Schiedam-West

Troelstralaan is een metrostation in Schiedam, gelegen aan metrolijn C. Het station werd geopend op 4 november 2002, als onderdeel van een grote uitbreiding van het Rotterdamse metronet, de Beneluxlijn. Het metrostation is genoemd naar de P.J. Troelstralaan. De ligging van station Troelstralaan maakte een aangepast ontwerp noodzakelijk. Aan de oostzijde van het station komt de metro bovengronds, het uiteinde van het perron ligt nog net in de tunnel. Het station bevindt zich verder, voorzien van een overkapping, enkele meters onder het straatniveau. Direct ten westen van het station gaan de sporen het talud van de Vlaardingerdijk in, die voor de metrolijn een soort "bovengrondse tunnel" vormt. Het eilandperron van het metrostation is te bereiken door toegangen aan beide uiteinden en via de stationshal aan de Troelstralaan. Tussen april 2017 en de opening van de Hoekse Lijn (30 september 2019) werd station Troelstralaan tijdelijk in de spits ook bediend door metrolijn A (behalve tijdens schoolvakanties). Dit had te maken met de ombouw van de Hoekse Lijn en het feit dat er vanaf station Vijfsluizen pendelbussen richting Vlaardingen reden.

Oud en Nieuw West-Frankenland is een oude polder ten westen van Schiedam. Dit land werd vanaf de 14e eeuw tegen de Vlaardingerdijk bedijkt. Op 24 juni 1495 schonken Maximiliaan en Philips aan Schiedam de jurisdictie over het Frankenland, dat de stad in erfpacht had gekregen in 1483. De oude polder is geheel bebouwd. Er verwijzen verschillende straatnamen naar de polder, zoals de Westfrankelandsestraat en de Westfrankelandsedijk.

De Drie Koornbloemen uit 1770 is de oudste nog bestaande molen in Schiedam en is eigendom van 18 branders. Het is de enige molen met een aan de molen verbonden molenaarshuis (vermoedelijk uit 1832). In het begin van de 19e eeuw werd de molen gebruikt voor het zagen van mahoniehout en enkele jaren later als een pelmolen voor rijst. Toen in 1857 de maalbelasting werd opgeheven, besloot eigenaar Kouwenhoven om opnieuw voor de bakkers te gaan malen. Latere generaties Kouwenhoven begonnen met het malen van erwten, maïs en bonen voor de verwerking tot veevoeder. In 1938 kocht J. R. Sjoer de molen en knapte deze op om voor zijn steen- en tegelbedrijf (met een kogelmolen, een trommel met daarin stalen ballen die de stenen verpulveren) stenen tot gruis te vermalen. In de jaren ’50 was er opnieuw een veevoeder- en graanbedrijf in de molen gevestigd. In 1976 kocht de gemeente Schiedam de molen en later werden molen en molenaarshuis geheel gerestaureerd. Om de molen voor de toekomst te bewaren wordt in 2007 de houten inrichting gerepareerd en herbouwd. Stichting De Schiedamse Molens is van plan om het vroegere pelwerk weer in de molen aan te brengen.

De Vlaardingse Poort of Vlaerdingsche Poort was een stadspoort in Schiedam. Het poortgebouw was gesitueerd ter hoogte van de huidige "Vlaardingerstraat" en "Westvest" aan de westkant van de vesting. De poort dankt haar naam aan het feit dat hier de hoofdweg naar Vlaardingen liep, daarbij werd de stenenweg (de doorgaande weg vanuit de poort) in de 16e eeuw de "Vlaardingsedyck" genoemd en in de 18e eeuw de "Vlaardingerstraat". Sinds de stenen ommuring en vestingwerken van 1578-1580 was de poort, samen met de "Kethel poort", "Overschiesche poort" en de "Rotterdamsche poort" een van de vier hoofdpoorten van Schiedam. Cornelis van Crabbendam geb. 16-11-1661 ( Schiedams geslacht Krabbendam) werkte als poorter op De Vlaerdingse Poort en overleed 01-08-1722. Zijn vrouw Judict Dirks van Canterbergh die zijn taak als poorter had overgenomen, overleed op 13-11-1730 nadat zij de sleutel van de poort had opgehaald en verdronk nadat zij in het water was gevallen. De plaats waar de Vlaerdingse Poort was gevestigd is thans de Kethelbrug ter hoogte van de Damlaan en Westvest.

