Flevomeer

Lelystad-Haven is de oudste wijk van de Nederlandse stad Lelystad (hoofdstad van de provincie Flevoland). Het is een vroeger zelfstandige kern, in 1951 ontstaan door de bouw van de eerste huizen voor de pioniers die aan de drooglegging van Oostelijk Flevoland werkten op het zogenaamde 'Perceel P', later 'Werkeiland Lelystad-Haven' . Zo ontstond een kleine nederzetting met een stuurhuis, een kantine die dienstdeed als dorpshuis en houten barakken voor de arbeiders. Voor de ingenieurs waren er stenen huizen, later werden er ook arbeidershuisjes gebouwd. De wijk telt samen met villawijk Hollandse Hout, Werkeiland, 't Bovenwater en industrieterrein Noordersluis zo'n 3260 inwoners. Daarmee is het qua inwoners de vierde wijk van Lelystad. Lelystad-Haven is een van de wijken in Lelystad die beschikken over een wijkwinkelcentrum. Hier komt ook het kanaal de Lage Dwarsvaart uit, een zijtak van het andere kanaal de Lage Vaart.

Het Werkeiland Lelystad was het eerste bewoonde deel van het nog niet ingepolderde Oostelijk Flevoland. Het vroegere eiland maakt tegenwoordig deel uit van de wijk Lelystad-Haven en is te herkennen aan de hogere ligging ten opzichte van de rest van Lelystad en aan de oudste bebouwing van de Flevopolder.

Het Gemaal Wortman is een gemaal bij Lelystad.

Het Hollandse Hout is een natuurgebied van circa 900 hectare bij de Oostvaardersplassen. Het natuurgebied werd na het opspuiten van Flevoland in de jaren 1972 en 1973 beplant met voornamelijk populieren, wilgen en elzen, omdat deze bomen snel groeien. Een ander deel van het bos zou een woonwijk worden. De woonwijk kwam er uiteindelijk niet. Er werden langzamer groeiende planten geplant, waaronder eiken en beuken. In de januaristorm van 1990 waaide een deel van de bebossing om. In 1995 werd 36,8 ha van het natuurgebied tot bosreservaat aangemerkt. In het gebied van het reservaat komen vier zeldzame - op de Rode Lijst vermelde - paddenstoelensoorten voor. Ook komen er de houtsnip, de wielewaal en de appelvink voor. Het gebied wordt beheerd door Staatsbosbeheer. Het Hollandse Hout ligt vier meter onder zeeniveau en de bodem bestaat uit kalkrijke zeeklei.

Het Oostvaardersdiep is een langgerekt meer bij Lelystad in de Nederlandse provincie Flevoland. Het staat in verbinding met het Markermeer maar wordt daarvan gescheiden door enkele kades. Het Oostvaardersdiep is 4 km lang en heeft een oppervlakte van 2,4 km².

De Landstrekenwijk is een wijk in Lelystad. De penitentiaire inrichting Lelystad is hier gevestigd. In de Landstrekenwijk wonen overwegend gezinnen met kinderen. In 2013 leefden er volgens de gemeentelijke afdeling Onderzoek en Statistiek 2205 mannen en 2233 vrouwen.

Noordersluis is een industriegebied in het stadsdeel Lelystad-Haven in Lelystad. De wijk heeft een oppervlakte van 2 km². Naast bedrijven is er in het oosten van het industriegebied een praktijkschool gevestigd en op het industriegebied zijn enkele woonbuurten. In Noordersluis wonen 402 mensen, waarvan 226 mannen en 176 vrouwen. Hieronder zijn er 54 allochtonen, waarvan 31 Westers en 23 niet Westers. Ondernemers die op het industriegebied gevestigd zijn hebben een vereniging 'Platform Noordersluis'.

De Lage Vaart is een kanaal in Flevoland, tussen het Ketelmeer en het Markermeer bij Almere. De diepte is gemiddeld 3 meter en de breedte is tussen de 35 en 50 meter. De Lage Vaart loopt vanaf het Ketelmeer naar Dronten. Halverwege gaat de Swiftervaart naar Swifterbant. In Dronten, waar ook een haven is, loopt de Lage Vaart meer westwaarts richting het Gelderse Hout in Lelystad. Vanaf daar gaan één tak naar de Boswijk (Gelderse Diep) en één richting het industrieterrein Oostervaart, genaamd de Oostervaart. Vervolgens gaat de Lage Vaart Lelystad uit, waar hij vervolgens bij het bos het Hollandse Hout aankomt, waar een zijtak, de Lage Dwarsvaart, die richting Lelystad-Haven en het Markermeer gaat, afsplitst. Dan gaat de vaart langs de Oostvaardersplassen, door Almere (waar hij de grens vormt tussen Almere-Buiten en Almere-Stad), en naast de Hoge Vaart. Uiteindelijk komen ze beide uit op het Markermeer. In het midden wordt de Lage Vaart verbonden met de Hoge Vaart door de Larservaart.

