Huis met de Kabouters

De Sint-Willibrordus(kerk) buiten de Veste was een rooms-katholieke parochiekerk in Amsterdam, gelegen op de hoek van Amsteldijk en Ceintuurbaan in De Pijp, stadsdeel Amsterdam Oud-Zuid. Het was de grootste kerk van architect Pierre Cuypers. Er is, met tussenpozen, tussen 1871 en 1924 aan de kerk gebouwd. In de beginjaren van de twintigste eeuw werkt ook zijn zoon, de architect Jos Cuypers, aan de kerk. De kerk is gebruikt van 1873 tot 1966 en werd daarna gesloopt. De parochie verhuisde naar een gebouw dat bekendstaat als "Afrikahuis".

Sint Willibrordusstraat 1-13 te Amsterdam is een strook bebouwing aan de Sint Willibordusstraat in de Willibrordusbuurt in Amsterdam-Zuid. De strook betreft twee gemeentelijke monumenten (nrs. 222070 en 222071)

Het gebouw Tweede Jan Steenstraat 112-114 bestaat uit een tweetal woonhuizen aan de Tweede Jan Steenstraat in De Pijp te Amsterdam-Zuid.

De Nieuwe Amstelbrug (brug nr. 101) in Amsterdam is een dubbele basculebrug op de grens tussen De Pijp in Amsterdam-Zuid en Amsterdam-Oost.

Gezicht op Amsterdam vanaf de Amsteldijk is een schilderij van Jacob van Ruisdael in het Amsterdam Museum.

De Jacob Israël de Haanstraat is een straatje dan wel steeg in Amsterdam-Zuid, Nieuwe Pijp.

Het Polderhuis in de wijk Pijp in Amsterdam-Zuid is een arbeiderswoning die in 1865 werd gebouwd in opdracht van Jan van Bemmel. In die tijd behoorde dit gebied nog tot de gemeente Nieuwer-Amstel, en bestond de omgeving voornamelijk uit gras, tuinderijen en luxe buitens aan de Amstel voor de rijke Amsterdammers. De rest van De Pijp, met zijn typische pijpenladen, werd na de annexatie door Amsterdam in 1896 uit de grond gestampt. Het Polderhuis is op verschillende bijzondere manieren duurzaam gerenoveerd. Sinds 2001 heeft het Polderhuis de status van gemeentelijk monument.

Het pand Hemonystraat 22 is een gebouw aan de Hemonystraat in De Pijp te Amsterdam-Zuid. Het is een van de twee gemeentemonumenten in die straat, het ander staat op Hemonystraat 9. De woonhuizen Hemonystraat 18, 20 en 22 zijn ontworpen door makelaar, timmerman en architect Pieter Peereboom. Op nummer 18 vestigde hij zijn timmerwerkplaats. De gebouwen waren in hun oorspronkelijke staat niet interessant als gemeentemonument. Zulke panden treft men vaak aan in De Pijp. Na verbouwing tot winkel/woonhuis werd met name de begane grond van nummer 22 een opvallende verschijning in de straat, met een zwart houten symmetrische pui en een plint van hardsteen. In die pui is glas-in-lood verwerkt alsmede een klok en het Wapen van Amsterdam. De klok is een verwijzing naar de naamgevers van de straat, Pieter en François Hemony, Amsterdamse klokkengieters. De winkelpui werd in 2012 voorgedragen als gemeentemonument en in 2014 kreeg het die status. De voorgevel is waarschijnlijk vervaardigd voor tabakswinkel “De klok van Hemony”, die rond 1910 zijn intrek nam in het pand. In 2015 is er een reparatiebedrijf in strijkinstrumenten in het gebouw gevestigd. De status monument werd ook gegeven vanwege het oorspronkelijke interieur (na de verbouwing) van de begane grond. Het pand moet dan nog wel voorzien worden van een nieuwe fundering, waarbij de originele inrichting bewaard moet blijven (situatie 2015).