De Walvisch is een stellingmolen in Schiedam. De molen aan de Westvest werd gebouwd in 1794 en de eerstesteenlegger was A. Nolet. (De familie Nolet is nog steeds bekend in Schiedam om haar jenever en de hoogste stenen molen De Nolet.) De molen is benaamd naar de Groenlandse walvisvaart die aan het eind van de 18e eeuw een bloeiperiode kende. De Walvisch werd gepacht door 26 stokers. Hij maalde granen voor de jenever. Rond 1900 verloor de molen tijdens een storm een stuk binnenroede; acht maanden heeft het geduurd voor hij weer 4 wieken had. In 1928 werd hij verkocht aan de toen nog jonge vereniging De Hollandsche Molen uit Amsterdam. In december 1938 was er brand in De Walvisch. Na de brand ging de molen weer malen. De Walvisch maalde een tijdje zelfs magnesium; dit levert een medicijn en zuiver koolzuurgas op, dat werd verkocht aan de priklimonadefabriekjes die Schiedam in die jaren kende. In de jaren ’50 ging molenaarsfamilie Kluit er een molenaarsbedrijf in beginnen. Bijzonder was dat zij ook in de molen woonden. Kluit kwam van molen De Noord in Rotterdam die op het Oostplein stond en in 1954 was afgebrand. In het begin van de jaren ’70 moest de balie worden gerestaureerd en de buitenkant van de wieken en een geheel nieuwe kap werd geplaatst. Na onderzoek in 1982 was een nieuw bovenwiel nodig en geplaatst. - Ze gingen in De Walvisch kant en klare broodbakpakketten produceren. Tot 14-02-1996 was dat bedrijf in De Walvisch, want op die dag brandde hij door kortsluiting af. Alleen de romp bleef staan. Dankzij vele acties van Schiedamse bedrijven, instellingen en burgers was de restauratie van De Walvisch mogelijk gemaakt. In 1999 was De Walvisch weer draaivaardig en 2002 weer maalvaardig. De molen heeft drie maalkoppels, die voorzien zijn van een pennetjeswerk. Sinds 2002 is in de molen een molenwinkel gevestigd. De Vereniging De Hollandsche Molen heeft de molen overgedragen aan Stichting De Schiedamse Molens. Deze stichting begon in 2017 met een grote verbouwing, waarna in februari 2018 De Walvisch de functie van museummolen kreeg, in plaats van molen De Nieuwe Palmboom.

Het sportterrein aan de Damlaan is een voormalig sportterrein in de Nederlandse plaats Schiedam. Het sportterrein werd in het noorden en westen, bij aanleg, begrensd door weilanden. Naarmate de jaren vorderde werd het sportpark aan de noord- en westzijde omgeven door woonwijken. Aan de oostzijde grensde het terrein aan de Noordvestgracht en in het zuiden aan de 'Damlaan'. Het sportpark werd gebruikt door cricket- en voetbalclub Hermes DVS en voorloper 'Hermes'. In 1957 werd het sportterrein ingeruild voor het nieuw aangelegde Harga, enkel het eerste team bleef tot 1960 gebruik maken van het terrein. In 1960 maakte ook zij de overstap naar Harga, waarna de overgebleven velden en tribunes werden gesloopt en ruimte werd gemaakt voor woningbouw.

De wijk Nieuwland is de eerste naoorlogse wijk van Schiedam. Nieuwland wordt begrensd door de Poldervaart in het westen, de metrolijn Hoekse Lijn tussen Schiedam en Hoek van Holland in het noorden, de Schiedamse Schie in het oosten en de Noordvest, de Vlaardingerdijk, de Simon Rijnbendestraat (gedeeltelijk) en het Simon Rijnbendepad in het zuiden.

