in neoclassicistische stijl ontworpen door de Haagse architect Adrianus Tollus. Het is een driebeukige hallenkerk. De bouw startte in 1822 en in 1824 werd de kerk ingewijd. De voorgevel is in de dorische orde, met een hoog portiek dat wordt ondersteund door vier zuilen. Op het dak staat een houten toren. De zuilen en arcaden in de kerk zijn in de ionische orde. De Havenkerk beschikt over een orgel van Pieter Maarschalkerweerd uit 1875. De kerk werd in 1967 voor de rooms-katholieke eredienst gesloten. De parochie verhuisde naar een nieuw kerkgebouw in de wijk Nieuwland, dat in 2000 is afgebroken. Tussen 1976 en 2008 was de Havenkerk in gebruik bij de Stichting Johan Maasbach Wereldzending. In 2008 waren er plannen voor verkoop aan een projectontwikkelaar, die er een hotel en restaurant in wil vestigen. De kerk is in 2010 door de Stichting tot Restauratie en Instandhouding van de kerk aan de Lange Haven gekocht van de Johan Maasbach Wereldzending. In 2011/2012 is de kerk gerestaureerd, met name met betrekking tot het exterieur. Voor de kerk wordt een passende bestemming gezocht. De Havenkerk is een rijksmonument.