Hardebollenstraat

De Breedstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 250 meter lange straat is gelegen tussen de Wijde Begijnestraat en de Jacobijnenstraat, waar hij in overgaat. Daar bevindt zich ook de Predikherenstraat, die deze beide straten kruist. Er zijn twee zijstraten die op de Breedstraat uitkomen en tegenover elkaar liggen, de Korte Lauwerstraat en de Hardebollenstraat met tussen deze beide straten in een waterpomp.Deze straat heeft meerdere monumentale panden die onder meer op de lijst van rijksmonumenten in Utrecht staan. Door de bomen en geparkeerde auto's midden in de straat oogt de straat smaller dan het werkelijk is. Deze straat is niet alleen bekend door de lapjesmarkt die er elke zaterdag wordt gehouden, maar ook vanwege het arbeidsbureau die hier vroeger zat, alsook dansschool Cor Zegers waar mening Utrechter op heeft gezeten − een katholiek bolwerk volgens barpersoneel van de toenmalige dansschool. Ook stond deze straat bekend vanwege Drukkerij J. van Boekhoven die hier jaren gevestigd is geweest (deze is in 1975 verbouwd tot wooneenheden). De Katholieke Bond van Overheidspersoneel (K.A.B.O.) was gevestigd in de Breedstraat in de jaren 1970.

Het Grote Vleeshuis, ook wel onder andere de Grote Vleeshal en In de Ossenkop genoemd, is een gebouw van het voormalig slagersgilde aan de Voorstraat/het Jansveld in de Nederlandse stad Utrecht. Aan het begin van de 15e eeuw hadden de gilden in Utrecht aanzienlijke macht. Het vleeshuis van het Vleeshouwersgilde was in deze tijd bij het Utrechtse stadhuis gelegen en gezien hun werkzaamheden was bepaald dat de leden van dit gilde als enigen met lange messen door de stad mochten. Op 21 augustus 1425 kozen Vleeshouwers partij in de strijd om de macht, begaven zich naar het huis van de Utrechtse burgemeester Beernt Proys aan de Oudegracht en vermoordden hem in zijn bed. De moordenaars bleven ongestraft. Na enkele jaren werd wel besloten dat het oude slachthuis gesloten werd en opgesplitst op twee verder gelegen locaties moest komen: het Grote Vleeshuis aan de Voorstraat, en in 1432 de Kleine Vleeshal aan de Lange Nieuwstraat. Daarbij werd bepaald dat het slagersgilde opgeheven werd en de leden over de andere gilden verdeeld moesten worden. In 1637/1638 werd het vleeshuis herbouwd, vermoedelijk naar ontwerp van Paulus Moreelse, waarbij delen van het 15e-eeuwse vleeshuis werden behouden. Eind 19e eeuw werd op de bovenverdieping een telefooncentrale van de Nederlandsche Bell-Telephoon Maatschappij gevestigd. Omstreeks 1910 vestigde rijwielhandelaar Alfrink zich op dit adres. Rond 1960 nam de jeugdbibliotheek haar intrek in het gebouw. Vandaag de dag heeft het een winkelfunctie.

De Kleine Slachtstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Ze begint bij het Jansveld en eindigt zo'n 50 meter verder op de Voorstraat. De straat bestond mogelijk reeds omstreeks 1300. Ze is ontstaan als brandsteeg tussen de Voorstraat en het Jansveld. De Kleine Slachtstraat stond in het verleden bekend als Kleine Slachtsteeg of Korte Slachtsteeg. Het 17e-eeuwse hoekpand Voorstraat 25 heet Guldeberch en heeft een achterhuis, Silverberch, dat voorheen het adres had aan de Kleine Slachtstraat. Het pand op nummer 3 is een gemeentelijk monument.

De Korte Lauwerstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 80 meter lange straat is gelegen tussen de Breedstraat en de Lange Lauwerstraat. Deze middeleeuwse straat heette vroeger de Corte Loyerstraet. Een plan uit 1829 om de straat te verlengen tot de Van Asch van Wijckskade is nooit uitgevoerd. De Korte Lauwerstraat is een vrij smalle straat waar eenrichtingsverkeer geldt voor het gemotoriseerd verkeer, zij mogen niet vanaf de Breedstraat naar de Lange Lauwerstraat toe.

Het Jansveld is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Ze begint bij de Lange Jansstraat en eindigt zo'n 200 meter verder op de Voorstraat. De straat bestond mogelijk reeds omstreeks 1300. Anno 2013 bevinden zich 17 monumenten in de straat. Bijzondere bebouwing is onder meer het Grote Vleeshuis dat rond 1637 is vernieuwd naar ontwerp van Paulus Moreelse. Verder is het Margaretenhof, een eeuwenoud hofje met vrijwoningen, aan het Jansveld gelegen.

D'coninck van Poortugael is een rijksmonumentaal gebouw in de binnenstad van de Nederlandse stad Utrecht.