De Oostvaardersplassen vormen een natuurgebied van zo'n 5600 ha (56 km²) tussen Almere en Lelystad in de Nederlandse provincie Flevoland. Het gebied is ontstaan na de drooglegging van de Flevopolders (1950–1968) en dus relatief jong. De Oostvaardersplassen zijn van internationaal belang als moerasgebied en overwinteringsgebied voor vogels. Het gebied is ruwweg in twee gedeelten te onderscheiden: een nat (ca. 3600 ha) en een droog (ca. 2000 ha) gedeelte. Het droge gedeelte wordt open gehouden door grote grazers (rund, paard en edelhert) en kleine grazers (m.n. ganzen). Het gebied maakt deel uit van het in 2018 opgerichte Nationaal Park Nieuw Land. Het gebied is beperkt toegankelijk voor bezoekers en geniet wettelijke bescherming. Het is vrijwel geheel aangewezen als Vogelrichtlijngebied (5505 ha) en Staatsnatuurmonument (5600 ha). Sinds 1999 is het natuurgebied voorzien van het Europees diploma voor Natuurbeheer, een erkenning door de Raad van Europa die iedere vijf jaar wordt geëvalueerd. In 2009 zijn de Oostvaardersplassen definitief aangewezen als Natura 2000-gebied. De Oostvaardersplassen worden beheerd door Staatsbosbeheer. De in de jaren '80 van de vorige eeuw uitgezette grote grazers geven, net als hun verwante voorouders, mede vorm aan het landschap. In de jaren '90 werd het uitgangspunt gehanteerd dat zij in het natuurgebied op een 'volledig natuurlijke manier' zouden kunnen leven, waarbij bijvoorbeeld kadavers van dode dieren bleven liggen en de dieren ook bij grote voedseltekorten niet zouden worden bijgevoerd. Deze voor Nederland bijzondere beheervorm leidde naarmate de kuddes groeiden en de dieren door te weinig voedsel verzwakten tot steeds meer discussie onder leken en deskundigen. Beheeraanpassing, waaronder grootschalige afschot van dieren, bleek noodzakelijk. Sinds 2018 is het beheer aangepast en wordt gestuurd op een maximaal aantal grote grazers.

Exposure (Blootstelling) is een stalen kunstwerk op de Markerstrekdam bij de Houtribsluizen in Lelystad van Antony Gormley. Het werk wordt ook wel Crouching man (Hurkende man), of in de volksmond de poepende man genoemd.

Verzorgingsplaats Aalscholver is een Nederlandse verzorgingsplaats langs de A6 Joure-Muiderberg tussen afritten 9 en 8 ter hoogte van natuurreservaat Oostvaardersplassen, in de gemeente Lelystad. De verzorgingsplaats dankt haar naam aan de Aalscholver, een grote zwarte vogel met een lange snavel met daaraan een haakvormige punt. Deze vogel komt voor in de naastgelegen Oostvaardersplassen. In de omgeving van de verzorgingsplaats, in de gemeente Zeewolde, liggen veel wegen met een vogel in de naam, zoals de Reigerweg, Ooievaarsweg, Roerdompweg. Ook is er de Schollevaarweg te vinden, die betrekking heeft op de Aalscholver, aangezien Schollevaar een andere naam voor die vogel is. Aan de andere kant van de snelweg ligt verzorgingsplaats Lepelaar.

Verzorgingsplaats Lepelaar is een Nederlandse verzorgingsplaats langs de A6 Muiderberg-Joure tussen afritten 8 en 9 ter hoogte van natuurreservaat Oostvaardersplassen, in de gemeente Lelystad. Deze parkeerplaats ligt langs de A6 richting Lelystad, vandaar de L van Lepelaar. De verzorgingsplaats dankt haar naam aan de lepelaar, een witte vogel met een spatelvormige verbrede snavel. Deze vogel komt steeds meer voor in de naastgelegen Oostvaardersplassen. In de omgeving van de verzorgingsplaats, in de gemeente Zeewolde, liggen veel wegen met een vogel in de naam, zoals de Reigerweg, Ooievaarsweg, Roerdompweg en ook de Lepelaarweg met een zijstraat die het Lepelaarpad wordt genoemd. Als extra service voor de vrachtwagenchauffeurs zijn een aantal strepen op de grond getrokken. Wanneer een chauffeur zijn vrachtwagen correct binnen de lijnen zet is het mogelijk om alle spiegels netjes te stellen. Aan de andere kant van de snelweg ligt verzorgingsplaats Aalscholver.