place

Pellecussenpoort

Bouwwerk in Utrecht (Noordoost)Poort in Utrecht (stad)Voormalig bouwwerk in Utrecht (stad)
Pellecussenpoort bij Utrecht omstreeks 1585
Pellecussenpoort bij Utrecht omstreeks 1585

De Pellecussenpoort was een poortgebouw bij de Nederlandse stad Utrecht. Ze werd uiterlijk in 1400 gebouwd aan de noordzijde van de stad in de stadsvrijheid, op de plek waar in de moderne tijd de Schermerhornstraat uitmondt in de Lauwerecht. De weg langs de oostelijke oever van de rivier de Vecht liep door het gebouw en een waterloop mondde eronder uit in deze rivier. Vanuit het gebouw kon de toegang over het water en over land bewaakt worden. Het bouwwerk ontleende zijn naam aan de middeleeuwse familie Pellecussen die grote invloed in Utrecht had. In de 17e eeuw gebruikte Jan van Goyen meermaals de Pellecussenpoort als onderwerp in zijn schilderijen. Anderen die het bouwwerk afbeeldden waren onder meer Abraham Rademaker, Salomon van Ruysdael, Herman Saftleven en Louis Philippus Serrurier. In het Rampjaar (1672) vernielden Franse troepen de Pellecussenpoort. De overgebleven ruïne werd in 1717 vrijwel geheel gesloopt. Resterende delen bevinden zich vandaag de dag in de Pellecussenbrug.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Pellecussenpoort (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Pellecussenpoort
Lauwerecht, Utrecht

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: PellecussenpoortLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.103272222222 ° E 5.111475 °
placeToon op kaart

Adres

Lauwerecht
3515 GV Utrecht (Utrecht)
Utrecht, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Pellecussenpoort bij Utrecht omstreeks 1585
Pellecussenpoort bij Utrecht omstreeks 1585
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Hoogstraat (Utrecht)
Hoogstraat (Utrecht)

De Hoogstraat is een straat in de buurt Loevenhoutsedijk en omgeving van de wijk Noordwest van de stad Utrecht. De straat met trottoirs aan beide zijden verbindt de Loevenhoutsedijk in het noorden met de zuidelijker gelegen Lauwerecht langs de Vecht. Halverwege wordt de Hoogstraat gekruist door de Pijlstraat. De Hoogstraat was vroeger onderdeel van de Jagerskade en de Hoogelanden Oostzijde (de tegenwoordige Lauwerecht). Achter de Hoogstraat lag aan de Inundatiekade de speeltuin van buurtvereniging Hoogelanden. De huizen in de Hoogstraat werden gebouwd in het eerste decennium van de twintigste eeuw. De oudste nog bestaande straatvereniging is die van de Hoogstraat e.o. Hogelanden, die in 1909 werd opgericht. De feesten ter gelegenheid van het 90-jarig bestaan van de buurtvereniging werden in 2010 op de kruising van de Hoogstraat en de Pijlstraat geopend door burgemeester Wolfsen. Op de hoek van de Hoogstraat 52/Pijlstraat was 45 jaar lang melkhandelaar Herman van de Brink gevestigd. De naam Hogelanden is afkomstig van de Heerlijkheid Hogelanden binnen de Stadsvrijheid van Utrecht. De huurhuizen in de Hoogstraat en omgeving hebben 'het label 'verkoop', een woning wordt verkocht als de huidige huurder (bewoner) de huur opzegt en verhuist. Een aantal van de huizen is daarna vergroot door de opbouw in de vorm van een extra bouwlaag. De vroegere bedrijfsfunctie van meerdere panden is nog herkenbaar door de grote dubbele deuren aan de straatzijde.

Zwarte Water (Utrecht)
Zwarte Water (Utrecht)

Het Zwarte Water is een eeuwenoude watergang in de Nederlandse stad Utrecht die uitmondt in de rivier de Vecht. De watergang ligt in de buurt Lauwerecht. Ter hoogte van de Vecht overspant de rijksmonumentale Lauwerechtbrug het Zwarte Water als watergang. De straat aan de noordzijde heet Zwartewater en deze loopt door in de Vogelenbuurt. De gracht vormde in vroegere tijden de noordoostelijke begrenzing van de voorstad Bemuurde Weerd. De gracht is tevens de grens tussen de voormalige Utrechtse 'buitengemeenten' Domproosdij en Lauwerecht. Het Zwarte Water is oorspronkelijk een restgeul, vermoedelijk van de Vecht. Deze watergang, die de naam Zwarte Water kreeg vanwege het donkere veenwater, kwam ter hoogte van de Nieuwe Keizersgracht uit op de Oude Vecht. De Oude Vecht was oorspronkelijk de hoofdloop van de rivier de Vecht, die vanaf Vechten oostelijk om Utrecht liep. Tussen 1122, het jaar van de afdamming van de Rijn bij Wijk bij Duurstede, en 1300 is deze waterweg grotendeels verland. Een restgeul is hier echter opengehouden om als vaarweg te kunnen blijven dienen. De straat Nieuwe Keizersgracht kent een gedempt gedeelte van de Oude Vecht die hier vanaf de Stadsbuitengracht via de Minstroom en Biltsche Grift uitkwam. De Oosterstroom is een nog bestaande watergang, die aan zuidzijde richting de Weerdsingel loopt en aan de noordzijde op het Zwarte Water aansluit. Deze watergang vormde de oostelijke begrenzing van de Bemuurde Weerd. De aansluiting Zwarte Water - Oosterstroom was destijds aan de binnenzijde voorzien van het rondeel Simpoel aan de ommuring. Een aanzienlijk deel (van Merelstraat tot Kardinaal de Jongweg) werd in de jaren 1964 tot 1974 gedempt na acties waartoe de Utrechtse Muurkrant felle oproepen deed. In 1964 werd begonnen met het dempen van het deel tussen Draaiweg en Kardinaal de Jongweg, in 1974 werd het proces voltooid met het droogleggen van het stuk tussen Merelstraat en Draaiweg. Nog immer zijn de volgende bruggen in het straatsbeeld duidelijk zichtbaar de Merelbrug, de Draaiwegbrug, De Floris Heermalebrug en de Willem van Noortbrug. Behalve voor het vervoer van turf werd het Zwarte Water er tot 1940 ook voor andere vrachten gebruikt. Het vervoer van stenen en andere bouwmaterialen voor de bouw van Tuinwijk ging grotendeels over het Zwarte Water. Toen de huizen gereed waren werden ook de inboedels vaak via het Zwarte Water vervoerd, waarna ze met kleine lorries naar de huizen werden gebracht.