Danscafé Havana

Het Koningsplein is een plein in het centrum van Amsterdam, tussen de Herengracht bij de Leidsestraat en het Singel bij de Heiligeweg. De brug over het Singel, de brede Heiligewegssluis (brugnummer 2), maakt deel uit van het plein. Eigenlijk is het niet een echt plein, doch een verbreding van de straat in het verlengde van de Leidsestraat. De verbinding met de Leidsestraat wordt gevormd door brug 29, de Koningssluis. Aan het Koningsplein zijn allerlei winkels, waaronder tot mei 2015 de boekhandel Scheltema. De Bibliotheek van de Universiteit van Amsterdam, gelegen aan het Singel, kijkt uit op het Koningsplein. Aan de oostkant, aan het Singel, ligt de Bloemenmarkt. Het is een druk plein met veel verkeer, toeristen en winkelend publiek. Het Koningsplein ontstond toen in 1663 de Heiligewegburgwal, het water langs de Heiligeweg, drooggelegd werd. In de 17e eeuw noemde men het Singel tijdelijk Koningsgracht als eerbewijs aan Koning Hendrik IV van Frankrijk; destijds een belangrijk bondgenoot van de Republiek. Toen deze naam niet veel later weer in Singel werd veranderd, behield het Koningsplein zijn naam. Ten tijde van de Bataafse Republiek heette het plein Burgerplein. In Amsterdam zijn er voorts nog de Koningsstraat en Korte Koningsstraat in de Lastage, die, met (Korte) Keizerstraat, al in de 16e eeuw aangelegd werden. In Amsterdam-Zuid is er de Koningslaan, nabij de Koninginneweg, genoemd naar de 19e-eeuwse koningen uit het Huis van Oranje-Nassau. Een voorstel van Amsterdamse gemeenteraadsleden in het voorjaar van 2013 om het Singel (weer) Koningsgracht te noemen, kwam niet tot uitvoering. Alle gebouwen aan het plein, op Koningsplein 10 na, zijn gemeentelijk dan wel rijksmonument. Goed vertegenwoordigd is werk van architect A.Jacot met name door de panden Nieuw Engeland en het voormalige confectiemagazijn van P.M. Broekmans.

Het Gebouw Kosmos bevindt zich op het Koningsplein nummer 1 in de binnenstad van Amsterdam. Het gebouw bevindt zich op de hoek van het Singel (bij de Bloemenmarkt) en het Koningsplein (in het verlengde van de Leidsestraat), een drukke locatie te midden van de Stadslus. In het pand huisde oorspronkelijk de levensverzekeringsmaatschappij Kosmos. Het gebouw is een rijksmonument. Het pand heeft geen relatie met het voormalige new age-centrum De Kosmos (1969-1992), dat gevestigd was op Prins Hendrikkade 142.

De Heiligewegsluis (brug nr. 2) is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. De brug zorgt voor de verbinding van de westelijke kade van de Singel naar de Heiligeweg.

De Heiligewegspoort is een voormalige stadspoort van Amsterdam, die deel uitmaakte van de vestingwerken van Amsterdam. De eerste Heiligewegspoort stond aan het einde van de huidige Heiligeweg. Na de eerste uitleg van Amsterdam werd de poort verplaatst naar het eind van de Heiligewegburgwal, na drooglegging tegenwoordig bekend als het Koningsplein. Aanvankelijk was deze poort in hout opgetrokken, maar in 1637 werd de poort versteend naar een ontwerp van Jacob van Campen. Door de vierde uitleg van Amsterdam kwam de poort binnen de stadsomwalling te liggen. In 1664 werd de functie van de poort overgenomen door de zuidelijker gelegen Leidsepoort en werd de Heiligewegspoort afgebroken.

April was een homocafé in Amsterdam, dat met opvallende interieurdecoraties, spraakmakende feesten en een draaiende bar onder homoseksuelen wereldwijde bekendheid kreeg. Café April werd geopend in 1981 en was gevestigd aan de Reguliersdwarsstraat 37 in Amsterdam. De zaak werd gesloten in 2010.

Adrian was een restaurant in de Reguliersdwarsstraat in Amsterdam. Het had een Michelinster in de periode 1967-1970. Het voerde de Franse keuken.

Het Torture Museum Amsterdam is een klein museum gevestigd aan de Singel 449 tegenover de Bloemenmarkt, Amsterdam-Centrum. Het is opgenomen in de lijst van 's werelds meest ongewone musea. Het is een populair museum voor toeristen. Het martelmuseum is een van de 50 musea in Amsterdam.

Nieuw Engeland (ook wel New England Building) is een gebouw staande op de hoek van het Koningsplein 2-6 en Singel 468 in Amsterdam-Centrum.

Het Leesmuseum voor Vrouwen (niet te verwarren met het Haagse Damesleesmuseum) te Amsterdam was een vroege openbare bibliotheek waar vrouwen konden lezen. Het werd in 1877 opgericht en in 1966 opgeheven.

De Gouden Bocht is het meest prestigieuze deel van de Herengracht in Amsterdam, tussen de Leidsestraat en de Vijzelstraat. Dit gedeelte maakt deel uit van de zogenaamde Vierde Uitleg, het laatste deel van de Uitleg van Amsterdam. In de bocht aan weerszijden van de Nieuwe Spiegelstraat woonden de rijkste Amsterdammers.

Koningsplein 10 te Amsterdam is een gebouw aan het Koningsplein in Amsterdam-Centrum.

De Voetboogdoelen, naar de schutspatroon Joris ook wel Sint-Jorisdoelen genoemd, was een doelen in Amsterdam. In dit gebouw kwam de plaatselijke schutterij van voetboog- (kruisboog-)schutters bijeen. De Voetboogdoelen stond aan het Singel, vlak bij het Koningsplein, op de plek waar nu het moderne hoofdgebouw van de universiteitsbibliotheek staat. De huidige Voetboogstraat herinnert nog aan de doelen. De Voetboogdoelen was een van drie doelens in Amsterdam. De andere twee waren de Handboogdoelen aan Singel 421 en de Kloveniersdoelen in de Nieuwe Doelenstraat. De Amsterdamse schutterij verloor in het midden van de 17e eeuw haar praktische verdedigingsfunctie. Lidmaatschap van de schutterij werd vooral een erepositie met een sociale functie, voorbehouden aan de rijkste en machtigste burgers van Amsterdam, die in de doelen bijeenkwamen om gezellig te eten, drinken en roken. Overigens had zowat elke Nederlandse stad in de Gouden Eeuw een Sint-Jorisdoelen. De Voetboogdoelen werd vanaf 1674 verhuurd aan de West-Indische Compagnie (WIC) als hoofdkantoor van de nieuw gevormde, tweede WIC. Hierna werd het gebouw West-Indisch Binnenhuis of kortweg West-Indisch Huis genoemd. Vanaf 1683 tot 1795 werden de ruimten gebruikt door de Sociëteit van Suriname. In de Franse tijd werden de Voetboogdoelen als kazerne gebruikt, tot het gebouw in 1816 werd afgebroken om plaats te maken voor de rooms-katholieke Sint-Catharinakerk. In 1939 werd ook de Sint-Catharinakerk afgebroken en bleef het terrein leeg tot midden jaren zestig, toen er een nieuw hoofdgebouw voor de universiteitsbibliotheek werd neergezet, van de hand van architect J. Leupen. Dit moderne gebouw wordt vaak genoemd als een van de lelijkste van Amsterdam en een voorbeeld van "koffieautomatenarchitectuur".