De Zaalkerk in Schiedam is een kerkgebouw dat werd gebouwd voor de plaatselijke afdeling van de Nederlandse Protestantenbond. De kerk werd ontworpen door architect Henri Evers en is ingewijd op 26 december 1909. De kerk met bijgebouw is ontworpen op een terrein op de hoek van de Westvest en de Walvischsteeg. In 1930 is de Walvisschsteeg hernoemd tot Walvisstraat. Het gebouw heeft zo'n 500 zitplaatsen, waarvan ± 90 op een gaanderij tegenover de kanselnis. Muren en pijlers zijn als kokers gebouwd en oorspronkelijk voor centrale verwarming benut. Deze constructie functioneerde weliswaar redelijk, maar het systeem (hete lucht vanuit blaaskasten achter in de kerk) bleek achteraf desastreus voor alle houten onderdelen en in het bijzonder het orgel. Bij het ontwerp is rekening gehouden met de breedte van de Walvischsteeg en met de wind, die niet uit de wieken van de molen verderop mag verdwijnen. Er is de laatste jaren groot onderhoud gepleegd aan de kerk. Zo zijn de vloer, de glas-in-loodramen, de kap en de banken gerestaureerd. Ook de oude koperen plaatsnaambordjes zijn zo veel als mogelijk was teruggebracht. In 2008 is er groot onderhoud uitgevoerd aan het orgel. In de zomer van 2010 zijn naast een nieuwe installatie die verwarming, koeling en luchtvochtigheid reguleert, ook nieuwe en meer toiletten gemaakt, twee nieuwe keukens, een vleugelkelder met een gecontroleerd klimaat, een nieuwe garderobe-annex-koffiehoek gebouwd en is het interieur van het bijgebouw geheel vernieuwd. Het gebouw is in 1909 door aannemer I.J. Kanters te Rotterdam aangenomen voor f 30.300.

De Korte Haven is een gracht met een lengte van ongeveer 400 meter in het westen van het centrum van de Zuid-Hollandse plaats Schiedam. De Korte Haven werd in 1577 gegraven en vormt de verbinding tussen de Nieuwe Haven (Westvest) in het westen en de Lange Haven in het oosten. Aan de westzijde stond de Vlaardinger poort, die in 1862 werd gesloopt.

't Huis te Poort is een gebouwencomplex aan de Dam te Schiedam. Het bestaat uit een zaalkerk en een pastorie van de Oudkatholieke Kerk. De kerk is gewijd aan de heilige Johannes de Doper en sinds een parochiefusie in 1990 ook aan Maria Magdalena en Laurentius.

Lange Haven 141 is een Nederlands koopmanshuis in de gemeente Schiedam en heeft de beschermde status van rijksmonument (33208). Het hoge koopmanshuis met rijk geprofileerde kroonlijst en hardstenen vensterdorpels staat op de hoek van de Lange Haven met de Korte Haven. Het pand heeft een curieuze winkelpui en binnenpui. Ervoor staat nog één stoeppaal. De gevel is in het 4e kwart van de 18e eeuw gebouwd, terwijl het pand zelf mogelijk van oudere datum is. Het huidige systeem van huisnummering is pas aan het einde van de 19e eeuw ingevoerd. In de periode daarvoor is het pand aangeduid met Lange Haven, wijk A, nr. 150.

De Lange Haven is een haven met een lengte van ongeveer 550 meter in het centrum van de Zuid-Hollandse plaats Schiedam. De Lange Haven vormt de verbinding tussen de Schiedamse Schie ter hoogte van de Beursbrug en de Buitenhaven ter hoogte van de Koemarktbrug. Halverwege de Lange Haven ligt de Appelmarktbrug, een gietijzeren ophaalbrug die gebouwd is rond 1860. Wanneer een boot door de haven vaart, wordt deze brug door twee brugwachters met de hand omhoog getrokken. Aan het einde van de Lange Haven ligt de Koemarktbrug. Tussen de Appelmarktbrug en de Koemarktbrug ligt de Taanbrug. Deze is, in 2017, in dezelfde stijl gebouwd als de Appelmarktbrug. Langs de Lange Haven staan enkele tientallen rijksmonumenten waaronder: de Korenbeurs het Jenevermuseum (Schiedam) de Sint-Jan-de-Doperkerk of Havenkerk Gatenburgh, het patriciërshuis aan de Lange Haven 107 Het koopmanshuis aan de Lange Haven 141 Het Huis Nolet Langs de walkanten van de Lange Haven staat een reeks decoratieve ijzeren gaslantaarns, tegenwoordig ingericht voor natriumlicht, die eveneens als 'rijksmonument' gelden. In het water liggen een aantal woonschepen waarvan een aantal eveneens de status Rijksmonument is toebedeeld.