Hollandsche Manege

Het Toegangshek Vondelpark (Vondelstraat 164) is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het Vondelpark kent diverse ingangen. Deze zijn aangebracht in de loop der jaren. Van alle toegangen zijn er zes tot rijksmonument verklaard, waarbij de toegang aan de Stadhouderskade een aparte status kreeg. De andere vijf, aan de P.C. Hooftstraat, Roemer Visscherstraat, Vondelstraat nummer 120), Vondelstraat tegenover nummer 164 en Koninginneweg zijn samen onder een monument zijn begrepen. Het hekwerk Vondelstraat tegenover 164 (tussen huisnummer 87 en 89) is het kleinste van de vijf; het is alleen bestemd voor voetgangers, daar waar de andere hekwerken ook geschikt zijn voor fietsers en nooddiensten. De hekwerken bestaan volgens het monumentenregister uit ijzeren hekpijlers, die van het ijzeren basement gedecoreerd en gecanneleerd zijn. De pijlers zijn afgewerkt met leeuwenkoppen, acanthusmotieven, en puntvormige bekroningen. Deze pijlers zijn dragers van openslaande hekwerken, die eenzelfde mate van decoratie hebben. Ze zijn in 1996 tot monument verklaard vanwege hun typologische waarde en hun belang binnen nog gave onderdelen van het park.

Het Podium voor tijdelijke kunst is een artistiek kunstwerk in het Vondelpark, Amsterdam-Zuid. Het ligt nabij de toegang Vondelstraat tegenover 164. Het podium in de vorm van een grote hardstenen schijf werd in 2011 geplaatst naar een ontwerp van landschapsarchitecten Quirijn Verhoog en Arno Heemskerk. Zij waren rond 2007 verantwoordelijk voor een flinke opknapbeurt van de Slurf; het deel van het Vondelpark tussen Stadhouderskade en de Vondelbrug. Zij wilden met die schijf plaats geven aan spontane optredens door bezoekers van het park. In de rand is de tekst U, NU uitgespaard; het kortste gedicht van Joost van den Vondel, naamgever van het park.

Aan de Overtoom in Amsterdam-West staat een titelloos artistiek kunstwerk. Rond 1980 werd de Hollandsche Manege aan de Vondelstraat 140 te Amsterdam gerestaureerd. Deze manege had een achtergevel die aansloot op de bebouwing aan de Overtoom. Dat gebouw bood onderdak aan een handelaar in old-timers van de merken Studebaker en Hillman. In de tijd van die restauratie verdween ter plaatse aan de Overtoom een aantal gebouwen om plaats te maken voor nieuwbouw. Op de plaats van de autohandel verscheen een open ruimte die tijdens de bouwwerkzaamheden plaats bood aan een romneyloods voor bouwmaterialen. Toen restauratie en nieuwbouw op hun eind liepen bleef de open ruimte achter. Deze werd opgevuld met een betonplastiek van kunstenaar Frans Hage. Hage (1952-04-27) kwam met een aantal betonnen kolommen, die geplaatst werden in idem blokken. Deze blokken lijken de kolommen te ondersteunen, maar kunnen tevens dienen tot zitelementen (toegepaste kunst). De kolommen zelf zijn versierd met abstracte mozaïekjes. Het kunstwerk werd rond 1982 neergezet. Andere beelden in de openbare ruimte van Hage zijn te bekijken in Rotterdam en een vijftal in en rondom Hoorn (zie Lijst van beelden in Hoorn)