Het (Sint) Margaretenhof, ook wel gespeld als Margarethenhof is een rijksmonument bestaande uit een rijtje godskameren in de binnenstad van Utrecht. In 1367 nam Domkanunnik Gijsbrecht van Walenborch een stuk land aan het Jansveld in erfpacht en bouwde er het gasthuis voor de opvang van landlopers van St. Mathias en Margareta of Margaretengasthuis. In 1371 werd de kapel gewijd door de bisschop. In 1562 werd het gasthuis verbouwd tot twintig godskameren. De bewoners kregen preuves uitgedeeld (turf en geld) maar er werden ook preuves uitgedeeld aan armen die niet in het hof woonden. De inkomsten van de fundatie bestonden uit pachtgelden van landerijen in de omgeving van Utrecht. De stichter had laten vastleggen dat het beheer in handen zou zijn van de raadsburgemeester van de stad en de Domkanunnik die proost van Leiden was, of anders de oudste kanunnik van de Dom. Vanaf 1648 is het beheer echter geheel in handen van de burgemeester. In het begin woonden er ongeveer 25 mensen maar in het midden van de 19de eeuw was dit aantal gegroeid tot zestig. In 1894 werd begonnen met de sloop van elf bouwvallige woningen. Voor de bewoners werden elders nieuwe woningen gebouwd. In de jaren 70 van de 20ste eeuw waren de woningen onbewoonbaar verklaard en werd (een deel van) het complex gekraakt. In 1979 nam de Stichting Het Utrechts Monumentenfonds het beheer over van B&W en voerde in 1980 herstelwerkzaamheden uit. Ook daarna hadden niet alle woningen een eigen inpandig toilet en moeten deze bewoners gebruikmaken van een secreet op de binnenplaats. De vier woningen die aan de straatkant staan, bevatten nog middeleeuws metselwerk. Drie hiervan hebben de voordeur aan de straat, de vierde in de poort. Deze woning bevindt zich boven de poort. Boven de poort bevindt zich ook een gevelsteen. De poort leidt naar de binnenplaats, waar zich nog vijf woningen bevinden.

De Predikherenstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 140 meter lange straat is gelegen tussen de Voorstraat en de Breedstraat. Er zijn twee zijstraten die op de Predikherenstraat uitkomen en tegenover elkaar liggen, de Pauwstraat en de Kalverstraat. Ook bevindt zich tussen de Loeff Berchmakerstraat en de Predikherenstraat een pleintje. De Predikherenstraat heeft meerdere monumentale panden die onder meer op de lijst van rijksmonumenten in Utrecht staan. De straat is vernoemd naar de predikheren of de dominicanen (Ordo Praedicatorum, O.P.), deze vormden een kloosterorde die in 1216 is gesticht door Dominicus Guzman. De Predikherenstraat bestond mogelijk reeds in 1300. De straat heette vroeger Lange Jacobijnenstraat.

De Voorstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Deze straat loopt enigszins gebogen en is ongeveer 300 meter lang. De Voorstraat bestond reeds omstreeks 1300. Vandaag de dag is het een eenrichtingsstraat. De straat ligt in het verlengde van de Wittevrouwenstraat (die weer in het verlengde ligt van de Biltstraat) en gaat over in de Potterstraat. Al het verkeer vanaf de Biltstraat en de Wittevrouwensingel kan alleen door deze eenrichtingsstraat verder richting centrum rijden of moet anders behoorlijk omrijden. Er bevinden zich in deze straat diverse monumentale panden, zoals onder andere het pand Centraal Apotheek De Liefde. In deze panden zitten ook diverse gevelstenen.Op de Voorstraat bevinden zich op cultureel gebied een van de bekendste Utrechtse bioscopen (City Movies) en politiek cultureel centrum ACU.

De Lange Lauwerstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 350 meter lange straat is gelegen tussen de Oudegracht en de Wijde Begijnestraat. Zijstraten van de Lange Lauwerstraat zijn de Korte Lauwerstraat en het Predikherenkerkhof die deze straat kruist. Aan de Lange Lauwerstraat bevindt zich het Lauwerhof waar de watertoren Lauwerhof staat.De Lange Lauwerstraat was in de 14de eeuw al vernoemd naar de leerlooiers, die in de straat werkten. Bij archeologische opgravingen zijn restanten gevonden van een houten gebouw uit de elfde eeuw.

De watertoren aan de Lauwerhof in de binnenstad van Utrecht is een watertoren die dateert uit het eind van de 19e eeuw. Het is een rijksmonument. Ruim 25 jaar lang was het Waterleidingmuseum in deze watertoren gehuisvest.

Apotheek De Liefde is een jugendstil-gebouw in de Nederlandse stad Utrecht. Het gebouw werd op 22 mei 2001 aangewezen als rijksmonument.Het pand aan de Voorstraat 6 en duidelijk zichtbaar vanaf de Neude, is het bekendste jugendstil-gebouw van de stad. Het is in 1903-1904 gebouwd naar een ontwerp van architect R. Rijksen in opdracht van Johan de Liefde. Het pand is asymmetrisch opgezet met rechtsboven een zeshoekig torentje. Het is grotendeels opgetrokken in witte baksteen. Op de begane grond is een winkelpui in natuursteen met in een grote boog een bovenlicht. Sinds maart 2021 is er een kledingwinkel in gevestigd.