De Volksvriend (Gemert)

De Ruyter was een molen in Gemert. In het najaar van 1863 diende de uit Nistelrode afkomstige molenaar Johannes de Kinderen een verzoek in bij het college van Burgemeester en Wethouders van Gemert om aan de Oudestraat in Gemert een korenwindmolen te mogen oprichten. In mei 1864 gingen Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant er officieel mee akkoord. Uit het feit dat J. de Kinderen in het patentregister van de gemeente Gemert van het jaar 1865/1866 was ingeschreven als korenmolenaar op een windmolen, blijkt dat de molen er weldra gekomen is. Uit overlevering is in Gemert bekend dat de huidige "Volksvriend" een voorloper heeft gehad en dat dit een achtkante stellingmolen uit de Zaanstreek moet zijn geweest. In een topgevel van het huis van molenaar Van Roij zit een gevelsteen, waarop een man te paard is afgebeeld met de vermelding "De Ruyter" en het jaartal 1670. De gevelsteen zou met de molen deze kant opgekomen zijn. Welke molen het oorspronkelijk geweest is, is onbekend: De Ruiter in Zaandam-West zou kunnen, maar daar klopt het bouwjaar niet; De Ruyter in Amsterdam zou beter passen. Het is onbekend of en hoelang Johannes de Kinderen molenaar is geweest. Begin tachtiger jaren was een zekere Willem van den Boomen mulder en eigenaar. In 1884 nam hij een stoommaalderij in gebruik bij de molen. Het einde van de molen stond als volgt in de krant De Zuidwillemsvaart van 1 december 1887: Gemert: Gisterenmorgen 4 uur brandde alhier de wind-, graan-, en schorsmolen van den molenaar W. Van den Boomen op de Oude Straat tot de grond toe af. Niets werd gered. Naar men verneemt is de molen verzekerd, de inboedel echter niet, waaronder meer dan 100 mud rogge, als mede de molenaarskar met paardentuig enz. Oorzaak onbekend. Op 8 mei 1888 kreeg molenaar Van den Boomen vergunning voor de oprichting van een nieuwe molen. Deze staat nu bekend als De Volksvriend.

De Oude Bakelsedijk maakt deel uit van de verbinding tussen Bakel, De Mortel, Eindhoven, Helmond, Nijmegen, Oploo en Gemert. De historische handelsroute tussen de bovenvernoemde dorpen en steden werd gebruikt voor het vervoeren van goederen en personen. Goederen waren onder andere turf, dat werd gebruikt als brandstof, stalstrooisel en meststof, en agrarische producten.

Ren is een buurtschap in de gemeente Gemert-Bakel in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het ligt even ten zuidwesten van het dorp De Mortel.

De Sint-Antonius Abtkerk is een kerkgebouw in De Mortel in de gemeente Gemert-Bakel in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. De kerk staat aan de Sint Antoniusstraat 32. Op ongeveer 40 meter ten zuiden van de kerk staat er een Heilig Hartbeeld en ligt de begraafplaats. De kerk is gewijd aan Antonius van Egypte.

De Mortel is een kerkdorp van de gemeente Gemert-Bakel in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Op 1 januari 2023 telde het dorp 1.695 inwoners. Zoals in veel Brabantse dorpen is in De Mortel de uit 1904 daterende kerk beeldbepalend. Langs de doorgaande weg staat een beeld met de Mortelse varkenshouder, "De Berenleider". Dit beeld is een van de vele creaties van de Gemertse kunstenaar Toon Grassens. De bebouwde kom wordt aangekondigd met een bord waarop de spreuk 'De Mortel een (h)echt dorp'. Veel activiteiten vinden plaats op de dorpsweide met daarop een achthoekige kiosk. De Mortel wordt omgeven door een agrarisch cultuurlandschap met bossen, akkers en beekdalen. Er zijn talrijke fiets- en wandelpaden. Het 'Mortels ommetje' is een fietsroute door het dorp en het buitengebied. In de bossen van De Mortel aan de Hemelsbleekweg staat een 128 meter hoge toren van KPN.

VV MVC (voluit: Voetbalvereniging Mortelse Voetbal Club) is een amateurvoetbalvereniging uit De Mortel, Noord-Brabant, Nederland.

De Mediatoren (bijnaam: De Wortel van De Mortel) is een zendtoren van Alticom (voorheen KPN) aan de Hemelsbleekweg 15 in De Mortel in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. De toren is 127,7 meter hoog. De toren is van hetzelfde type als die in Ittervoort.