Pater van Kilsdonkbrug (brug 450) is een vaste boogbrug in Amsterdam-Zuid, Vondelpark. In de volksmond werd zij aangeduid als Iepenbrug. De brug ligt nabij de ingang van de Vondelstraat op de route naar het Blauwe Theehuis. De vrij steile voetgangersbrug met natuurstenen treden in de aanloop is gelegen in het Vondelpark en overspant een binnenwater. De brug kent een geheel gietijzeren constructie, inclusief fundering, balustrades en balusters. Alleen het "wegdek" is van hout. Het bouwwerk stamt uit 1889 en is gebouwd naar een ontwerp van Christiaan Posthumus Meyjes sr.. De brug is gefabriceerd door de firma G.J. Wispelwey & Co. uit Zwolle. De brug is sinds 1996 een rijksmonument. In 2016 schrapte de gemeente Amsterdam bijna alle officieuze tenaamstelling van bruggen, zo ook van deze. In april 2017 werd voorgesteld en in juli besloten de brug te vernoemen naar pater Jan van Kilsdonk, de gemeente wilde al een tijd lang een brug vernoemen naar deze markante persoon.

De Vondelkerk is een kerkgebouw in de Vondelstraat in Amsterdam-West. Van 1880 tot 1977 was zij in gebruik als kerk van het Allerheiligst Hart van Jezus voor de gelijknamige rooms-katholieke parochie. Tegenwoordig is de middenruimte onder andere in gebruik als concertzaal en zijn ruimtes eromheen verhuurd als kantoorruimte.

Eerste Helmersstraat 115-119 te Amsterdam betreft een drietal portiekwoningen aan de Eerste Helmersstraat te Amsterdam Oud-West. Bij de bebouwing van de straat werd er portiekwoning na portiekwoning gebouwd. Af en toe werd dit afgewisseld door een blokje van een aantal portiekwoningen, zoals bijvoorbeeld op Eerste Helmersstraat 69-83. Een combinatie van die twee bouwvormen is te vinden op Eerste Helmersstraat 115-119. Het drietal panden is ontworpen en/of gebouwd door Louis Beirer, aannemer en architect in één, hetgeen een gebruikelijke combinatie was. De panden hebben een gelijke constructie tot aan de daklijst. Die gelijkenis is terug te vinden in de ontlastingsbogen bij portiek en ramen. Boven de daklijst treedt een aanmerkelijk verschil op. Huisnummers 115 en 117 hebben voor het puntdak een houten topgevel, huisnummer 119 heeft een stenen trapgevel. De topgevel en bijbehorende verdiepingen van de nummers 115 en 117 verschillen daarbij van uitvoeringen. Onder ontlastingsbogen van die nummers zijn allerlei mozaïekwerkjes te zien, huisnummer 119 ontbeert dat. Boven de drie portieken zijn eveneens werkjes te zien, maar deze zijn bijna vergaan. Op 119 is nog te lezen “Slamat” (een gelukswens of berg in Indonesië), wellicht een verwijzing naar de bewoners. Scheidingen tussen de gebouwen zijn zichtbaar gemaakt via geglazuurde groene bakstenen. Portieken 115 en 119 hebben nog enkele abstracte tegeltableaus. In april 2009 werd het complex tot gemeentelijk monument verklaard. De eerste eeuw (1893-1983) was het onrustig voor de deur; er was daar de ingang (poortgebouw) van het Wilhelmina Gasthuis.

Het Toegangshek Vondelpark (Vondelstraat 120) is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het Vondelpark kent diverse ingangen. Deze zijn aangebracht in de loop der jaren. Van alle toegangen zijn er zes tot rijksmonument verklaard, waarbij de toegang aan de Stadhouderskade een aparte status kreeg. De andere vijf, aan de P.C. Hooftstraat, Roemer Visscherstraat, Vondelstraat (nabij nummer 120), Vondelstraat bij nummer 164 en Koninginneweg zijn samen onder een monument zijn begrepen. Het hekwerk Vondelstraat nabij nummer 120 bevindt zich nabij de Vondelkerk, eveneens een rijksmonument. De hekwerken bestaan volgens het monumentenregister uit ijzeren hekpijlers, die van het ijzeren basement gedecoreerd en gecanneleerd zijn. De pijlers zijn afgewerkt met leeuwenkoppen, acanthusmotieven, en puntvormige bekroningen. Deze pijlers zijn dragers van openslaande hekwerken, die eenzelfde mate van decoratie hebben. Ze zijn in 1996 tot monument verklaard vanwege hun typologische waarde en hun belang binnen nog gave onderdelen van het park.

