Schiegemaal

De Spuihaven is een haven in Schiedam. De haven is 400 meter lang, 20 meter breed en de diepte is NAP -4 meter. De invaart ligt bij kilometerraai 1007,3 aan de rechteroever van de Nieuwe Maas. Er staat een groen vast licht aan de westzijde van de invaart. Aan het eind van de haven bevindt zich een spuisluis in de Havendijk. Rond 1900 lag er een drijvend zwembad in de haven waarvan de bouw destijds ƒ 1400,- kostte. In 1909 werd het vervangen door een nieuw zwembad elders in Schiedam. Sinds 1958 is de haven in gebruik als jachthaven, er is een viertal watersportverenigingen gevestigd. Net ten oosten van de haven ligt het Park Maasboulevard met aan de boulevard een karakteristiek restaurant, dat deels over de rivier is gebouwd.

De Wilhelminahaven in de Nederlandse gemeente Schiedam is een haven die in de periode 1914-1921 werd aangelegd aan de noordelijke zijde van de Nieuwe Maas. De haven ligt ten westen van Vijfsluizen (Wiltonhaven), en ten oosten van de Spuihaven in Schiedam-Zuid.

De wijk Schiedam-Zuid is een wijk tussen het centrum van Schiedam en de Nieuwe Maas. Schiedam Zuid wordt in het noorden begrensd door de Oranjestraat en de Gerrit Verboonstraat, in het oosten door de Buitenhaven en de Voorhaven, in het zuiden door de Nieuwe Maas en in het westen door de Spuihaven, de Willem de Zwijgerlaan en de Schoolstraat. Schiedam-Zuid omvat een drietal buurten: De Gorzen, een volksbuurt uit het begin van de twintigste eeuw. In de Gorzen woonden voornamelijk arbeiders van de Schiedamse scheepswerven Wilton Fijenoord, de Nieuwe Waterweg en Gusto. Voetbaltrainer John de Wolf is afkomstig uit de Gorzen. De Plantage, tussen de Nieuwe Haven en de Buitenhaven. Centraal in deze buurt ligt het oudste stadspark van Nederland (met de naam Plantage), dat in 1767 werd aangelegd naar een ontwerp van de stadsarchitect Arij van Bol'es. In 1826 vond een herindeling plaats naar ontwerp van de bekende landschapsarchitect J.D. Zocher jr. Het Nassaukwartier, tussen de Westerhaven en Schiedam West. Ook deze buurt stamt uit het begin van de twintigste eeuw.

Het sportterrein aan de Frankelandsedijk is een voormalig sportterrein in de Nederlandse plaats Schiedam. Het sportterrein werd in het westen en zuiden begrensd door de Wilhelminahaven, in het noorden door het Volkspark en in het oosten door woonwijk De Gorzen.

Pakhuis De Nederlanden is een pakhuizencomplex dat onderdeel uitmaakt van het distilleerderij-handelsentrepot "De Nederlanden" in Schiedam. De pakhuizen werden gebouwd in 1851 in een utilitaire en eclectische stijl. De pakhuizen zijn opgetrokken op een U-vormige plattegrond, en bestaan uit een dubbele rij van vier pakhuizen van elk drie bouwlagen onder met pannen gedekte zadeldaken. Een smalle binnenstraat vormt de scheiding tussen de twee rijen. Aan de zijde van de Nieuwe Haven zijn de twee rijen pakhuizen met elkaar verbonden door een haaks gesitueerd pakhuis. Aan de zijde van de Lange Nieuwstraat bevindt zich een poortgebouw.

De Sint-Liduinakerk was een rooms-katholieke parochiekerk aan de Nieuwe Haven in de Nederlandse stad Schiedam. De kerk heette oorspronkelijk O.L.V. Visitatiekerk, maar is beter bekend als de Frankelandsekerk, vanwege haar ligging in de wijk Frankeland. De kerk werd in 1859 in gebruik genomen. Oorspronkelijk was de kerk gewijd aan O.L.V. Visitatie, maar omdat zich hier de relieken van de in 1890 heilig verklaarde Liduina van Schiedam bevonden, en deze kerk zodoende het centrum werd van haar verering, werd de kerk in 1931 omgedoopt tot Sint Liduinakerk. In 1969 werd de parochie opgeheven en de kerk gesloopt. De relieken van Liduina en daarmee haar verering verhuisden naar de Singelkerk.

De Heilig Hart van Jezuskerk is een rooms-katholieke parochiekerk in de Nederlandse stad Schiedam. De kerk is ook bekend als de Gorzenkerk. De kerk is ontworpen door Han Groenewegen en werd gebouwd in 1925-'27. Ze heeft een paraboolvormige spits. In de kerk zijn apocalyptische muurschilderingen en voorstellingen rond het leven van Liduina van Schiedam te zien, die in de jaren 1930 werden geschilderd door Willem Adolfs.