De latere Karel I sigarenfabriek kreeg haar eerste vestiging in Amsterdam. Ze werd gevestigd op de terreinen die de gemeente Amsterdam in 1896 had geannexeerd van de gemeente Nieuwer-Amstel. Het fabriekje was vanaf 1900 gevestigd in de Wiegelstraat 3. Dat was een straat met voornamelijk woonhuizen bij de Amsteldijk, vermoedelijk was er dus geen sprake van een echte fabriek. De sigarenmakerij was in handen van Henri van Abbe. Hoewel de fabriek niet erg groot was, werden er regelmatig vacatures uitgezet. In 1904 verhuisde de firma H.J. van Abbe naar de iets noordelijker gelegen Rustenburgerstraat, een gebouw met een bedrijfsruimte, dat al eerder een sigarenfabriek(je) herbergde. Het Algemeen Handelsblad meldde in 1904 een personeelsbestand van 100 werklieden. Ook hier ging het werven van personeel door. Van Abbe zou er tot circa 1911 een vestiging houden. Ondertussen werd een "filiaal" geopend in Eindhoven, alwaar in 1908 een staking uitbrak. Sommige kranten meldden nog dat de firma in Amsterdam gevestigd was. Van de twee sigarenfabrieken in Amsterdam is in de 21e eeuw niets meer terug te vinden in het straatbeeld. De Wiegelstraat verdween geheel bij de aanleg van de Diamantbuurt. Het gebouw aan de Rustenburgerstraat verdween vermoedelijk in de jaren tachtig toen het gebouw samen met een gebouw van de Gemeentetram op de hoek met de Amsteldijk tegen de vlakte ging. Er kwam ter plekke een uitbreiding van het Stadsarchief Amsterdam achter het Raadhuis van Nieuwer-Amstel. Dat "nieuwe gebouw" van ingenieur H. ’t Hoen haalde 2008 niet. Het Stadsarchief was verhuisd naar Gebouw De Bazel, er volgde afbraak ten faveure van nieuwbouw voor een hotel. Het huisnummer 5 keerde daarbij niet terug. Het merk Karel I werd al in 1969 verkocht en de fabriek in Eindhoven werd in 1971 getroffen door een uitslaande brand. De gebouwen gingen in 1997 tegen de vlakte, al wat restte was een muur.

Het Dora Tamanaplein is een plein in Amsterdam-Zuid.

De Torontobrug (brug 350) in Amsterdam is een dubbele basculebrug op de grens tussen Amsterdam-Zuid, De Pijp en Amsterdam-Oost. Ze overspant de Amstel. Aan de westzijde is ligt ze in het verlengde van de Stadhouderskade en staat ze haaks op de Amsteldijk (voorheen Utrechtsezijde). Aan de oostzijde ligt ze in het verlengde van de Mauritskade. Vanaf de brug heeft men zicht op een aantal gemeentelijke en rijksmonumenten. In de eerste categorie is er de gevelwand van de Sarphatikade en de Weesperzijde, in de laatste categorie is daar het Amstel Hotel. Ondanks de relatief grote afmetingen van de brug heeft zij een slank uiterlijk en is vanonder de brug zelfs uitzicht op de noordelijker gelegen Hoge Sluis of de zuidelijker gelegen Nieuwe Amstelbrug.

De Hemonystraat is een straat in Amsterdam-Zuid, De Pijp. De straat kreeg in 1880 haar naam en is genoemd naar Pieter en François Hemony, klokkengieters. De Hemonystraat loopt haaks op de Hemonylaan, die tien jaar later haar naam kreeg. Er zijn opvallende verschillen tussen de straten: de straat is nauw, zoals meerdere straten in De Pijp; de laan is breed de straat loopt noord-zuid, de laan west-oost de straat kent normale bouw voor de tijd waarin die aangelegd is; de laan heeft luxe huizen als bebouwing in de straat heeft sloop en grootschalige renovatie plaatsgevonden; in panden aan de laan was/is dat niet nodig de straat kent in Hemonystraat 9 en Hemonystraat 22 twee gemeentemonumenten; de laan kent geen monument het voormalige GEB-gebouwtje Hemonystraat 4 werd in 2018 bewerkt door kunstenaar Hugo Kaagman De Hemonystraat begint aan de Stadhouderskade en eindigt bij de Ceintuurbaan. Er is echter ter plaatse geen doorgaand verkeer mogelijk. Delen van de straat zijn eenrichtingsverkeer en het middendeel is voetgangersgebied. Over de Stadhouderskade/Singelgracht gaat de straat verder als Oosteinde. Aan de zuidkant liep de straat ooit “stuk” op de Sint-Willibrorduskerk buiten de Veste, na de sloop van die kerk op een speelplaats. De straat mist huisnummers 2 tot en met 10, behalve nummer 4 dat een kleine kiosk is. Ter plaatse waar de nummers 2 tot en met 10 hadden kunnen staan, is sprake van een open ruimte (teruggetrokken rooilijn). Kunstenaar Sjoerd Kuperus heeft in de jaren vijftig een portret gemaakt van bezoekers aan het postkantoor gevestigd op Hemonystraat 45. Het postkantoor werd eind 20e eeuw gesloten. De Hemonybrug ligt niet in de buurt van straat of laan. Zij overspant de Leidsegracht, nabij de plaats waar de broers hun werkplaats hadden.