Grotel is een buurtschap in de gemeente Gemert-Bakel in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het ligt 2 kilometer ten zuidwesten van het dorp De Mortel en tussen de buurtschappen Tereyken en Speurgt. Grotel is ook een straatnaam in deze buurtschap.

Biezen en Milschot is een beheersobject van het Staatsbosbeheer dat op zich deels bevindt in de gemeente Laarbeek en deels in Gemert-Bakel in het oosten van de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het beslaat ongeveer 300 ha. Het bestaat uit meerdere, sterk verschillende en afzonderlijk gelegen complexen. In het kader van de realisatie van de Ecologische Hoofdstructuur tracht de overheid deze gebieden onderling te verbinden. Tot het object horen ook nog enkele apart gelegen landschapselementen en botanisch rijke schraalgraslandjes waar onder meer de Vleeskleurige orchis groeit. Het hele gebied watert (deels via de Esperloop) af naar de Snelle Loop, die voorbij Gemert uitkomt op de rivier de Aa.

Het Missieklooster Heilig Bloed is een klooster van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed dat zich bevindt aan de Kloosterdreef te Aarle-Rixtel. Deze congregatie, de Missiezusters van het Kostbaar Bloed, werd in 1885 in Mariannhill, bij Durban in Zuid-Afrika, gesticht door de trappist Franz Pfanner. In 1889 werd begonnen met een opleidingsklooster in het Duitse Kirchherten, maar de Kulturkampf noopte de zusters tot vertrek uit Duitsland. Ze verhuisden daarom naar een klooster in Helden-Panningen, het klooster Sint-Joseph, wat in 1901 definitief werd betrokken. Dit klooster werd snel te klein en er werd een stuk grond met boerderij in Aarle-Rixtel aangekocht, waarop een groot klooster verrees, met bijbehorende boerderij. De langgevelboerderij is dus ouder en dateert uit ongeveer 1845. Op 15 juli 1903 trokken 74 zusters in het nieuwe klooster, en op 6 oktober 1906 werd dit tevens het nieuwe moederhuis van de congregatie. Tot die tijd was dat in Mariannhill in Zuid-Afrika. In 1910 werd een noviciaatsvleugel aangebouwd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden zieke Belgische vluchtelingen verpleegd. In 1938 werd opnieuw een vleugel, de Theresiavleugel, aangebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende het klooster opnieuw tot toevluchtsoord, nu van evacué's uit Aarle-Rixtel. Vervolgens namen geallieerde soldaten hun intrek. In de jaren 60 van de 20e eeuw werd de kapel gerenoveerd en werden glas-in-loodramen van zuster Hadwig Münz aangebracht. Geleidelijk aan werd het klooster een toevluchtsoord voor terugkerende missionarissen. Het is echter net als vroeger ook opleidingshuis voor vrouwen die zuster willen worden. Het generalaat van het klooster verhuisde in 1967 naar Mönchengladbach en in 1970 naar Rome. Sinds 2008 is er in de langgevelboerderij van het klooster een restaurant gevestigd. Er is in het klooster ook een gastenverblijf voor bezinningsweekenden en dergelijke. Hoewel de voertaal in het klooster lange tijd vrjwel alleen Duits was, is het sinds 2003 meertalig. De taal in de gebedstijden is afwisselend Nederlands en Duits. Er zijn ook vele zusters die de Nederlandse (en Portugese) taal beheersen, evenals bijvoorbeeld Engels en Swahili. De kloostertuin is sinds 2011 gedeeltelijk opengesteld voor bezoekers. Het is mogelijk om naar de Lourdesgrot met de daarin aanwezige H. Hart-gebedsruimte te wandelen en daar een kaarsje op te steken. De Lourdesgrot is gebouwd in 1907 en gerestaureerd in 2011.

Kivitsbraak is een buurtschap in de gemeente Gemert-Bakel in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het ligt ten zuiden van het dorp De Mortel, ten noorden van het dorp Bakel en tussen de buurtschappen Hoogen-Aarle en Neerstraat. Kivitsbraak is ook een straatnaam in deze buurtschap.

Hoogen-Aarle is een buurtschap in de gemeente Gemert-Bakel in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het ligt even ten zuiden van het dorp De Mortel, dicht bij de buurtschap Kivitsbraak.