Overtoom 197-205, Amsterdam is een gebouwencomplex aan de Overtoom in Amsterdam-West.

Het Vondelmonument, ook bekend als Vondelbeeld, is een groot standbeeld voor de 17e-eeuwse Nederlandse dichter en toneelschrijver Joost van den Vondel in het Vondelpark te Amsterdam. Het beeld werd op 18 oktober 1867 onthuld, waarna het park zelf Vondel(s)park genoemd werd, wat in 1880 de officiële naam werd.

De Muziektent Vondelpark is een gebouwtje in Amsterdam-Zuid. Het gebouwtje werd op 1 november 1996 opgenomen in het monumentenregister als apart benoemd onderdeel in het rijksmonument Vondelpark. Het is ontworpen door Jan David Zocher en Louis Paul Zocher en werd rond 1873 gebouwd op een rond eiland in een van de vijvers van genoemd park, dat toen nog de naam droeg van Rij- en Wandelpark Amsterdam. Verbinding met de vaste wal wordt verzorgd door brug 451, die eerst van hout was, maar begin 20e eeuw vervangen werd door een ijzeren. Het gebouw kent een tienhoekige plattegrond en heeft een skelet van gietijzer dat rust op een bakstenen ondergrond. Voordat men de “tent” kan betreden moet men eerst een negen treden tellende trap op van natuursteen. Vanaf het basement steken tien kolommen op, die bewerkt zijn en voorzien van canellures. Deze kommen dragen het stervormige dak. Het geheel is afgewerkt met een uivormige bekroning op het dak en daaronder ajourwerk. Het werd tot rijksmonument verklaard vanwege onder meer het gebruik (typologie) en als oorspronkelijk onderdeel van het park.

Brug 451 is een vaste brug met een lengte van ongeveer 10 meter in het Amsterdamse Vondelpark. Het Vondelpark kent een verscheidenheid aan bruggen, van de grote en brede brug 454 (Willemsbrug) tot de sierlijke brug 450 van gietijzer. Verreweg de eenvoudigste brug is brug 451. Het is een voetbrug die alleen maar dient tot aan- en afvoer van de gebruikers van de muziekkoepel in het Vondelpark, maar die koepel is dan wel weer een rijksmonument. Brug 451 bestaat uit stalen liggers met daarop planken, afgeschermd door eenvoudige balustrades. Aan de walkant is ze afsluitbaar middels een ijzeren hekwerk. Dit is echter een 'nieuwe' versie van de brug. Bij de ingebruikname van de muziektent lag er een brug die paste bij de stijl van de muziektent zelf en dus wellicht afkomstig is van de architect Louis Paul Zocher.

't Blauwe Theehuis is een modernistisch paviljoen in het Vondelpark in Amsterdam. Het gebouw stamt uit de jaren dertig en was oorspronkelijk een theehuis. Daarna werd het in gebruik genomen als café en restaurant, omgeven door een groot terras. Het Blauwe Theehuis werd in die periode ook gebruikt voor theatervoorstellingen, festivals, huwelijken en andere evenementen. Sinds 2018 is het Blauwe Theehuis in gebruik als tweede proeflokaal van Brouwerij ’t IJ. Het gebouw is aangewezen als rijksmonument. Het ronde gebouw van beton, staal en glas doet denken aan een vliegende schotel. Het heeft twee cirkelvormige verdiepingen, en het eveneens cirkelvormige dak vormt de derde 'schotel'. Boven op de achthoekige etage op de begane grond staat een bovenetage van twaalf kanten die oorspronkelijk als de woning van de beheerder diende. Een trappenhuis aan de buitenkant van het gebouw geeft toegang tot de bovenetage. De dakranden en balustrades en de 12 pilaren die de bovenetage ondersteunen zijn blauw geverfd.