De Plantage, een park in de Zuid-Hollandse plaats Schiedam, is gelegen tussen de Lange Nieuwstraat en de Tuinlaan. Het is aangelegd in 1767 door stadsarchitect Arij van Bol'es. Het gebied was destijds de groene zone aan de rand van Schiedam. In 1826 werd de Plantage opnieuw ingericht onder leiding van tuinarchitect Jan David Zocher. Omstreeks 1954 werd de Plantage heringericht door Jan Bijhouwer, die veel negentiende-eeuwse elementen verwijderde en desgevraagd een speelplek en een muziekpodium toevoegde. Bijhouwer werkte hierbij samen met het hoofd van de plantsoenendienst Schiedam, Jan Jacob Schipper. Van augustus 2011 tot april 2012 is het noordwestelijk deel van de Plantage opgeknapt. Door verwijderen van een doorsnijdende verbindingsweg is het bevrijdingsmonument van Jan van Luijn weer onderdeel van het park. Ook zijn een deel van de parkeerplaatsen en het uit de jaren 1950 daterende muziekpodium uit de Plantage verwijderd. Het park telt een groot aantal kunstuitingen.

De Nieuwe Haven is een gracht met een lengte van ongeveer anderhalve kilometer en vormt de westelijke begrenzing van het stadscentrum van de Zuid-Hollandse plaats Schiedam. De Nieuwe Haven vormt de verbinding tussen de Vellevest en de Buitenhaven. Het noordelijke deel van de Nieuwe Haven is historisch bekend als Westvest. De straat aan de noordoostelijke oever heet eveneens Westvest; de straat aan de westoever heet Nieuwe Haven. Op 2 augustus 1346 verleende gravin Margaretha van Holland en Henegouwen Schiedam het recht om vesten om de stad aan te leggen. De Westvest werd rond 1350 gegraven en sloot ongeveer ter hoogte van de huidige Gerrit Verboonstraat aan op de Buitenhaven. In 1613/1614 werd de Nieuwe Haven gegraven met het tegenwoordige verloop, waarbij de Nieuwe Haven voorbij de Hoofdbrug uitmondt in de Buitenhaven. In 1621 werd het oude gedeelte van de Westvest tussen de Nieuwe Haven en de Hoofd- of Vrouwe- of Sint Christoffelspoort gedempt. Aan de Westvest staat sinds 1794 molen De Walvisch, die granen voor de jeneverproductie maalde. Over de Nieuwe Haven ligt een drietal bruggen: De Kippenbrug, een voetgangersbrug in het verlengde van de Branderssteeg De Oranjebrug, een hefbrug uit 1938 in het verlengde van de Oranjestraat De Hoofdbrug, een ophaalbrug uit 1957 tussen de Lange Nieuwstraat en de Hoofdstraat

Het gebouw van de HAV Bank aan de Gerrit Verboonstraat in Schiedam werd in 1933-1935 in opdracht van de Hollandse Algemeene Verzekeringsbank ontworpen door architect Willem Marinus Dudok. Deze bank was in 1903 opgericht. Het gebouw van de HAV Bank is ontworpen in een zakelijk expressionistische stijl. In 1953 werd het gebouw in dezelfde stijl uitgebreid, eveneens naar een ontwerp van Dudok. In 1970 ging de verzekeringsportefeuille van de HAV Bank over naar de N.V. Verzekering Maatschappij Holland, die in 1985 haar naam wijzigde in AMEV Schadeverzekering. In 1996-1997 werd het gebouw van de HAV Bank verbouwd tot appartementencomplex.

Oud en Nieuw West-Frankenland is een oude polder ten westen van Schiedam. Dit land werd vanaf de 14e eeuw tegen de Vlaardingerdijk bedijkt. Op 24 juni 1495 schonken Maximiliaan en Philips aan Schiedam de jurisdictie over het Frankenland, dat de stad in erfpacht had gekregen in 1483. De oude polder is geheel bebouwd. Er verwijzen verschillende straatnamen naar de polder, zoals de Westfrankelandsestraat en de Westfrankelandsedijk.

De Noletmolen (ook wel De Nolet genoemd) aan de Hoofdstraat in de Nederlandse stad Schiedam is de hoogste molen ter wereld (42,5 meter, inclusief de aerodynamische wieken 55 meter) en daarmee de hoogste van de zeven Schiedamse molens. De molen is in 2005 gebouwd in opdracht van de Nolet jeneverstokerij. Hij is bedoeld als representatieve blikvanger waarin klanten ontvangen kunnen worden. Er wordt niet, zoals vroeger in de meeste Schiedamse molens het geval was, mout gemalen. De in de wind draaiende wieken wekken elektriciteit op ten behoeve van de distilleerderij. Het bouwwerk werd in mei 2006 in gebruik genomen. De molen ziet eruit als een traditionele stellingmolen met Dekkerwieken, maar de wieken zijn voorzien van een speciaal ontwikkeld stroomlijnsysteem, aangepast aan de ongewone functie. De molen werkt automatisch, de aanwezigheid van een molenaar is niet noodzakelijk. De stelling rond de molen, 25 meter boven de grond, hoeft niet betreden te worden en is hoofdzakelijk geplaatst om de molen er als een klassieke stellingmolen te doen uitzien. Ook de staart is niet functioneel: de molen is zo ingericht dat het kruien volautomatisch van binnenuit gebeurt.